Wie te lang blijft dromen, gaat op zijn schaduw lijken...
28-07-2009
Boottripje...
Het gaat nog niet zo gemakkelijk om te schrijven. Ik moet dus nog steeds wat korte zinnetjes gebruiken. En het zal telkens maar een kort stukje zijn. Maar ik kan toch alweer een beetje bloggen...
Gisteren zijn we met de boot naar Koh Samui geweest. We hebben daar een heel goed ziekenhuis gevonden en het was ook min of meer te betalen. Een zeer competente orthopodist heeft mijn been helemaal opnieuw in gips gezet, Dit was broodnodig want mijn vorige gips stond helemaal scheef. Nu staat mijn voet weer helemaal recht. Ze hadden zelfs gekleurde gips! Jammer genoeg alleen maar blauw en groen ;-)
De dokter zei ook dat het helemaal niet nodig was om te opereren! Na zes weken zal mijn been helemaal genezen zijn! Als dat geen opluchting is...
We vertrekken op zondag 9 augustus opnieuw naar Malaysia. Zo hebben we een week te tijd op onze visums te regelen. Wees gerust, het gaat goed!
Mataji
Categorie:Tha - Ban Tai
21-07-2009
Revalideren...
We zijn niet vertrokken naar Malaysia.
Ik heb vrijdagmorgen oa een beenbreuk gekregen. Sedert gisteravond ben ik weer thuis. Nu moet ik eerst veel revalideren.
Tot binnenkort dus maar...
Mataji
Categorie:Tha - Ban Tai
17-07-2009
Malaysia
Nee, er valt voorlopig helemaal niks te lezen want we zijn onderweg naar of al ter plaatse in...
PENANG, MALEISIE! . Tot over enkele dagen!
Mataji & Sasvad
Categorie:Mal - Penang
14-07-2009
50% Ban Tai...
Ons Koh Pha Nhang-avontuur zit er alweer bijna voor de helft op. Ten laatste op 18 juli moeten we Thailand verlaten ivm verlopen visums. We dachten eerst om naar Cambodja te reizen maar dit plan hebben we eventjes in de koelkast gezet. We hebben te weinig tijd en dit land is nogal moeilijk te bereiken met het openbaar vervoer. Een vliegreis is te duur. We hebben nu besloten om naar Maleisie te gaan wat dan ook veel logischer is. Dit ligt ten zuiden van ons en is veel gemakkelijker te bereiken. We vertrekken dus op vrijdag 17 juli om 16 uur om daar zaterdagmiddag hopelijk rond 15 uur te arriveren.
Ik kijk er wel naar uit om een nieuw land te bezoeken zelfs al is het maar voor enkele dagen. We gaan niet naar de Thaise ambassade in Kuala Lumpur maar naar het consulaat op het eiland Penang. Maar goed dat er internet bestaat, in een kleine 2 uurtjes heb ik onze hele reis kunnen uitstippelen. Hoe deden de mensen dit vroeger, vraag ik me dikwijls af. Het is wel alweer een lange trot, we zullen bijna een volledig etmaal onderweg zijn. We vertrekken uit Ban Tai met de auto naar Thongsala waar we de boot nemen naar Surat Thani. Vandaar met de de bus naar het station. We stappen op de nachttrein en 12 uren later arriveren we in Buttersworth, Malaysia. Dan alweer een andere boot naar Penang waar ons nog een korte taxirit naar Georgestown staat te wachten. Daar moeten we dan alle benodigde visa regelen vooraleer we iets anders kunnen en mogen doen. Eerst en vooral een visum voorr Thailand voor de resterende twee maanden en misschien ook wel in een moeite door voor India, we zien wel. Vanaf 23 juli mogen we Thailand weer binnen dus tegen het einde van deze maand zullen we zeker terug zijn in Ban Tai. Hoogstwaarschijnlijk al wat eerder.
Het is de bedoeling dat we zo weinig mogelijk bagage meenemen, elk twee sets kleren en een tandenborstel. Dju toch... We nemen op deze reis onze laptops NIET mee dus we kunnen niet online.. Er zal dus voor minimaal 10 dagen geen contact mogelijk zijn. De GSM gaat wel mee, samen met al mijn Sim-kaarten (Belgie, India, Thailand) Mochten jullie ons dringend moeten bereiken moet je dus in ieder geval al deze telefoonnummers proberen. Ik heb geen idee welke kaart zal werken in Malaysia, ik vermoed dat m'n Belgisch nummer de meeste kans maakt.
