In Europa is er voor alles een week of een dag Dag van de klant, week van de frit,
Wel, vorige week was het hier de week van den elentriek. Nee denk nu niet dat ik voor 5000 KES gratis elektriciteit gekregen heb. Het begon op zondag, elektriciteit op en af Het gebeurd nu wel meer en als dit overdag is heb ik daar geen probleem mee maar s avonds is het iets anders. Normaal gezien moet de generator dan wel opspringen maar dit gebeurde ook niet. Niet gepanikeerd, ik heb overal wel pillampen liggen dus kon ik wel verder, binnen een paar uur zal het wel in orde zijn dacht ik.
Ja , dag Jan, niks van s morgens nog altijd niks. Ik moest toch gaan werken dus dat was geen probleem, s avonds zou het wel opgelost zijn. Nu weet ik al dat als ik de vriezer dicht hou alles wat er in zit niet snel ontdooid. Maandag werkte de generator af en toe dus dat was al iets. Dinsdag s avonds als ik terug kwam van het werk, had ik een voorgevoel, er zou nog iets niet in orde zijn En ja hoor mijn voorgevoel was juist, ik zag wel licht branden op de oprit maar toen ik binnen kwam en de radio wou opzetten kwam er geen noot muziek uit. Das raar dacht ik, het licht werkt en de radio niet. Dan alles anders gechecked en alles werkte behalve de radio en de koelkast incl. vriezer.
Pfff wat was dat nu weer alles eens nagekeken want met mijn super-kuiser in huis weet je nooit. Kon niks vinden, probleem is dat de zekeringen van mijn huis niet bij mij staan maar in het hoofd-huis. Ik was al eens buiten gaan kijken maar niemand te vinden. Ik moest nog weg dus ik vertelde de poort-wachter wat het probleem was. Hij zei doodleuk dat de elektriciteit in orde was maar ik zei van niet en dat er enkele zaken niet werkte in huis. En nu komt het Hij zei doodleuk dat hij de generator wel bij zou opzetten dan was er meer elektriciteit en dan zou alles wel werken. Keniaanse logica Ik ben tot mijn 24 naar school geweest en weet toch het een en ander van dat soort zaken maar dit had ik nooit geleerd. Misschien te lang naar school geweest.
Woensdagmorgen heb ik gelukkiglijk de klusjesman gevonden en die heeft het probleem opgelost. Door al dat op en af geschakel tussen het net en de generator was er een zekering afgesprongen. Alé, eind goed al goed en mijn vlees is nog intact.
Ik zei al dat ik dinsdagavond weg moest, het was voor de eerste keer een bijeenkomst van alle Belgen in Kenya. Het was een initiatief van de nieuwe ambassadeur, een simpatieke gast. En waar kan je dat beter doen dan in den Black Diamond, DE belgische bar bij uitstek. Leuk om eens landgenoten te zien en mee kennis te maken. In totaal leven er zon 200 Belgen in Kenya en werkzaam in verschillende industrieën. Het was een geslaagde avond en zal zeker om de 6 tot 8 weken herhaald worden.
Ook 21 juli wordt gevierd, de ambassadeur nodigt iedereen uit op de ambassade voor een hapje en een drankje. De Black Diamond guys gaan voor de catering zorgen. Denk dat ik die dag een taxi ga nemen voor de veiligheid . want er zal Duvel, Leffe, Stella, zijn. De Belgische frituur wordt voor één dag gesloten en de hele inboedel wordt verhuisd naar de ambassade zodat er ook Belgische fritjes met mayonaise, andalouse, . kan worden geserveerd. En niet te vergeten het superlekkere Keniaanse Belgisch stoofvlees. Hmmm krijg er honger van. Zal jullie wel laten weten hoe het geweest is.
Tijdens het vorig weekend was het shopping, man nog nooit heb ik zolang voor een parkeerplaats moeten zoeken, ben wel een uur bezig geweest en heb van colere mijn auto maar ergens neergeplant; De security guys keken maar raar maar die kennen me al.
Het was het begin van de maand, lonen gestort en hupsakee alle Kenianen, indiërs, pakistanen, chinezen, Belgen, Hollanders en ik weet niet wie nog allemaal de baan op om het geld op te doen. Zaterdag mijn weelderige haardos nog laten bijknippen en ik was klaar voor de golf op zondag.
