Wie te lang blijft dromen, gaat op zijn schaduw lijken...
29-05-2009
Ban Tai!
Dag allemaal!
De treinreis van Bangkok naar Surat Thani was super! Airco & fan, ruime zitplaatsen, metalen rekken om je bagage aan vast te maken. Er was iemand de vloer aan het vegen. Er kwam een vrouw rond met een menu waaruit we konden kiezen voor ons avondeten. Er wordt een tafel geinstalleerd en je kan aanvallen.. Rond 22 uur komt er dan een man langs om je bed op te maken. Je krijgt nog een extra matras, kraakheldere lakens en een dik, donzig kussen. Er wordt ook nog een gordijntje bevestigd zodat je in alle privacy de nacht kunt doorbrengen. En dat allemaal in tweede klasse! Als je dit vergelijkt met de tweede klasse in India, amai!
Bij aankomst stond de bus naar de pier al klaar. Daar heb ik eerlijk gezegd weinig van genoten want ik moest zo vreselijk plassen. Het was twee uren lang afzien. Onze boot lag ook al klaar aan de ferry. Eerste stop: Koh Samui. Daar was het echt aan het stormen, bijna zwarte hemel en heel veel regen. Eventjes dacht ik dat ons bootje water zou maken. Nog een uurtje verder en we waren eindelijk op 'ons' eiland, Koh Pha-Ngan. Meer bepaald in Thongsala. We werden erg vlotjes naar een auto gebracht en samen met nog enkele andere reizigers vlug naar onze bestemming gevoerd. Wij wonen dus in Ban Tai.
Ons volledige adres tot 20 september:
Som Aran Ya Jaru (Erika Deloof-Sys) SP Resort 14/1 Ban Tai MOO/1 84280 Surat Thani / Koh Pha-Ngan Thailand
(Som is de beheerder van het resort)
Ons huisje ligt op zo'n 100 meter van de zee. We hebben een grote living, open keuken en ruime badkamer. Airco & fan, frigo met diepvries en een heus gasfornuis met 4 branders. O, de luxe om zelf te kunnen koken! Via een buitentrap kom je in de twee slaapkamers die voor de verhuur bestemd zijn. Het is nu laagseizoen en dus vreselijk kalm maar het leek ons toch beter om geen gebruik te maken van die slaapkamers. We wonen, eten en slapen liever beneden. Als je gewend bent aan die kleine kamers in India is dit een klein paleisje. (Alleen jammer dat ze net nu de tempel naast de deur aan het restaureren zijn;-)
Onze eerste halve dag hebben we besteed aan alles uitpakken en een plaatsje geven. 's Avonds zijn we in het openlucht-restaurant van Som gaan eten. Direct al kennisgemaakt met een Belg, Sven uit Antwerpen. (ven 't stet;-) Maar toch een leuke kerel Ski-en duikleraar in Zwitserland en Nieuw-Zeeland die een maandje vakantie tussendoor neemt in Thailand. Hij is ook zeker niet vies van enkele pinten, rookt graag zijn sigaretje en nog zo van die dingen. Hij en Sasvad gaan zondag naar hun eerste Half-Moon party. Dat zal me weer wat worden! Je hebt ook nog maandelijks de grotere en ruigere Full-Moon parties. Er zit hier ook een Zwitser en een Amerikaan die hier al 8 jaar woont. Dat is het zo'n beetje, hopelijk komt er nog wat volk bij. Alhoewel, ik geniet erg van de rust na Delhi en Bangkok.
Richard (de Amerikaan) heeft ons al enkele nuttige tips gegeven. Het is een echte redneck maar toch zeer vrijgevig. Hij gaf ons meteen zijn code om wireless op het internet te kunnen. Om de een of andere reden werkt die internetstick die we in Bangkok hebben gekocht enkel maar op mijn computer. Hij is niet compatibel met Sasvads laptop. Maar nu heeft hij dus ook internet zij het met veel onderbrekingen.
Woensdag en donderdag moesten we naar Thongsala om boodschappen te doen. Hier in Ban Tai zijn enkel wat lokale winkeltjes te vinden, een 7/11 en heel veel bars en restaurants. Er rijden hier geen officiele taxi's of tuktuks dus je gaat gewoon aan de kant van de weg staan. Eerder vroeg dan laat passeert er wel een soort pick-up auto met zitbankjes in de laadbak. Die hou je tegen, je betaalt 50 B (1,05 euro) en ze brengen je overal waar je wezen moet. Heel erg handig moet ik zeggen. In Thongsala hebben we al direct een tweedehandsboekenwinkel gevonden. Ze hebben zelfs een kleine selectie nederlandstalige boeken liggen. Ik lees nu wel heel vlot in het Engels maar een boek in je moerstaal is toch altijd een beetje sinterklaas.
