Wie te lang blijft dromen, gaat op zijn schaduw lijken...
16-09-2009
Beestjes eten!
Gisteren hebben we insecten gegeten! Wel, 't is te zeggen, vooral Sasvad! Hij is dan wel een strikte vegetarier maar dit wou hij gewoon eens uitproberen. En het heeft hem toch wel gesmaakt! Enkel die grote dikke kever heeft hij moeten uitspugen. Die was echt walgelijk! Mieren vindt hij heerlijk ;-)
Als je mij een beestje wilt zien eten moet je zeker naar het hilarische filmpje kijken... (Bijlage helemaal onderaan de foto's!)
Hehe, nu pas internet geregeld maar dan ook direct goed. Vanaf vandaag zijn we 4 maanden lang 24/7 online te bereiken in Thailand. En alles is al betaald ook!
Rechtstreeks verslag vanuit Bangkok!
Dinsdag 19 mei 2009
Om 19u30 zijn we met de taxi vertrokken naar de airport. Het is daar altijd een heksenketel, zeker in Delhi, dus we wilden ruim op tijd zijn. En maar goed ook! Daar aangekomen begon onmiddellijk de pret. Een typische Indische reiservaring. De airconditioning van heel de luchthaven was kapot. En dat op de warmste dag ooit in Delhi. Ontelbare keren mochten we horen dat dit hen allemaal heel erg speet maar flesjes water uitdelen zat er niet in. Het was afzien! Uren aanschuiven om te kunnen inchecken. Toen moesten ze nog op zoek naar een rolstoel die we nochthans al bij de booking en de comfirmation hadden aangevraagd. De man die mij naar de gates duwde had dan nog eens het lef om een fooi te vragen! Aan de gates was het helemaal van de zotten. Er was een startbaan afgesloten en ze zaten dus dik in de puree. Niet dat ze dit ooit zouden toegeven! Alles was 'no problem' zoals gewoonlijk. Terwijl zij zich dieper en dieper in de nesten aan het werken waren konden wij duidelijk merken dat ze het noorden kwijt waren. Mensen voor Singapore werden eerst naar gate 4, dan naar gate 2 en daarna naar gate 6 gezonden. Het was de ene melding na de andere en ook deze meldingen zaten dan nog eens vol foute informatie. Iedereen moest in bussen naar hun respectievelijke vliegtuig gebracht worden. Alhoewel ik van tevoren gezegd had dat trappen geen probleem waren hebben ze toch met heel veel moeite een speciale heftruck-auto laten komen. Een heel gevaarte voor mij en Sasvad alleen. Belachelijk gewoon maar ze moesten ons bewijzen dat ze tot zoiets in staat zijn he. Zo'n tijdsverspilling, ik was allang die vlieguigtrappen twee keer op en af gelopen. We zijn met 90 minuten vertraging opgestegen wat eigenlijk al met al ferm meeviel. O, Incredible india! Het is precies zoals Aad altijd zegt: 'Het komt nooit goed met dit land' ;-)
Woensdag 20 mei 2009
Thailand, het land van de efficientie. Er stond een luxe rolstoel klaar aan het vliegtuig. We zijn in sneltempo door alles heen geloodst en in no-time stonden we al buiten bij een prachtige felroze taxi met een al even uitbundige chauffeur. Die man vond alles, maar dan ook alles, uitermate komisch. Gans de rit naar het hotel hebben we zitten schuddebuiken.
Het is erg wennen aan de scherpe klanken van de Thaise taal en hun belabberde Engels maar nog veel meer aan al de luxe hier! Zeker als je net uit India komt. Na enkele uurtjes slapen zijn we gaan wandelen en wat hebben we onze ogen uitgekeken! Supermarkten vol met alle mogelijk produkten. Op straat het ene kraampje na het andere met de meest onwaarschijnlijk lekkere dingen. (Sasvad bleef maar foto's nemen van het eten en niet van de omgeving zoals ik herhaaldelijk vroeg ;-) Uren hebben we zo rondgestruind. Eigenlijk best wel degoutant af en toe, al die luxeprodukten aan spotprijzen. Soms is het toch wel leuker om, zoals in India, op zoek te moeten naar iets wat je echt nodig hebt. Het plezier als je dit dan, tegen alle verwachtingen in, toch gevonden hebt is dubbel zo groot. Maar ik geraak dit leventje ook wel gewoon hoor, geen probeem ;-) Uiteindelijk hebben we ons ergens geinstalleerd met een heerlijk glas ijskoud Singapore-bier. Aaaaah, de hemel op aarde! Alles gaat hier even vlot, geld wisselen, treinen boeken, een andere (goekopere) kamer zoeken. Alleen jammer dat we nog steeds geen internet-usb-stick hebben gevonden...