Man man man misere op zondag mijn eerste tee-shot al direct een bal kwijt de rest van het spel was ook een drama. Gelukkig was ik niet, ik had er zo naar uitgekeken om nog eens goed te spelen en dan dit, zou het aan mijn korte haren gelegen hebben? Samson verloor ook zijn kracht toen zijn lange manen geknipt werden . De rest van de zondag was ik dan ook niet in de beste stemming en heb me dan maar verder verveeld. Gebeurt niet dikwijls maar voor alles is een eerste keer. Hopelijk zou het dit weekend beter gaan. Heb wel een drukke werkweek achter de rug maar laat ons het beste hopen. De NSN Open Vipingo Ryder Cup komt dichterbij dus moet er nog wat geoefend worden.
Juist nog iets Hier moet je jaarlijks je rijbewijs laten vernieuwen. Het mijne vervalt op 11 juli dus ik had al in mijn agenda twee weken op voorhand gepland om dit te laten vernieuwen. Ik had gevraagd aan James (onze hulp qua documenten) of hij hier voor kom zorgen zodat ik geen tijd moest verspelen met uren in de wachtrij te gaan staan. Dit was geen probleem zei hij maar het was nog veel te vroeg om dit te laten vernieuwen. Een dag of twee voor de vervaldag was tijd genoeg. Tijd genoeg weet je wel Ok, ik was er wel niet gerust in maar vertrouwde op James. Donderdag James op pad met mijn rijbewijs, in de namiddag kreeg ik telefoon en hij vertelde mij dat er een probleem was om de betreffende instantie geen receipts (bewijs van betaling) meer had en dus de verlenging niet kon plaatsvinden. Ik zei nog dat ik geen receipt moest hebben als het maar verlengd zou worden. Maar nee, dat gaat niet, er moet een officieel bewijs van betaling meegeleverd worden. Dus wat moest ik nu doen dan maar zonder rijbewijs rondrijden en vrijdag opnieuw proberen of maandag of Wie weet hoe lang het gaat duren eer de nieuwe lading receipts er zal zijn Volgens James is er geen probleem als de politie mij tegen houdt, dan moest ik hem maar bellen en dan komt hij wel met mijn rijbewijs om het aan de politie te tonen. Ik heb voor alle veiligheid toch maar mijn internationaal rijbewijs in de auto gelegd, ben ik toch iets geruster. Ben eens benieuwd
Dit weekend is het rustig geweest. Uiteraard op zaterdag om 6u het bed uit want er moest geoefend worden na het disaster van vorige week. Bij een temperatuur van 11°C toch maar best een trui aangedaan om de spieren warm te houden. Heeft het nu daar aangelegen of wat maar ik speelde als nooit tevoren. Gaf me wel moed voor zondag want dan moest er gespeeld worden op de golfcourse van Muthaiga, dit is het terrein waar de Kenian Open gespeeld werd enkele weken geleden dus je kan wel zeggen een terrein voor profis.
En hoera hoera, weer goed gespeeld, het vertrouwen is er weer. Voor de rest niet veel gedaan buiten Tour de France gekeken en getwitterd met Andre Meganck van de TV.
Voila, het weekend zit er weer op, morgen terug naar het werk, t Zal hopelijk wel iets rustiger zijn dan de afgelopen weken. We zien wel.
t Is lang geleden, we gaan nog eens een kwiske doen. Ik ga ook enkele fotos laten zien en wie kan raden uit welk land dit gerecht/gerechten (niet de rozen) komt en weet te zeggen wat het is, wint een prijs die ik in augustus mee naar België zal brengen. Antwoorden te sturen naar het email adres thuis. Sorry vrouwtje, gij moogt deze keer niet mee doen want je hebt inside information. En gij krijgt sowieso een prijs.
Bewaar niets voor een speciale gelegenheid, iedere dag dat je leeft is een speciale gelegenheid. Hakuna Matata
Eind juni hier zit ik met een dikke fleeze aan. En dan te weten dat het in België hoog zomer is.
Hier in Kenya en omdat Nairobi in het zuidelijk halfrond ligt, is de winter aangebroken. Dit wil zeggen dat het een pakske kouder wordt en ik begin al stilaan een keniaan te worden want 15° Celsius is voor mij ook al koud.
