Dag beste lezer,

Vandaag vaderdag.

Aan alle papa’s, en vooral de onze: een gelukkige vaderkesdag!  Ik weet niet de hoeveelste vaderdag het is, dat we ergens op één of ander water liggen te dobberen, ze zijn het ondertussen gewoon dat we niet in de buurt zijn.

Het weer is een stuk beter dan gisteren, nog veel wind, maar gelukkig geen regen meer.

Eerst nog een pak werk gehad om alle bladeren en bloesem van het schip te krijgen, dat liet zich nog niet al te gewillig verwijderen.  En dan rechtsomkeer, terug naar de meren.

En het is weekend, het is duidelijk te zien op het water, we hebben een klein voorsmaakje gekregen hoe het hier in de zomer moet zijn. Toen we hier deze week passeerden waren er 10 man en een paardenkop, nu heb ik een kleine moeite gedaan om de zeilboten te tellen vanop onze ligplaats, het zijn er op een bepaald moment om en bij de 200!!!

Omdat het zondag is, is er niet veel beroepsvaart, dus besluiten we via het Prinses Margrietkanaal te varen, wat een pak rustiger is dan via de ‘toeristische route’  Ter hoogte van Grou, zijn er plots twee jachten super traag aan het varen en komt er een huurjacht (Danny, al een paar keer tegengekomen deze reis) van stuurboord het vaarwater op.  We lopen de traagvaarders op, tussen den Danny en ons komt er nog een jacht (zijn vlag had een zwarte, rode en gele  horizontale streep) gevaren, dat was onverantwoord en dom,  hadden wij of den Danny hem niet opgemerkt en even van onze lijn afgeweken….  En het houdt niet op, die twee traag varende jachten moesten stuurboord afslaan, maar dat ging niet door dat kieken, dus weken ze helemaal uit naar de andere kant, de kant waar wij toevallig passeerden.  Peter heeft voor het eerst de hoorn gebruikt  (en ook nog volle kracht achteruit)… ze waren gelukkig juist op tijd uit de weg.  Bleek dat het laatste jacht gesleept werd (maar dat kon dus niemand zien, ik heb het opgezocht, ze moeten op geen enkele manier kenbaar maken dat ze gesleept worden).  Ik bleef mijn coole zelf …. Totdat …. Ik zelf achter het stuurwiel stond en een brug naderden    Op een bepaald moment was het vaarwater versperd met zeiljachten, zij konden niet door de brug, dan niemand niet!  Ik dacht ik trek er mij niets van aan, ik vaar gewoon door …. Maar dan wordt het rood/groen …. Vlam alle jachten, blik star vooruit naar de brugopening …  Het probleem is dat er heel veel huurjachten zijn, van de stuurmanskunst kan/mag ik niets zeggen, ik kan ook alleen maar rechtdoor varen…. Maar over de vaarregels …. Dat is duidelijk dat die niet gelden voor gehuurde boten.

Maar goed, voor de rest zijn we zen

We hebben ons een fijn plekje uitgezocht op het Sneekermeer, genoten van het zonnetje uit de wind.  Helaas de insecten vonden het ook een leuk plekje … door trui en al gebeten  En terwijl ik buiten zit met lange broek en gilet, zit mijn Friesche buurvrouw in haar bikini te blinken …. Ze zijn deze temperaturen meer gewoon, denk ik (of zouden de insecten haar bloed niet lusten???).

Als de wind het iet of wat toelaat, wordt dit morgen ook onze verblijfplaats.

Fijne pinksterdagen nog

Peter en Conny

Traject: Leeuwarden – Prinses Margrietkanaal – Grou – Sneekermeer

Aantal gevaren kilometers: 40

09-06-2019 om 19:20 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vandaag is het mijn metekind haar lentefeest, ik heb een foto van haar ontvangen, ze ziet er prachtig uit.  En wij zitten honderden kilometers verder, in de waaiende wind, in de gietende regen.  Doet er mij aan denken dat we op haar verjaardag ook rijkelijk laat waren, toen durfden we niet van boord omdat het ook zo’n beestenweer was (voorjaarstorm in maart).

Vanmorgen toch onze stoute schoenen aangetrokken en een wandeling gemaakt, door de wind, door de regen, dwars door alles heen. Dan zijn de twee waterkiekens nog  even een watersportwinkel binnen gesprongen (in het Biesbosch een beugel voor de reddingsboei verloren – een offerke voor Neptunus ).

En dan moesten we, we hadden echt geen keuze , schuilen voor een stortbui. Dat hebben we gedaan in de Dikke Van Dale.  Een heel mooi café (die we niet den gezien zouden hebben als het mooi weer was, dan geraken we niet verder dan het terras), met een enorme bierkaart (bijna zo dik als de Van Dale  ) en lekkere, ongezonde borrelhapjes.

Tussen 2 buien door terug naar boord … en onze namiddag al lezend doorgebracht.  Dit was zeker al de natste dag van onze reis.  Maar we kunnen er mee leven, de natuur moet zich nu eenmaal herstellen en mensen met gras willen graag een groen gazon . Ons schip ziet er trouwens ook een beetje als een natte tuin uit, vol met afgewaaide bladeren en versleten bloesem … het moet niet altijd ongedierte zijn 

Morgen keren we onze kar en varen we terug richting Fluessen, als het weer het iets of wat toelaat, steken we deze week het IJsselmeer over naar Medemblik.  Maar dan zal het weer veel moeten verbeteren, want mij krijgen ze niet op het meer als het meer dan windkracht 2 is.  En dat is de schuld van het tijdschrift ‘Motorboot’ … als er daar gevraagd wordt naar het spannendste moment in iemands vaarcarrière is het dikwijls de plotselinge weersverandering op het IJsselmeer ...

Speciaal voor Sarah-An,

Ik wil je even zeggen,

dat ik aan je denk.

