ik kan dus geen boekhandel binnenstappen zonder een boek te kopen.
alweer een niet-te-missen librero-uitgave met het bekende concept: 250 mijlpalen in de geschiedenis van de geneeskunde (van medicijnmannen tot robotchirurgie) met 1 item per bladzijde. genoeg voor de leek dus.
een greep uit de inhoud: oorzaak van builenpest, ontdekking van adrenaline, anesthesie door sneeuw, frenologie, konijnen van mary toft, barbiersstok, scheurbuik, bloedzuigers, geschriften van galenus, verlostang, aderlaten, hechtingen,...
interessant weetje:
in het item over trepanatie wordt verwezen naar de amsterdammer bart huges die in 1965 zijn eigen schedel trepaneerde... met een black & deckerboormachine.
hij dacht hierdoor het pad der verlichting te vinden.
de man heeft zelfs een vermelding op wikipedia. oorspronkelijk zou hij medewerking krijgen van vrienden (w.o. simon vinkenoog), maar uiteindelijk voerde hij de ingreep alleen uit en hij overleefde die.
wikipedia vermeldt nog dat hij baudelaires du vin et du haschisch comparés pour moyens de multiplication de l'individualité vertaalde in het nederlands.
tja, baudelaire en wijn en hasj... da's het lot uitdagen hé!
ik zit hier alweer op mijn terras. genieten! al is het wel fris.
ik ben een selectief tv-kijker. deze week heeft de tv zelfs niet aangestaan. ook boven op de slaapkamer niet.
eerste vakantiedag en waarom een man onontbeerlijk is
jep, ben al bezig aan groot onderhoud van de keuken. mijn wondermiddel: cif power cream! altijd in huis. het verschil tussen gedane en niet gedane kastjes is enorm. wit tegen watooitwitgeweestis. ik hoop dat ik vandaag de keuken klaar krijg. want het is een totall clean ;-)
en dit allemaal ten gerieve van de properheid en diegenen die op bezoek komen.
'amai, g'hebt zeker de keuken ne keer een beurt gegeven!', gevolgd door ''t is eraan te zien'.
voorlopig ligt het boeken lezen dus op apegapen.
alhoewel; deze namiddag boodschappen doen (wraps met kip vanavond) en toch even de boekhandel binnen. iedereen moet leven hé seg!
en zoals de oerman thuiskomen met de buit. eerst alles uitstallen en dan wegbergen. zoals vroeger: terugkomen van de jacht, alles breed etaleren en dan gelukzalig het dierenvelleken opzoeken. pater familias.
mannen hebben alles uitgevonden ten behoeve van de vrouw. dat is pas echt duidelijk geworden na de kruistochten. vrouw en kinderen achterlaten om in het land van de heidenen te gaan vechten voor het christelijk ideaal. allé, we hebben ook geplunderd, vuurke stook gedaan en vrouwen gemolesteerd. echter: 't was allemaal voor de goede zaak. onder de banier van het christendom. en dan moogde foutjes maken. aja, wie niks doet, maakt geen fouten. maar dan zaten we hier nog steeds in de oertijd.
ten behoeve van de moeders-aan-de-haard hebben we specerijen meegebracht en tulpenbollen -er waren enkele hollanders mee en die hebben een mercantiele geest- en croissants en wat al dies meer. het hield gewoon niet op.
soms viseerden we ook elkaar. we vergiftigden waterputten van kruisvaarders die zich wilden vestigen, we pleegden verraad en zondigden tegen tweehonderd per uur tegen het vijftiende gebod (zo heetten wij dat, om te verdoezelen dat het het zesde en negende gebod betrof).
ach, in elke oorlog vallen slachtoffers. godfried van bouillonbloksken weigerde koning van jeruzalem te worden. allemaal larie. hij mocht niet van zijn madam. want hij moest thuis nog een oprit naar het kasteel aanleggen. hij moest dus asap naar huis.