Nog 6 dagen en dan is de eerste helft van het jaar voorbij. Is dit nu zo speciaal zal je zeggen? Eigenlijk wel want ik hoop dat de tweede helft een beetje positiever zal zijn. Van Januari tot nu was het precies alleen maar kommer en kwel. Zoals de laatste dagen
Maandag kreeg ik een telefoontje van Leen met veel gesnotter en gesnik Blijkbaar had Jos tijdens een weekendje in Duitsland een fietsongeluk gehad en lag nu in het ziekenhuis in Duitsland. Dit zijn dan van die momenten dat je denkt, godverdomme, miljaardeju, was ik nu maar thuis. (sorry voor mijn worden maar soms eens goed vloeken kan deugd doen) Die van hierboven hoort het wel niet graag maar dat kan me op die moment niet veel schelen, Hij zorgt er toch ook niet voor dat dit allemaal niet gebeurd Maar goed, een wijsheid dat ik geleerd heb van een keniaansie vriend is everything happens for a reason and for every problem is a solution
Met die wijsheid indachtig, trachten Leen gerust te stellen dat het allemaal wel in orde komt en dat hij beter in een Duits ziekenhuis kan zijn. Ik kan het weten, werk al jaren met Duitsers, die lachen er niet mee, de Deutsche Grundligheid weet je wel
Sinds hij eens 8u in een vliegtuig gezeten heeft, heeft Jos de smaak te pakken van vliegen want in plaats van met een ziekenwagen werd hij met de helicopter naar het ziekenhuis gebracht. Nu ja als je kan kiezen, zou ik ook een helicopter verkiezen, alle grote sterren laten zich verplaatsen met een heli dus
Om in de ziekensfeer te blijven begin van de week kreeg ik een onbekend telefoontje normaal neem ik zulke telefoons niet op, de meeste die mij kennen hun naam staat in mijn telefoonboek. Nu om één of de andere reden (voorgevoel zeker) nam ik toch op Het was mijne student van Kibera, met veel vragen en na veel horten en stoten wist ik wat er gaande was, zijn moeder Mama Linda was ziek en had last met ademen. Veel kon ik niet doen, t was al avond en als het donker is rijd ik niet naar Kibera. Dus via MPESA wat geld naar haar telefoon gestuurd zodat de zoon medicatie kon gaan halen. Blijkbaar had ze last van astma en had ze een puffer nodig.
Weer een mensenleven gered denk je dan want ik zou niet weten wat er zou gebeuren als ze die medicatie niet zou kunnen kopen hebben.
Met mij is alles in orde, enkel een drukke week gehad omdat het einde van de eerste jaarhelft nadert en de cijfers moeten gehaald worden, dus nog een tandje bijgestoken en hoera hoera met nog één week te gaan is het mij gelukt om alle geplande contracten binnen te halen. Nu nog twee maanden wachten wat de bonus gaat zijn (verwacht niet teveel maar alle beetjes zijn meegenomen)
Dit bracht met zich mee dat ik elke avond redelijk vroeg in bed lag maar telkens een goede nachtrust gehad heb. Na de balans opgemaakt te hebben, heb ik mezelf donderdagavond dan ook getrakteerd met een Duveltje. t Was lang geleden en iedereen in den BD was dan ook blij deze goede brave ziel terug te zien.
Dit wil niet zeggen dat ik nu op mijn lauweren kan rusten want de volgende maanden moet er ook nog gepresteerd worden, niet alleen op het werk maar ook op sportief vlak.
Voor sommige begint het al in het weekend, t is namelijk de Lewa marathon. Initieel had ikook ingeschreven maar enkele weken geleden heb ik m ijn training eens bekeken en wijselijk besloten om niet mee te lopen dit jaar. Te weinig training zou mijn lichaam teveel uitputten en dan heb ik er ook geen plezier aan.
Maar ik moet nog wel op ander gebied trainen eind juli, net voor ik naar België kom, is er een vierdaags golf tornooi gepland. Tornooi is veel gezegd want het is enkel met 6 collegas. Ga maar eens kijken naar http://www.vipingoridge.com/golf dan weet je wat me te wachten staat. Dus nog veel oefenen want ik wil niet als laatste eindigen.
Ik ben op goede weg, mijn laatste twee spelen waren in orde dus zal zien wat de toekomst brengt. Stilaan draag ik mijn trui ook tijdens de golf want bv vorige zondag was het slechts 12° C s morgens en dat is toch wel berekoud hé.
Maar niet getreurd , de tijd gaat snel dus zal het ook snel terug zomer zijn en dan gaan we naar nee zeg ik nog niet. Horen jullie later wel.
Voila, een korter verhaal dan vorige keer maar hopelijk toch interessant om lezen voor jullie.
Dus laat alle miserie nu voorgoed voorbij zijn zodat de volgende artikels enkel positief nieuws bevatten.
En naar goede gewoonte een waarheid die wel toepasselijk is Sometimes things have to get worse before they can get better.
Hier zijn we weer ... Ja ik weet het, de vorige blogs waren niet zo'n goed nieuws maar 't leven is niet altijd rozegeur en maneschijn. En spijtig genoeg moet ik nog effe verdergaan op dezelfde toon.