Wat heel erg opvalt zijn al die westerse mannen, op zoek naar een vrouwtje. Het sextoerisme bloeit hier inderdaad weelderig. Als je een internetcafe binnenstapt zie je al die Thaise meisjes druk emailen met hun sugar-daddy. Er hangt zelfs een voorbeeldbrief bij de computers en die hebben ze dus maar over te typen. Ik sta er wel van te kijken hoe alles hier open en bloot gebeurd. Thai-people zijn zeker niet preuts op dit gebied.
Onze treinticketten naar het zuiden zijn besteld. We vertrekken maandag 25 mei om 19u30. Ik geloof dat we dan de volgende ochtend rond 6u30 in Surat Thani arriveren. Daar moeten we dan de bus nemen naar de ferry. Onze boot doet er 4u30 over naar Thongsala in Koh Pha Ngang. Nog een kort stukje naar Ban Tai en dan zijn we 'thuis' en kan het goeie leventje beginnen!
Het is hier minstens 15 graden koeler dan in Delhi maar daar merk je niks van. De vochtigheidsgraad ligt zo hoog dat je na een halfuurtje rondlopen compleet doorweekt bent. Ik ben dus 's avonds in het hotel gebleven terwijl Sasvad nog een toertje deed. Bij thuiskomst kon hij vertellen dat het in de avonduren gewoon een compleet circus is. Alle bars zijn open, iedereen zit aan de coctails en er wordt druk onderhandelt. Het nachtleven is springlevend! Als je elke dag 10 euro te besteden hebt kan je hier flink meedoen aan die uitspattingen. Zo'n verschil met India, echt raar om te zien en mee te maken.
Donderdag 21 mei 2009
Mijn eerste nacht in Thailand heb ik in de badkamer doorgebracht! Nog een souveniertje uit India, ik voelde het al twee dagen aankomen. Aangezien ik me niet verder dan 50 meter van een toilet durf te verwijderen zit ik vandaag dus aan m'n kamer gekluisterd. Heel erg vervelend! Sasvad maakt de leukste dingen mee en ik zit hier leeg te lopen. Ondertussen is het vreselijk beginnen regenen. Hopelijk wordt het daarna wat aangenamer om rond te lopen. In afwachting van Sasvads terugkomst ga ik dus voor de zoveelste keer een bezoekje brengen aan de badkamer. Nog een paar extra Loperamiden zullen ook wel geen kwaad kunnen. Op die manier kan ik vanavond misschien eens een stapje buiten wagen. Teveel informatie voor jullie? Tja, dit zijn nu eenmaal de zaken die ons hier erg bezighouden. Jullie hebben het maar te slikken...;-)
Vrijdag 22 mei 2009
Buik is min of meer oke dus we gaan vandaag shoppen in Paragon. Een winkelcentrum zoals ik nog nooit gezien heb. Alle mogelijke luxe-artikelen tezamen. Echt, het is teveel. Ik kan het gewoon niet beschrijven! Maar we hebben wel een internet-usb-stick gevonden.
Ook onze telefoon is geregeld: 0066850734728 Dit nummer zit in mijn telefoon want voorlopig houden we het bij een enkele GSM..
Ik heb nog een GSM-zakje gekocht en een prachtige oranje stift (die ik alweer ben verloren;-) Om 20 uur stonden we eindelijk buiten, doodmoe van alle indrukken en met zeer pijnlijke voeten en benen. Daar was het een ware heksenketel. Het regende dus iedereen stond aan te schuiven voor een taxi. Toen wij eindelijk aan de beurt kwamen vroeg de taxi-man 300 B dus we zijn na 100 meter weer uitgestapt zonder te betalen. Uiteindelijk hebben we dan toch een chauffeur gevonden die ons voor de helft van de prijs naar Rambuttri wilde rijden. (Als het regent en in het spitsuur werken ze zonder meter, zo kunnen ze veel meer verdienen)
Deze morgen zijn we ook naar de ambassade geweest om onze registratie te regelen. Met heel veel moeite is het ons gelukt om onze Belgische identiteitskaarten terug te krijgen. Mevrouw wou die ons niet meer teruggeven omdat we hier enkel ons reispaspoort nodig hebben. Ze kon maar niet begrijpen dat het in Belgie nogal duur is om een nieuwe ID-kaart te kopen. Pas toen ik haar zei dat we ons dan niet wilden registreren in Thailand heeft ze toegegeven.