En nu onze piepkleine rugzakjes inpakken, O dear, waar vind ik plaats voor nog enkele broodnodige boeken? HELLUP...
Mataji
Vergeet niet om op 21 juli naar het nieuws te kijken. Die dag is er een zonsverduistering in Azie die wel 6 minuten zal duren!
Categorie:Tha - Ban Tai
12-07-2009
Een storm in een glas water?
Nou nee, het is wel iets meer dan dat...
Gisteren begon het al met een loodgrijze lucht en af en toe een flinke plensbui.
Er stond een stevig zeewindje wat eigenlijk meer dan welkom was.
Eindelijk eens volop kunnen ademen.
Deze morgen kregen we dan het vervolg.
Ontzettende regenvlagen, er lag echt een grijzig, vochtig waas over het eiland.
En dan die wind die rukte aan alles wat los en vast stond.
Best wel spannend...
De grootste doodsoorzaak op de eilanden zijn niet de talloze brommerongelukken zoals ik altijd al dacht maar wel de vele vallende kokosnoten.
Je snapt dus dat ik nogal schichtig onder die bomen doorloop als er zo'n wind staat.
En eigenlijk ook als alles rustig is.
Vorige week lag ik lekker te lezen op ons terras.
Strakke blauwe hemel, geen wolkje aan de lucht, geen briesje te voelen.
Plots hoor ik verdacht luid geritsel en was nog net op tijd om een kokosnoot te zien vallen met de snelheid en de kracht van een kanonskogel.
Als je zoiets in je nek krijgt ben je inderdaad morsdood!
Enkele dagen geleden was het hier op het resort dan ook grote kokosnoot-pluk.
Uiteraard klimmen de mensen niet zelf zo hoog in de bomen, dit werkje doen de goed afgerichte apen wel.
Gelukkig zijn ze zo voorzienig geweest anders waren er vandaag zeker enkele dooien te betreuren.
Ik ben net terug van het restaurant waar 'Madam', de vrouw van Som de eigenaar, mij gebakken banaan aanbood.
Mensenlief, is dit lekker zeg!
En diep vanbinnen ben ik nu eigenlijk wel blij dat ik een geldig excuus heb om de rest van de dag binnen te blijven.
Beetje bloggen, beetje lezen, beetje televisie kijken, beetje eten (frieten met een ei, Veerle!;-)...
Heerlijk!
Morgen zal het weer warm en zwoel en vochtig zijn dus laat ik maar beginnen met genieten.
Mataji
Categorie:Tha - Ban Tai
10-07-2009
Honderd...!
Categorie:Tha - Ban Tai
05-07-2009
Allemaal beestjes, zoveel beestjes...om me heen!
Wat ik echt afschuwelijk vind aan Thailand zijn al de beestjes die hier wonen. Meer bepaald de insecten. En er leven er heel veel in en rond ons huis! Ik heb wel al een van hun schuilplaatsen ontdekt. Een luik in het plafond die naar een tussenruimte leidt waar alle leidingen en zo doorlopen. Die heeft Sasvad nu netjes rondom rond afgeplakt met tape.
De insecten-invasie is daardoor al een stuk afgenomen. Maar toch...er kruipen en vliegen er nog teveel rond naar mijn zin.
Om te beginnen heb je de kevers of cicaden, Zo'n vier-vijf cm lang, dik bruin lijf, een beetje log. Die kunnen we tamelijk gemakkelijk vangen en buitenzetten.
Dan heb je nog de kakkerlakken. Die kunnen wel zes tot zeven cm groot worden. Met van die lange voelsprieten! Brrrr... Ze zijn onmogelijk te vangen want ze zijn supersnel. Twee dagen geleden, in de late avonduren, zat er zo'n gedrocht op m'n zetel. Meer dan een uur heeft hij daar verstoppertje gespeeld tussen de kussens en dekens. Ik was doodmoe maar aangezien ik in die zetel ook slaap moest ik wachten tot hij een ander speelplekje uitzocht. Toen Sasvad eindelijk thuiskwam om mij te redden (ik had hem ondertussen in lichte paniek opgebeld ;-) was de kakkerlak net de muren opgekropen. Met een borstel heeft Sasvad hem dan opgejaagd tot hij ergens onder de gootsteen is verdwenen. Tot nu toe heb ik hem nog niet teruggezien. Afkloppen maar...
