Wie te lang blijft dromen, gaat op zijn schaduw lijken...
11-05-2009
Tweede bericht van de dag!
Het is hier al erg laat maar ik wou nog vlug even de laatste foto's van Bhagsu posten. Zal niet veel gebeuren, twee berichten op dezelfde dag ;-)
We zijn vanavond lekker uit eten gegaan: Manu, Khana, Pawan, Sasvad en ik. Voor nog geen 10 euro hebben we met onze vijven een uitgebreide maaltijd gegeten!
Meer heb ik voorlopig eigenlijk niet te vertellen ;-)
Tot over enkele dagen!
Mataji
Categorie:Ind - Dharamsala
Nog vlug even...
Morgen vertrekken we weer terug naar Delhi. Ik zie daar echt tegenop, zo'n lange reis en dan nog eens in de goedkoopste treinklasse. En hopelijk scharrelen er deze keer niet teveel kakkerlakken rond in de trein. Vorige keer heb ik er toch een paar zien voorbij flitsen ;-) Ons reisschema is als volgt: Eerst een half uur met de riksja van Bhagsu naar McCleod. Daar nemen we om 15 uur de local bus naar Pathankot, zo'n 5 uren verder. Om 22u30 vertrekt daar onze trein naar Old Delhi waar we woensdag rond 8 uur arriveren. Dan nog maar eens een uur in de riksja naar ons hotel in Paharganj en pas dan kunnen we weer relaxen. Alhoewel, we moeten eerst al onze papieren in orde maken en dat met die grote hitte in Delhi. Bon, geeft niet! Over een dikke week zitten we al in Thailand.
Pawan en Sasvad hebben gisteren een grote trekking gedaan, dat zie je wel aan de foto's! In bijlage (helemaal onderaan dit artikel, onder de foto's) een filmpje: 'Pawan Sharma in Cold Water'. (Ik moest van Pawan deze titel gebruiken ;-) Het is errug grappig om te zien!
Enkele dagen geleden werd er op mijn kamerdeur geklopt. Ik dacht dat Sasvad de internetstick kwam halen maar tot mijn grote verbazing stond Pawan daar. Hij had er net een busreis van 11 uren opzitten van Delhi naar McCleod, had het ijskoud en was doodmoe. Hij kwam dus slecht nieuws brengen: zijn visum is geweigerd! De klojo's! Op de formulieren die hij meehad stond een ingewikkelde uitleg in het Engels en daarna nog de verklaring van onze Belgische Ambassade waarom ze precies geweigerd hebben. In het Frans, godbetert! Het is toch belachelijk om een Franse uitleg te geven aan een Indier die alleen maar Hindi kan lezen.... Soit, het komt er dus gewoon op neer dat er te weinig bewijsmateriaal is dat Pawan en D. (zijn gastheer in Belgie) al jaren vrienden zijn. Ze vragen foto's, emails, telefoonrekeningen enz. Ook verklaren ze dat het inkomen van D. niet hoog genoeg ligt om de volledige verantwoordelijkheid voor Pawan te dragen. Hoe dit komt? D. werkt parttime en zorgt voor de kinderen. Zijn vrouw werkt fulltime als architect maar daar vroegen ze niet naar. Conclusie: Pawan moet nu dit hele proces opnieuw opstarten maar nu met E. als gastvrouw. Hij is al 20.000rs kwijt en mag dit nu allemaal nog eens betalen. Het is wel belangrijk dat hij deze keer doorzet want anders maakt hij in de toekomst nooit meer kans op een visum naar om het even welk land. Hij wil nog zoveel van de wereld zien maar blijkbaar is dit niet toegestaan voor Indiers. Belgie is toch echt maar een kl...land hoor!
Het leuke aan dit verhaal is natuurlijk dat Pawan nu ook in Dharamsala is. Sasvad heeft nu eindelijk een wandelpartner en daar maakt hij goed gebruik van. Hij is al hoog op de bergen geklommen waar je natuurlijk de prachtigste vergezichten hebt. Ik kan het nadien dan wel allemaal op de foto's zien maar dit is toch maar niks hoor. Ik wil dit met mijn eigen ogen zien! Volgend jaar...