Vandaag verander je van rups naar vlinder,

wat een mooi geschenk

Jij bent niet langer een kind, maar een jonge meid

Bijna niet te geloven, wat vliegt de tijd

Vandaag vieren we een fantastische, super jij

Ik zie het op je foto, je straalt, je kijkt blij

Vandaag is een dag om van te houden,

Sluit je ogen, doe een wens, je bent een lentekind

Er wacht jou nog een mooie toekomst, mijn metekind 

We wensen jullie een zonnige zondag

Peter & Conny

08-06-2019 om 18:11 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Gisterenavond nog gegeten in een  druk bezet restaurant (was koopdonderdag in Leeuwarden) waar ze een volledige kip serveren (per persoon! ) …. dat hebben we niet gegeten 

We hebben gekozen voor een ‘4 weeks dry-aged cote de boeuf’  We mochten zelf ons favoriete stuk uitkiezen …. Maar hoe het gebakken moest worden, daar hadden we dan geen keuze in …. Maar het was wel lekker …zeker met het ‘sju de voo’-sausje

We hebben al verteld dat er in Friesland bijzonder weinig Belgen varen: een paar dagen geleden ene tegengekomen in een huurboot (met kapiteinspet en blauwe blazer ), en een zeiljacht uit Antwerpen en deze morgen passeerde er ons nog een Belg.

Komt er een chique jacht voorbij gevaren, met bekend volk aan boord.  Zie je hier amper een landgenoot en dan kom je iemand tegen uit je eigenste club … inderdaad de Joie de Vivre toert ook rond in Friese wateren.

En dan op stap, Leeuwarden (opnieuw) gaan verkennen …. Er zijn een paar nieuwigheden bijgekomen, want vorig jaar was ze culturele hoofdstad.  Zo zijn we even de poëtische toer opgegaan … in een bepaald straatje waren er allemaal gedichten met kleefletters op de ramen aangebracht …. Zo hebben we toch wat cultuur opgesnoven  Er is hier ook een groot keramisch museum… misschien iets voor morgen, nu was het te mooi weer.

Op een terrasje een aperitiefje gedronken, komen we van zover en drinken we een biertje uit … jawel, het Ertvelde van Eddy Wally  en het hier beroemde borrelhapje gegeten: warme broodjes met kruidenboter en pesto. 

Nog even een halfuurtje in een boekenwinkel doorgebracht, dat scheelt ons een slok op de borrel, geen plaats hebben voor boeken.  Enkel kwijlen, niet kopen

Dan de plaatselijke markt afgestruind, altijd plezant om de plaatselijke specialiteiten te ontdekken.

Ook nog een toertje gedaan langs de oude schepen (varend erfgoed) die hier in een (uiteraard)  openluchtmuseum liggen.

Nog wat gewinkeld (het is hier al solden ) en dan moe maar voldaan (en zwaar beladen) terug naar ons Mira.

 Het is hier goed op het achterdek, uit de wind in de zon ….

 Er komen opvallend veel zeilboten binnenvaren, blijkt dat we morgen harde wind (9 Beaufort) krijgen. Maar ook hier moeten ze laveren, want ze moeten met hun mast tussen de bomen passen (zie foto).  We gaan ook nog een extra touwtje bijleggen

Vanavond blijven we aan boord eten, want een ‘nadeel’ van winkelen op een ander is, dat je veel andere dingen ziet en die wil je proeven … maar dan koop je (te) veel en moet je zien dat het tegen de vervaldatum op is … Je ziet … we beleven hier echte stressmomenten 

Aan boord blijven, is ook duur in Leeuwarden … om de vijf minuten staat hier iemand aan het schip om iets te verkopen en Peter kan geen neen zeggen  Opnieuw een vlagje van ‘skutjesilen’ en ook wat beduimelde kaarten ten voordele van de daklozen zijn nu in ons bezit …. Als we ooit een kaartje moeten versturen is de kans groot dat het één van die beduimelde exemplaren wordt   En eindelijk ook onze Marrekritevlag.

Fijn, lang weekend allemaal en tot de volgende lezing

Peter & Conny

07-06-2019 om 18:10 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

De nacht heeft raad gebracht, of beter gezegd het slecht weer heeft beslist.  Opnieuw een zwaar onweer over ons heen gehad, onze goesting om nog langer hier te blijven is over. En dan krijgt Peter een berichtje op zijn smartphone … ‘beleef deze dag opnieuw’ … foto’s van 06/06/2018 … allemaal met een  stralend blauwe lucht …

 We hebben onze motor gestart (of course, roeien zou wat lastig zijn, het was tegenwind ) en zijn naar Leeuwarden gevaren.  Peter wist nog van de ‘ in den tijd van de Estée S’ dat het een lang, saai en  recht stuk was naar Leeuwarden … dus … ik mocht varen . In Leeuwarden zelf heeft hij het roer in handen genomen, gelukkig maar … een paar smalle bruggetjes, wat haakse, onoverzichtelijke bochten  …. Maar een meewerkende bruggenwachter, hij riep op dat we konden doorvaren, dat er geen scheepvaart aan de andere kant was. 

Wel een grappig voorvalletje onderweg, op een iets smaller deel zat er al tijdje een jacht achter ons, toen het wat breder werd, kregen we een oproep met de marifoon, ik citeer: ‘hey kapitein van de toerist, ik neem aan dat u er geen bezwaar tegen heeft dat ik u aan bakboord passeer’.  Peter antwoordt, geen probleem, doet u maar.  En we zeggen tegen elkaar, zo lomp om ons toerist te noemen, hij ziet toch de naam van ons schip.  Het jacht passeert …. Het zijn Duitsers ... Nederlands sprekende Duitsers  …. En dan zien we op AIS dat er een schip Toerist 3 heet  ….  Tja, als ik het opschrijf is het precies niet zo grappig 

Ons eerst beziggehouden met inkopen doen, geen proviand, maar werkmateriaal … we zijn vast van plan om er serieus in te vliegen na het verlof. En dan even langs bij de havenmeester,  ons Mira is hier ‘the talk of the town’ …  ze hebben er foto’s van getrokken … we komen – correctie: zij komt op facebook!