Na mijn ongeluk had ik een vervangwagen gekregen, niet dat ik er niet blij mee was maar de kwaliteit was navenant. Tot zaterdag 28/5/2011 ging alles redelijk goed, 't was wel niet de Prado maar ik kon mij verplaatsen. Ondertussen was de discussie gestart tussen de verzekeringen en zolang dat dit niet in orde was kon er niet gewerkt worden aan de auto. Dus de kans dat ik met mijn eigen auto op vakantie kon vertrekken werd kleiner en kleiner. Maar ja, een X-trail is niet de slechtste wagen en we zouden er wel een aantal uurtjes langer over doen maar we konden op vakantie.
Tot die bewuste zaterdag avond ... Ik kwam terug van de kapper en was op weg naar de woning. Plotseling viel alles uit en kon de wagen niet meer besturen. Wa nu gedaan? Er begonnen ook allerlei lampjes te branden.
Rustig blijven Marc dacht ik, effe wat geprutst met de contactsleutel en hup de auto deed het weer. Een lampje van de motor bleef branden, 't was wel geen rood maar toch, ik was niet gerust. Eens veilig geparkeerd, nam ik de handleiding van de auto, shit, alles in het japans.
Dan dus maar voorzichtig naar de woonplaats gereden. Daar de nodige telefoontjes gedaan en hoera die van de AA (Keniaanse VAB) gingen komen. Ik wist niet of ik blij kon zijn of niet, ik ken die gasten en die zijn juist goed voor een band te vervangen en water voor de sproeier bij te gieten. Maar ja, ik zou wel zien wat het wordt. Een half uurtje later was hij er, loerde 2sec naar de auto en zei dat hij er niks kon aan doen. (mijn vermoeden was dus juist) de auto moest naar een diagnostic center. Hem maar gevolgd naar een plaats die ik weet niet hoe te omschreven maar mij leek het meer op een autokerkhof dan een garage. Maar goed, de persoon die naar mijn auto keek gaf me wat vertrouwen en had ook het nodige gereedschap om een diagnose te stellen: er was iets met de sensoren van de krukas en nog veel blabla waar ik geen jota van verstond. Conclusie: auto kon niet repareerd worden en ik was 3500 shilling armer.
Gedurende dat weekend was het stilvallen nog een paar keer gebeurd en je kan al raden hoe ik me voelde met de gedachte met die auto naar Mombasa te rijden ....
Maandag 30/5/2011 op de bureau met Jacob gesproken dat dit niet kon maar ja veel kon hij ook niet doen. Ik kon niet teveel van mijn oren maken want hij probeerde nog altijd mijn auto klaar te krijgen tegen het volgende weekend. De tuc-tuc (zo noemde ik ondertussen mijn vervangwagen) ging die dinsdag nog binnen voor nazicht maar ja een krukas vervangen doe je niet op een dag.
Ik was ook al beginnen denken aan alternatieven: auto huren maar dat kost ook een flinke duit, vliegen naar Mombasa maar dan hadden we geen auto om naar het Tsavo-park te gaan waar we ook een nacht verblijven tijdens de terugtocht, .... Pfff niet gemakkelijk om te beslissen. Dinsdagnamiddag, Jacob liet me weten dat er een kans bestond dat mijn Prado vrijdagmiddag klaar zou zijn. Doeme, waarom niet donderdagavond want we hadden gepland om vrijdagmorgen te vertrekken ...
Zelf had ik al beslist dat wanneer de auto klaar zou zijn op vrijdag 3/6, ik best wel een dag later wou vertrekken. Liever een dag later met een goede auto vertrekken dan het gevaar lopen met de tuc-tuc en Mombasa niet halen... Maar hoe ging ik dat uitleggen aan Leen? Ze zat zo uit te kijken naar onze vakantie samen ... Afspraak met Jacob was dat we donderdagmorgen de stand van zaken zouden bekijken en dan beslissen. Al die stress bracht nog mee dat ik de serieuze kakkerij kreeg, dat kon er nog maar bij.
Niet getreurd, stilaan komt het goede nieuws ... Woensdag 1 Juni was een feestdag in Kenya dus kon er nog golf gespeeld worden. Geloof het of niet, ik heb mijn beste ronde ooit gespeeld, geeft vertrouwen voor de toekomst.
Die woensdagavond voorzichtig naar de luchthaven gereden om Leen op te halen, gelukkig niet teveel vertraging en yiepie daar was ze dan!!! Eindelijk de knuffel waar ik zolang naar verlangde. In de auto heb ik haar de hele situatie uitgelegd en natuurlijk begreep ze dat dit niet kon, zeker toen we nog een keer waren stil gevallen.