We zijn ook al eens met ons gedrietjes naar beneden gegaan. Sasvad en Pawan moesten ergens foto's maken van een koplamp van een motto (!) Ondertussen heb ik me geinstalleerd op een terrasje langs de kant van de hoofdstraat in McCleod Ganj. Ik had heel veel te bekijken, jammer dat ik de camera niet bij me had. Het is verbazend hoe knap die langharige Tibetanen wel niet zijn.;-) En hoeveel westerse monikken en nonnen er hier rondlopen. Allemaal schone schijn hoor! Ik zie ze lopen met laptoptassen, I-Pods, GSM's... Ze zitten op terrasjes chai en koffie te drinken en kletsen maar. In mijn ogen is er niets echts aan. Ook niet aan de Tibetaanse monikken trouwens. Van hetzelfde laken een broek. Ze dragen dan wel allemaal een rood kloffie maar ze hebben allemaal hun electronisch gerief bij. Veel te werelds naar mijn zin ;-) Het mooiste zijn de stokoude mensen die voor hun leeftijd wel erg kwiek rondlopen. Ze lachen bijna altijd maar je ziet aan die doorgroefde gezichten wat ze allemaal hebben meegemaakt. Het leed van alle Tibetanen rust op hun schouders. Zij hebben 50 jaar geleden de grote uittocht meegemaakt en hebben aan de lijve de wreedheden van de Chinezen ondervonden. En toch wandelen ze hier vriendelijk lachend rond. Prachtmensen!.
Nadien hebben we lang gebabbeld over hoe we Shivam Garden kunnen verbeteren. Het restaurant zonder dak heeft er nu twee verdiepingen bovenop gekregen dus het is het perfecte moment om te veranderen en enkele nieuwigheden in te voeren... Nieuw menu, andere manier van koken en ik begin zelfs plannen te maken om daar een kleine bibliotheek te starten. Pawan zegt dat hij daarvoor de perfecte ruimte heeft. Ik zou er een kleinigheidje mee verdienen, veel mensen leren kennen maar vooral een aangename bezigheid hebben. Werken met boeken is geen werken he. Voor mij toch niet. Ik heb dan natuurlijk ook het voordeel dat ik alle gedoneerde boeken eerst moet lezen en goedkeuren. Comes with the job. Ha! Dus hier volgt een oproep aan iedereen die plannen heeft om ons te komen opzoeken in Pushkar:
'Breng AUB zoveel mogelijk boeken mee die je graag wilt achterlaten zodat m'n bibliotheekje kan groeien! Enkel Nederlands en Engels.want er is weinig vraag naar andere talen. Dank u. Dank u. Dank u'
Het weer heeft hier enkele dagen ferm lelijk gedaan. Regenbuien, hagelstormen, donder en bliksem! En koud!!! Ik was al vergeten hoe het voelde om al bibberend een douche te nemen of 's nachts zelfs je bed niet uit te willen om te piesen. Brrr... Alles is nu weer wat opgeklaard, ik kan opnieuw met mijn boek in de zon zitten maar de nachten blijven ijskoud. Ik zal niet klagen want volgende week dinsdag (12 mei) vertrekken we terug naar Delhi en daar is het volgens Pawan en de weerberichten nog altijd extreem warm. De hittegolf blijft maar duren en het is daar nu al dagenlang rond de 45 graden. We zijn dus wel verplicht om diep in onze portemonnee te tasten voor een kamer met airconditioning. En net zoals de Indiers zullen we alleen maar buitenkomen als het echt niet anders kan. We moeten nog twee ambassades aflopen, onze visums aanvragen en dan nog bij Indian Airlines onze vliegtuigticketten naar Thailand gaan bevestigen. Voor de rest kunnen we lekker binnenblijven in onze AC-kamer. Een week daarna zitten we al in Bangkok en over 2 weken liggen we languit in het zand! Volgende keer zal ik wat foto's doorzenden van ons huisje aan zee. Het is prachtig! De ligging is natuurlijk ook met zorg uitgekozen! Vlak aan de zee, boeddhistische tempel naast de deur, om de hoek een lokaal marktje. Wat kan een mens zich nog meer wensen...;-) Bedankt Ciska!