bij het beleg van jeruzalem hebben wij ons ferm geamuseerd. en achteraf moesten we dan lezen in de boekskes van de arabische chroniqeurs dat wij plunderaars, christenhonden en verkrachters waren.
de muselmannen waren vooral bang voor 'het blauwe oog', iets waardoor zij in onze contreien nog steeds beducht zijn. zelfs na enkele honderden generaties. jep, wij hebben ze het goed ingepeperd.
onze vrouwen moesten natuurlijk kuisch achterblijven. kuisheidsgordels waren echt wel ons ding. een kniesoor die er over kloeg, want er waren er in alle soorten. we richtten zelfs kuischheidsdagendemonstraties in.
ik was het laatste synoniem vergeten. gelukkig helpen gedachtenassociaties en via vele omzwervingen (in mijn gedachten ben ik een odysseus) ben ik eropgekomen.
het heeft enkele dagen geduurd. maar vinden zal ik! q. e. d.
het leven is een queeste. dat maakt het soms zo interessant.
en na 'de laatste avond' volgt 'de laatste dag'. er zijn nog zekerheden in het leven.
gelukkig heb ik een pleister in voorraad. waarvoor dank.
tegenwoordig is er voor alles een pleister. wij als kinderen likten aan een wondje. in speeksel zit namelijk een antisepticum. vroeger had je 'moederkeszalf'.
een dier likt ook zijn wonde. tot er een korstje verschijnt. eelt op de ziel.
heerlijk, die gedachtenassociaties. waarbij ik dikwijls de startgedachte vergeet, omdat er zoveel associaties opgeroepen worden in mijn geest.
hier komen ze:
-ik had ergens de naam 'hoornik' gelezen. als puber las ik 'hebben en zijn' en ik herinner mij de eerste verzen:
op school stonden ze op het bord geschreven.
het werkwoord hebben en het werkwoord zijn
...
-'être et avoir' is een film/documentaire over een plattelandsschooltje in de puy-de-dôme. het dorpje telt een goeie 250 inwoners.
de meester geeft les aan alle lagereschoolkinderen in één lokaal. prachtig gewoon! zoals het zou-moeten-zijn.
trouwens... waar ligt die film hier?
-overmorgen gaat een collega op rust. altijd eerste leerjaar.
ooit is het mijn beurt. noch bloemen, noch kransen. afscheid nemen van mijn laatste klas en de collega's. zonder geplogenheden.
en thuis luisteren naar 'adieu monsieur le professeur' van hugues aufray.
et le vieux maître est tout ému
...
une larme est tombée sur ma main
...
en als ik ooit sneven zal -'t is van moeten- is het scenario van idem dito.
noch bloemen, noch kransen.
in intieme familiekring.
eenvoudig overlijdensbericht. enkel kleine letters. zo weinig mogelijk. gewoon laten weten dat ik niet meer ben. dat ik misschien opnieuw word, alhoewel het niet meer hoeft voor mij.
niet meer zijn. 't zal wat zijn... of zal 't wa worden?
ik heb de gewoonte om 'things to do' op vierkante blaadjes te schrijven.
soms voeg ik er noodgedwongen samen. zoals nu:
-schoenen (naar schoenmaker brengen, ik gebruik zo weinig mogelijk woorden, kwestie van mijn geheugen te oefenen)
-slagroom (bij ijs en aardbeien)
ten behoeve van de lezer: wat tussen ( ) staat, staat niet op dat papierken
-bank bellen
-belastingen
-aldersy-williams - anatomie (de geschiedenis van de -)
-gft-stickers
-bon tuincentrum
-bon torfs
- ;-) (in een zotte bui getekend waarschijnlijk)
-...
goh, ik moet -daar heb je 'em!- dringend (nog dwingender!) lijstjes aanleggen met boeken en cd's die ik nog wil kopen.
aha! daarvoor heb ik mijn moleskine boekje!
maar moet ik daarvoor dan ook een inhoudstafel of een trefwoordenregister aanmaken. vragen, en ik heb er al zoveel onbeantwoorde. de ondraaglijke lichtheid van mijn denken (met dank aan kundera).
moleskine dus.