Ze zijn hier nochtans speciallekes gewoon, er vaart hier een gondel rond, ik heb al mensen zien vervoeren met een riksja, je hoort hier alle talen spreken …

 Enfin, ik zou nog uren kunnen schrijven, maar dat is gewoon een excuus omdat mijn voeten zeer doen en ik ze zo kan laten rusten … die dingen zijn niet meer gewoon om nog te stappen … maar geen medelijden … straks weer van dat …. We gaan op zoek naar een resto …. En deze moet beter zijn dan enkele jaren geleden …. (het was zo slecht, dat we het ons nog altijd herinneren )

 Leeuwardse groetjes,

Peter & Conny

06-06-2019 om 18:05 geschreven door Ma@s  

Het was best pittig, maar niet angstaanjagend, de donderslagen die je een meter uit je stoel doen wippen, hebben we hier niet gehad. Alleen veel bliksem, veel regen, heel veel wind en pikkedonker (tussen de bliksemschichten dan).  Rond middernacht was het ergste gepasseerd en zijn we in ons bed gekropen.  Alle palen zijn op hun plaats gebleven  

Vandaag is het weer een pak minder mooi dan gisteren, nu tegen de avond toch weer zon.  Dus hebben we een klusjesdag ingelast.  Ik had voor de reis een (lange) lijst gemaakt met alle nog te verwezenlijken klusjes ... met de bedoeling dat die moeten gebeuren na de vakantie.  Maar als het minder weer is, vinken we toch al eens iets af, ook plezant ...(alhoewel we liever zon en warme temperaturen hebben ). 

Als dat geen cliffhanger is ... doen ze het, of doen ze het niet? 

05-06-2019 om 18:34 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer

We gaan het kort houden vandaag … we hebben het gevoel dat we op ons privémeer liggen, het is hier zo kalm, zo stil en we liggen helemaal alleen in een kleine baai … onze eigen blue lagoon … maar dan door de turfgrond meer taupe lagoon  

Alhoewel het wel eens stilte voor de storm zou kunnen zijn, Peter heeft zojuist een telefoontje gehad van zijn pa dat het code oranje is voor Nederland.  Nu is het hier windstil, het enige dat ik hier hoor zijn de vogels en regelmatig een plons als Peter een vis terug smijt in het water (hij heeft er op dit eigenste ogenblik al meer dan 100 gevangen).

En ik? Ik verslind ondertussen boeken en absorbeer de zon … bijlange niet lastig 

We liggen nu het Nationaal Park, De Alde Feanen  … en het is hier zot varen, er zijn tig plaatsjes waar je kan aanmeren, ankeren, …  de keuze was verschroeiend. 

Ook  kan je hier kiezen, klein kanaaltje, grote vaarweg, klein meer, groot meer … echt voor elk wat wils.  Echt een wirwar van waterwegen, als je opzij kijkt is het soms alsof er een schip door het gras vaart (een echte trompe l’oeil).

Als het weer het toelaat (morgen is de voorspelling niet zo wauw) dan blijven hier een paar dagen liggen.

Carpe diem

Peter & Conny

Traject: Terherne – Prinses Margrietkanaal – Grouw – meer in de buurt van Eernewoude

Aantal gevaren kilometers: 15Dag beste lezer

04-06-2019 om 18:21 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

 Na een fantastisch weekend zijn we terug in ‘meer-modus’

Deze morgen zijn onze mede eilandbewoners nog eens goeie dag komen zeggen voor ze de terugtocht aanvangen naar het verre Gent.  En ook onze overbuurman (van 87) is speciaal naar buiten gekomen om ons uit te wuiven.

Het eerste deel van de vaartocht is voor Peter zijn rekening, bruggen, vaarwater met aan beide kanten jachten, haakse bochten ….moest het schip 20 meter korter en 3 meter smaller zijn… dan zou ik het wel zien zitten om daar te varen.

We varen op het gemakske naar onze bestemming, het zag er echt idyllisch uit… en dat zou het ook geweest zijn, moesten ze er niet vlak voor aan het baggeren zijn … bye, bye idyllisch stekje.

Dan Alain Provist een andere ligplaats zoeken, niet gemakkelijk, want er zijn redelijk wat ondiepe plaatsen in het meer.  Uiteindelijk toch iets gevonden in de richting van Akkrum.  Mooi aan het kantje, palen naar beneden … ik weet het, in val in herhaling, maar er komt nog sensatie ..

Ik sta buiten, ik peil voor het zekerste nog altijd de diepte met een peilstok (eigenlijk onze pikhaak die Peter van meetmerken voorzien heeft), want onze dieptemeter zit in het midden van het schip, dus 2,5 verder aan de kant kan het al een pak ondieper zijn.

Peter zegt dat mijn metingen niet kloppen … hij heeft het niet met zoveel woorden gezegd, hij zei gewoon dat we achteraan bijna aan de grond zitten want dat de spudpaal direct beneden was (dat duurt anders altijd meerdere seconden). Ik ga naar de stuurhut en zie het achterschip wegdrijven van de kant (vast zitten we zeker niet )…. En een slechtere timing kan er niet zijn … op datzelfde moment gaat er ergens (niet aan boord) een alarm af … krijgt Peter een ‘pushbericht’ op zijn iphone dat er een nationaal alarm is … heel raar allemaal.  Om een lang verhaal kort te maken …. Het touw was vast komen te zitten, het katrolletje waar het touw indraait was losgekomen (trillingen? Veelvuldig gebruik palen?)  Hij naar de machinekamer om het touw weer op zijn plaats te brengen, ik met de hekschroef het schip weer naar de kant gedirigeerd (vooraan lagen we nog vast op de paal) en ondertussen dat alarm maar gaan … Hectische toestanden.  Enfin nog een puntje op de checklist voor de dagelijkse controle: hangen de touwtjes nog goed?

