20/08

Het verliep allemaal te vlotjes.Amper aanschuiven bij de douane, direct door de security, eventjes wachten en dan hop de eerste vlieger op richting Londen.Vlekkeloze vlucht met een vlekkeloze en ongekende vlotte overstap op het vliegtuig dat ons naar Singapore bracht.En dan is de miserie begonnen. We hadden ons allemaal wel en goed geïnstalleerd en enkelen keken al reikhalzend door het raampje om het vertrek van het vliegtuig goed te kunnen aanschouwen. Maar dat vertrek werd met 20 minuten vertraging aangekondigd… en die 20 minuten werden 4 uur wegens allerlei technische redenen.  Vier uur wachten in een bloedheet vliegtuig, ik kan u vertellen dat ons geduld op de proef werd gesteld, wetende dat we maar een uur tijd hadden voor onze aansluiting naar Perth.  Begrijp me niet verkeerd, liever 4 uur wachten dan problemen in de lucht, maar aangenaam was het niet. De vlucht van 13 uur werd er ineens een van 16 uur (ja, ik kan nog tellen maar door wat sneller te vliegen hebben we nog een uurtje goedgemaakt), want er werd gevraagd tijdens het wachten om zoveel mogelijk op je plaats te blijven zitten. De vlucht zelf is goed verlopen, Fien heeft toch een 8-tal uurtjes kunnen slapen en desondanks enkele stampen, kopstoten en zwaaiende handjes (tja eerder een schone slaapster dan een rustige slaper, laat dat duidelijk wezen) in onze richting hebben ook wij toch wel enkele momenten kunnen slapen. Dat we onze aansluiting zouden missen was ons al snel duidelijk maar vlak voor de landing werd het pijnlijk duidelijk dat het missen er van zeer moeilijk zou uitpakken voor ons. We kregen een hotel in Signapore toegewezen waarvan we enkele uurtjes gebruik van mochten maken om daarna op de vlieger gezet te worden van 18u30. Wat wil zeggen na middernacht aankomen in Perth. We hadden ons een kampeerplekje geboekt maar na een telefoontje werd ons gezegd dat we onze tent niet meer mochten opzetten om middernacht om de andere kampeerders niet te wekken. Begrijpelijke maar dat brengt ons in een duur pakket. Onze enige optie is een duur cabinneke te nemen om dan morgenvroeg onze tent op te zetten.  Nu zitten we dus in dat hotel wachtende tot we naar onze vlucht gebracht worden.

Wordt vervolgd…

By the way… we mogen weeral fier zijn op onze dochter want die heeft tot hiertoe deze trip zich voortreffelijk gedragen.

Het aanschuiven bij de douane leek tergend traag te gaan maar dat kan wel meer aan onze vermoeidheid gelegen hebben dan aan de efficiëntie van de douaniers.

Fien toverde met haar uitspraak: ‘Gaan al die mensen ook naar Australië? Amai, dan gaat het er wel heel druk zijn!’ toch nog een glimlach op ons vermoeide gezicht. Tot onze verbazing mochten we met onze zakken direct doorgaan ipv al ons gerief te willen controleren zoals we in Nieuw Zeeland hebben moeten doen. Maar daar waren we zeker niet rouwig om.

Rond 2u30 mochten we dan eindelijk in ons duur bedje slapen en dat deed echt deugd. Om 10u werden we wakker en een half uurtje later werd er ferm op de deur geklopt. De vrouw des huizes om ons er uit te zetten want check out was om 10u en een ons verhaal over vertragingen en vermoeidheid bleek bij haar niet te pakken. Vriendelijk maar kordaat werden we naar ons kampplaats verwezen waar we onder een aangenaam zonnetje onze tent hebben kunnen zetten.

De camping zelf is proper maar als sardientjes in een blik wordt elke plaats benut. Niet echt gezellig dus maar veel gaan we er niet zitten want het is tijd om in actie te schieten.

Een eerste verkenning in Perth heeft ons al enkele telefoonnummers (voor mogelijke auto’s) én een gsm opgeleverd.

We krijgen hem normaal donderdag in ons bezit want hij moet nog eens een ‘mechanical check’ krijgen en ze gaan er een bed inbouwen zodat we, als het eens nodig moest zijn,  kunnen slapen in onze auto. We hebben hem gekocht bij ‘Travelers autobarn’ die zowel auto’s verkopen als verhuren. Ze staan bekend om degelijke auto’s te verkopen en ze geven ook nog een aantal garanties en dat is de iets duurdere prijs (dan als je het bij een backpacker koopt) waarschijnlijk wel waard.

Morgen nemen we dan een rustig daggetje, wat rondhangen in Kings Park, om dan donderdag onze jeep te gaan halen, alles te organiseren en dan kunnen we op pad.

Het geeft een goed gevoel dat we vooruitgang boeken en het echte avontuur nabij komt !

De nachtjes hier gaan van nat (nee, niet Fien), winderig (nee, niet Luc) en lawaaiig (nee, niet ik) tot behoorlijk koud. Onze eerste nacht in de tent hebben we weinig geslapen wegens een stormpje die de tent deed schudden en ratelen (een gesprek was bijna niet meer mogelijk). De buitentent lekte wat aan de naden waardoor we ons gerief midden in de nacht hebben moeten reorganiseren om alles droog te houden.

De volgende ochtend hebben de wolken plaats gemaakt voor de zon die de temperatuur aangenaam maakt maar zeker nog niet te warm. Nu zijn de avonden en de nachten een stuk kouder dus hebben we de truien moeten bovenhalen.

24-08-2011 om 05:20 geschreven door Filuti