'oh', zei de winkelbediendekassajuffrouw, 'zo heb ik er al talloze volgeschreven! welkom bij de club'.
goedbedoeld, maar ik houd niet van clubjes. ik wil niet echt bij een clubje horen. net zomin als ik later -als ik oud ben- bij de bondvandegepensioneerden wil horen. dan kende mij ni.
moleskine dus.
ik twijfel hoe ik zal beginnen: een inauguratiespeech voor mezelf (want moleskineboekjes zijn privé), gewoon een datum, welke pen gebruik ik en in welke kleur, mag ik verveelschetskes maken waarbij het moleskinnetje gedegradeerd wordt tot een kladschrift, gebruik ik een sierlijk handschrift of gewoon mijn stijl met die losse eind-'t',...
legio vragen. zonder sluitend antwoord. en dat allemaal voor het slapengaan. dedju.
ik durf er haast niet aan te beginnen. want wat als het eerste gekrabbel ondermaats is. wat dan. een nieuw boekje kopen?
en wat dan met dat eerste? je verkracht geen moleskineboekje, da's wel duidelijk.
mijn interesse in poëzie dateert uit mijn puberteit.
het begon met een gedicht van prévert ('le cancre') waaruit ik al 's citeer tegen ouders die ik iets wil duidelijk maken zonder te kwetsen.
mijn keuze qua dichters: slauerhoff, neruda, de coninck, yeats, nolens, claus, kloos,...
één gedicht loopt als een rode draad door mijn leven: 'ballade van de dingen die niet overgaan' van buning.
ergens ligt nog 'gedichten van den schoolmeester'.
en ik herinner me dat ik als puber plakboeken bijhield, o.m. één met losse gedichten die ik vond in tijdschriften allerhande.
ze liggen ergens.
er was een gedicht bij over een jongetje dat een oud uurwerk wilde van zijn grootvader. die belooft het hem als hij goed leert en braaf is. tragiek: het jongetje overlijdt plots en het uurwerk heeft hij nog niet gekregen.
ik moet het 's opzoeken.
't is bijwijlen triest. zo een oud gedicht waarbij leerlingen heel stil worden, slikken en tranen wegpinken.
hartverscheurend is het.
nog iets voor mijn lijstje.
ik heb in mijn leven al honderden gedichten geschreven. allemaal weg. meestal verstuurd ;-)
ergens. ergens onderweg. of weg. gewoon weg. alles is vergankelijk. denk ik telkens aan als ik mijn composthoop passeer.
mijn composthoop; de cirkel van het leven. een gewone composthoop. de cirkel is bijna rond.
neeje, de titel suggereert niet dat ik vanuit een rusthuis schrijf ('huize avondrust'... godbetertnogaantoe!).
vwala, gegeten. bbq. nog wat buitenzitten nu. genieten van het gedane werk. tuin ligt er goed bij. terras vol bloemen. nieuwe bloemen van datura en hortensia hangen te popelen om open te komen. vogelgefluit en rustige muziek. vijverfonteintje klatert alweer. straks misschien nog wat lezen. ik zeg tegen mezelf: niks moet nog vanavond, behalve slapen. ik kom tamelijk goed overeen met mezelf. soms wel, soms niet ;-)
na vrijdag enkele dagen vakantie nemen en daarna beginnen aan het binnenwerk. schilderen en vernissen.
morgenavond 6 hemden strijken. beikes. alhoewel: mijn eerste hemd vergde een half uur. nu lukt het in 10 minuten.
hoe ouder ik word, hoe sneller het gaat. tijd is relatief. wellicht is het dat.
ik moet hoognodig -het moeten is er al... 't heeft lang geduurd...-mijn boeken herschikken. en nog steeds hanteer ik het klassieke bibsysteem. ik zou het willen doorbreken en mijn boeken rangschikken per thema.
