Het einde van november nadert snel, dat merk ik aan de verschillende afscheidsfeestjes. Soms wordt ik thuis uitgenodigd bij collega's die dan hun beste beentje voorzetten. Op een keer kreeg ik Chongqing eten geserveerd. Een vissoep die pikant was voor gevorderden, volgens mij een mengsel van tabasco en nitroglycerine. Met gemengde gevoelens verliet ik Liuzhou en trok naar Beijing. Hier zou ik nog snel enkele highlights meepakken om dan naar huis te gaan. Het begon op vrijdagavond met highlight nummer één; gaan eten in een zeer bekend Beijing eend restaurant (Quanjude). Zij hadden sinds hun ontstaan reeds 115 miljoen eenden geroosterd. De volgende dag naar de muur in Badaling en in de namiddag de verboden stad en Tienanmen. De avond werd afgesloten met eten in een typisch Beijing hotpot restaurant. Dit was Beijing in een flits, het vliegtuig stond te wachten om mij eindelijk terug naar huis te brengen. Na 6 maanden zat dit avontuur er op voor mij, het was leuk geweest met goede en minder goede momenten, maar achteraf bekeken heb ik er geen seconde spijt van.
