|
06-07-08/12
Het mooie weer hebben we nu even achter ons
gelaten en in de regen zijn we naar Bundaberg gereden. We hoopten op beter weer
s avonds omdat dat het moment was om naar de befaamde schildpadden van Mon
Repos te gaan kijken. Het geluk bleek een beetje aan onze kant te staan, want
de regen was opgehouden op de moment dat we richting de Turtle Rookery
trokken. Het was wel even spannend om te weten in welke groep we zaten (er kan
zich 300 man (!) inschrijven op een begeleide wandeling naar de schildpadden en
dan wordt je in een groepen verdeeld van ongeveer 60 man. Het moment van de
booking bepaald in welke groep je zit en zo kan het gebeuren dat je tot midden
in de nacht moet wachten tot er eventueel een schildpad komt opdagen en jouw
groep eindelijk aan de beurt is), maar ook hier stond het geluk aan onze kant
want we bleken in groep 1 te zitten, dus vanaf er een schildpad op het strand
verscheen, mochten wij er direct mee naar toe.
Het was wel even wachten geblazen, maar rond
21u kregen we groen licht en konden we naar het strand. Alles werd perfect in
banen geleid om het dier zo mimimaal mogelijk te storen. We werden strategisch
achter de schildpad geplaatst en zo konden we het proces van een holletje
graven, eitjes leggen, putje toe maken van op de eerste rij volgen. Voor mij
was dit echt magisch om te zien, het feit dat we getuigen mochten zijn van dit
fascinerend proces van zon enorm beest (schild was ongeveer 1m10 lang), echt
schitterend.
De eitjes moesten verplaatst worden want ze
had ze te kort bij de vloedlijn gelegd waardoor er de kans bestond dat ze
weggespoeld zouden worden. Ook hier mochten we getuige van zijn en zelfs aan
meehelpen, maar onze schildpad was zo enorm traag in heel het proces, het weer
was omgeslagen met veel wind en regen en Fien lag ondertussen al anderhalf uur
in mijn armen te slapen zodat we dat dan maar gelaten hebben en ons rond 23u45
terug naar de auto begaven. De tweede groep is uit armoede maar even mee naar
onze schildpad komen kijken want om 23u zaten zij nog steeds te wachten om
het strand op te kunnen gaan. Ge moet er duidelijk iets voor over hebben om van
dit wonder te kunnen genieten!
We hadden ook de voor de avond nadien geboekt,
maar die hebben we uiteindelijk maar gelaten voor wat het was. Niet dat we er
geen zin meer in hadden, wel omdat het heel de dag onophoudelijk heeft geregend
en we geen zin meer hadden om doorweekt en koud op het strand te staan. Niet
zon geweldige dag, schuilend onder het keukenafdakje, met de ontdekking dat
onze lamp van de auto niet meer werkte én er een fit zat in onze ondertussen
tweede aangekochte matras. Maar het hoeft niet allemaal kommer en kwel te zijn
want vandaag brak het zonnetje weer door, Luc begint wat van automechaniek te
kennen en we hebben gewoon een nieuw lampje gekocht en er zelf in geplaatst en
de matras hebben we gewoon bij een outdoor winkel binnen gedaan en we zijn met
een spiksplinternieuw exemplaar terug buiten gestapt (we hadden nog een
bonnetje van aankoop, maar nog wel amper leesbaar, de matras werd nagekeken en
bevestigd dat het een fabricagefout was (losgekomen naad) en lap, we kregen een
nieuwe in onze handen geduwd). We waren blij als een klein kind!
Nu zitten we in Hervey Bay om al onze permits
naar Fraser Island te regelen en morgen stappen we de ferry op om het grootste
zandeiland ter wereld te gaan verkennen!
09-15/12
Ons weekje op Fraser was meer dan geslaagd.
Toen we aankwamen werd het ons al snel duidelijk waarom het eiland enkel
berijdbaar is met een 4x4. Witte zandwegen variërend van los zand, vlakke
stukken tot serieuze bulten en putten. Ze kronkelen zich tussen het regenwoud
en de bossen door wat weer eens een andere dimensie geeft aan onze ervaring met
4x4 driving tot nu toe.
Onze eerste kampeerplek (central stration) was dan ook prachtig
gelegen midden in het woud. Lake Mckenzie, een magistraal mooi meer, hadden we
als eerste op ons lijstje staan om te bezoeken en we waren duidelijk niet de
enige. Na een middagje dolle pret in het water en op het witte strand zijn we
verder door gehobbeld naar Lake Wabby. Een minder spectaculair meer op zich
maar gelegen in een ongelooflijk prachtige omgeving met witte zandduinen. Dit
smaakt naar meer !
Onze dagen vulden zich met het rijden op het
strand bij laag tij wordt het strand hier beschouwd als openbare weg),
prachtige kristalheldere meren bezoeken (met regelmatig een duik er in), door
wouden en op sandblows wandelen,
Kortom, dit is gewoon een schitterend eiland
om je dagen goed te vullen. Iets minder was het weer, we hebben wel wat regen
te verduren gekregen, maar regelmatig kregen we een behoorlijke portie zon en
soms werd de lucht vervuld met de nodige dramatiek wat op zich dan ook weer
machtig om te zien was.
We hebben ook al wel wat beestjes gezien wat
niet altijd de meest aangename ervaring was. De dingos (waar heel wat over te
doen is hier op Fraser sinds er een aantal jaren geleden een 9-jarig jongetje
is doodgebeten) hebben we heel goed kunnen zien, gelukkig steeds wel van op een
veilige afstand of vanuit de auto net zoals de guanos (reuzenhagedissen) die
vrolijk op de campsite rondwandelen. Minder aangename aanvaringen hadden we met
de massaal aanwezige muskieten, dazen en op een wandeling zelfs met een
heleboel spinnen. Het wandelpad werd blijkbaar zeer weinig gebruikt waardoor we
het ene spinnenweb door moesten na het andere. Ze werden niet bewoond door
fijne, kleine spinnetjes maar in mijn ogen toch al behoorlijk grote beestjes.
Ik heb er 2 keer ééntje van Luc moeten afhalen, gezellig wandelen was iets
anders!!
Fien heeft hier de tijd van haar leven gehad,
want er is geen dag voorbij gegaan of ze zat ergens in het water. Haar
zwemkunsten heeft ze nog steeds onder de knie en ze kan amper wachten om het
aan iedereen die maar wil te tonen in België.
16/12
We zijn nu in Tin Can Bay beland, een plek
waar net zoals aan de Westkust in Monkey Mia, de dolfijnen aan de kant komen en
waar je de mogelijkheid hebt om ze een visje te geven.
Het weer wilde weer even niet mee en we hebben
de nodige regenbuien op ons dak gehad, maar dat kon de pret niet drukken want
het was weer prachtig mooi om te zien.
We hebben dan maar meteen een nachtje
bijgeboekt om ook morgen nog eens een kijkje te komen nemen.
16-12-2011 om 02:25
geschreven door Filuti 
|
