Wie te lang blijft dromen, gaat op zijn schaduw lijken...
06-02-2009
Pushkar!
Vannacht om 12 uur vertrekken we met de auto naar Pushkar. We hopen daar morgen rond 8 uur te arriveren maar ach, dit is en blijft India. Heel goed mogelijk dat we pas tegen te middag toekomen.
We zijn allebei nog flink ziek! Onze darmen lopen leeg terwijl we onze ziel uit ons lijf kotsen. Die koorts maakt het er ook niet aangenamer op.
Sasvad is ronduit fantastisch! Heel zorgzaam hield hij telkens de kotsemmer vast, spoelde die uit en hield de wacht. En dat terwijl hij zelf ook ziek was. Op een bepaald moment moest hij kotsen in plastic zakken omdat ik de badkamer bezet hield. Nu is hij met de moed der wanhoop onze laatste boodschappen gaan doen zodat ik kan rusten.
In Pushkar hebben we geen internet op onze kamer. We weten niet of Pawan al de 2 beloofde internetlijnen heeft laten aanleggen in het restaurant. Het kan dus enkele dagen duren vooraleer je nog iets hoort van ons. We doen ons best om zo snel mogelijk online te komen!
Tot binnenkort!
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
Allebei Delhi-Belly...
De geluiden die uit deze kamer komen!
Voor J:
Tijdsverschil is 4u30 in de winter en 3u30 in de zomer. India 12u 's middags = Belgie/Nederland 7u30 's morgens.
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
05-02-2009
Vandaag geen zin...
...om te schrijven. Veels te moe!
Ik zal enkel wat foto's plaatsen die we vandaag hebben genomen.
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
04-02-2009
Alsof ik niks beter te doen heb :-)
Vandaag hebben we allebei geslapen tot 10 uur. Jetlag weg en weer als vanouds fris als een hoentje.
Recht tegenover ons hotel ligt ons lievelingsrestaurant Malhotra en daar hebben we ons ontbijt genuttigd aan de enige terrastafel die ze rijk zijn. Jaja, dit doen we hier wel. Sasvad soep en ik verse fruitsalade. My favorite food. Op een bepaald moment werden we belegerd door een groepje schoolkinderen die perse op de foto wilden. Nogal graaggrijpe handjes die ik telkens van m'n borst moest wegslaan maar wel leuke foto's!
Daarna een riksha geregeld die ons 2 uren lang wilde rondrijden. Eerst op zoek naar een apotheker, een echten, waar ik straffe pillen heb gevonden tegen de rugpijn. Ook een knie-ondersteunend verband gevonden. Het spant vreselijk maar nu kan ik toch wat beter uit de voeten. Ik heb niet meer constant dat vervelende gevoel dat ik door m'n knie zal slaan. Nu mag ik niet overmoedig worden maar ik heb toch een klein beetje meer vrijheid.
Weer de riksha in en nu naar de Tibetan Market. In de Tantrashop 3 leuke t-shirts voor Sasvad gevonden, een stevige reistas op wieltjes gekocht voor al onze verse inkopen en nadien nog vlug momo's gaan eten.
Terug naar Pagarganj waar het lastig stappen is. Om de 200 meter gaan zitten en iets drinken. Geeft niks, we hebben ALLE tijd van de wereld!
Nu terug op de kamer. Sasvad gaat nog boodschappen doen en ons eten afhalen in Malhotra. Ondertussen kan ik rustig douchen. En hier komen die spuuglelijke crocs toch goed van pas. Ze zorgen voor stabiliteit op die natte badkamervloer.
Alle feedback op deze blog en/of leuke, grappige verhalen vanuit Belgie, Nederland, Duitsland en de rest van de wereld zijn welkom hoor! (Grijns) Zo heb ik niet het gevoel dat ik in het ijle schrijf...
Vanavond nog skypen met Pawan om onze auto te regelen naar Pushkar. We zouden graag in de nacht van vrijdag op zaterdag vertrekken.
Teten is gereed! Slu...
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
03-02-2009
Enkele sfeerfoto's...
Categorie:Ind - Delhi
Een paar uurtjes slaap verder...