Geen idee of ik nog wat tijd zal vinden om hier iets te posten voor we naar Delhi vertrekken. Het is weer inpakken geblazen en dat is altijd een heel karwei voor ons. We moeten alles uitsorteren wat niet mee moet naar Delhi of Thailand. Pawan neemt die tas dan voor ons mee naar Pushkar. Dus misschien duurt het wel tot in Delhi vooraleer ik hier nog iets kan schrijven, we zien wel... De bijlage is een kort filmpje van de winkel van Khana en Manu hier in Upper Bhagsu.
Morgen of overmorgen staat hier iets nieuws om te lezen, promise! 't Is allemaal Hendrik zijn schuld ;-) Ik was vast van plan om vandaag hier iets te schrijven maar hij en ik hebben veel te lang gechat en ge-emaild. Nu wil ik naar buiten, ik zit al veel te lang te computeren . Sasvad heeft nu trouwens recht op de internetstick, ieder zijn beurt natuurlijk.
Het is dus Hendrik die je moet hebben, hehe...
Mataji
Categorie:Ind - Dharamsala
30-04-2009
Tja...
Ik heb niet het gevoel dat we momenteel aan het rondreizen zijn. Het is hier de hele tijd vakantie, veel meer dan luieren doen we niet. En fotograferen ook niet. Hoeveel foto's kan een mens maken van het fantastische uitzicht? En daarom horen jullie niks van ons! Wat kan ik schrijven? Hoe we met veel belangstelling een stuk touw bestudeerden dat gemaakt is uit plastic-verpakkingen? Of hoe ik begin te huiveren als ik een oude hippie-dame hoor zeggen: "I can not go shopping because there are so many courses I want to take". Of dat we dagelijks de winkel van Khana bezoeken? Hij is een vriend van Pawan uit Pushkar en komt hier elke zomer. Hij schildert op zijde en T-shirts. Of dat ik graag op een terrasje een boek lees? (Kyra, zoals je ziet op onderstaande foto's: met haarspeld van Allan en zonnebril van jou...) Of hoe ik elke dag een nieuw restaurant uitzoek waar ik eten bestel voor 's avonds? Dit komen ze dan naar mijn kamer brengen rond 19 uur. Roomservice is erg aangenaam ;-)
Ach ja, ik zou het nog vergeten. We zijn verhuisd naar Upper Bhagsu. Hoger ga ik niet, Upper Upper Bhagsu of Dharamkot mag je vergeten. Het is nu al moeilijk genoeg om die steile straten te bewandelen. En dan slapen we nog eens op de tweede verdieping en dat zijn veel trappen! Maar...! We hebben nu eindelijk elk een aparte kamer en dat maakt alles goed. Helemaal geen luxe, eigenlijk wel een beetje vies. Een piepklein tv'tje, smerig tapijt maar wel een nieuwe badkamer. Jammer genoeg zijn ze vergeten om ook een nieuwe boiler te plaatsen dus ik heb geen warm water. Douchen doe ik dus bij Sasvad. Ik slaap op 3 oude, doorgezakte matrasjes en ik slaap helemaal niet goed. Maar ik heb wel een zonnig balkon met uitzicht en daar draait het hier allemaal om.
We blijven hier nog een kleine 2 weken en dan reizen we weer goed uitgerust naar Delhi terug. Ons vliegtuig naar Thailand vertrekt op 20 mei. Daar kijk ik wel naar uit. Een nieuw land verkennen, heerlijk!
Misschien heb ik de volgende keer wel wat meer te vertellen. Het is misschien wel een saai stukje voor jullie om te lezen.maar helemaal niet saai voor ons om het te leven!
Evert, proficiat met jullie nest! Doe vele groetjes aan Galina...
Mataji
Categorie:Ind - Dharamsala
29-04-2009
Bhagsu in beeld...