Donderdagmorgen, Jacob gebeld en hij bevestigde dat de auto klaar was vrijdagnamiddag. Beslissing was genomen, we zouden zaterdagmorgen 4 Juni vertrekken, vroeg in de morgen en dan zouden we nog iets van onze dag hebben.
Donderdag en vrijdag waren rustige dagen. Leen had gesuggereerd als de auto vrijdagmiddag klaar zou zijn om dan te vertrekken maar ik maakte haar duidelijk dat de auto er niet voor 4u zou zijn. "middag " is een rekbaar begrip, ik kan er over meespreken. En het was wel zo, 5u werd de gerepareerde auto afgeleverd. De vakantie kon beginnen en hebben dan ook Belgische frietjes met stoofvlees gaan eten.
Zaterdagmorgen 4 Juni 5u zijn we dan vertrokken richting Malindi, geen verkeer op de weg dus kon er goed doorgereden worden met als resultaat dat we om 13u in Malindi aankwamen. Een beetje moe maar voldaan ingechecked, het welkomsdrankje leeggedronken en de bagage uit de auto gehaald. Godve..... Wat zag ik? Mijn linkerachterband stond platter dan de andere. Ging de miserie nu nooit ophouden???? (gelukkiglijk was mijn kakkerij al veel beter) Kamer was dik in orde en Leen was al in haar nopjes, hier voelde ze zich op haar gemak. Snel iets gegeten en dan de leegloper laten repareren. Oef dat was ook achter de rug, hopelijk was dit het laatste ...
De rest van de dagen hebben we niets anders gedaan dan van de kamer naar het restaurant voor ontbijt, dan naar onze ligzetel onder de paraplu voor de zon en om af en toe te schuilen voor de regen. Yep, van tijd tot tijd een fikse regenbui maar 't is zeker niet koud. 's Middags uitgebreide lunch en 's avonds hetzelfde liedje.
We zijn hier echt tot rust gekomen en hebben goed bijgebabbeld wat af en toe ook eens nodig is. We hebben ons dan hier ook goed laten verwennen, nee geen details, dat is prive.
We zijn in Afrika, dwz dat we een safari moeten doen en hebben dit dan ook gedaan. Nee, niet een gewone safari om leeuwen en olifanten te spotten maar een zee-safari. Wat is dat nu weer, denken jullie al. Wel, bij laagwater ga je met een gids door het water (wel watersandalen dragen) tot aan het rif en dan kan je fauna en flora van de zee bekijken: zeesterren, zee-komkommers, zee-egel, krabben, schelpen en zoveel meer wat in de zee leeft. Echt wel boeiend om dit te zien en al die dieren te voelen kriebelen op je hand.
Buiten dit hebben we een namiddag met de auto naar Malindi city geweest, niet veel te zien (cremerie nog gesloten) maaaaaar .... Wel een bezoek gebracht aan de plaats waar Vasco Da Gama aan wal is gekomen op zijn reis naar India. Zulke plaats zou in Europa een waar bedevaartsoord zijn met veel commercie errond. Hier moet je goed zoeken om de ingang te vinden. Natuurlijk stonden er wel verkopers met hun waar en omdat ze op de auto gepast hadden, kon ik niet anders dan iets te kopen. Maar ik heb al die prullen al ... En als je dan zegt dat je in Nairobi woont, enkele woorden in het swahili brabbelt en zegt dat je de manier van zakendoen kent, letten ze wel op maar je komt er niet onderuit om iets te kopen. Nu ja voor een paar euro souveniers gekocht zodat iedereen blij is.
Voila, ons geweten was gesust, we hadden toch ook enkele toeristische uitstappen gedaan en wat bewogen buiten de vele baantjes in het zwembad. Vrijdagmorgen hebben we dan Malindi verlaten en onze terugtocht aangevat richting Nairobi. We hadden nog wel een overnachting in Tsavo West voorzien. Dit natuurpark is het grootste van Kenya en bestaat uit twee delen: oost en west. Als jullie ook een boek willen lezen dan zeker een aanrader: the men eaters from Tsavo. Het gaat over de aanleg van de spoorlijn tussen Mombasa en Uganda. Vele arbeiders zijn tijdens hun werkzaamheden aan de spoorlijn opgepeuzeld door de leeuwen van Tsavo.
Dus wat denk je dan? Je zal wel veel leeuwen te zien krijgen ... Hahahaha...
