Vandaag is er met "onze" amerikaan een trip gepland naar Rongshui, dit ligt een 150km naar het noorden van Liuzhou. Rongshui zou zo'n beetje de stad zijn van een ethnische minderheid genaamd de Miao (spreek uit miauw zoals de poes). Ik wordt om 6.30u opgehaald door David de chinese driver van Mike de amerikaan om vervolgens collega Wouter op te pikken en daarna Mike zelf samen met Bingbing zijn chinese vriendin. De rit zelf is al best de moeite; rijstvelden, waterbuffels, verbluffende valleien...In Rongshui laten we de wagen achter en sluiten we ons aan bij een groep chinese toeristen voor de "standaard" toer bij de Miao. Wat we moeten verwachten probeer ik even op te maken uit de toeristische brochure die voor de verandering ook in het engels is. Ik citeer even een kort stukje dan weet je meteen hoe een typisch Miao dorpje eruit ziet: "the Miao mountain plain bamboo of lovely is so of the misty..." Je ziet van dit soort engels wordt je heel wat wijzer. We zien wel en we stappen in een busje van 8 met zijn elven en vertrekken over een klein weggetje de bergen in. Na een 20-tal minuten komen we aan bij een rivier waar we inschepen in een platbodem aangedreven door een diesel waarvan je de toeren kunt tellen. Hiermee varen we de rivier af tot aan het beruchte dorp. Ontschepen en we worden meteen meegetroond naar het middenplein van het dorp. Hier doen ze wat folkloristische dansen en worden we wat yuans lichter gemaakt, daarna mogen we aan tafel. Nog een hobby van de chinezen is mensen laten drinken. Op elke tafel stond een grote kom met rijstwijn en de glazen werden gevuld en er werd duchtig geklonken: ganbei (hunnen adfundum) tot alles leeg was. Dan zetten we de boottocht verder tot bij een klein arena. O ja, in de brochure stond nog iets van paardenvechten, hier zullen subiet waarschijnlijk twee oude knollen een kunstje opvoeren. Niets is minder waar, er worden drie paarden de arena binnengebracht: twee hengsten met muilkorf en één merrie. De paarden zijn wel iets kleiner maar het gevecht is des te heviger. Dit is geen circus, dit gaat echt hard tegen hard, met de hoeven stampen ze naar mekaars kop. Spectaculair is het als ze stijgeren en aanvallen met de voorpoten. Van hier gaat de reis terug met het busje, de chauffeur is ondertussen flink opgewarmd en gaat op een smal bergweggetje de achtervolging inzetten op een Lexus en Audi A4 die hem hadden gehinderd bij het parkeren. Deze chinese Fangio meent het ook en scheurt met ware doodsverachting en een hoop bleke passagiers de berg af. Tegen dat we in de stad kwamen was het doel bereikt: Lexus en A4 voobijgestoken en afgeschud. De volgende keer neem ik een "camino met zijspan en gordijntje"-taxi. Het avondeten gaan eens zelf klaarmaken, we kopen op een marktje anderhalve kilo steak en een halve kilo varkensvet en laten dit malen. Nog wat groenten en we hebben alles voor hamburgers op de BBQ. Op het marktje kwam ik ook nog een pakje kikkers tegen netjes samengebonden met een koordje zodat ze niet zouden wegspringen, ik begin het te geloven: chinezen eten alles op poten behalve tafels en stoelen. kunnen we aan
