Wie te lang blijft dromen, gaat op zijn schaduw lijken...
19-11-2009
Diwali en andere feesten...1
Na een moeilijke periode heb ik eindelijk tijd maar vooral zin om nog eens te bloggen.
In de tussentijd is er zoveel gebeurd, teveel om hier alles neer te schrijven. Voor de eerste keer hebben Sasvad en ik Diwali in Delhi gevierd. Normaal gezien zijn we in die periode altijd in Pushkar dus het was weer eens iets anders. Veel vuurwerk, veel lichtjes, veel brandjes maar vooral veel lawaai.
We zijn naar Delhi gereisd om Veke en Kitty op te halen. Twee goeie vriendinnen die ons kwamen opzoeken. Een paar dagen later is Kyra ook toegekomen in India. Feest...ware het niet dat ze behoorlijk ziek was! De eerste dagen heeft ze in bed moeten doorbrengen, 't schaap. Met een grote taxi zijn we dan allemaal samen naar Pushkar getrokken. Lieselot en Ayla waren daar al een tijdje en Joeri en Ellen zijn wat later ook gearriveerd. Mijn verjaardag was een zeer rustige bedoening en dit was helemaal aan mezelf te wijden. Ik was helemaal niet in de stemming, om de woordjes, zware depressie, maar niet uit te spreken. Aan iedereen die daar ter plaatse was, het spijt me heel erg!!! Het was sterker dan mezelf...
Joeri is uiteindelijk in z'n eentje terug naar Belgie gevlogen. Ellen wou graag nog een maandje langer in India blijven en heeft dus haar vliegtuigticket aangepast. Samen met Kyra zijn ze dan vertrokken naar het zuiden. Momenteel zijn ze al in Kerala, de meest zuidelijke staat van India. En ze amuseren zich te pletter! Eind november gaat Ellen terug naar Delhi, een treinreis van bijna 48 uren! Kyra blijft dan alleen in het zuiden en zal daar wachten op Sasvad. Hij wil samen met Vivi, z'n Thaise vriendin, rond half december ook afzakken naar beneden. Ze blijven hoogstwaarschijnlijk voor een week of zes in Gokarna. Ondertussen blijf ik rustig in Pushkar aan m'n herstel werken. Die wonderbaarlijk goed aan het verbeteren is na een consultatie met een orthopodist. Of ik ga terug naar Belgie om mijn moeder te bezoeken, dat kan ook...
Op 7 februari 2010 trouwt Pawan met een meisje uit Ajmer. De voorbereidingen zijn in volle gang. Er komen zo'n 1500 mensen naar het feest dat wel enkele dagen zal duren! Pawan begint het dus erg druk te krijgen. Alles moet geregeld worden, feesten, voedsel en slaping voor al deze mensen. Begin daar maar eens aan!
Nog een dingetje: Ik zal (voorlopig) niet zo frequent posten zoals vroeger, er gebeurt hier namelijk niet veel. Dus geen wekelijkse blog meer in de nabije toekomst...
Ik heb een kleine selectie gemaakt uit de honderden foto's die ik van iedereen heb verzameld. Ze staan zeker niet op chronologische volgorde, daar had ik helemaal geen zin meer in. Maar ze geven alles wel goed weer.
Na een moeilijke periode heb ik eindelijk tijd maar vooral zin om nog eens te bloggen.