Tegen lunchtijd in het kamp aangekomen en onze tent geinspecteerd. Alles zag er netjes uit. We hadden zicht op een drinkpoel en er zouden 4 nijlpaarden ingezeten hebben. Na de lunch besloten we rustig te genieten van het uitzicht vanop ons ligbed vlak voor de tent. Wat hebben we allemaal gespot: apen, vogels, antilopen, drie olifanten die kwamen drinken, giraffe, ... Maar nog altijd geen leeuw te bespeuren. Maar ja, deze zal tegen valavond wel uit zijn pijp komen dacht ik.
Ik had toch ook zo graag eens die nijlpaarden uit het water zien komen maar die lamzakken bleven de hele namiddag in hun zwembad dobberen. Maar mijn geduld werd beloond, de zon verdween achter de horizon en daar kwamen ze een voor een uit het water. We konden dit alles van zeer nabij en goed volgen omdat we op de uitkijktoren vlak voor de waterpoel zaten. Ale, gene leeuw gezien maar wel 4 prachtige (als ze als prachtig zijn met hun log lijf en hun grote smoel) nijlpaarden.
Voor het avondeten moesten naar een ander gebouw. Nu omdat er geen omheining rond het tentenkamp was, werden we onder begeleiding van de askari (de nachtwaker) van de tent naar het restaurant gebracht en terug. Enkele keren met de zaklamp zwaaien en hij kwam je ophalen. Of ik me veiliger gevoeld heb of niet twijfel ik nog aan. Dieje gast had niet eens een stok laat staan een geweer bij. Wil ik wel eens zien als er een wild dier op ons afkwam, wat hij ging doen. Snel lopen denk ik .... Maar goed, aangezien ik dit nog kan schrijven, leef ik nog en Leen ziet er ook nog gezond uit op enkele beten na. Hey hey, muggebeten he.
's Avonds dan de tent in en eenmaal het licht uit was, toch wel een speciale ervaring, al die geluiden van de jungle en broesse te horen. 's Morgens zie je dan de sporen van de dieren vlak naast je tent. Voor dag en dauw het bed uit, zonder wassen of ontbijt de auto in, op zoek naar leeuwen. Nog altijd geen gevonden, maar niet getreurd na het ontbijt was er nog een kans. Rustig een boke geten en dan alles de auto ingeladen en terug met de kaart van het park op de schoot van Leen, wij terug op weg.
Kilometers hebben we rondgereden ... gene leeuw gezien, wel de andere dieren zoals giraffe, zebra's, olifant, antilopen en ... drie sofie's (krokodillen). En ne stomme struisvogel. Op weg naar de uitgang van het park, plotseling een struise vogel in het midden van de weg, zachtjes ernaar toe gereden maar ze ging niet uit de weg, in plaats van opzij te gaan, draaide ze zich om en begon tegen 50km/uur voor onze auto uit te lopen, kilometers aan een stuk, en hup plotseling zag ze het grote licht en met een zijsprong sprong ze van de weg af, nahijgend ons nakijkend wel raar dier achter haar gezeten had. Ale, we hadden dan geen leeuwen gezien maar toch wel andere interessante dieren, je komt niet elke dag krokodillen en nijlpaarden tegen he. Eens de uitgang gevonden, de grote baan op richting Nairobi.
In het begin ging het vrij vlot, de weg was goed, niet teveel verkeer dus de snelheid was navenant Nu weet ik bijna hoe hard een Toyota Prado gaat .... Dichter tegen Nairobi werd de weg slechter en de chauffeurs ook roekelozer, dus effe aanpassen en voorzichtig de grootstad ingereden. Van de uitgang van het park tot aan de luchthaven van Nairobi was het drie uur rijden, van de luchthaven tot in Lavington waar ik woon bijna 2uur ... Ik wist het, het was zaterdagnamiddag dus dan is iedereen op stap en bovendien kregen we nog een serieuze regenbui op ons dak. De trouwe lezers weten dat het mogelijk is om op twintig minuten van Lavington naar de luchthaven te rijden. Maar ja, we waren voor de donker terug en dat was ook al iets.
Bij aankomst alles uitgepakt, met de auto naar de carwash en voor de rest van de avond niet veel meer gedaan buiten een rustig dinneetje bij de italiaan. De vakantie zat er bijna op, zondag werd nog gebruikt om wat te winkelen maar vooral om mijne garderobe te laten nakijken. Vroeger maakte ik een lijstje met vooral chocolade, snoepjes, blikjes eten, enz maar nu is het een lijstje hemden, shorten, t-shirts, .... Kan je geen kleding kopen in Nairobi denken jullie? Jawel, keuze genoeg, ik heb maar een probleem: de keniaanse xl-maat is twee maten kleiner dan de xl-maat die ik nodig heb en groter dan xl heb ik nog niet gevonden. Maar goed, nu heeft Leen ook weer een goede reden om in Belgie te gaan shoppen.