Waar te beginnen? Onze laatste dag in Brugge was vreselijk hectisch. Ik had gehoopt op een rustige namiddag met Kyra & Allan maar het mocht niet zijn. Vanaf 9u30 bleven er maar mensen binnenlopen. Op die manier heb ik enkele telefoontjes gemist (Bart) waarvoor m'n excuses. En dan was het zover. Het moment waar ik zo tegenop zag. Het laatste kwartier met Kyra was zo pijnlijk dat ik mezelf verplicht heb om het voorlopig uit mijn gedachten te bannen. Anders blijft dat vervelende water maar uit m'n ogen komen...
Maandag om 4 uur opgestaan. Douchen, nog wat laatste spullen inpakken maar vooral als een kip zonder kop rondhobbelen. Om 7 uur vertrokken naar Zaventem. Vriend Joeri voerde ons. En natuurlijk begon het te sneeuwen. Files, kilometers lang. We hebben er meer dan 2 uren over gedaan.
Om 10 uur inchecken. We hadden 25 kg overgewicht mee. Ze hebben ons maar 20 kg aangerekend en dat aan een zeer gunstige prijs. Rolstoel gaan ophalen en toen was het al tijd om afscheid te nemen van Joeri.
Je zou bijna wensen dat je iets oploopt vlak voor vertrek want rolstoelen mogen overal door. Zo voorkomend dat ze mij hebben behandeld bij Security! En Sasvad als m'n begeleider mocht daar ook van meegenieten. In sneltreinvaart zijn we door alle controles naar de gates gerold en toen waren we eindelijk vrij...
Met voorrang het vliegtuig op. We hadden belabberde plaatsen maar kregen uiteindelijk 3 stoelen voor ons tweetjes vlakbij de WC. Met meer dan een uur vertraging opgestegen door al die sneeuw. Landen in Istanboel en daar stonden ze alweer te wachten met een rolstoel. Deze keer was het niet zo aangenaam. Wij wilden nog wat winkelen en een koffie drinken maar dat mocht niet van onze begeleidster: "No, gates, gates!" "No, no, gates!" Toen heb ik maar mijn boardingpass uit haar hand gerukt (die wilde ze mij niet geven!) Sasvad heeft me uit de rolstoel geholpen en ik heb haar weggestuurd. Ik laat me niet als een kind behandelen door zo'n kenau met egoproblemen. Het was een lange, zeer lange weg naar de gates maar eenmaal daar werden we alweer met de nodige egards behandeld.
Uiteindelijk zijn we een half uur vroeger dan voorzien (3u30 plaatselijke tijd) geland op Delhi. Rolstoel in en karren maar. Deze keer was het een man die mij duwde. Met snor, of wat dacht je dan? Grappig detail, hoe verder je naar het oosten reist hoe gammeler de rolstoelen. Alweer als eerste door Immigration en op naar de bagageband. Alle bagage opgehaald en dan eindelijk de Indische lucht opsnuiven. Het is een mengeling van kruiden,stront, wierook, pies, warm asfalt, zweet, bloemen en etensgeuren. Heel speciaal mag ik wel zeggen. . Gebukt onder de bagage (Sasvad) en de zorgen (ikzelf ivm mijn been) naar de taxi en op naar ons hotel met de zeer inspirerende naam "Yes Please". Daar kwamen we om 5u30 toe. Ik had vanuit Belgie 2 kamers gereserveerd maar ach, dit is India. Geen 2 aparte kamers maar 1 grote luxekamer voor 4 personen gekregen. TV, frigo, 2 hele grote bedden met gordijntjes rondom en draadloos, gratis internet. Ik kan zelfs met de lift naar boven en beneden.
De badkamer valt wel zwaar tegen. Ik wou douchen maar er is alleen maar een handdouche. Nogal moeilijk als je met 1 hand je evenwicht moet zien te houden leunend op je wandelstok en met je andere hand alle andere noodzakelijke wasdingen tegelijkertijd moet doen. Al zittend op de wc lukt het redelijk maar dit is wel dodelijk voor m'n rug. Hot shower is het ook al niet. Ijskoud water verdorie.