al enkele uren bezig in de tuin: onkruid wieden, vijver algenvrij (nou ja) maken, zonnebloemen uitplanten (en slakkenkorrels strooien of alles wordt afgegeten), moestuin gewied, terrasplanten water gegeven, zwembad gestofzuigd,...
venkel en radijzen zijn klaar om geconsumeerd te worden. de eerste aardbeien zijn rijp.
en nu... mezelf opgelegde verplichte rust gunnen, want anders blijf ik bezig. 't is even wel geweest voor vandaag. zeg ik nu... ;-)
straks op terras lezen. en kijken. bloemen, planten, dieren en beestjes (da's iets anders dan dieren).
genieten van zon op huid. huidhonger. dat ook.
mooie zomerdag vandaag.
mijmeringen. ooit. frankrijk. huisje temidden van de natuur. alles beneden. rondom natuur. en 's morgens wakker worden door zonnestralen op het gezicht. raam open. via slaapkamer naar terras.
verse koffie zetten. opgieten. frans chanson. franse poëzie.
mensen uitnodigen. spaarzaam. ongekunsteld.
's avonds eten in de boomgaard. in de schaduw. babbelen en zeveren tot een kot in de nacht. en buiten slapen. 's morgens op blote voeten in het gras. beneveld van de dauw. dauw: mooi woord. eenvoud. traag uitspreken.
morgen zonnebloemen uitplanten. van gogh in de tuin. tournesols. nomen est omen.
vandaag met collega en leerlingen naar de vroegere zavelputten. het goede hout uitzoeken voor een boog. een boog opspannen, omdat de boog niet altijd gespannen kan staan. kinderplezier. ravotten. niemand vraagt naar pc of tablet. eten en genieten in de natuur. zoals vroeger. natuurpretpark. hondsdraf tegen brandnetelkwellingen.
bbq. een greppel in de grond, droge twijgjes, houtskool. en een merguezworst tussen een stukje baguette met naar keuze mayonaise of ketchup. op de grond zitten en eten en genieten.
puur.
kampen bouwen en 'ten aanval' schreeuwen. tot je hees wordt. en plezier hebben. moe en content.
terrasplanten gegoten met regenwater. heerlijke geur. sensatie. niet gechloord.
vroeger putte men water. tegenwoordig kraant men. misschien moet ik een regenput laten bouwen. over de rand hangen en naar mijn spiegelbeeld kijken. beetje narcistisch. of lachen naar het spiegelbeeld van een ander.
en poëzie lezen. slauerhoff, de coninck, nolens, neruda, yeats, prévert,...
de auteur is historicus en schetst het leven, het werk en de sitz-im-leben van meester frantz schmidt van neurenberg, die 45 jaar lang een officiële beul was.
alle executies en lijfstraffen die hij in zijn 45-jarige loopbaan uitvoerde, hield hij bij in een dagboek.
als beul moest hij optornen tegen heel wat sociale discriminatie en toch lukte het hem om deel uit te maken van de sociale elite.
dit is sociale geschiedenis zoals ik die graag lees!
een beul als frantz was begaan met zijn werk, hoe raar dat ook moge klinken. het was noodzaak om de straffen correct uit te voeren en toch- voor zoveel als mogelijk- rekening te houden met verzachtende omstandigheden.
bovendien was een beul ook een 'genezer'; het was aan hem om zijn slachtoffers ook te verzorgen met kruiden en zalfjes (behalve bij executies natuurlijk).
in het dagboek is ook te lezen dat frantz empathie heeft voor daders en slachtoffers.
met dit boek is alweer een taboe doorbroken; de middeleeuwers waren ook mensen met gevoelens en aspiraties.
de auteur biedt een overzicht van de geschiedenis van de tijd: over kalenders en uurwerken, de oerknal, evolutietheorie van darwin, relativiteitstheorie van einstein,...