En dat alarm?  Blijkbaar was er vandaag een nationale test om de bevolking via gsm te verwittigen, moest er een of andere ramp gebeuren.  En de test was volgens het volgende berichtje geslaagd ….

En nu zitten we aan de aperitief, met heerlijke hapjes meegebracht uit België.  Het was eigenlijk de bedoeling om die gisteren op tafel te zetten, maar ik was ze vergeten uit de ijskast halen … was een beetje beschaamd … maar dat was gisteren, vandaag was ik blij dat ik het vergeten was  

Santé en tot de volgende

Peter & Conny

PS we krijgen hier een berichtje dat ze blij waren met ons dessert … tja, we hadden Magnums gekocht, in een overvolle diepvries gepropt én … de deur niet goed gesloten.  De frisco’s  hadden een beetje een abstracte vorm en  waren een beetje milkshake-achtig …

03-06-2019 om 19:08 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Vandaag het verslag iets later dan normaal.

Wat een dagje, gisterenavond, na 3 weken, eindelijk nog eens Belgen gezien …

Na drie weken wilden we wel onze post ontvangen, zodat we onze rekeningen kunnen betalen.  Mijn schoonzus heeft de brieven naar de havenmeester gebracht (dank je wel daarvoor) … en de havenmeester heeft ze even komen afgeven in Sneek.  En omdat het toch om zware rekeningen gaat, was er nog een begeleidende camper bij … zodat ze zeker niet verloren gingen. Het grappige is wel dat hij de rekening die we nog moeten aan de jachthaven, vergeten is 

Rond een uur of 8 zijn de 2 mobilhomes hier gearriveerd, zij hebben er iets meer dan 3 uur over gedaan … wij iets meer dan 3 weken.

Hun standplaats is op nog geen 100 meter van ons, kon niet gemakkelijker.

Gisterenavond nog wat bijgepraat, niet te lang, want iedereen was moe.

En het leuke was, ze hadden niet alleen onze post mee, maar ook supergoed weer.  Voor het eerst in drie weken hebben we buiten kunnen ontbijten.  Zalig om zo op het gemak te eten, in de zon, met zicht op de passerende jachten en in aangenaam gezelschap.

Na het ontbijt, hebben we een wandeling gemaakt in het stadje  … het was vandaag ‘Lekker Sneek’ … dan staan er allerlei standjes met heerlijkheden, waar je kan proeven (hiervoor moeten jetons aangekocht worden).  We waren iets te vroeg, de kraampjes begonnen nog maar hun waren uit te stallen … gelukkig maar … want onze vrienden hebben het warenhuis leeg gekocht … er moest nog het een en ander verorberd worden aan boord.

Iets gedronken op een terras … en even een ontmoeting gehad met een onhandige dienster … geen fooi voor haar, jammer maar helaas

En dan terug naar ons bootje voor de barbecue … en wat voor een barbecue … we hebben de vleesbakker van dienst (de havenmeester dus) even moeten intomen, hij bleef maar vlees en vis uit zijn mouw schudden …  Het was veel, maar superlekker … dat is bijlange niet lastig, je voetjes gewoon onder tafel schuiven op je eigen schip en smullen maar.  We kunnen er nu zeker 4 weken tegen

Nu zijn we moe en voldaan, morgen moeten onze vrienden weer naar huis toegaan.

We vonden het heel amusant, we hebben er van genoten. Dorine, Patrick, Roland en Waijung (in alfabetische volgorde) dank jullie wel.

 Dit kwamen we tegen in de stad … en deel ik graag met julllie …een fragment uit ‘Dan maar dik’ van Annie M.G. Schmidt

DAN MAAR DIK

Ik hou van aardappels en sju met veel gehak,

Ik hou van rolpens en van varkenskoteletten,

Ik hou van koffie en veel suiker en gebak,

Ik hou van pudding en van warreme kroketten.

En as ik dik wor, nou,  dan moet dat maar gebeure,

Ik zal beslist niet over kallerieën zeuren.

We zullen niet over calorieën zeuren, toch even niet … het moest maar allemaal zo lekker niet zijn.

Tot morgen … dan zijn we terug te vinden op een of ander meer

Peter & Conny

02-06-2019 om 22:18 geschreven door Ma@s  

Dag beste lezer,

Gisterenavond, rond een uur of 10 klopte er plots iemand op de deur, we hadden ons havengeld al betaald, dan verwacht je niet echt nog bezoek. Bleek een fotograaf te zijn, die ‘het juiste licht’ afwachtte om een foto te rekken van de Waterpoort … en ‘de juiste locatie’ bleek vanop de Mira-Ceti te zijn …

Overnachten in een stad(je) is toch even aanpassen, het is er nooit echt stil en nooit echt donker … maar we passen ons direct aan en gaan dan ook maar later dan gewoonlijk in ons bed.  Maar helaas, het lukt me niet om te slapen …. We liggen aan een kade en waarschijnlijk ben ik dan in een soort ‘waakmodus’ en er bovenop hebben we de eerste mug van de reis op onze slaapkamer …. Dan lig je weken en weken in de natuur tussen zwermen insecten, zonder zo’n zoemend exemplaar rond je oren … lig je in een stad en bingo.

Enfin, ik val eindelijk in slaap …. Om na een half uur gewekt te worden door stemmen …  en die gingen van ‘oh ja, oh ja’ of ‘nog even doordouwen’ of ‘nu niet opgeven’ of ‘het gaat lekker’ …  En voor er hier een of andere fantasie op hol slaat … het waren roeiers.  Van een uur of twee tot na 5 uur (’s nachts voor alle duidelijkheid) zijn er hier constant roeiers (per 2 met dus een roepende stuurman of stuurvrouw).  Ik heb de laatste boot zien varen, 3 dames.  Bleek dat het de Elfstedentocht voor roeiers was, 24 uur aan een stuk …. Zo blij dat we dit konden meemaken.