Maar je hoort ons niet klagen! Het is heel gemakkelijk om over te schakelen op Indische modus. Je neemt alles maar zoals het komt en geniet van de chaos.
En dan nu het slechte nieuws. Ik kan hier onmogelijk rondstappen. De straten zijn ronduit slecht en zelfs met m'n wandelstok riskeer ik een valpartij. Dat heb ik mogen ondervinden toen we op weg waren naar een daba om te ontbijten. Ondoenbaar en bijna 2 keer door m'n been gegaan. Het was maar zo'n 500 meter terug naar ons hotel maar ik durfde niet meer dus moest het met de riksha. Gelukkig ging het nog tamelijk vlot om in en uit te stappen dus dit wordt de eerstvolgende dagen mijn vervoermiddel. Al was het maar voor 100 meter.
De rest van de dag veel platgelegen met af en toe een tukstje tussendoor terwijl Sasvad alle boodschappen mocht doen. Nu hebben we net genoten van onze eerste Indische maaltijd. We zijn allebei vol gegeten en gaan nu de Indische nacht binnen.
Tot later!
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
We zijn precies waar we moeten zijn!
Later meer...
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
02-02-2009
We zijn eventjes niet te bereiken...
...want we zijn eindelijk onderweg!
Tot in India!!!
Mataji & Sasvad
01-02-2009
Wij willen iedereen bedanken die gisteren naar de Uitzwaai is gekomen!
Het was een fantastische avond! We voelden ons ontzettend geliefd.
Sasvad is nog steeds aan het feesten
Nog 1 nachtje slapen...
Mataji
29-01-2009
Van brute pech gesproken!
Maandag 26 januari, 1 week voor vertrek, ben ik door mijn rug gegaan. Mensen toch, wat een pijn zeg! Met de ambulance naar spoed waar ik 32 uren mocht wachten op een diagnose en behandeling. Een zware hernia met uitvalverschijnselen naar het linkerbeen. In de pijnkliniek een spuit gekregen in de wortel van de ruggenzenuw. Onder narcose hoor! Nu is de pijn dragelijk maar m'n been zal nog een tijdje licht verlamd blijven.
Maar alles gaat gewoon door! Sasvad moet nu dubbel zoveel werk verzetten en het vergalt het plezier een beetje maar lukken zal het! Zaterdag 31 januari is ons Uitzwaai-feest en maandag stappen we toch op het vliegtuig. Rolstoel is al geregeld op elke luchthaven die we aandoen en ik neem mijn wandelstok mee op het vliegtuig. Op doktersadvies dus alles zal wel vlot verlopen. Het wordt een lange zit maar in India kan ik genoeg uitrusten en is er overal hulp voorhanden. Ook de medische zorg is daar uitstekend.
Dus iedereen: TOT ZATERDAG!
Mataji
02-01-2009
Gewoon voor de lol enkele leuke foto's van Sasvad in Gokarna, India...
Nog 31 dagen...
Mataji
31-12-2008
Sasvad en Mataji willen jullie allemaal een geestig eindejaar toewensen.
En natuurlijk een "nieuw" jaar zonder al te veel katers.
Feest ze!
Nog 32 dagen!
Mataji
24-12-2008
Prettige kerstdagen allemaal!
Wijzelf houden het rustig. Nu ja, rustig is het woord niet. Wat eten en vooral profiteren van deze vrije dagen om heel veel werk te verzetten.
Nog 39 dagen!
Mataji
30-11-2008
Eind november al!
Hoog tijd om nog iets te schrijven alhoewel ik niks te vertellen heb. We blijven stug doorwerken hier in huis. Hele ladingen zijn al naar het stort gebracht. In december komt het moeilijkste. Dan moeten we alle onverkochte meubels en dergelijke wegbrengen. Vreemd dat niemand nog interesse heeft, al die goeie spullen...
Nog 63 dagen! Nog 9 weken! Nog 2 maanden!
Mataji
23-10-2008
Vandaag is het mijn beurt!
20 Jaren minus 20 dagen vóór Sasvad ben ikzelf geboren. Easy to remember! Geen grootse plannen. Ik ben niet zo'n verjaardags-feestbeest. Volgend jaar is natuurlijk wat anders. Dan wordt ik 50 en hoop ik wat familie en/of vrienden te mogen verwelkomen in Pushkar.
