na een dag van puffen, zwembad enkele keren in en werken in de tuin is er rust.
enkel vogelgekwetter. in de verte een auto.
stilte. eindelijk.
de eksters zijn stil. hun gekrijs dringt door merg en been. ik heb gegoogeld om te weten te komen hoe ze kunnen verjaagd worden.
'sla telkens op een lege koekjestrommel wanneer ze een hels kabaal maken en na een tijd ben je ervan verlost.'
ik ben benieuwd. het kabaal is al veel minder. en het is niet enkel dat gekrijs. ze dulden zelden andere vogels binnen hun territorium en voeren een echt schrikbewind. vorig jaar hebben ze zelfs een kitten de ogen uitgepikt.