De eerste, en hopelijk enige, slapeloze nacht van de reis is een feit.  Van 5:30 tot 8:00 heb ik nog heerlijk geslapen.  En waren we juist in tijd op om een hele grote stoet oldtimers te zien passeren, maar échte oldtimers, want wij hebben ze nooit weten rijden op Vlaamsche wegen.

Besloten om er vandaag een heeeeel rustig dagje van te maken, dat kan perfect, want we blijven hier het ganse weekend.  Voor het eerst ons zonnedak uitgehaald en dan aan onze marathon bootjes kijken begonnen ….

Ondertussen zijn we ook al goede vriendjes met onze buren … zij zitten ook graag alles af te spieden voor hun deur van hun art-nouveau huis.  Ze hebben heel wat te vertellen, ze hebben dan ook al 87 jaren op hun teller … en mijnheer studeert nog: filosofie en theologie.

En verder wil ik er vandaag op wijzen dat we nog een enkele (andere) Belgische vlag ontdekt hebben in Friesland … we zijn hier een zeldzaam specimen.  Die vlag met dezelfde kleuren als de onze, maar in horizontale richting ….die zie je hier bijna even veel als de Nederlandse vlag. 

Zozie, ik ga me nog een beetje bij mijn ventje zetten, en tot acht uur verder doen aan de bootkeuringen.

Tot zondag,

Peter & Conny

01-06-2019 om 16:57 geschreven door Ma@s  

Ook hier hebben we ons 3x verlegd  (het wordt een gewoonte).  De eerste plaats, prima plekje, maar mevrouw rechtover de deur verjaart overmorgen (de gezegende leeftijd van 80) en manlief heeft voor morgen een toeristenboot afgehuurd, chique dinges, van de voordeur de straat over naar de feestboot. Dus zouden we morgen moeten verkassen ... dan maar aan een andere kade gaan liggen .... we zijn goed en wel geïnstalleerd of we zien  dat dé beste ligplaats van Sneek vrijkomt .... ik ben er te voet naartoe gegaan (gelijk je doet met de auto om je te verzekeren van een parkeerplaats ). En als alles goed gaat, krijgen ze ons niet weg voor dinsdag. De rest van het toeristenbestand is precies niet zo blij met onze ligplaats, we liggen een beetje in de weg voor de ideale foto van het markantste punt van Sneek 

's  Middags iets gaan eten op een terras, en dan terug naar ons eretribune ...want we liggen aan de Waterpoort, en alle bootjes moeten hier door een brug .... tja we zijn zo een beetje ramptoeristen .  En de rampen vielen mee zulle, maar één sloepje die zich vastgevaren heeft onder de brug. 

Wist je dat in Sneek de eerste C&A in 1861 geopend is?  Of dat de pepermuntjes van KING ook van hier komen?  Of het kledingmerk Gaastra? Inderdaad ook van hier. En hun plaatselijke koek heet drabbelkoek, maar wij hebben mergpijpjes gegeten bij de koffie 

31-05-2019 om 18:26 geschreven door Ma@s  

Ik had daar graag wat geoefend op het betere bochtenwerk, maar het was er vrij druk en ik had een beetje last van een bumperklever) 

Geen vijf minuten heeft het geduurd of we zaten op het achterdek met ons smoeltje in de zon (aan mijn rode neus te zien, heb ik er een ietsiepietsie te lang van genoten ... kon ik eindelijk de zonnecrème gebruiken, maar heb ik er te laat aan gedacht 

Misschien komen ze hier wel rond (net als toen) met de Marrekrite vlagjes ... want we hebben nog altijd geen in de mast hangen 

Fischerman Peter heeft er al meer dan 30 aan de haak geslagen en hij is precies nog niet van plan om te stoppen 

En morgen neem ik een dagje congé ... wat kan een mens immers blijven schrijven over de meren ... dus geen blog morgen.  

29-05-2019 om 17:11 geschreven door Ma@s  

Dit zal een kort verslag worden, ik had het helemaal klaar en door één of andere, duidelijk verkeerde, toetsencombinatie ben ik alles kwijt   

Een klein tochtje in het verschiet, over sloten en meren. Gelukkig varen we niet in Fnland, het land van de 1000 meren, of we hadden niet genoeg verlof 

Als we niet ver varen is het voor Peter moeilijk om het roer in handen te nemen, behalve bij doorvaart aan brugjes, dan krijgt hij het  stuurwiel in handen, ik doe dat namelijk niet graag (lees ik kan/durf dat niet ).  Helaas pindakaas, in datzelfde Sloten moest er voor het eerst 2€ bruggeld betaald worden, dus mocht ik even naar buiten om het klompje te vangen .  We plezant zulle, ik waan me dan altijd even op de kermis, en ik heb altijd prijs met de 'floche'.

28-05-2019 om 19:23 geschreven door Ma@s  

Voor ons is dit drijvende paleis  (dit is een dichterlijke overdrijving )

Een vrouwtje net niet zat, is in bed een grote .... 

27-05-2019 om 16:10 geschreven door Ma@s  

Of  een klein beetje spannend, het feit dat we om 5:30 gewekt werden, het leek wel alsof we in een spookkasteel woonden: gierende wind, kloppende deuren (het waren kloppende wrijfhouten, maar dat klinkt zo dramatisch niet ) ....

Onze motor gestart en wat dichter bij het eilandje gaan liggen, meer beschutting van de struiken, maar door de geringe diepgang kunnen we niet tegen de steiger liggen (er zijn hier trouwens geen bolders of kikkers of wat dan ook om je meertouwen aan vast te leggen ).