Categorie:Ind - Dharamsala
26-04-2009
Verjaardag van...?
Ze leest dit misschien wel nooit maar toch:
Gelukkige verjaardag, Katelijne!.
Mataji & Sasvad
Categorie:Ind - Dharamsala
23-04-2009
Om jullie tevreden te houden...;-)
Het is erg rustig leven hier in de bergen. Veel meer dan even wandelen en ergens iets drinken valt er voor mij niet te doen. Tenminste, als ik weiger om me te laten meesleuren in dat pseudo-spirituele wereldje. En toch is het hier aangenaam toeven, die bergen he! Wel jammer dat de Dalai Lama momenteel in Amerika is. Maar goed, er zijn genoeg langharige Tibetanen waar ik graag mag naar kijken
We zijn verhuisd van 'lower' Bhagsu naar 'center' Bhagsu. Deze kamer is maar 50rs goedkoper dan de vorige maar is toch een stuk beter. Veel kleinere oppervlakte, mini-TVtje, slechtere douche en veel beesten. Ik ben al een grote spin tegengekomen in de badkamer. Een echte groten! Stilletjes op m'n bed gezeten tot Sasvad terug was en hem kon buitengooien. En nee, ik ben al die uren dat ik zat te wachten NIET naar de WC geweest ;-)
Maar wat alles goed maakt is ons balkon, zeg maar terras. Die is even groot als onze kamer en badkamer samen. Eigenlijk hebben we dus 2 kamers voor de prijs van 1. Er staan 2 tafels en een heleboel stoelen en we hebben de hele dag zon. Daar lees ik of doe ik een doorlopertje, zet ik m'n koffie en hangen we onze was te drogen. Ik ben al ferm aan het vervellen doordat ik altijd vergeet dat de zon op zo'n hoogte veel meer kracht heeft. Ik geniet erg van onze buitenlucht-kamer. Ik kan er uren in m'n eentje doorbrengen. Aan de ene kant kijk je uit op de winkelstraat en als je die de rug toekeert zie je de bergen. Minuten kunnen zonder besef voorbijgaan bij zo'n uitzicht.
En zo gaan we langzaam de hoogte in. Op vraag van Sasvad zullen we over enkele dagen nog maar eens verhuizen, nu naar 'upper' Bhagsu. Daar zijn de kamers nog goedkoper en dus natuurlijk minder luxueus. Een TV mag ik dan wel vergeten maar met het geld dat we dan uitsparen kan ik boeken kopen. In Upper zitten veel mensen uit Pushkar en ik kan maar al te goed begrijpen dat Sasvad niet de ganse tijd met zijn moeder wil doorbrengen. Hij heeft boeiender gezelschap nodig...
Dus daar gaan we weer... Ik zit daar wel meer opgesloten dan nu het geval is want de straten zijn daar veel te steil om in m'n eentje naar buiten te durven. Stomme hernia... Ik zal dan nog meer afhangen van Sasvads goodwill.en dat is een heel vervelend gevoel. Mijn enige vereiste is dus, jazeker, een kamer met zonnig balkon en mooi uitzicht, dan hou ik me zelf wel bezig. Ik ben hier ook een eenzaat hoor! Ik hoef echt niet de hele tijd mensen rond me te hebben. En wat ook aangenaam is voor de verandering, daar kunnen we 2 aparte kamers nemen. We hebben daar allebei heel veel behoefte aan!
Gisteren ben ik vroeg opgestaan want ik had een missie. Eerst een eindje (onzeker) naar beneden gestapt naar de riksja-standplaats om mij naar McCleod Ganj te brengen. Daar kranten gekocht en nadien naar Ogoo, een Tibetaans restaurantje waar we eens gegeten hebben. Zij hebben daar een ruil-bibliotheek: "Swap 2 for 1" Ik had nog 2 flutboeken die ik met alle plezier geruild heb voor een knoeperd van Paul Theroux: 'Met de trein door China'. Niets dat ik liever lees, een boeiend reisverhaal van een goeie auteur. En 't is een dikke pil, ik was de koning te rijk!