Daarna hebben we al onze grote boodschappen op de lokale markt gedaan. Voor nog geen 10 euro hadden we twee echt grote zakken vol met groenten, kruiden en basisbenodigdheden. Niet te geloven, een kilo oesterzwammen voor 90 eurocent!!! Het is het eet-paradijs hier... 's Avonds hebben we dan ons eigen potje gekookt. Aaaaarg, zo lekker!!!
Vandaag las ik een rustdag in. Ik vergeet soms dat ik nog steeds met een dubbele hernia rondloop. Een dezer moet ik ook eens op het strand geraken. Ik vrees wel een beetje voor mijn snorkelplannen. Als ik in het zand struikel geraak ik nooit van z'n levens meer recht. Sasvad kan me niet blijven begeleiden overal. Maar ach, we zijn hier nog maar 3 dagen. Komt tijd, komt raad. Er staan ons nog veel avonturen te wachten, fratsen zoals Evert zegt.
Ik wil nu vlug eens naar de 7/11 want we zitten zonder drank. Water welteverstaan. En melk, cola en natuurlijk ook wat bier ;-)
Tot binnenkort!
Mataji
Categorie:Tha - Ban Tai
24-05-2009
Bangkok!
Hehe, nu pas internet geregeld maar dan ook direct goed. Vanaf vandaag zijn we 4 maanden lang 24/7 online te bereiken in Thailand. En alles is al betaald ook!
Rechtstreeks verslag vanuit Bangkok!
Dinsdag 19 mei 2009
Om 19u30 zijn we met de taxi vertrokken naar de airport. Het is daar altijd een heksenketel, zeker in Delhi, dus we wilden ruim op tijd zijn. En maar goed ook! Daar aangekomen begon onmiddellijk de pret. Een typische Indische reiservaring. De airconditioning van heel de luchthaven was kapot. En dat op de warmste dag ooit in Delhi. Ontelbare keren mochten we horen dat dit hen allemaal heel erg speet maar flesjes water uitdelen zat er niet in. Het was afzien! Uren aanschuiven om te kunnen inchecken. Toen moesten ze nog op zoek naar een rolstoel die we nochthans al bij de booking en de comfirmation hadden aangevraagd. De man die mij naar de gates duwde had dan nog eens het lef om een fooi te vragen! Aan de gates was het helemaal van de zotten. Er was een startbaan afgesloten en ze zaten dus dik in de puree. Niet dat ze dit ooit zouden toegeven! Alles was 'no problem' zoals gewoonlijk. Terwijl zij zich dieper en dieper in de nesten aan het werken waren konden wij duidelijk merken dat ze het noorden kwijt waren. Mensen voor Singapore werden eerst naar gate 4, dan naar gate 2 en daarna naar gate 6 gezonden. Het was de ene melding na de andere en ook deze meldingen zaten dan nog eens vol foute informatie. Iedereen moest in bussen naar hun respectievelijke vliegtuig gebracht worden. Alhoewel ik van tevoren gezegd had dat trappen geen probleem waren hebben ze toch met heel veel moeite een speciale heftruck-auto laten komen. Een heel gevaarte voor mij en Sasvad alleen. Belachelijk gewoon maar ze moesten ons bewijzen dat ze tot zoiets in staat zijn he. Zo'n tijdsverspilling, ik was allang die vlieguigtrappen twee keer op en af gelopen. We zijn met 90 minuten vertraging opgestegen wat eigenlijk al met al ferm meeviel. O, Incredible india! Het is precies zoals Aad altijd zegt: 'Het komt nooit goed met dit land' ;-)
Woensdag 20 mei 2009
Thailand, het land van de efficientie. Er stond een luxe rolstoel klaar aan het vliegtuig. We zijn in sneltempo door alles heen geloodst en in no-time stonden we al buiten bij een prachtige felroze taxi met een al even uitbundige chauffeur. Die man vond alles, maar dan ook alles, uitermate komisch. Gans de rit naar het hotel hebben we zitten schuddebuiken.