s Avonds op tijd naar de luchthaven vertrokken, het verkeer viel mee maar een parking plaats vinden op de luchthaven was een ander paar mouwen. Een toerke rondgereden en nog niks gevonden. Normaal parkeer ik de wagen en wacht tot Leen goed en wel is ingechecked en de immigratie-dienst is gepasseerd. Ik mag dan wel niet mee binnen maar kan alles volgen door het raam buiten. Maar nu omdat ik geen parkingplaats vond, heb ik haar gewoon moeten droppen voor de deur van het luchthavengebouw en maken dat ik uit de voeten was om geen process te krijgen. Leen is al wel een ervaren Kenia-reizigster geworden dus ze wist waar ze moest gaan en wat ze moest doen maar ik zat toch met een wrang gevoel dat ik haar zomaar gedropt had. Kreeg later een SMSke dat de check-in en zo goed verlopen was dus ik kon gerust gaan slapen want maandag was het weer werkendag.
Voila curieuze neuzen, nu weten jullie ook hoe we onze vakantie doorgebracht hebben, nog een paar weekjes en dan ben ik nog eens in België, zal een drukke week worden want er is vanalles gepland.
Ik hoop nu dat alle miserie voorbij is en de komende maanden het een beetje relaxer wordt en iets minder stress zodat mijn eetverterings-fabriek een beetje rust kent en niet over zijn toeren geraakt van de stress.
Hakuna Matata!!!!
Kwaheri!!!
Marc
PS. De getoonde fotookes spreken voor zich denk ik en hoeven geen verdere uitleg.
Amaai, het was me het weekje wel Als je de titel leest, kan je je afvragen wat er nu weer gebeurd is. Jullie kunnen wel denken dat van mij een hoek af is maar deze keer was het iets anders.
Vorige week was mijn weekje niet, voelde me niet goed in mijn vel en had teveel zorgen. Daar kwam nog bij dat we vrijdagnamiddag (verplicht) golf gingen spelen en daar hebben we meer moeten wachten dan spelen zodat de frustratie alleen maar groter werd ipv van te ontspannen.
Zaterdagmorgen moest ik om 10u00 op de golfklub zijn voor een interview om aanvaard te worden als lid van de golfklub zodat ik officieel mijn handicap zou krijgen. Nee, daar komt de titel niet van, ik ben niet gehandicapt omdat er een hoek af is, alles verliep vlot en ik ben nu officieel lid van de Sigona Golf klub.
In de namiddag heb ik een vriend van een collega helpen verhuizen, het deed nog eens deugd om wat fysieke arbeid te doen. Eerst de auto volladen en dan alles naar de vijfde verdieping brengen. Man, die kenianen zijn sterke mensen, ook de meubels moesten naar boven via de trap (er was geen lift) en ene gast droeg doodleuk een kookfornuis op zijn rug vijf verdiepingen hoog s Avonds was ik moe maar had een goed gevoel, de stress van de vorige week was voorbij en ik zag er naar uit om zondag relaxed golf te gaan spelen.
Dus zondag morgen op tijd opgestaan zodat ik op tijd kon vertrekken, ik zag het helemaal zitten totdat ik een zatte chauffeur tegenkwam die een rondpunt langs de verkeerde kant wou nemen
Inderdaad, ik heb een ongeluk gehad met de auto en wat voor één toen ik vertrok was ik nog aan het denken hoe ik zou rijden om het makkelijkst de golfcourse te bereiken. Normaal neem ik deze weg niet maar er was weinig verkeer dus ik dacht van recht-toe-recht-aan te rijden. Ook die zatlap dacht er zo over , ik reed aan de juiste kant van de weg, nam het rondpunt zoals het hoorde maar die andere gast dacht er anders over en schrok zich een buld toen hij opeens een grote Prado voor zich zag opduiken. Totaal verrast, reed hij tegen vrij hoge snelheid op me in en stak voor een groot deel onder mijn rechtervoorbumper. Ik kon niet uitwijken en hij is ook geen millimeter uitgeweken dus knal erop Begrijp je nu waar een hoek af is ??
Dat was nog niet alles, ik stap uiteraard uit de auto om de schade te bekijken en nog geen 30s later komt me iemand vertellen dat er iemand in mijn auto zat, ik zei doodleuk, nee nee dat kan niet, ik was alleen. Nogmaals herhaalde de persoon dat ik mijn auto moest vastmaken omdat er iemand in zat; Ik deed mijn deur terug open en zag dat mijn GSM ribedebie was
Inderaad, terwijl ik uit de auto stapte, heeft er iemand langs de andere kant de deur open gedaan en mijn GSM weggerist en dat onder de ogen van vele omstaanders. Ge moet maar durven. Nog een geluk dat ze niet begonnen zijn met mijn spiegels en andere dingen los te vijzen van de auto.