Daarna moest ik heel de Temple Road tot het einde aflopen. Er is daar een klein kraampje waar een Tibetaans echtpaar de meest fantastische touwen verkoopt aan een spotprijs. Glanzende strengen in alle mogelijke felle kleuren. Om het simpel te houden (!) heb ik gewoon alle acht de kleuren gekocht (of wat dacht je dan, Kyra;-) die ze op voorraad hadden en volgende week ga ik nog eens terug want dan komt er een nieuwe lading binnen. Het is echt fantastisch materiaal, je kan er vanalles mee doen.
De weg terug was niet zo aangenaam, in de brandende zon, heel de tijd bergop. Tegen die tijd was ik al wat misselijk (weer iets verkeerd gegeten de dag ervoor) dus ik heb niet erg genoten van deze wandeling. Na 3 kwartier kon ik dan eindelijk neerploffen in een riksja om me naar Bhagsu terug te brengen.
Onderweg naar onze kamer passeerde ik Dream Valley, een klein Indisch restaurantje op de eerste verdieping.. Met de moed der wanhoop ben ik de trappen opgeklommen (tegen die tijd kon ik wel een moord doen voor een ijskoude cola) en daar zat Sasvad druk te werken op zijn laptop. Al heel vlug had hij vriendschap gesloten met Manesh die daar werkt en aangeboden om hun hele menu over te typen en een nieuwe layout te geven. Met als gevolg dat wij onze maaltijden (take away, 's avonds eten we graag op onze kamer) nu telkens met een korting krijgen. Well done, Sasvad!
En zo vliegen onze dagen voorbij! Kan je het geloven? We zijn nu al 80 dagen aan het reizen! Missen jullie ons nog niet? ;-)))
Ik zal nu nog enkele fotootjes (heel weinig zoals je merkt;-) en een filmpje proberen te uploaden en dan ga ik koffie zetten en in de zon zitten.
Jammer genoeg hebben wij voorlopig niet veel te vertellen en jullie blijkbaar ook niet. Onze verhalen komen nog wel...die van jullie ook?
Mataji & Sasvad
Deze blog begint echt internationaal te worden:
Land
Percentage
België
36,5
% (62)
Duitsland
25,3
% (43)
Verenigde Staten
13,5
% (23)
Nederland
10,0
% (17)
India
6,5
% (11)
Verenigde Arabische Emiraten (Abu Dhabi, Dubai)
3,5
% (6)
Japan (Nippon)
1,2
% (2)
Luxemburg (Lëtzebuerg)
1,2
% (2)
Maleisië
0,6
% (1)
Zwitserland
0,6
% (1)
Onbekend
1,2
% (2)
+
100 % (170)
Categorie:Ind - Dharamsala
16-04-2009
Tibetan style...
Tashi delek,
Om heel eerlijk te zijn moet ik toegeven dat Dharamsala wat tegenvalt. Onze verwachtingen waren hoog gespannen maar eigenlijk is het zwaar overroepen. Akkoord, het is erg leuk om voor de verandering eens Tibetanen te zien. En de rode pijen zijn zeker ook een aanwinst in het straatbeeld.
Ik had gehoopt dat het veel spiritueler zou zijn, op een boeddhistischere manier dan. Daar zou ik erg van genoten hebben. Maar het is allemaal pseudo-spiritualiteit. Vooral van de westerlingen. Overal, tot hoog in de bergen zijn er cursussen te volgen. Reiki, yoga, meditatie, intuitief tekenen en zelfs 'wordt helderziende in 1 dag'. Knetter word ik hiervan. Woorden als Chi, inner peace, hatha etc vliegen je hier om de oren. Alles is zo 'gezellig'. Ons kent ons. Brrr...
Het eten is hier wel erg lekker. Op een van de foto's zie je mij een Tibetaanse Thukpa eten, altijd al mijn lievelingssoep geweest. Sasvad kan hier momo's eten a volonte.
