Wie te lang blijft dromen, gaat op zijn schaduw lijken...
01-04-2009
Toch uitstel...
Gisteren heb ik wat opzoekingswerk verricht op het internet en ik heb besloten om die operatie toch maar voorlopig uit te stellen. Ik las onder andere een artikel van een neurochirg die de proef op de som heeft genomen. Hij heeft een vergelijkingstest gedaan met 100 proefpersonen. Daarvan werden er 50 geopereerd en 50 behandeld met medicatie. Na een jaar waren de resultaten gelijk. Er wordt wel aangeraden om een eventuele noodzakelijke operatie binnen de 6 maanden te laten plaatsvinden dus heb ik nog 4 maanden de tijd om deze beslissing te nemen. Als ik langer wacht verloopt het genezingsproces wat langzamer, dat is alles. Ik heb geen pijn, in ieder geval heel weinig. Het is alleen maar heel erg vermoeiend om dat trage been overal mee te slepen. Alles wat ik doe vraagt een enorme inspanning maar daar kan ik voorlopig mee leven.
Zondag gaan we dus zoals gepland met de nachtbus naar Delhi. Pawan komt met ons mee want hij moet naar het Belgisch Consulaat ivm zijn visum naar Europa en daar wil hij ons graag bijhebben om eventueel te vertalen. Ondertussen kunnen wij ook mooi onze papieren regelen voor Thailand. In Delhi ga ik dan ook op zoek naar een Orthopedist of Neurochirurg voor een tweede opinie.
Ergens halverwege april reizen we dan naar het noorden waar het een stuk koeler zal zijn. Oef! In Dharamsala wil ik dan nog maar eens dokter raadplegen. Allopatisch of Tibetaans, het maakt me geen reet uit. Misschien weten die alternatieve dokters wel een behandeling.
Op 20 mei vliegen we dan vanuit Delhi naar Bangkok, Thailand. Ook daar zal ik op zoek gaan en mijn oor te luisteren leggen.
Pas als ik vier keer op rij te horen krijg dat een operatie de enige oplossing, ga ik ervoor. Ook in Thailand zijn er erg goeie dokters en ziekenhuizen.
Ik zal de uitslag van mijn MRI in bijlage plaatsen. Je moet de tekst gewoon wat vergroten en dan is het leesbaar en kan het uitgeprint worden. Het is wel in het Engels maar misschien kan een westerse dokter zijn opinie eens geven? Wat ik eruit begrijp is dat ik een dubbele hernia heb (jaja) waardoor er een zenuw volledig geblokkeerd zit waardoor ik uitvalverschijnselen heb. Geen kracht meer in linkerbeen, huid van knie tot voet aan de linkerkant volledig gevoelloos. M'n been voelt wat verlamd aan. Ik kan enkel trappen beklimmen zoals een peutertje het doet. Eerst rechtervoet en dan het linkerbeen ernaast plaatsen. Als ik het andersom doe zak ik door mijn knie. Trappen afdalen doe ik best omgekeerd. Eerst links, dan knie blokkeren en dan rechts ernaast zetten. Want als ik eerst mijn rechtervoet plaats kan mijn linkerbeen niet volgen en lig ik pardoes op de grond Als ik op mijn rug lig kan ik mijn linkerbeen niet apart optillen, nog geen centimeter, Rechterbeen gaat moeiteloos. Mijn voet en tenen kan ik zonder problemen bewegen. En ik heb GEEN pijn. Heel af en toe een bliksemtje door mijn knie en that's it. Dit zijn zo'n beetje de symptomen mocht een van jullie een dokter kunnen/willen raadplegen.
Mocht ik uiteindelijk toch beslissen voor een operatie kunnen jullie misschien een pannenkoekendag houden ten voordele van...;-))) Dan zoeken wij hier ondertussen allerhande werkjes om iets bij te verdienen zodat we die operatiekosten wat kunnen compenseren. Ik zal in Thailand zeker proberen om mijn chocolademousse en cakes aan de man te brengen. Tenminste, als ik alle nodige ingredienten kan kopen. Sasvad kan misschien wel tijdelijk werk vinden in een van de vele restaurants die ze rijk zijn. We zullen in ieder geval allebei heel erg ons best doen om iets bij te verdienen. Uiteraard vindt Sasvad de hoge kosten geen probleem maar ik wel! Want het zou door mij zijn dat we in moeilijkheden geraken en dat wil ik het liefst van al vermijden. Ik voel me nu al schuldig genoeg. Heel dikwijls ben ik de spelbreker omdat iets boven mijn vermogen ligt om te doen. Dan moet Sasvad zich weer aanpassen, wat hij geduldig doet hoor, maar toch...
Nu moet ik dringend in gang schieten.. Al mijn spullen sorteren en inpakken. Zo'n 70% laten we in Pushkar achter in Pawans storage-room. Ik moet dus zodanig economisch inpakken dat alles wat ik nodig heb in Dharamsala en in Thailand in 1 rugzak past. Wat nogal moeilijk is want in Dharamsala is het frisjes en in Thailand bloedheet.
Veerle, je sjaal zal volgende maand weer erg goed van pas komen! En bedankt zeg! Je kaartje is maandag toegekomen (wanneer heb je het verzonden?) Dat was zo'n verrassing. En vooral heel erg toepasselijk! (De envelop wat minder;-)
Kyra, mijn medisch dossier ligt in een van die kratten in de garage. Stom, stom, stom dat ik dit niet meegenomen heb. Wat dacht ik wel??? Je kan ook altijd aan Dr. Karel De Muynck, groepspraktijk De Linde, een samenvatting vragen. Chirurgische verslagen en zeker de Cardiologische uitslagen. Die kan je dan inscannen en doormailen. Zo hebben wij dit ook gedaan met die MRI. Hij heeft ook de uitslagen van januari toen ik in het ziekenhuis lag en die heb ik nog niet. Ik wil heel graag weten wat toen de bevindingen waren Kan je dit eens vragen. Aub? Indien mogelijk misschien zijn emailadres?. Of email van de groepspraktijk of zo? Dan zou ik zelf contact kunnen opnemen.
Maar nu eerst aan het werk!
Mataji
Reacties op bericht (1)
01-04-2009
goed zo
Hoi Erika,
Ben blij dat je je verder laat onderzoeken en nog eerst andere artsen raadpleegt ,een second opinion is zeer belangrijk
ik hoop dat je het goed hebt in Thailand,en probeer toch maar wat te rusten,dat kan nooit kwaad hé