Het is erg wennen aan de scherpe klanken van de Thaise taal en hun belabberde Engels maar nog veel meer aan al de luxe hier! Zeker als je net uit India komt. Na enkele uurtjes slapen zijn we gaan wandelen en wat hebben we onze ogen uitgekeken! Supermarkten vol met alle mogelijk produkten. Op straat het ene kraampje na het andere met de meest onwaarschijnlijk lekkere dingen. (Sasvad bleef maar foto's nemen van het eten en niet van de omgeving zoals ik herhaaldelijk vroeg ;-) Uren hebben we zo rondgestruind. Eigenlijk best wel degoutant af en toe, al die luxeprodukten aan spotprijzen. Soms is het toch wel leuker om, zoals in India, op zoek te moeten naar iets wat je echt nodig hebt. Het plezier als je dit dan, tegen alle verwachtingen in, toch gevonden hebt is dubbel zo groot. Maar ik geraak dit leventje ook wel gewoon hoor, geen probeem ;-) Uiteindelijk hebben we ons ergens geinstalleerd met een heerlijk glas ijskoud Singapore-bier. Aaaaah, de hemel op aarde! Alles gaat hier even vlot, geld wisselen, treinen boeken, een andere (goekopere) kamer zoeken. Alleen jammer dat we nog steeds geen internet-usb-stick hebben gevonden...
Wat heel erg opvalt zijn al die westerse mannen, op zoek naar een vrouwtje. Het sextoerisme bloeit hier inderdaad weelderig. Als je een internetcafe binnenstapt zie je al die Thaise meisjes druk emailen met hun sugar-daddy. Er hangt zelfs een voorbeeldbrief bij de computers en die hebben ze dus maar over te typen. Ik sta er wel van te kijken hoe alles hier open en bloot gebeurd. Thai-people zijn zeker niet preuts op dit gebied.
Onze treinticketten naar het zuiden zijn besteld. We vertrekken maandag 25 mei om 19u30. Ik geloof dat we dan de volgende ochtend rond 6u30 in Surat Thani arriveren. Daar moeten we dan de bus nemen naar de ferry. Onze boot doet er 4u30 over naar Thongsala in Koh Pha Ngang. Nog een kort stukje naar Ban Tai en dan zijn we 'thuis' en kan het goeie leventje beginnen!
Het is hier minstens 15 graden koeler dan in Delhi maar daar merk je niks van. De vochtigheidsgraad ligt zo hoog dat je na een halfuurtje rondlopen compleet doorweekt bent. Ik ben dus 's avonds in het hotel gebleven terwijl Sasvad nog een toertje deed. Bij thuiskomst kon hij vertellen dat het in de avonduren gewoon een compleet circus is. Alle bars zijn open, iedereen zit aan de coctails en er wordt druk onderhandelt. Het nachtleven is springlevend! Als je elke dag 10 euro te besteden hebt kan je hier flink meedoen aan die uitspattingen. Zo'n verschil met India, echt raar om te zien en mee te maken.
Donderdag 21 mei 2009
Mijn eerste nacht in Thailand heb ik in de badkamer doorgebracht! Nog een souveniertje uit India, ik voelde het al twee dagen aankomen. Aangezien ik me niet verder dan 50 meter van een toilet durf te verwijderen zit ik vandaag dus aan m'n kamer gekluisterd. Heel erg vervelend! Sasvad maakt de leukste dingen mee en ik zit hier leeg te lopen. Ondertussen is het vreselijk beginnen regenen. Hopelijk wordt het daarna wat aangenamer om rond te lopen. In afwachting van Sasvads terugkomst ga ik dus voor de zoveelste keer een bezoekje brengen aan de badkamer. Nog een paar extra Loperamiden zullen ook wel geen kwaad kunnen. Op die manier kan ik vanavond misschien eens een stapje buiten wagen. Teveel informatie voor jullie? Tja, dit zijn nu eenmaal de zaken die ons hier erg bezighouden. Jullie hebben het maar te slikken...;-)
Vrijdag 22 mei 2009
Buik is min of meer oke dus we gaan vandaag shoppen in Paragon. Een winkelcentrum zoals ik nog nooit gezien heb. Alle mogelijke luxe-artikelen tezamen. Echt, het is teveel. Ik kan het gewoon niet beschrijven! Maar we hebben wel een internet-usb-stick gevonden.
Ook onze telefoon is geregeld: 0066850734728 Dit nummer zit in mijn telefoon want voorlopig houden we het bij een enkele GSM..
