Tweede dinsdag van de congé. 

Tingelingeling. Telefoon om 08.01 'morgens. De verkoper. " Alloo Vroum, 't is hier met Allouis." "Wat heeft die klootzak te vertellen?" Vroeg ik me af. " Ja, zegt ne keer." " Ewel Vroum, ik heb goed nieuws voor je." "Ja, zegt ne keer." "Ik moet je melden van de baas dat je na het verlof niet meer moet komen werken. En werken is nu ook je dadda niet hé vetzak. Ik zend je vandaag nog de papieren." Ik hoorde hem lachen toen hij zijn mobiel uitschakelde. Wat was dat allemaal? Gisteren dat gelul met de bazin en vandaag dat. Het aapje in mijn hersenpan trommelde aan een veel te hoog tempo. Ik belde de bazin. Nam niet op. Belde de baas, ik ben van niemand bang. Nam niet op. 't Begon te stinken. Mijn gekookt eitje was koud en mijn appetijt was verdwenen. 

Nog altijd tweede dinsdag van de congé. 

Tingelingeling. Telefoon om 13.00 's middags. De bazin. "Je hebt me gebeld Vroum? Nieuws van Dré?" "Euch, nee bazin, ik heb mijn bon gehad." Ik expliceerde het geval. "Niet van aantrekken, Vroum. Ik weet niet of je baas nog je baas zal zijn binnen twee weken. Als je papieren krijgt kom je er maar mee naar mij." Ik had het gevoel alsof er iemand op mijn ballen duwde.