Ook een beetje spannend, buiten komen deze morgen... het dek, roef, gangpad, alles dus ... het krioelde  van de insecten. We zijn wel wat gewoon ondertussen, het is schier iedere dag van dat ... één verschilletje vandaag ... deze vieze dingskens leefden nog .  Peter heeft, voor de eerste keer van de reis, een lange broek en lange mouwen aangedaan en is het ongedierte met de waterlans te lijf gegaan.  

Het mag dus al duidelijk zijn, het waait hier tamelijk hard, zo'n 4 à 6 Bft. Op dit eigenste ogenblik serieuze rukwinden (tot 7 Bft).  Er passeert hier een motorsloep, ik hoop dat zijn glazen van plastiek zijn, want die slingert echt naar alle kanten ... en laat ons tegelijk meegenieten van zijn golfslag ... onze spudpalen (die weer )  hebben zich een paar keer opnieuw moeten vastzetten.

Er is ondanks de zondag ook niets te beleven op het meer ...  weinig zeilers, sporadisch dus een motorvaarder.  Enkel de surfers, die zijn in hun nopjes ... die zie je de ganse dag over en weer glijden aan een serieus tempo.  Wie er ook in zijn nopjes is, is de fisherman Peter... hij vangt hier de ene brasem (grootste tot nu toe: 55 cm) na de andere ... hij zal goed slapen vanavond want het is iedere keer een gevecht met hengel, schepnet en de slijmerige brasem.  Maar voorlopig krijgt hij er nog niet genoeg van, harde wind of niet 

Morgen blijven we normaal gezien nog een dagje hier ... wij samen met onze duizenden en duizenden bezoekers, allemaal gezellig samen op ons bootje  Het enige verschil, wij nemen morgen een lekkere warme douche, zij krijgen een koude straal op hun vege lijf 

26-05-2019 om 17:38 geschreven door Ma@s  

Vandaag varen we eindelijk Friesland binnen ... onze eindbestemming (allez onze echte eindbestemming zal wel weer Langerbrugge zijn, maar nu nog even niet ).

Het is een echte vaardag geworden vandaag, zoals een paar dagen geleden vermeld, is er een stremming bij Ossenzijl voor schepen groter dan 20 meter en breder dan 4,5 meter.  Dus we moeten omvaren ... om een idee te geven hoever ...  op de kaart is de gestremde route 10 cm - en de omweg 30 cm (ongeveer, ik heb er geen meetlat bij genomen ). We konden ook via de Meppelerdiep (via Meppel, een aangenaam stadje om te vertoeven) en via de Drentsche Hoofdvaart naar Groningen varen.  Maar dat hadden we met de Estée S al gedaan ... en we zijn van plan om hier elk kanaaltje, riviertje, meertje van Nederland te verkennen

Een attente volger - via AIS - was ervan uitgegaan dat we richting Meppel gingen varen (de meest logische vaarrichting), want we kregen een telefoontje met de vraag of we wel juist waren 

Juist voor Emmeloord, moesten we een groot halfuur wachten, spertijd van onze laatste beweegbare brug ... Nog even de Lemstervaart temmen en we komen aan in Friesland.  Ook dit water is kaarsrecht ... en op een bepaald moment een heel mooie passantensteiger, waarschijnlijk nog zo mooi omdat er niet veel passanten stoppen daar ...het ligt  ... vlakbij een motorcross parcours 

We zijn 4,5 meter gezakt, dus moeten we dat terug omhoog .In de Friese sluis heeft Peter al zijn stuurmanskunsten (overuren voor boeg- en hekschroef) moeten uithalen om ons in de sluis te krijgen.  We zijn gewoon van altijd traag in de sluis te varen, maar dat was nu niet zo'n goed idee, het water kolkte en kolkte en kolkte ... er moest wat gas bijgeven worden.... Wat een entree in Friesland 

Dan een heel klein stukje op het IJsselmeer om dan via onze laatste sluis van de dag ... en nog wat vaarwegskes links en rechts op het Tjeukemeer te arriveren.  Onze bestemming van de dag.  Aan een eilandje, ankerbol in de mast en genieten van het uiteindelijk toch doorgebroken avondzonnetje. We hebben hier een uitstekend zangkoor van watervogels ... we wanen ons als het ware midden in de natuur 

En morgen blijven we 'tjeuken' ... we verzetten geen voet 

25-05-2019 om 19:11 geschreven door Ma@s  

Vandaag varen we met onze rubberboot, aka alternatief windscherm naar Giethoorn, het Venetië van Nederland.  Dat komt door de vele boogbruggen en kanaaltjes en toeristen. Maar daar stopt de vergelijking toch echt. De huisjes die hier te koop zijn ... doen hun aankondiging in het Nederlands, Engels, Japans en Arabisch.  Allez, ik denk dat het Arabisch is want het is een geschrift met veel krulletjes 

Giethoorn ligt op 2 kilometer van onze ligplaats, we gaan er één kanaaltje doen, gewoon even de sfeer opsnuiven en dan weerkeren ... althans dat was het plan 

Ik had er in de Biesbosch enkele rondjes mee gevaren en niet terug aan de batterijlader gelegd .  Frons nummer 1 van Peter, hij was ervan overtuigd dat we moesten terug roeien naar ons moederschip.

We besluiten om direct rechts af te slaan en terug te tuffen naar huis.  Not ... vanaf dan was het eenrichtingsverkeer .  En druk, af en toe een opstopping, omdat er een of andere skipper toch wat problemen had met de superhoge snelheid van 5 km per uur ... "the frons" ... again.

Dus wij mee met de flow ... en opeens begint onze motor een raar lawaai te maken ... en te vertragen ... en geloof me, ik heb me niet omgedraaid om te kijken of er eventueel een fronsje te bespeuren zou zijn . Ik zag ons in gedachten al roeien op die grachten tussen al die - voornamelijk Japanse  - toeristen, echt geen opbeurende gedachte. We werden nu al tot vervelens gefotografeerd door hen ... vooral Peter ... lag het aan zijn strooien hoedje of aan de fr ... 