Ik heb nog een GSM-zakje gekocht en een prachtige oranje stift (die ik alweer ben verloren;-) Om 20 uur stonden we eindelijk buiten, doodmoe van alle indrukken en met zeer pijnlijke voeten en benen. Daar was het een ware heksenketel. Het regende dus iedereen stond aan te schuiven voor een taxi. Toen wij eindelijk aan de beurt kwamen vroeg de taxi-man 300 B dus we zijn na 100 meter weer uitgestapt zonder te betalen. Uiteindelijk hebben we dan toch een chauffeur gevonden die ons voor de helft van de prijs naar Rambuttri wilde rijden. (Als het regent en in het spitsuur werken ze zonder meter, zo kunnen ze veel meer verdienen)
Deze morgen zijn we ook naar de ambassade geweest om onze registratie te regelen. Met heel veel moeite is het ons gelukt om onze Belgische identiteitskaarten terug te krijgen. Mevrouw wou die ons niet meer teruggeven omdat we hier enkel ons reispaspoort nodig hebben. Ze kon maar niet begrijpen dat het in Belgie nogal duur is om een nieuwe ID-kaart te kopen. Pas toen ik haar zei dat we ons dan niet wilden registreren in Thailand heeft ze toegegeven.
Zaterdag 23 mei 2009
Het wordt een gewoonte maar deze morgen hebben we voor de derde keer een nieuwe kamer gezocht en gevonden. En nu zitten we eindelijk goed! Twin-bedroom, vensters, werkende AC en een kluis. Daar waren we naar op zoek want er wordt hier ontzettend veel gestolen. Thailand staat bekend om zijn zeer ingenieuze scams en ook wij zijn er al ingelopen! Ze werken bijna met een kartel samen om de toeristen op te lichten. je kan er eigenlijk alleen maar bewondering voor hebben, het zit allemaal zo goed in elkaar! Zo'n 30 mensen: gewone Thai op straat, verkopers, politie en zelfs buitenlanders zetten een ingewikkeld plan op. De logistiek die ze hierbij gebruiken grenst aan het ongelooflijke. En ja, we zijn geld kwijt. Stom, stom stom! Nu ja, ons leergeld is nu betaald en het zal ons geen tweede keer overkomen!!! (Kyra, volgende week zal ik je emailen, je zal iets moeten doen voor ons. Gewoon eens naar de post lopen hoor, niks ingewikkelds of gevaarlijk, maar zo kunnen we waarschijnlijk 80% van ons geld recuperen)
Maar vandaag ben ik ook in het paradijs geweest! Pantip is een winkelcentrum met 4 verdiepingen volgestouwd met computers, laptops en vooral veel accecoires. Alle mogelijke gadgets kan je daar vinden. Het ene winkeltje en kraampje na het andere. O o o, al die lichtjes en blingbling. Dat is m'n ding! Wat we daar gekocht hebben? Een hoes voor onze laptops die tegelijkertijd ook een cooler-functie heeft. Iets wat ik broodnodig had want mijn laptop viel telkens uit door oververhitting. Een extra batterij voor onze camera. Een externe harde schijf voor Sasvads muziek. Een zeer kleurrijke hub voor mij en nog wat kleine prutsdingetjes. En alles aan een derde van de Belgische prijzen. Hier komen we zeker terug!
's Avonds hebben we nog wat rondgelopen in Rambuttri en hebben we op straat de heerlijkste noedels ooit gegeten! Een grote portie met seafood kost maar 35 B! (1 baht is 1 oude belgische frank) Het straateten is hier superlekker, spotgoedkoop en overvloedig aanwezig. Vol afschuw hebben we ook naar de Thaise zangers geluisterd die hier voor bijna elk restaurant zitten. Ze zingen Engelse popsongs maar dan met hun Thaise accent. En vals! En veel te luid! ;-)
Zondag 24 mei 2009
Sasvad ligt nog te slapen terwijl ik hier zit te typen. Straks moeten we weer gaan shoppen want hij heeft dringend een laptoptas nodig. We gaan eerst terug naar Paragon want ik wil een nieuwe oranje stift! Dan zullen we Siam Square proberen over te steken en gaan we eens kijken in MBK. Ook alweer zo'n winkelcentrum waar je direct verloren loopt. Als we daar geen laptopzak vinden gaan we terug naar Pantip.
Hopelijk duurt dit allemaal niet te lang want vandaag wil ik ook naar de kanalen. Daar wonen en werken de mensen op hun boten. Ik heb het nodig om wat van het authentieke Thailand te zien. En hopelijk levert dit ook wat mooie foto's op.
