Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Op avontuur in Australië
met ons gezinnetje op pad
17-05-2011
De voorbereidingen
Na wat geduld en wikken en wegen zijn onze tickets een 2-tal maanden geleden geboekt. We vliegen op Perth en we keren terug vanuit Sydney. We hebben gekozen voor het reisbureau 'Aussie Tours' met als enige en simpele reden dat zij ons de interessantste deal gaven.
Maar er valt nog heel wat te regelen: een visum (voor een verblijf van langer dan 3 maanden heb je een speciaal visum nodig), kapotte tent herstellen, ons huis (wel verhuren of niet), onbetaald verlof (in mijn geval) en ouderschapsverlof (Luc) aanvragen, nakijken of je nog rechtsgeldigheid hebt bij de ziekenkas (wegens mijn 5 maanden onbetaald verlof), automarkten zoeken in Perth aangezien we er een auto willen kopen en alle rompslomp die daar bij komt kijken, internationaal rijbewijs aanvragen, verzekering contacteren, route uitstippelen,...
En dan in mijn geval... terug achter het stuur durven kruipen en terug leren autorijden, want ook ik zal mijn aandeel moeten doen. Ik ben met volle moed terug begonnen met dank aan mijn papa die steeds weer in alle rust en kalmte mij er door praat. Zweten en soms bibberen en daveren maar ik waag me in het verkeer en al zeg ik het zelf, mits nog een nodige dosis zelfvertrouwen en ervaring, ben ik aardig op weg om ook het woordje 'chauffeur' in mijn woordenboek te zetten.
Fien is alvast in de stemming want zij weet ondertussen dat we binnenkort zeer lang op reis gaan en ze ziet het helemaal zitten. Haar beste uitspraak tot nu toe hierover: '5 maanden is heel lang he, mama ? Gaan we daar dan ook slapen? ' Zo zie je maar dat het tijdsbesef van een 4-jarige nog niet je dat is .
Initieel was het de bedoeling om er 15 maanden op uit trekken, maar het werk van Luc besliste er anders over. Het werden 5 maanden. De teleurstelling werd weggeslikt want alle gemaakte plannen in ons hoofd werden nu door elkaar geschud. Wat we op 15 maanden wilden doen is natuurlijk onmogelijk op 5 maanden: Australië met enkele Pacific eilanden, Canada, Alaska en een stuk Verenigde Staten (en wat wilden we o zo graag terug een bezoek brengen aan de Falklands).
Maar het vooruitzicht van 5 maanden volledige vrijheid op een bestemming ver weg was te mooi om te blijven kniezen dus moesten er keuzes gemaakt worden, knopen doorgehakt. Het werd Australië.
Reden: Misschien eerder een gevoelskwestie, maar ook de periode (herfst en winter zijn niet ideaal voor Canada en Alaska te bereizen, het beperkt je in de mogelijkheden) speelde een grote rol. Het feit dat er een vriend van ons in Australië woont en die we zeer graag een bezoekje willen brengen, zat er ook wel voor iets tussen. De Pacific eilanden hebben nog lang meegespeeld maar zijn er dan ook uit gebonjourd met als motto, als we het doen, dan doen we het goed, dus laten we volledig voor Australië gaan !!
Onze goede vriendin Annemie die ook een chronisch reisvirus in haar bloedbanen heeft, werd meteen warm bij onze plannen en heel wat gesprekken later was de kogel door de kerk. Begin september smijt ze haar rugzak op haar rug en kruipt ze 2 maanden bij ons in de auto waarna ze nog een maand met een vriendin verder reist.
De tickets zijn geboekt, de route in zeer grote lijnen uitgestippeld. Australia here we come !!!!!!
Wel, wij zijn Tinneke en Luc, twee levensgenieters in hart en nieren en dat uit zich vooral in onze reizen. We willen al het moois dat de wereld ons te bieden heeft ook delen met onze dochtertje Fien en daarom hebben we haar van kleins af aan mee op onze reizen meegenomen. Altijd gemakkelijk ? nee... Altijd comfortabel ? nee... Altijd vlotjes ? nee... Zijn we bereid om onze reizen een tijdje in de ijskast te zetten ? nee... Onze voorbereidingen zijn iets grondiger, onze hygiënische wensen iets uitgebreider, onze rugzakken iets gevulder, onze vliegreizen iets minder rustig,... dan toen we met ons tweetjes reisden, maar voor al die 'ietskes' krijgen we ontzettend veel terug. Een dochter die met open geest naar de wereld kijkt en die zich onderweg ontpopt van verlegen meisje naar een vrolijke wervelwind die iedereen rond zich charmeert. Prachtige lokale contacten die zonder dat kleine blonde koppeke niet gelegd zouden zijn. Eenvoudige maar des te mooiere dingen die we niet gezien zouden hebben als de kinderogen er ons niet op zouden gewezen hebben. En dan natuurlijk niet te vergeten om gewoon met je gezinnetje al die dingen samen te mogen zien, doen en beleven. Een mens zou voor minder lyrisch worden.
We hebben gesleurd, gezeuld, gepuft en af en toe gezeurd in een iets te toeristisch gedeelte van Thailand toen ze 7 maanden was. We zijn ziek geweest in Marokko toen ze 14 maanden was. Haar tweede verjaardag heeft ze mogen vieren in het meer dan prachtige zuidwesten van de Verenigde Staten om dan enkele maanden later nat gespet te worden door walvissen in Nova Scotia en Newfoundland. Haar derde verjaardag werd gevierd met zicht op een zacht lava spuitende vulkaan in Costa Rica om daarna het lijstje af te sluiten met het nabije ontmoeten van de prachtigste dieren in Zuid-Afrika.
Voordat Fien werd geboren hebben we al heel wat mooie reizen mogen maken zoals in Peru, IJsland, Schotland, Ierland, Borneo, Mongolië, Namibië en met als hoogtepunt onze wereldreis van 1 jaar door Chili, Argentinië, Falklands, Paaseiland, Nieuw Zeeland, Zambia, Zimbabwe, Uganda, Madagascar en Mauritius. Onze laatste reis met ons tweetjes was naar Sumatra om dan terug te keren met ons drietjes (als miniscuul klein wezentje in mijn buik wel te verstaan).
In onze volgende blog zullen we meer uit de doeken doen over onze komende reis waarover deze blog uiteindelijk gaat, maar zo heb je wat achtergrondinformatie over ons.
Wel, wij zijn Tinneke en Luc, twee levensgenieters in hart en nieren en dat uit zich vooral in onze reizen. We willen al het moois dat de wereld ons te bieden heeft ook delen met onze dochtertje Fien en daarom hebben we haar van kleins af aan mee op onze reizen meegenomen. 