Zaterdag 23 mei 2009
Het wordt een gewoonte maar deze morgen hebben we voor de derde keer een nieuwe kamer gezocht en gevonden. En nu zitten we eindelijk goed! Twin-bedroom, vensters, werkende AC en een kluis. Daar waren we naar op zoek want er wordt hier ontzettend veel gestolen. Thailand staat bekend om zijn zeer ingenieuze scams en ook wij zijn er al ingelopen! Ze werken bijna met een kartel samen om de toeristen op te lichten. je kan er eigenlijk alleen maar bewondering voor hebben, het zit allemaal zo goed in elkaar! Zo'n 30 mensen: gewone Thai op straat, verkopers, politie en zelfs buitenlanders zetten een ingewikkeld plan op. De logistiek die ze hierbij gebruiken grenst aan het ongelooflijke. En ja, we zijn geld kwijt. Stom, stom stom! Nu ja, ons leergeld is nu betaald en het zal ons geen tweede keer overkomen!!! (Kyra, volgende week zal ik je emailen, je zal iets moeten doen voor ons. Gewoon eens naar de post lopen hoor, niks ingewikkelds of gevaarlijk, maar zo kunnen we waarschijnlijk 80% van ons geld recuperen)
Maar vandaag ben ik ook in het paradijs geweest! Pantip is een winkelcentrum met 4 verdiepingen volgestouwd met computers, laptops en vooral veel accecoires. Alle mogelijke gadgets kan je daar vinden. Het ene winkeltje en kraampje na het andere. O o o, al die lichtjes en blingbling. Dat is m'n ding! Wat we daar gekocht hebben? Een hoes voor onze laptops die tegelijkertijd ook een cooler-functie heeft. Iets wat ik broodnodig had want mijn laptop viel telkens uit door oververhitting. Een extra batterij voor onze camera. Een externe harde schijf voor Sasvads muziek. Een zeer kleurrijke hub voor mij en nog wat kleine prutsdingetjes. En alles aan een derde van de Belgische prijzen. Hier komen we zeker terug!
's Avonds hebben we nog wat rondgelopen in Rambuttri en hebben we op straat de heerlijkste noedels ooit gegeten! Een grote portie met seafood kost maar 35 B! (1 baht is 1 oude belgische frank) Het straateten is hier superlekker, spotgoedkoop en overvloedig aanwezig. Vol afschuw hebben we ook naar de Thaise zangers geluisterd die hier voor bijna elk restaurant zitten. Ze zingen Engelse popsongs maar dan met hun Thaise accent. En vals! En veel te luid! ;-)
Zondag 24 mei 2009
Sasvad ligt nog te slapen terwijl ik hier zit te typen. Straks moeten we weer gaan shoppen want hij heeft dringend een laptoptas nodig. We gaan eerst terug naar Paragon want ik wil een nieuwe oranje stift! Dan zullen we Siam Square proberen over te steken en gaan we eens kijken in MBK. Ook alweer zo'n winkelcentrum waar je direct verloren loopt. Als we daar geen laptopzak vinden gaan we terug naar Pantip.
Hopelijk duurt dit allemaal niet te lang want vandaag wil ik ook naar de kanalen. Daar wonen en werken de mensen op hun boten. Ik heb het nodig om wat van het authentieke Thailand te zien. En hopelijk levert dit ook wat mooie foto's op.
Morgen moeten we inpakken en morgenavond zitten we dan weer op de trein. Van zodra we gesetteld zijn in ons huisje aan zee kom ik hier terug. Het zal deze keer geen week duren, wees gerust!
(Foto's hieronder in volgende twee berichten)
Swadika (of zoiets)
Mataji
Categorie:Tha - Bangkok
23-05-2009
Bangkok in Beeld 1
Categorie:Tha - Bangkok
Bangkok in Beeld 2
Categorie:Tha - Bangkok
20-05-2009
Thailand!
We zijn onderweg, vriendjes!
Op naar Thailand: Eerst Bangkok en een kleine week daarna Koh Pha Nhang!!!
En denk eraan, in Thailand is het 5 uren later dan bij jullie...
Gisteren hebben we insecten gegeten!
We zijn onderweg, vriendjes! 