Morgen moeten we inpakken en morgenavond zitten we dan weer op de trein. Van zodra we gesetteld zijn in ons huisje aan zee kom ik hier terug. Het zal deze keer geen week duren, wees gerust!
(Foto's hieronder in volgende twee berichten)
Swadika (of zoiets)
Mataji
Categorie:Tha - Bangkok
23-05-2009
Bangkok in Beeld 1
Categorie:Tha - Bangkok
Bangkok in Beeld 2
Categorie:Tha - Bangkok
20-05-2009
Thailand!
We zijn onderweg, vriendjes!
Op naar Thailand: Eerst Bangkok en een kleine week daarna Koh Pha Nhang!!!
En denk eraan, in Thailand is het 5 uren later dan bij jullie...
Mataji ^_^
Categorie:Tha - Bangkok
19-05-2009
Laatste uren India...
Onhoudbaar! Dit is het enige woord voor deze hitte! Jullie kunnen je daar geen voorstelling van maken maar deze middag liepen we rond in een temperatuur van 53 graden! Ooit al eens in een heteluchtoven rondgelopen? ;-) De Thaise temperaturen zullen een makkie zijn na dit.
Daarnet moest ik nog maar enkele meters lopen tot aan het hotel maar ik dacht echt dat ik het niet zou halen. M'n haren waren doorweekt, m'n gezicht bloedrood en opgezwollen en ik was er zeker van dat ik elk moment kon flauwvallen. Ook de Indiers geven toe dat dit volstrekt abnormaal is. Het zou maar zo'n 40 graden mogen zijn.
Morgen zitten we dus al in Thailand. We nemen hier om 19u15 een taxi naar de airport waar we rond 21 uur zullen arriveren (spitsuur he) Om 00u05 is onze vlucht en we landen woensdagmorgen onze tijd om 5u30 in Bangkok. Het zal wel enkele dagen duren vooraleer we ons internet hebben geactiveerd. We willen daar ook zo'n USB-stick kopen zodat we 24/7 online kunnen komen. Onze Thaise telefoonnummers zal ik hier ook doorgeven van zodra dit allemaal geregeld is.
Ik ga nu vlug de laatste spullen inpakken en daarna douchen. Onderstaande foto's zijn deze morgen nog getrokken. Tot in Thailand!
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
18-05-2009
Onze excuses...
...aan iedereen die ons gisteren online probeerde te bereiken! (Kyra, Bart, Herlinde, Joeri etc...)
Wij hebben welgeteld 24 uren een supersnelle, draadloze connectie gekregen in onze kamer. Gisteren is er iets fout gelopen met de server van het hotel. Enkel de derde verdieping geraakt nog online en wij zitten op de tweede. Grrr! Ik gebruik nu weer onze oude, vertrouwde Reliance USB-stick maar het gaat allemaal ontzettend traaaaag.
Sorry dus voor deze valse beloftes, wij waren zelf ook erg teleurgesteld!
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
16-05-2009
Summertime...
Zo, hier zijn we weer!
We zijn precies 18 uren onderweg geweest van Bhagsu naar Delhi. Eerst die busrit dwars door de bergen. Heel veel haarspeldbochten! Ik zat aan het raam en zag hoe de wielen op enkele centimeters de ravijnen misten. Bangelijk hoor! Comfortabel was het ook al niet, 5 uren op een krappe zitplaats. Geen hoofdsteun en geen mogelijkheid om je benen te strekken. Zo'n bus heeft weinig of geen vering en de bergwegen zijn echt niet geasfalteerd hier. Na een uur of twee zit je constant te friemelen om een prettige houding te vinden. Tja, als je goedkoop wilt reizen kan je zoiets alleen maar uitzitten. Het mag dus wel duidelijk zijn, zo'n local bus is niet m'n favoriete vervoermiddel!
