Het is toch telkens weer een opluchting als zo'n obstructie voorbij is.
Ik ben iedere keer min of meer voor een week uitgeschakeld.
Maar nu kan de pret opnieuw beginnen.
Na de Halfmoon is Sasvad rond 9 uur 's morgens binnengestruikeld.
Enkel om te laten weten dat hij nu vertrok naar de afterparty op het strand.
Ach, die jeugd :-)
Van zodra ik me een beetje beter voelde heb ik een auto tegengehouden
en ben ik op m'n eentje lekker gaan shoppen in Thongsala.
(Zo'n taxi wordt een 'sawngthaew' genoemd en is eigenlijk een omgebouwde truck
met in de lengte twee lage banken voor passagiers)
Sasvad was het kotsbeu om overal te moeten wachten als ik het aanbod
van een winkel wou bekijken.
Voor 2000 B (50 euro) heb ik 3 linnen tunieken, 3 van die 'gangsta' hoofddoekjes,
4 korte en 4 lange broeken gekocht.
Die broeken zijn gemaakt uit een hele dunne, vloeiende stof.
Net wat ik nodig had in die hitte.
Ik kan ze wel niet knopen op de authentieke Thaise manier wegens te klein (of ik te groot ;-)
maar daar heb ik zelf al iets op gevonden.
Het is erg moeilijk om in Thailand kleren te vinden voor de wat rondere mensen onder ons.
Al die kleine, frele vrouwtjes die hier rondlopen...
Toen ik aan de reacties van de verkopers begon te merken dat ik dringend moest afkoelen
ben ik naar 'ons' terras gegaan.
Tegen die tijd stroomde het zweet over mijn gezicht en m'n hemd was letterlijk doorweekt.
Ze begonnen hun draagbare ventilatoren al aan te prijzen, zo erg was het! Grijns...
Ons terras is een van de vele terrasjes die je daar overal ziet maar dan op z'n Thais.
Heel wat restaurants worden uitgebaat door westerlingen maar daar hebben wij ons nooit thuis gevoeld.
Het is veel leuker om tussen de lokale bevolking te zitten.
Ik werd hartelijk verwelkomd door alweer zo'n petite vrouwtje.
Ze schoof meteen een stoel bij onder de fan en vond het gezellig dat ik deze keer zonder m'n zoon was.
Zo kon ze ook eens wat kletsen en tussen de dagschotels die ze serveerde door
kwam ze telkens uitleg geven over die gerechten.
Ze liet me zelfs proeven van een van hun desserts:'Very good for hot. Only China have same'
Het is dus gewoon een berg geschaafd ijs (met de hand gemalen ijsblokjes)
waarover ze een mierzoete aardbeiensiroop gieten.
Helemaal niet slecht mochten ze wat minder gul zijn met die siroop. Het is pure suiker met een smaakje aan.
Maar inderdaad zeer verfrissend, ze mag trots zijn ;-)
Al de hele tijd zit ik vergelijkingen te maken tussen India en Thailand en ik weet nog steeds niet welk land mijn voorkeur geniet.
India Con: rumoerig, een aartsmoeilijk land om door te reizen, de meeste verkopers zijn echte gangsters, het kan er vreselijk stinken, er zijn veel te veel powercuts, ze zijn allemaal zo chauvinistisch, iets organiseren kunnen ze niet maar ze vinden wel dat zij in alles beter zijn, veel te veel corruptie, hun 'no problem' mentaliteit, diefstal, verkrachting en moord tieren welig, als westerling moet je altijd en overal op je tellen passen, ze zijn ontzettend hypocriet, alcohol mag wel geconsumeerd worden maar niet in het openbaar, het verkeer, al de vuiligheid op straat, het kastenstelsel, het benauwende familie-clan gevoel, de talloze bedelaars, gearrangeerde huwelijken, soms een groot tekort aan westerse produkten, Indische WC's, lavabo's zonder afvoerbuis, het zijn zware homofoben maar mannelijke vrienden lopen er wel ongegeneerd hand in hand of pinkie-pinkie over straat, ikzelf vind het eten afschuwelijk...
India Pro: de grote vrijheid die er heerst, spotgoedkoop, hele boeiende mensen, grote spritualiteit, ze zijn erg inventief, de meesten onder hen spreken redelijk verstaanbaar Engels, voor elk probleem vinden ze wel een oplossing, ongelooflijk mooie natuur, hun bereidwilligheid, hun vreemde, kinderlijke gevoel voor humor, Bollywood, de ontelbare feestdagen, die intense geuren, felgekleurde sari's, het respect voor ouderen (mezelf incluis) hun eerbied voor hun ouders, de Himalaya, de zorgzaamheid die ze hebben voor hun familie, de grootse trouwfeesten, alle riksja's, hun liefde voor kinderen, de stralende glimlach van een stokoude bedelares, verveling is niet mogelijk, overal en op elke minuut van de dag kom je wel iets tegen of zie je iets gebeuren waarvan je steil achterover slaat,
Sasvad vindt het eten geweldig...
Thailand Con: veel te westers, er lopen serieuze bedriegers rond die maar een enkel doel hebben in hun leven:toeristen van hun geld verlossen., slechte koffie, verpakkingen zijn allemaal met Thaise opschriften, hun slechte Engels, tuktuks, sextoerisme, klamme warmte, toch wel een beetje saai na India, die vele glimlachjes...
Thailand Pro: luxe-land waar letterlijk alles te verkrijgen is, hun voorsprong op computergebied, de service die ze hun klanten bieden grenst bijna aan het ongelooflijke, poepsimpel land om door te reizen, de verfijnde manier waarop ze hun voedsel verpakken, heerlijk eten en lekker bier, het openbaar vervoer, hun eilanden, die vele glimlachjes...
Thailand is korter want dit land zijn we nog aan het verkennen en mijn hart ligt nog steeds in India.
Het zou dus niet eerlijk zijn om nu al een vergelijking te maken, besef ik net.
Ach, dit doet er ook niet toe.
Het is netjes verdeeld, 6 maanden India in de winter en 6 maanden Thailand in de zomer.
Kan het nog perfecter? :-)
Hoeveel foto's kan een mens maken van de zee?
Deze keer dus zonder prentjes...
Nu ga ik palmbomen tellen, tot binnenkort!
Mataji
|
