13-14/09

We hebben er weer een subliem walvistochtje opzitten met walvissen overal waar je maar kon kijken. Niet altijd even dicht bij de boot maar het gaf toch een schitterend gevoel omgeven te zijn door één van mijn meest favoriete beesten. We zaten in de Exmouth Gulf,  een beschutte plek waar moeders komen kalven en hun kleintjes al spelend leren te overleven. We hebben heel veel ‘breachende’ (springende) walvissen gezien, de meeste ver maar toch een aantal vrij kort bij de boot. Zeer indrukwekkend om zo’n majesteuze kolos onverwacht grotendeels uit het water te zien opduiken en we kwamen soms ogen te kort.

Ik had graag de volgende dag weer op zo’n boot gesprongen maar mijn medereizigers hebben me wat ingetoomd aangezien we het nabij gelegen Cape Ranch NP ook nog een bezoekje wilden brengen én (hoe raar het ook klinkt) omdat de boottochtjes die naar de walvissen gaan zeer dun gezaaid en kostelijk zijn én omdat ze vaak op rare uren doorgaan.

Vandaag was het dus Cape Ranch met zijn mooie snorkelstranden en Annemie en Luc hebben hun eerste schildpad mogen spotten. Fien was amper uit het water weg te slaan, haar angst voor de zee is duidelijk aan het wegebben.

De terugtocht van 50 km naar onze tent verliep zeer moeizaam door de ontelbaar vele kangeroes die zich langs de kant van de weg bevonden toen de zon was ondergegaan. Voorzichtig rijden en goed uitkijken was de boodschap want we wilden geen dode kangeroe op ons geweten hebben zoals de vele vriendjes die overdag te zien zijn op en langs de kant van de weg. We hebben er zelfs eentje gezien met een kleintje in haar buidel, Fien was diep onder de indruk en ontpopte zich als een goede kangeroespotter.

15/09

De dag van ons leven.

Een hele dag op zee omgeven door de meest wonderbaarlijke creaties van de natuur. We begonnen de dag met een ‘oefensnorkel’ om het snorkelen eventjes gewoon te worden en aangezien ik niet echt een held ben in de zee vond ik dat een verstandig idee.

Visjes en mooie koraal, er zijn ergere dingen om je dag mee te beginnen. Na wat versnaperingen hebben we ons vooraan op de boot gezet, klaar voor spektakel. En dat kregen we !!!! Beginnende met een paar ‘bottlenose’ dolfijnen die vooraan onder en naast de boot meezwommen in prachtig helder blauw water (de boot vaarde 30km/uur en de beestjes gingen in volle vaart mee) om daarna bezoek te krijgen van een ‘flatback’ schildpad (blijkbaar redelijk zeldzaam hier) die toch een tijdje zijn kopje boven water hield, een zeeslang die kronkelde op het water, walvissen die ‘breachten’, een walvis met een slapend kleintje op haar rug redelijk goed zichtbaar in het heldere water die uiteindelijk onder de boot doorzwommen en dan nog een 100-tal ‘spinner’ dolfijnen overal rond om om eens heen waarvan er een heel deel met de boot begonnen mee te zwemmen, in de lucht sprongen, daar nog vlak bij de boot nog een walvis met haar kleintje er tussen… Man, man, we wisten gewoon niet waar eerst kijken!!!!!!! En dan ben ik nog de vliegende vissen vergeten: die beestjes kunnen dus echt vliegen he! Echt wonderbaarlijk.

Het uiteindelijke doel van de trip, zwemmen met de walvishaai, maakte het helemaal af. Toch wel heel spannend om naast de grootste vis ter wereld te zwemmen (hoewel het nog een tiener was van ‘maar’ 4 à 5 meter) maar eens in het water was het gewoonweg magisch en stond je er niet bij stil dat je in open zee aan het zwemmen bent (niet mijn favoriete bezigheid, laat ik duidelijk zijn) met een haai (volledig ongevaarlijk dat wel).

We hebben 4 keer een duik in het water kunnen nemen om met dat beestje te zwemmen waarna hij dook wat ook zeer mooi was om hem stilletjes in de onmetelijke diepte te zien verdwijnen.

Fien is niet in het water geweest laat dat voor iedereen duidelijk zijn, maar die heeft ongelooflijk genoten van de dolfijntjes, de filmpjes en haar nieuwe kleurboek. Ze werd door iedereen gecomplimenteerd over hoe een fantastisch kind ze is en dat kunnen wij enkel beamen. Ze werd dan ook regelmatig verwend door de bemanning met een snoepjes, chocolaatjes en koekjes en dat nam ze dan met een  vlaams – engelse ‘dank you’ in ontvangst.  