Daarna de nachttrein, dit was al wat beter, zelfs in onze goedkoopste sleeperclass. Je draait je in je (zelf meegebrachte dubbele) laken en zorgt dat je hoofd bedekt is. Er zit geen glas in de treinraampjes, enkel tralies dus de koude nachtwind komt zo naar binnen waaien. Lang uitgestrekt wacht je dan de morgen af en dan moet je op zoek naar een min of meer propere WC. 's Avonds en 's nachts is dit geen probleem maar vanaf 7 uur is het een complete ramp. Goor! Stinken! Ik heb gelukkig een westers toilet gevonden die de Indiers liefst vermijden. Daar was het nog een beetje te doen. Op onderstaande foto kan je duidelijk merken dat ik na 17 uren reizen het allemaal wel gezien had ;-)
Uitstappen in Delhi was ongelooflijk. De hitte viel op je, een zware stroperige lucht van zo'n 48 graden. Op slag ben je kletsnat van 't zweet en kan je bijna niet meer ademen. In Hare Krishna Hotel waren we dolgelukkig want we kregen een 4-persoonskamer voor een heel mooie prijs. Met aircooler! Wat een mop! Wij dus alles in een goeie mood uitpakken en dan wilden we enkele uurtjes slapen. Niet dus. Die aircooler blies enkel opgewarmd zonlicht de kamer in. Niet moeilijk dat we zo'n mooi prijsje hadden gekregen. Dus opnieuw alles inpakken en verhuizen naar een andere kamer waar er wel AC was. Veel meer dan 2 enkele bedjes en een klein tafeltje kon daar niet binnen. De badkamer was een paar vierkante meter groot met douchekop en Indische WC. That's it. Geen lavabo, nergens een plankje om je spullen op te zetten. We zijn daar toch twee dagen gebleven want we hadden vooruit betaald voor twee nachten. Vrijdagmorgen moesten we dus weeral onze tassen inpakken en zijn we naar ons oude stekje getrokken. Cottage Yes Please. Duur maar oke. Gisteren heb ik wel enkele kakkerlakken zien rondlopen maar ach, ik denk dat je zelfs in de duurste hotels die beestjes tegenkomt met deze warmte. Ik heb geleerd om ze gewoon te negeren.
De vervelende werkjes hebben we al opgeknapt. De Belgische ambassade hebben we een bezoekje gebracht, onze vliegtuigticketten zijn bevestigd. We zijn al naar het Thaise Consulaat geweest om onze visums aan te vragen. Maandagmiddag mogen we die ophalen. En we waren erg gelukkig toen we hoorden dat de visums momenteel gratis zijn. Een actie die loopt tot in juni. We hebben zo samen 6000 rs uitgespaard! Genoeg om naar Cambodja te reizen voor onze tweede visa-run.
Vandaag gaan we onze spullen ophalen die in een storageroom liggen. En ja hoor, alweer uitsorteren wat we in Thailand zullen nodig hebben. We nemen heel weinig mee, het meeste zullen we ter plaatse kopen. We hebben allebei een beetje genoeg van al dat gesleur. Nu ja, allebei? Het is Sasvad die onze bagage draagt dus ik mag niet zeuren.
En Isabel is in het land! Denk ik toch... Ze zou vannacht arriveren en wij hadden al een kamer gereserveerd voor haar in Yes Please. Maandag komt Pawan ook weer toe om zijn tweede visumaanvraag in te dienen. We hebben ook al uitgebreid contact gehad met Sanjeeva (zie foto's). Zij is de Indische vriendin van een Belgische vriend en het lukt hen maar niet om samen te zijn. Ook voor haar is het bijna onmogelijk om een visum te krijgen. Ze willen doodgraag trouwen en zien gewoon geen uitweg meer. Zo'n toestanden zijn echt schrijnend hoor! Als iemand een oplossing weet?
Mensen, ik laat het hierbij, ik heb nood aan koffie en een douche. Ik zal nog vlug enkele fotootjes van ons huis in Thailand bijvoegen!
Mataji
Categorie:Ind - Delhi
13-05-2009
Full Hot!!!
We zijn in Delhi en het is hier inderdaad extreem warm! Geen idee hoe ik deze hitte een volle week moet uitzitten. Later meer, eerst uitpakken en voor de zoveelste keer een koude douche nemen.
Mataji
(Johan, ik ben echt opgetogen over je plannen. See you in 3 months, brother!) (Kyra, je wilt me aan het wenen krijgen he ;-)
Categorie:Ind - Delhi
11-05-2009
Tweede bericht van de dag!
Het is hier al erg laat maar ik wou nog vlug even de laatste foto's van Bhagsu posten. Zal niet veel gebeuren, twee berichten op dezelfde dag ;-)
We zijn vanavond lekker uit eten gegaan: Manu, Khana, Pawan, Sasvad en ik. Voor nog geen 10 euro hebben we met onze vijven een uitgebreide maaltijd gegeten!
Meer heb ik voorlopig eigenlijk niet te vertellen ;-)
Tot over enkele dagen!
Mataji
Categorie:Ind - Dharamsala
Nog vlug even...