We proberen zo vlug mogelijk uit de heksenketel te geraken, maar zonder vaarkaart .(wat die dekselse toeristen wel hebben) is het gokken.  En .... je raadt het al ... verkeerd gegokt .  We hebben ieder hoekje van Giethoorn gezien.  Op een bepaald moment konden we afslaan, en dan kwamen we halverwege een meer uit: Belterwijde.  Dat gingen we niet doen, zie je ons al roeien op dat meer?  De andere kant gaan wij uitvaren, dat zal waarschijnlijk veel korter zijn ... om uit te komen op de ... jawel .... Belterwijde.  Maar deze keer mochten we het in plaats van de helft, volledig oversteken.  Een beetje spanning moet er zijn in het leven.

Ik wou Peter nog trakteren (niet dat ik geld bij had, maar hij wel ) op een terrasje aan de grachten, maar nope ...hij zag dat niet zitten.  Miracles do happen 

Er staat een pittig windje ... dit wordt een test of onze spudpalen daar hinder van ondervinden.  Peter is er gerust in ... bij mij is er een  ...fronsje  

24-05-2019 om 17:37 geschreven door Ma@s  

We passeren voorbij Hasselt en Zwartsluis en komen zo aan bij de sluis om het laatste uurtje van de dag te varen.  En soms valt er ons iemand op ... deze keer  de sluismeesteres ... in positieve zin.  Peter roept op (yep Maas zegt nog altijd maar het absolute minimum) en krijgt van haar te horen dat de Brug Ossenzijl niet toegankelijk is voor jachten groter dan 20 meter en breder dan 4,5 meter.  We hadden daar al van gehoord van een Zwollenaar, dus we wisten dat ons oorspronkelijk plan om door de Weerribben te varen geen optie is.  Maar dat vinden we niet heel erg ... kunnen we dit nog op onze bucketlist zetten voor een volgende reis  .  Dat de sluis en brug opengaan voor 3 uitvarende jachten, maar dat we nog even geduld moeten oefenen, want dat de brug weer even sluit voor het verkeer en dat we dan groen licht krijgen.  Super ... weten waar je aan toe bent ... van ons mag iedereen die met pleziervaart te maken heeft, bij haar in scholing gaan.

Maar zoals gezegd, onze planning moeten we wijzigen, we hebben verschillende opties, één ervan is via de Hoogeveense Vaart naar Friesland te varen, maar dat hebben we al met de Estée S gedaan.  Dus kiezen we voor Zwolse en Lemstervaart ... tot in Lemmer ... dan begint het echte Friese avontuur.  Maar dat is voor ten vroegste zaterdag.  Morgen hebben we andere plannen, maar die vertel ik morgen wel ... anders hebben we  morgen geen lezers 

23-05-2019 om 19:39 geschreven door Ma@s  

Beiden een slechte nacht gehad, niet alleen doordat we aan een drukke baan lagen, maar mijn hoestbuien hielden mij en Peter wakker en toen ik eindelijk in slaap sliep viel, heb ik Peter wakker gehouden met mijn, vrij luidruchtig 'verkoudheidsronkje'.  Dus maar vroeg opgestaan om rustigere oorden op te zoeken.  Maar ik denk dat de brugwachter van Zwolle mijn blog gisterenavond gelezen heeft, want toen Peter deze morgen opriep (normaal mijn jobke, maar nog steeds geen stem )  zei de brave man: "Nou de brug gaat niet open, ze is kapot" ... Toen Peter meer info vroeg, was het complete radiostilte aan de andere kant van de lijn. 

We hebben dus meer dan 2 uur naar een dubbel rood licht zitten staren ... rond 11:00 kwamen er ons nog 2 jachten vergezellen ... en Peter & Conny zagen dat zij van de betere kant van de jachthaven kwamen, binnen de 2 minuten de touwen los en naar hun plekje gevaren.  Die 2 minuten had ik nodig om Peter te overtuigen dat die ligplaatsen niet langer van die jachten waren ... zoiets van opgestaan is plaats vergaan . Vermits we niet wisten hoelang het nog zou duren, hebben we besloten om nog een dagje langer in Zwolle te blijven, het weer is een pak beter dan gisteren ... terrasjes ... here we come!

Onze vaaractiviteit vandaag was letterlijk in achteruit ... achteruit onze eerst plaats uitgevaren en dan achteruit naar de andere steiger, goed voor alles samen zo'n 300 meter.  De stadshaven in Zwolle is in een u-vorm ... het ene beentje is druk en is met zicht op een parking - het platte beentje, daar mag je helaas niet aanmeren en het andere beentje is een pak rustiger en heb je zicht op de brug.  Om een voorbeeld te geven hoe gegeerd de plaatsjes hier zijn, ze hebben hier een jacht letterlijk binnengetrokken, het past juist tussen ons en zijn voorganger 

Uiteindelijk was de brug na bijna 3 uur hersteld, maar toen zaten wij al aan de aperitief .  Dan op een terrasje een aspergemenu gaan eten.  Ondertussen beginnen we eraan te wennen dat het in Zwolle niet allemaal zo rap gaat ... indien grote honger, thuis nog een boterhammeke met kaas eten  ... maar ach, het zonnetje verwarmt onze smoelkes en we hebben alle tijd van de wereld.