18-09-2011 om 11:18 geschreven door Filuti  

18-09-2011 om 11:16 geschreven door Filuti  

09/09

We zijn niet meegesleurd door de zee en hebben er een heerlijk rustig nachtje opzitten. Onze aardige buurman van 300 meter verder gaf ons een net gevangen vis cadeau en nog een beetje naspartelend hebben we hem in de koelbox gestoken om het deze avond te verorberen (ik heb me er toe aangezet om de vis te kuisen, wist wel totaal niet hoe ik er aan moest beginnen maar we hadden toch een heerlijk gebakken visje in onze pan). Dit is toch net weer iets wat je van een Australi‰r kan verwachten. De mensen zijn hier ongelooflijk vriendelijk en open en bijna steeds bereid om spontaan hun buitenlandse bezoekers van de nodige tips te voorzien (zoals onze buurman die bloedserieus verkondigde dat als je zin had in een stukje kangaroe of een biefstukje je deze op de weg tussen Karrata en Port Hedland gewoon van de weg kunt halen (roadkill) want die worden elke dag van de baan gehaald, dus het vlees dat er ligt is nooit meer dan een dag oud,? zie je ons al een stukje kangaroe snijden aan de kant van de weg :) ?).
Het was vandaag beetje een organisatiedag. Grote inkopen en het nodige gepuzzel om alles in de auto te krijgen. Het is zeer gezellig met ons 4-tjes maar het vraagt veel van het organisatietalent van Luc om alles toch nog praktisch en overzichtelijk te houden in de auto. En dat dan met 3 niet al te georganiseerde meisjes. Het is de omgekeerde wereld.
We kamperen nu aan een ongelooflijk prachtig mooie wilde kust (Quobba Station) niet ver van de spectaculaire ?Blowholes?. De kust is hier zeer ruig met ?king waves? die dan openbreken tegen de rotsen en het water metershoog de lucht in spat. Bij de blowhole spuit het water soms wel 20 meter de lucht in. Zeer machtig en als mens voel je je zeer nietig bij zo?n natuurgeweld.

10/09

Onze prinses heeft liefdesverdriet. Zinedine, haar klasgenootje alias haar prins en toekomstige echtgenoot ;-), wordt hier plotseling serieus gemist en de traantjes hebben al een paar keer gevloeid. Ze heeft al een mooie tekening voor hem klaar liggen, maar blijkbaar is dat niet echt voldoende.
Dus, boodschap aan de mama of papa van Zinedine (of dat iemand even de boodschap kan doorgeven), kunnen jullie je mailadres doorgeven, dan kunnen we eens samen met Fien een persoonlijk mailtje sturen. Alvast merci !
Voor de rest maken we het hier heel goed. Fien is ondertussen al meertalig; Vlaams, Hollands (dankzij de talloze luisterverhaaltjes op de ipod) en de eerst woordjes  (en al een zinnetje) engels komen er vloeiend uit. Zeer schattig om te zien dat ze superfier is dat ze een nieuw woordje kent en dat ze dat dan wil gaan uittesten, zoals ?goodmorning? tegen iedereen die het maar wil horen, ook is het ondertussen al avond.
We zitten nu in Coral Bay, vlak aan het Ningaloo rif. We wilden hier een aantal tours doen (snorkelen met manta?s, whale watching,?) maar alles blijkt superduur te zijn. Dus we houden het morgen op een whale watch tour om daarna wat te gaan snorkelen in de buurt van het strand. Daarna trekken we door naar Exmouth waar hopelijk nog een heel aantal walvisjes op ons liggen te wachten.

11-12/09

Ons boottochtje naar de walvissen was niet met woorden te beschrijven. We hebben tijdens onze reizen al heel wat walvissen mogen bewonderen maar dit spande toch wel de kroon. Een moeder met een kleintje spelend in het water. Staarten zwiepend door het water, vlak bij de boot en niet voor eventjes maar wel ongeveer een half uur lang. De moeder die op haar rug gaat liggen en met haar beide vinnen gelijktijdig op het water begin te slagen. Water dat op sommige plekken zo helder was dat je de walvis helemaal in het water zag liggen. Zelfs twee keer dat ze op haar zij draaide en dat haar oog zichtbaar werd. En om het schouwspel compleet te maken zwommen er ook nog een heel aantal dolfijntjes rond. Kippenvel en tranen die over de wangen liepen was het resultaat.
We kwamen nog 3 walvissen tegen die even nieuwsgierig rond de boot zwommen en het kleintje vond het ook even nodig om haar kunstjes te laten zien en sprong onverwacht voor de boot uit het water. Schitterend !!!!!
Ook Fien was helemaal in de ban maar verloor het educatieve niet uit het oog. Toen de walvissen in zicht kwamen nam ze Annemie bij de hand en zei: ?Kijk tante Mie, dit zijn nu walvissen. Nu ken je het verschil wel tussen walvissen en dolfijnen he? Want walvissen zijn zwart en dolfijnen grijs :).
Nog een klein snorkelpartijtje achteraf (niet bij de walvissen voor alle duidelijkheid) en dan nog naar het strand met het meest prachtige azuurblauwe water ooit gezien. Met ander woorden: een fenomenale dag !!!
We zijn dan doorgereisd naar Exmouth waar we nog een walvistochtje geboekt hebben ‚n donderdag gaan we snorkelen met walvishaaien !! Luc ziet dat helemaal zitten, Annemie en ik willen deze ?once in a lifetime opportunity? zeker niet missen maar vind dit toch wel een ontzettend spannend vooruitzicht.

Nog een heel klein iets: Mannekes, ge moet u niet inhouden om af en toe eens te reageren of een mailtje te sturen he, sommige onder jullie kijken uit naar een berichtje van ons op de blog en wij kijken uit naar een mailtje of een reactie. Dus als je zin hebt, laat u gaan, wij lezen het graag !!

13-09-2011 om 10:06 geschreven door Filuti  

Blowholes en walvissen !!!!

13-09-2011 om 10:03 geschreven door Filuti