Het allermooiste aan Dharamsala zijn de bergen met daarachter de Himalaya. Daar krijg ik maar niet genoeg van. Die witte pieken doen me wat hoor! Shangri-La? Ik ben er wel zeker van...
Eigenlijk zitten we niet in Dharamsala want daar is helemaal niets te zien. Erboven ligt McCleod Ganj waar de Dalai Lama resideert, daarboven Bhagsu en nog hoger Dharamkot. Wij slapen nu in Bhagsu maar zullen binnenkort verhuizen. Onze kamer is wat te duur dus we zullen met spijt in het hart ons balkon vaarwel moeten zeggen. Sasvad gaat straks eens vlug naar McCleod en later op de dag nemen we dan een riksja naar Upper Bhagsu om daar wat kamers te bekijken.
Het is hier ontzettend vermoeiend om rond te stappen. Gisteren heeft Sasvad me gecomplimenteerd met mijn doorzettingsvermogen. Er lopen hier eigenlijk geen gehandicapte mensen rond, geeneen gezien dus ik trek wel de aandacht. We zitten in de bergen dus het is hier maar zelden vlak. Alle wegen lopen of steil omlaag of ferm omhoog. Het vraagt erg veel wilskracht om ergens te geraken. Gisteren hebben we zo'n 4 uren rondgelopen om alles te verkennen en ik was compleet uitgeput. Als we stijgen moet ik mezelf omhoog duwen en bij een afdaling moet ik m'n knie de hele tijd op slot zetten. Bij elke stap die ik zet moet ik opletten dat ik niet door mijn been zak. Sasvad moet heel geregeld een handje toesteken, letterlijk dan. We zijn al goed op elkaar ingespeeld en weten precies hoe we dit best aanpakken. Hij neemt mij niet vast maar ik steun op zijn (sterke;-) voorarm.. Maar het is een goede oefening. Ik heb beenspieren ontdekt die ik nog niet kende ;-)
Overdag is de temperatuur erg aangenaam maar 's avonds wordt het hier bitter koud. Ik slaap, gewikkeld in Veerle's sjaal, onder een dikke donsdeken die ik echt nodig heb. Internet werkt niet optimaal hier, daarvoor zijn er teveel bergen. Het gaat allemaal heel erg traaaaaaaaaag... Ik zal proberen om wat foto's te plaatsen maar of dat zal lukken?
Tot een dezer...
Mataji
Kyra, wees voorzichtig met je hand, geen water op je gips, die wonde mag absoluut niet ontsteken! Laat je maar eens een maandje flink verwennen door vent-lief. Ik wacht op je telefoontje, take care...
In Europa is het nu bijna 5u30 in de morgen en toch zitten er momenteel 3 mensen op de blog! Wie zijn die nachtbrakers of vroege vogels dan?
Categorie:Ind - Dharamsala
14-04-2009
We zijn er!
Zet jullie zorgen maar weer vlug opzij, we zijn goed aangekomen! Morgen of zelfs pas overmorgen zal ik meer te vertellen hebben en dat ook doen maar nu wil ik eerst uitrusten, eten en op pad. Niet perse in die volgorde... Er valt hier zoveel onbekends te ontdekken.
En ja hoor, op onderstaande foto kan je een stukje zien van de Himalaya, DE HIMALAYA!!! Getrokken van op ons balkon, yes indeed... Ik noem het nu al 'Onze Piek'
Het is hier al erg laat maar ik wou nog vlug even de laatste foto's van Bhagsu posten.
Morgen vertrekken we weer terug naar Delhi.
Enkele dagen geleden werd er op mijn kamerdeur geklopt.
Ik heb niet het gevoel dat we momenteel aan het rondreizen zijn.
Het is erg rustig leven hier in de bergen.
België 
Duitsland 
Verenigde Staten 
Nederland 
India 
Verenigde Arabische Emiraten (Abu Dhabi, Dubai) 
Japan (Nippon) 
Luxemburg (Lëtzebuerg) 
Maleisië 
Zwitserland 
Tashi delek,
Zet jullie zorgen maar weer vlug opzij, we zijn goed aangekomen!