Niet enkel winkels, ook maar een apotheker binnen gesprongen, we hebben ons daar kostelijk geamuseerd met een kranige 96-jarige man (oud tekenaar)... het was daar met nummertjes trekken, en hij vond dat het allemaal wel lang duurde ... en ook over reclame voor zonnemelk was hij niet te spreken ... de slanke dame had volgens hem een uitsteeksel te veel ... Dankzij hem was het wachten wat aangenamer .  Enfin ik hoop dat ik (met hun zelfgemaakt wondermiddel op basis van tijm en anijs)  nu toch rap mijn stem terug heb, Peter heeft ook liever dat ik zaag/spreek/geluid maak ... want nu moet hij altijd raden wat ik wil zeggen als ik iets uitbeeld 

22-05-2019 om 19:03 geschreven door Ma@s  

Over het varen zelf kunnen we kort zijn (maar ik weet niet of het me gaat lukken om het kort te houden )..  

Het grootste gedeelte van onze vaartocht was weer over de IJssel.  Even buiten Kampen zien we een sluis aan stuurboord en een pijl naar Dronten  

Dit staat niet op onze vaarkaart, maar gelukkig heeft Google ons wat wijzer gemaakt ... er is dus een verkortingskanaal gegraven tussen de IJssel en Dronten, dat betekent dat je lange, saaie kilometers kan uitsparen ...maar er is een maar .... de sluis werkt sinds maart! ... maar is nog niet officieel in dienst. De reden, er zijn nog wat probleempjes, bepaalde organisaties willen niet dat de pleziervaart de flora en fauna van dit gebied verstoort ... wordt vervolgd 

Zwolle binnenvaren geeft niet direct een wauw-gevoel, je moet eerst door de industrie ... en ook geduld is hier een mooie zaak, het duurde even vooraleer de bruggen draaiden ... zolang dat ondergetekende zei dat ze ging omkeren en naar Zwartsluis varen.  Eén probleem, ondergetekende kan helemaal niet zo kort draaien 

Uiteindelijk komen we in de jachthaven terecht ... voor normale jachten een pak vingersteigers, maar voor die varende paalwoningen is het aanbod beperkt ... de mooiste plekken waren bezet, dus langs de andere kant gaan liggen, vlak aan een drukke straat (voelt een beetje gelijk thuiskomen ). 

Iets gaan eten in een viszaak en dan de stad afgestruind. En nog steeds stappen we keer op keer boekenwinkels binnen ... maar we kopen geen boeken meer.  Dachten we in Maastricht iets unieks beleefd te hebben, een boekenzaak in een kerk .... ze hebben dat hier ook    En interieurwinkels, kunnen we ook moeilijk aan voorbij ... maar ook daar hebben we aan boord geen plek voor ... dus zijn dat altijd redelijk economische uitstapjes 

Peter trakteerde op koffie en gebak ... geen gewone koffie hé, maar zo'n specialke bij een barista ... tja een mens moet mee in deze trendy wereld 

Rond 18:00 werd het me te koud en werd ik ook wat moe én moet ik ook nog een verslag schrijven voor mijn beste lezer  ...dus zijn we naar ons Mira teruggekeerd.

Onze stappenteller gaf 11.000 stappen aan   (naar boven afgerond .)...niet slecht, maar heb gisteren te horen gekregen dat mijn broer, op zondag, 19 mei 2019 een  halve marathon (Britain's Ocean City) in Plymouth heeft uitgelopen, zonder training.  Dat verdient een speekmedaille van zijn schoonbroer en grote zus. Chapeau!

Nu gaan we nog een beetje chillen (ook trendy hé ) met zicht op de peperbus (zo noemen de Zwollenaren hun markante kerktoren omdat ze vinden dat die op een peperbus lijkt).

Peter & Conny (de laatste is de ondergetekende in dit verhaal, maar dat had je, beste lezer, natuurlijk al door )

21-05-2019 om 19:26 geschreven door Ma@s  

Eerst en vooral wil ik onze zonnecrème, gekocht in Maarssen, factor 50 verkopen.  Want sinds we die gekocht hebben, hebben we enkel bewolking of regen   (vandaag wel een droge dag) gehad 

En we hebben een nieuw, grappig fenomeen ontdekt ... mensen die buiten varen met een duikbrilletje op ... echt waar!  Koddig om zien, maar wel begrijpelijk, af en toe ziet ons schip zwart van de insecten, ze komen in wolken op je schip af ... als je dan buiten vaart .  Gelukkig vliegen ze ook dikwijls en masse weer weg.   Op de IJssel hadden we gezelschap van wat kwikstaartjes, plezant om zien, hadden we een beetje afleiding en werden de insecten met veel smaak verorberd ... een win-win situatie?  Niet echt, teveel eten kan op de darmen werken ... en waar leeg je die dan ... bij je gastheer uiteraard ... gewoon een kwestie van de cholera of de pest 

Toen we bijna op onze bestemming kwamen, kregen we een oproep van een passagiersschip (van het genre dat  we  regelmatig zien passeren langs onze jachthaven)  - hij wil draaien en wil weten of we willen wachten tot hij zijn manoeuvre heeft uitgevoerd ... hij roept op a) in het Duits, en b) noemt onze drijvende woning Mira-shity (zo klonk het toch) .  Tuurlijk gaat veiligheid boven trots, maar toen hij vroeg wat we van plan waren heb ik in mijn beste Nederlands geantwoord dat we wel zullen wachten ... Mira-shity   ... Mijn juf Duits, die me 3 jaar les gegeven heeft, neemt direct ontslag als lesgeefster als ze dit leest ... sorry Antonia  .  Maar goed zijn gebarentaal achteraf ... zwaaien en zwaaien en blijven zwaaien heeft veel goedgemaakt.  

De havenmeester stond ons, zoals vooraf gezegd aan de telefoon, al op te wachten ... we waren bijna binnen, zegt hij ... graag achterwaarts binnenvaren, voor de veiligheid (dan vooral met het oog op het weer buitenvaren ... beroepsvaart).  Supervriendelijke uitbating hier (ook hier hebben ze weer 3 meter van ons schip gedaan ).

Morgen naar Zwolle of Hasselt of Zwartsluis ... allemaal goed, allemaal richting Friesland 

20-05-2019 om 19:26 geschreven door Ma@s