De werken thuis gaan verder. Zoveel mogelijk verkopen, heel veel wegsmijten en stilletjesaan beginnen uitzoeken wat we zéker willen meenemen naar ons nieuwe thuisland. Niet gemakkelijk hoor! We zijn erg gelimiteerd. 40 kg Bagage om een nieuw leven mee op te bouwen is weinig. Zéker omdat we allebei enkele boeken willen meenemen waar we nogal aan gehecht zijn. En laat dit dus net allemaal dikke pillen zijn...
Bon, we hebben nog 101 dagen om dit allemaal uit te zoeken. Tot later!
Mataji
03-10-2008
Sasvad is vandaag jarig!
Hij wandelt nu al 29 jaren rond op deze aarde...
Nog 2 uurtjes en dan kan ik hem wakker maken. En dan kan ik eindelijk, eindelijk het meest fantastische reiscadeau geven ooit! Ik hou jullie op de hoogte...
Mataji
24-09-2008
We zijn alweer een stap dichter bij ons doel!
De braderie is achter de rug en daar ben ik niet rouwig om. 2 Dagen na elkaar 12 uren rechtstaan is moordend voor m'n rug.
Het was wel erg leuk werken! Een fantastisch en grappig bandje zorgde er voor dat we ons werk bijna al dansend deden.
De verdiensten waren wat minder dan gehoopt maar ach, ik mag niet klagen. Ik heb toch alweer genoeg bij elkaar gesprokkeld om bijna 3 maanden te kunnen leven in India.
Ik denk dat ik er nog een kerstmarktje bij doe. We hebben nog veel te veel spullen liggen. Zonde om dit ergens op te slaan in een garage!
Nu zijn we bezig om ons huis klaar te maken voor de inboedel-verkopen. (Alle zondagen in oktober van 13u tot 16u)
Gekkenwerk! Mijn rug is kapot en Kobe's asthma speelt weer erg op. Maar het lukt ons wel...
Veel wordt er hier nog niet gepost maar wacht maar! Van zodra we vertrokken zijn zullen jullie overspoeld worden met berichten en foto's.
Tot in oktober misschien!
Mataji
14-09-2008
Welkom op de blog van Erika (Mataji) en Kobe (Sasvad)
Wij zijn een moeder en zoon die op 2 februari 2009 voor onbepaalde duur België verlaten om een nieuw leven te beginnen in India. Allebei hebben wij op onze vorige reizen ons hart verloren aan dit prachtige, chaotische land. Maar nooit hadden wij gedacht dat in ons 50ste, resp.30ste levensjaar alles zo ingrijpend zou veranderen!. Vandaar ook de titel van deze blog: Saab Kuch Milega! Vertaling: Alles is mogelijk!
De voorbereidingen zijn in volle gang!
Momenteel zijn we druk bezig om onze Indische spullen (ShantiShop) te prijzen zodat we alles kunnen verkopen op een braderie in Brugge. Je kan ons vinden in Café-Restaurant De Kluiver, Hoogstraat 12 te Brugge 8000. Zaterdag 20 & zondag 21 september vanaf 12u tot...?
Nadien zullen we nog drukker bezig zijn want dan moeten we ons huis (met inhoud) volledig opruimen en poetsen zodat we een grote inboedel-verkoop kunnen houden. Iedereen is welkom op zondag 5-12-19-26 oktober van 13u tot 16u. Blauwhuisstraat 62, Brugge 8000 (St.Pieters) Breng gerust familie, vrienden & kennissen mee!
Wij houden jullie op de hoogte van ons wel en wee...
Mataji
30-11--0001
Eindelijk, eindelijk, eindelijk...!
Na 10 dagen (on)geduldig wachten en nagels verbijten zijn we eindelijk weer online! That's incredible India...
Geef me aub de tijd om eerst al mijn emails te verwerken, pas daarna zal ik opnieuw beginnen bloggen.
Waar te beginnen?
Het was een fantastische avond!
Na 10 dagen (on)geduldig wachten en nagels verbijten zijn we eindelijk weer online!
