Wie te lang blijft dromen, gaat op zijn schaduw lijken...
14-08-2009
Terug...
We zijn gisteren om 12 uur thuisgekomen na 23 uren onderweg te zijn. Alhoewel ik geen minuut heb kunnen slapen is de reis eigenlijk best vlotjes verlopen. In ieder geval een stuk aangenamer dan de heenreis...
Ik mis Maleisie nu al! De sfeer, de ontzettend aangename mensen, het Indische eten (Sasvad), de vele praatjes met de lokale bevolking. Het is een totaal verschil met Thailand. Nu weet ik eindelijk wat ze hier verbergen achter hun vele glimlachjes: Hun aversie tegen de toeristen, ze willen enkel je geld maar hebben je eigenlijk liever niet in hun buurt. Natuurlijk zijn sommige Thai welgemeend vriendelijk maar ze zijn dun gezaaid. Je moet hier altijd op je tellen passen, als ze je kunnen beduvelen doen ze het ook. In Maleisie daarentegen! Daar doen ze niks liever dan met je praten en lachen. Ze hebben oprechte belangstelling voor je wel en wee. En ze leggen je niet in de luren. Niemand heeft ons geld afgetroggeld of zelfs maar verkeerd wisselgeld teruggegeven. Bij ons vertrek uit het hotel kwam het personeel ons allemaal persoonlijk bedanken en de hand schudden. Wij moesten hen verzekeren dat we volgend jaar zouden terugkomen, allebei. En dat zullen we! Oh, incredible Malaysia...
Maar goed, we zijn nog een grote maand in Thailand en we zullen ons uiteraard hier ook flink amuseren. Sasvad wilt nog enkele Moon-fuiven afschuimen terwijl ikzelf nog tenvolle wil genieten van de wondermooie natuur. En volgende week is Johan hier! Dat wordt lachen...
Maar eerst moet ik bijslapen en uitrusten. De laatste week heeft mijn voet wel degelijk pijn gedaan dus is het nu momenteel platte rust...
Mataji
Nog wat laatste fotootjes van Penang.
Reacties op bericht (1)
14-08-2009
:)
Hey lieve mama en Kobe,
Als Malaysia jullie zo beviel, moet je zeker terugkeren....
Nog 64 dagen en het weerzien met jullie is een feit! Mama, ik zal voorzichtig proberen te zijn door je slechte rug enzo, maar bereid je maar voor op een intense knuffel, waar je omver bij valt. En sorry Kobe, jij blijft niet gespaard...Zo'n zusterliefde zal je nog nooit gevoeld hebben ;))
