1-2-3/11

Alice Springs had nog een verrassing voor ons in petto: het kon er koud en zeer nat zijn ! We hadden wel eens een regenbuitje verwacht en dat het ’s nachts koud kon worden, dat wisten we ook al. Maar nu moesten de truien terug gezocht worden en de regenjassen bovengehaald. Hoe snel het kan gaan van oncomfortabel warm, en snakken naar wat koudere temperaturen, tot oncomfortable koud en nat en je echt niet meer begrijpt waarom je het persé kouder wilde hebben J.

De route werd uitgestippeld (het wordt een serieuze outback tour), de inkopen gedaan en de auto terug georganiseerd. Het werd het moment om afscheid te nemen van onze vriendin en reiscompaantje Annemie die zich richting Adelaide begeeft om dan met een vriendin verder te reizen.

Maandag hadden we heel de dag en nacht regen op ons dak, dinsdag droogde het op en woensdag waren we van plan verder te trekken. Maar, verantwoordelijke reizigers dat we zijn, belden we, nadat we afscheid genomen hadden van Annemie, voor een update over de staat van de Old Andado Track, de weg die we eerst gaan inslaan. De mens vertelde ons dat de weg er glibberig en nat bij lag en dat we best nog 2 daagjes wachtten voor we er ons op begaven.

We wilden geen onnodige risico’s nemen en hebben naar de man zijn raad geluisterd waardoor we twee dagen later dan gepland Alice Springs verlaten. Het gaf ons nog een extra dagje met Annemie die zich nog een dagje bij ons heeft gevoegd.

Maar morgen trekken we verder !!

03-11-2011 om 23:46 geschreven door Filuti  

01-11-2011 om 13:26 geschreven door Filuti  

01-11-2011 om 13:25 geschreven door Filuti  

27-28-29-30-31/10

Onze laatste dag bij Uluru leverde een magistrale zonsopgang op, maar de rest van de dag was grijs en bewolkt. Van de zonsondergang hadden we dus dan ook niet al te veel verwachtingen, maar hoewel het fel rood kleuren van de rots uitbleef werden we toch getrakteerd op spectaculaire beelden. Donder en bliksem vulden de lucht en dat met zicht op Uluru, weer eens iets helemaal anders.

Zonder het te weten hadden we een illegaal mee in onze koffer zitten wat bij het openen van de kofferbak wel even schrikken was. Gelukkig  ging het om een klein onschuldig muisje en al snel liep het beestje weer de vrije natuur in. De tent opzetten was deze keer geen sinecure want een serieuze stormwind deed de tent al kanten opwaaien (we zaten op een gratis camping, 25 km van de officiële camping van Uluru, waar je maar 24u mag blijven staan, dus elke ochtend in het donker tentje opbreken en elke avond in het donker tentje weer opzetten. Het is bush kamperen zonder enige faciliteiten). We hadden gehoopt op een rustige nacht en eindelijk eens wat langer slapen, maar dat was buiten de wind en de lek in onze luchtmatras gerekend, waardoor we 2 keer de tent uit konden om onze matras weer op te blazen.

Onze volgende stop was Rainbow Valley, naar horen zeggen een prachtige rotsformatie die schitterend kleurt bij zonsondergang. Naar mijn bescheiden mening eerder een rots gedeeltelijk in puin die zijn gloriedagen eeuwen geleden had. Maar we werden toch getrakteerd op een kleine zonsondergang (tussen de wolken door) en zagen we een glimp van hoe het kleuren van de rots zou kunnen zijn. En dat was toch wel de moeite. Trouwens de vliegen waren hier ook de moeite en echt vreselijk irritant. We hebben het ondertussen wel gehad met die beesten.

Onze laatste stopplaats voor we Alice Springs terug indoken was Chambers Pillar, weer een bijzonder rotsformatie in de vorm van een pilaar met de nodige historiek er achter.

De weg er naar toe (een 4x4 weg) was magnifiek en kronkelde zich tussen prachtige landschappen. De lucht zorgde voor de nodige dramatiek (wolkeloze luchten liggen al een paar dagen achter ons) en het eerste zicht op Chambers Pillar was indrukwekkend. Het bleef te bewolkt voor een mooie zonsondergang maar het zitten onder zachte regendruppeltjes aan ons eigen kampvuur maakte veel goed. ’s Ochtends werden onze eigen geurtjes verdoezeld (meer dan een week bush kamperen, ik kan je verzekeren dat je er dan niet al te netjes meer uit ziet) door de gerookte kampvuur geur en we konden allemaal nog eens opgelucht ademhalen J. De mieren maakte ons hier het leven wat moeilijk (je kon gewoon geen 2 seconden op dezelfde plek blijven staan of je had een boel van die kleine miertjes op je voeten en eten was nog een grotere ramp, elke poging tot eten leverde de nodige invasie van deze kleine beestjes op) waardoor we de volgende ochtend niet te lang bleven hangen en ons terug richting Alice Springs begaven. Een prachtig ‘draakje’ (soort hagedis) zoekend naar een zeldzaam zonnestraaltje lag te zonnebaden op de weg en liet zich onverstoorbaar langs alle kanten fotograferen. Fien haar opmerking was schitterend: ‘Dat is precies een abornigal, die heeft ook allemaal van die kleuren en stippen op zijn rug’ en toen het beest al de aandacht beu werd en de bosjes in liep ‘zie je wel dat hij een abornigal is, hij loopt zelfs zoals een abornigal danst’ J.

De laatste 12 km op de dirt road was er blijkbaar te veel aan en een of ander projectiel scheurde onze achterband open waardoor we onze eerste lekke band konden vervangen.

De enige die er ongelooflijk happy onder was, was ons Fien die stond te dansen op de verlaten weg. Hoe vervelend het ook was, ik kon er de charme wel van inzien: de vuile jeep aan de kant van de weg, een kapotte band, een ongelooflijke dramatische lucht en een klein figuurtje dansend op een eindeloze weg.

Minder charmant  zal de rekening achteraf zijn L

Nu zitten we dus in Alice Springs, een ongelooflijke koude bewolkte regenachtige dag, niet te doen. Ik schat rond de 18 a 20 °C, voor ons dus heel koud. Fien vroeg deze morgen zelfs naar handschoenen. Ik denk dat wij thuis nog een heel koude winter voor de boeg gaan hebben.

De komende dagen trekken we terug de verlaten outback in. Dus reken er maar op dat het terug een tijdje gaat duren voor je iets van ons gaat horen.

We gaan via de Old Andado Track naar Mount Dare om van daaruit via de Oodnadatta Track de Birdsville Track te doen om ons dan richting Rockhampton te begeven, de beschaafde wereld terug in.

01-11-2011 om 13:23 geschreven door Filuti