Eindelijk verhuist van het hotel naar een appartement. Het is het oude appartement vh bedrijf dat ze gaan verkopen maar momenteel staat het leeg. Ik heb de beschikking over enkele slaapkamers met dubbel bed, twee badkamers, keuken, bureel, living... Allez zeker groot genoeg. De meeste deuren van de kamers die ik niet gebruik houdt ik gesloten en daar is het ongeveer 40°C heet, in de rest zet ik de airco op een graad of 27; aangenaam fris en toch niet te koud. Alleen wonen hier op appartement heeft z'n voordelen maar het grootste nadeel is wel dat je voor veel zelf moet zorgen, mijn gebarentaal gaat met rasse schreden vooruit (mijn chinees iets minder). De grote truc hier is de GSM, wie mij kent weet dat ik niet zo verknocht ben aan dit ding maar de laatste dagen verzamel ik telefoonnummers aan de lopende band: de hulplijn. Lilli is bijvoorbeeld m'n taxi-chauffeur die wat engels spreekt. 's ochtends staat ze me op te wachten, 's middags bel ik haar en komt ze me ophalen vh werk handig. Vivian is een andere hulplijn zij is leraares engels voor kindjes vd lagere school. In haar piepkleine appartement (alles bij elkaar 20m²) geeft ze soms les aan wel 10 kinderen. Als tegenprestatie voor de hulp heb ik vd week eens westers gekookt. Dat was een heel avontuur, gewapend met een woordenboek ben ik inkopen gaan doen: aardappelen, bloemkool, vlees, melk en bloem. Boter was niet te vinden in de supermarkt...Het gerecht moest dus bloemkool in witte saus met gekookt aardappelen worden. Probleem: in de keuken is er1 wok en een 2 hakmessen verder geen bestek of potten. Het kookvuur bestaat uit een afgedankte straalmotor van een MIG 21. Aardappelen en bloemkool tesamen in de wok, naverbranding op voor een minuutje en het water kookt al. Daarna de witte saus in de wok, die was gemaakt met pinda olie ipv met boter, je proefde het hard maar de chinezen vonden het lekker. Als laatste het vlees; het was een mooi steak maarja zonder messen en vorken in huis... niks aan te doen. In kleine stukjes hakken en ook in de wok. Daarna opdienen op de schoolbanken en smullen met stokjes.
