‘k Ga me eerst even voorstellen. Ik ben een gelukkig, gescheiden mannelijk exemplaar van de Homo Sapiens. Hoe oud ik ben zijn jouw zaken niet maar mijn jongste en enige dochter is sinds verleden week de deur uit. Een zoon heb ik niet en nooit gehad. Ik werk als mechanieker bij een merkgarage. Gelukkig is het een kutmerk waardoor we nogal wat werk hebben om de klotewagens rijdende te houden. Mijn baas is tienmaal dommer dan ik maar zijn papa en mama hebben meer poen of de mijne. Hij betaalt me eigenlijk te weinig maar dat is een eigenschap van alle bazen, geloof ik. Tot daar mijn curriculum of hoe het ook moge heten.
Ik gun iedereen, zelfs mensen uit provincies waar nogal eens mee gelachen word, het licht in de ogen maar ze mogen niet in mijn weg lopen. Ik heb ook de slechte gewoonte om luidop mijn gedacht te zeggen, waar of wanneer ook. Zo heb ik al menig vijand gekweekt, maar, en dat is belangrijker, enkele echte vrienden. 

Hobby’s dan. Ik kan geen voetbal of wielerkoers zien. Tennis en snooker is perfect voor gasten die slaapproblemen hebben en in feite telt dat voor de meerderheid van de sporten. Schaken is ook een sport heb ik ergens horen verklaren. Ze mogen er zijn, elk zijn meug, maar begin er niet over in mijn gezelschap. In mijn ogen is er maar één sport en dat is rally. Autorally.