Er kruipen hier ook heel giftige duizendpoten rond in het resort. Ze zijn pikzwart en bloedrood en zijn minstens tien cm lang. Gelukkig heb ik ze nog niet binnen aangetroffen want ik maak ze onmiddellijk dood, wees daar maar zeker van. Cicaden en kakkerlakken zijn akelig om te zien maar doen niks. Die duizendpoten daarentegen zijn letterlijk levensgevaarlijk.
Sasvad slaapt altijd boven in een van de slaapkamers en is daar na een felle storm een grote spin tegengekomen. Met lichtgevende ogen, echt! 't Beest kwam schuilen natuurlijk. Die nacht heeft hij uiteindelijk toch beneden geslapen en de dag nadien is hij met alle mogelijke hulpmiddelen naar boven getrokken. Bij daglicht gaat zoiets veel gemakkelijker, dat spreekt vanzelf. Het is hem gelukt om de spin naar buiten te schuiven en dan een zetje te geven zodat hij van het balkon in de struiken viel. Ik slaap altijd beneden omdat ik geen zin heb om in het donker die hoge buitentrap te beklimmen. De kamers hebben ook maar een enkel lampje en ik kan er niet tegen om altijd in zo'n schemerdonkerte te moeten zitten. Ik word daar helemaal kriegelig van. Veel te veel schaduwen en onmogelijk om te lezen. En nu ik van die spin gehoord heb is de lust me helemaal vergaan. Alhoewel ik doodgraag eens in een echt bed met een goeie matras zou slapen heb ik besloten dat ik beneden blijf. Hier zie ik alles tenminste nog rondkruipen.
Er zijn hier ook piepkleine vliegjes, misschien een mm groot, maar bijten! Mijn onderbenen en armen hebben al volgestaan met grote, rode bulten. De jeuk is vreselijk en kan dagen aanhouden. Al heel vlug heb ik ondervonden dat ze vooral op zweet afkomen. Nu ik nog meer douche dan voorheen ben ik zo goed als bult-en jeukvrij. Enkel gisteren is zo'n verdomd vliegje er in geslaagd om in m'n enkel te bijten terwijl ik boodschappen deed in Thongsala. Maar goed, daar kan ik mee leven. Ik moet wel...;-)
Voor
de rest heb ik hier nog muggen, huisvliegen, mieren, wormen en heel
veel gekko's gezien maar daar heb ik helemaal geen last van. Al zeker niet van die gekko's, hoe meer hoe liever hier in huis. Zij eten insecten en doen dus nuttig werk.
Over de onzichtbare beestjes die ik nog nooit gezien heb maar die er wel zijn (heel veel dus) kan ik natuurlijk niks schrijven.
Nog zin om te komen, Johan?
Keep the spirit high, Kyra!
Mataji
Kleine correctie, ik heb dit gisteren geschreven. 's Avonds kwam de kakkerlak weer boven water. Hij liep eerst wat toertjes over de grond, verdween dan achter Sasvads rugzak en en zat nadien de hele tijd rond te scharrelen bij de televisie. Toen ik begon te koken is hij mee verhuisd naar de keuken. Ik wou een vork nemen en hij zat in de couvertbak! Ik kreeg het bijna.want ik zat hier helemaal alleen. (Sasvad heeft toen 18 uren aan een stuk door geslapen na een wel zeer intense fuif) De volgende morgen werd ik wakker en wat zag ik naast mijn bed op de vloer? Een dooie gekko en een bijna-dode kakkerlak. En net buiten de deur een reuze-cicade met z'n poten in de lucht. Geen idee wat er hier gebeurd is vannacht. Ik wil het niet weten ook...
En je dacht toch zeker niet dat ik hier met de camera in de aanslag zit te wachten tot er zo'n vliegbeest passeert? Geen eigen foto's dus, wel enkele afbeeldingen die ik van internet heb geplukt..;-)
Het gaat nog niet zo gemakkelijk om te schrijven.
Nee, er valt voorlopig helemaal niks te lezen want we zijn onderweg naar 
Ons Koh Pha Nhang-avontuur zit er alweer bijna voor de helft op.
Nou nee, het is wel iets meer dan dat...
Wat ik echt afschuwelijk vind aan Thailand zijn al de beestjes die hier wonen.