Morgen vertrekken we weer terug naar Delhi. Ik zie daar echt tegenop, zo'n lange reis en dan nog eens in de goedkoopste treinklasse. En hopelijk scharrelen er deze keer niet teveel kakkerlakken rond in de trein. Vorige keer heb ik er toch een paar zien voorbij flitsen ;-) Ons reisschema is als volgt: Eerst een half uur met de riksja van Bhagsu naar McCleod. Daar nemen we om 15 uur de local bus naar Pathankot, zo'n 5 uren verder. Om 22u30 vertrekt daar onze trein naar Old Delhi waar we woensdag rond 8 uur arriveren. Dan nog maar eens een uur in de riksja naar ons hotel in Paharganj en pas dan kunnen we weer relaxen. Alhoewel, we moeten eerst al onze papieren in orde maken en dat met die grote hitte in Delhi. Bon, geeft niet! Over een dikke week zitten we al in Thailand.
Pawan en Sasvad hebben gisteren een grote trekking gedaan, dat zie je wel aan de foto's! In bijlage (helemaal onderaan dit artikel, onder de foto's) een filmpje: 'Pawan Sharma in Cold Water'. (Ik moest van Pawan deze titel gebruiken ;-) Het is errug grappig om te zien!
Enkele dagen geleden werd er op mijn kamerdeur geklopt. Ik dacht dat Sasvad de internetstick kwam halen maar tot mijn grote verbazing stond Pawan daar. Hij had er net een busreis van 11 uren opzitten van Delhi naar McCleod, had het ijskoud en was doodmoe. Hij kwam dus slecht nieuws brengen: zijn visum is geweigerd! De klojo's! Op de formulieren die hij meehad stond een ingewikkelde uitleg in het Engels en daarna nog de verklaring van onze Belgische Ambassade waarom ze precies geweigerd hebben. In het Frans, godbetert! Het is toch belachelijk om een Franse uitleg te geven aan een Indier die alleen maar Hindi kan lezen.... Soit, het komt er dus gewoon op neer dat er te weinig bewijsmateriaal is dat Pawan en D. (zijn gastheer in Belgie) al jaren vrienden zijn. Ze vragen foto's, emails, telefoonrekeningen enz. Ook verklaren ze dat het inkomen van D. niet hoog genoeg ligt om de volledige verantwoordelijkheid voor Pawan te dragen. Hoe dit komt? D. werkt parttime en zorgt voor de kinderen. Zijn vrouw werkt fulltime als architect maar daar vroegen ze niet naar. Conclusie: Pawan moet nu dit hele proces opnieuw opstarten maar nu met E. als gastvrouw. Hij is al 20.000rs kwijt en mag dit nu allemaal nog eens betalen. Het is wel belangrijk dat hij deze keer doorzet want anders maakt hij in de toekomst nooit meer kans op een visum naar om het even welk land. Hij wil nog zoveel van de wereld zien maar blijkbaar is dit niet toegestaan voor Indiers. Belgie is toch echt maar een kl...land hoor!
Het leuke aan dit verhaal is natuurlijk dat Pawan nu ook in Dharamsala is. Sasvad heeft nu eindelijk een wandelpartner en daar maakt hij goed gebruik van. Hij is al hoog op de bergen geklommen waar je natuurlijk de prachtigste vergezichten hebt. Ik kan het nadien dan wel allemaal op de foto's zien maar dit is toch maar niks hoor. Ik wil dit met mijn eigen ogen zien! Volgend jaar...
We zijn ook al eens met ons gedrietjes naar beneden gegaan. Sasvad en Pawan moesten ergens foto's maken van een koplamp van een motto (!) Ondertussen heb ik me geinstalleerd op een terrasje langs de kant van de hoofdstraat in McCleod Ganj. Ik had heel veel te bekijken, jammer dat ik de camera niet bij me had. Het is verbazend hoe knap die langharige Tibetanen wel niet zijn.;-) En hoeveel westerse monikken en nonnen er hier rondlopen. Allemaal schone schijn hoor! Ik zie ze lopen met laptoptassen, I-Pods, GSM's... Ze zitten op terrasjes chai en koffie te drinken en kletsen maar. In mijn ogen is er niets echts aan. Ook niet aan de Tibetaanse monikken trouwens. Van hetzelfde laken een broek. Ze dragen dan wel allemaal een rood kloffie maar ze hebben allemaal hun electronisch gerief bij. Veel te werelds naar mijn zin ;-) Het mooiste zijn de stokoude mensen die voor hun leeftijd wel erg kwiek rondlopen. Ze lachen bijna altijd maar je ziet aan die doorgroefde gezichten wat ze allemaal hebben meegemaakt. Het leed van alle Tibetanen rust op hun schouders. Zij hebben 50 jaar geleden de grote uittocht meegemaakt en hebben aan de lijve de wreedheden van de Chinezen ondervonden. En toch wandelen ze hier vriendelijk lachend rond. Prachtmensen!.