Jajaja, da gebeurt hier ook onlangs nog gehoord een vrouw had een ongeluk en terwijl ze stond te wachten, kwamen er jonge gasten en begonnen de spiegels er af te vijzen. Alles is wel gemerkt maar toch daar sta je dan.
Een andere tactiek dat ze toe passen vooral als je met de raam open rijdt en staat te wachten in de file, is dat ze langs komen met in hun handen een hoop stront. (ja echt) Dan vragen ze geld en als je het niet geeft, smijten ze het boeltje naar binnen. Ofwel smeren ze de spiegels in en beginnen ze los te vijzen. Raam sluiten heeft geen zin want tegen dat het raam dicht is, lig de str al binnen. Dus, ik rij NOOIT met de ramen open in de stad.
Terug naar zondag Daar stond ik dan, zonder GSM en met een kapotte auto. Jullie weten het of niet, maar onder zulke omstandigheden kan ik redelijk kalm blijven en de situatie overzien. De andere chauffeur werd ondertussen belaagd door een groep jongeren want hij had blijkbaar juist voordat zijn auto de liefde wou bedrijven met mijn auto een voetganger aangereden en daarom vluchtte hij weg en wou de kortste weg nemen op het rondpunt. Na dit kwam hij naar mij met het voorstel alles zo te laten en dat hij de auto wel zou repareren. Dag jan, dat ik dit zou zou laten, ik moet het immers aangeven aan de politie omdat het een bedrijfswagen is. Dus ik zei doodleuk nee, ik laat de politie komen. Maar ja, hoe ga je de politie bellen zonder telefoon? Gelukkig kon ik rekenen op enkele bereidwillige mensen rondom mij die de politie al gebeld hadden.
Enkele ogenblikken later waren ze er en werd alles genoteerd. De andere chauffeur heeft toegegeven dat hij aan de verkeerde kant van de weg reed Nadien moesten we naar het politiebureau rijden, waarom weet ik nog niet maar daar reed hij nog eens in op een pick-up truck van de politie Ondertussen waren zijn vrienden aangekomen en die waren uiteraard aan het praten met de politie, ik moet je niet vertellen waarom
Verder is er die zondag niet veel meer gebeurd, ik kon met de auto nog aan mijn woning geraken en voor de rest van de dag hoef ik niet te vertellen hoe ik me voelde
Maandagmorgen nu kon alle administratie beginnen: - Een nieuwe telefoon bestellen - Een nieuwe SIM kaart gaan halen en er voor zorgen dat mijn nummer hetzelfde blijft - Papieren op het politiebureau gaan halen voor de verzekering, gelukkiglijk ging dat goed vooruit want je kan daar makkelijk 3à4 uren zitten wachten, nu was alles op een half uur geklaard en 1000 shilling armer Ook de neergeschreven versie van hetgeen gebeurd was stemde overeen met de werkelijkheid dus de politie-agent had zich niet laten omkopen om een andere versie neer te pennen - Op zoek naar een vervangwagen, ok dit heb ik zelf niet moeten doen maar toch, het houd je bezig.
Dus een maandag van 12u doorgebracht op de bureau zodat mijn pijpke uit was en vroeg in bed lag. Alles moet nu zijn gangetje gaan en het is afwachten wanneer de auto gerepareerd zal zijn, ik kan nu rijden dus is er in principe geen probleem.
Nog een dikke week se en dan anderhalf weekske vakantie aan de kust samen met Leen, zal deugd doen. Alle muizenissen en stress van ons afzetten en genieten van de cocktails, lekker eten zoal krab, kreeft, vis, maar vooral samen zijn. Zal jullie wel nadien laten weten hoe het geweest is.
Everything happens with a reason and only God knows why
Nog een leuke tussendoortje: In 1969 I gave up women and alcohol - it was the worst 20 minutes of my life. George Best
In Europa is er voor alles een week of een dag
Dag van de klant, week van de frit,
want er zal Duvel, Leffe, Stella,
zijn. De Belgische frituur wordt voor één dag gesloten en de hele inboedel wordt verhuisd naar de ambassade zodat er ook Belgische fritjes met mayonaise, andalouse,
. kan worden geserveerd. En niet te vergeten het superlekkere Keniaanse Belgisch stoofvlees. Hmmm krijg er honger van. Zal jullie wel laten weten hoe het geweest is. 
Je zal wel veel leeuwen te zien krijgen ... Hahahaha... 