Nadien hebben we lang gebabbeld over hoe we Shivam Garden kunnen verbeteren. Het restaurant zonder dak heeft er nu twee verdiepingen bovenop gekregen dus het is het perfecte moment om te veranderen en enkele nieuwigheden in te voeren... Nieuw menu, andere manier van koken en ik begin zelfs plannen te maken om daar een kleine bibliotheek te starten. Pawan zegt dat hij daarvoor de perfecte ruimte heeft. Ik zou er een kleinigheidje mee verdienen, veel mensen leren kennen maar vooral een aangename bezigheid hebben. Werken met boeken is geen werken he. Voor mij toch niet. Ik heb dan natuurlijk ook het voordeel dat ik alle gedoneerde boeken eerst moet lezen en goedkeuren. Comes with the job. Ha! Dus hier volgt een oproep aan iedereen die plannen heeft om ons te komen opzoeken in Pushkar:
'Breng AUB zoveel mogelijk boeken mee die je graag wilt achterlaten zodat m'n bibliotheekje kan groeien! Enkel Nederlands en Engels.want er is weinig vraag naar andere talen. Dank u. Dank u. Dank u'
Het weer heeft hier enkele dagen ferm lelijk gedaan. Regenbuien, hagelstormen, donder en bliksem! En koud!!! Ik was al vergeten hoe het voelde om al bibberend een douche te nemen of 's nachts zelfs je bed niet uit te willen om te piesen. Brrr... Alles is nu weer wat opgeklaard, ik kan opnieuw met mijn boek in de zon zitten maar de nachten blijven ijskoud. Ik zal niet klagen want volgende week dinsdag (12 mei) vertrekken we terug naar Delhi en daar is het volgens Pawan en de weerberichten nog altijd extreem warm. De hittegolf blijft maar duren en het is daar nu al dagenlang rond de 45 graden. We zijn dus wel verplicht om diep in onze portemonnee te tasten voor een kamer met airconditioning. En net zoals de Indiers zullen we alleen maar buitenkomen als het echt niet anders kan. We moeten nog twee ambassades aflopen, onze visums aanvragen en dan nog bij Indian Airlines onze vliegtuigticketten naar Thailand gaan bevestigen. Voor de rest kunnen we lekker binnenblijven in onze AC-kamer. Een week daarna zitten we al in Bangkok en over 2 weken liggen we languit in het zand! Volgende keer zal ik wat foto's doorzenden van ons huisje aan zee. Het is prachtig! De ligging is natuurlijk ook met zorg uitgekozen! Vlak aan de zee, boeddhistische tempel naast de deur, om de hoek een lokaal marktje. Wat kan een mens zich nog meer wensen...;-) Bedankt Ciska!
Geen idee of ik nog wat tijd zal vinden om hier iets te posten voor we naar Delhi vertrekken. Het is weer inpakken geblazen en dat is altijd een heel karwei voor ons. We moeten alles uitsorteren wat niet mee moet naar Delhi of Thailand. Pawan neemt die tas dan voor ons mee naar Pushkar. Dus misschien duurt het wel tot in Delhi vooraleer ik hier nog iets kan schrijven, we zien wel... De bijlage is een kort filmpje van de winkel van Khana en Manu hier in Upper Bhagsu.
Morgen of overmorgen staat hier iets nieuws om te lezen, promise! 't Is allemaal Hendrik zijn schuld ;-) Ik was vast van plan om vandaag hier iets te schrijven maar hij en ik hebben veel te lang gechat en ge-emaild. Nu wil ik naar buiten, ik zit al veel te lang te computeren . Sasvad heeft nu trouwens recht op de internetstick, ieder zijn beurt natuurlijk.
Dag allemaal!
We zijn onderweg, vriendjes! 
Onhoudbaar! Dit is het enige woord voor deze hitte!
Zo, hier zijn we weer!
Het is hier al erg laat maar ik wou nog vlug even de laatste foto's van Bhagsu posten.
Morgen vertrekken we weer terug naar Delhi.
Enkele dagen geleden werd er op mijn kamerdeur geklopt.
