gisteren het mas bezocht. prachtig gebouw, mooie lokatie, gerenoveerde buurt. maar... 't is niet omdat je een architectonisch mooi gebouw neerpoot, dat de inhoud navenant is. niet dus. de permanente collectie is te klein. sommige delen zijn onderbelicht, labels met uitleg bij de kunstwerken zijn te klein geschreven en hangen in het donker. foei! wel mooi dus is het gebouw: knap om indiase baksteen te gebruiken, heerlijk hoge gewelfde 'ramen', prachtig stadsgezicht over antwerpen vanop het dak.
en ja, we hadden dorst. maar geen terras zonder parasol deze keer... bij 'oink' stonden parasols. en de 'oink', da's een homocafé, waar net een heel weekend homoskinheads een feestje hadden. man man man! veel lonsdale, polo's met 2 biesjes aan kraag en mouwen, bretellen vanachter uit de broek tot aan de knieholtes en veel prentjes ;-) op armen en borst en eigenlijk overal. en combatboots of hoe noem je zoiets... en de insiders droegen t-shirts met: 'oink, the piggest place in antwerp!' maar brave jongens, daar niet van; waarschijnlijk nog aan het bekomen van de nacht ervoor, want de barmannen (m/v) hadden niet geslapen. de ober -het anusje-van-alles- liep rond als een gesjeesde met ketting en hangslot rond de nek. en echt het prototype van een janet. aan de bar zaten enkele jagers en prooien en wat verder ook, handtastelijk tot en met, gewenste intimiteiten dus. en toen mijn vriendin zich verslikte in een slok koffie, kwam de ober met een los handje op haar rug kloppen. toch schoon hé! die gasten waren dus echt gesjeesd. er liep er één rond met een joekel van een ring in zijn neus en dito ringen in zijn tepels. en overal spinnewebben getatoeëerd. me nen buik/pens van hier tot ginder. en dan was er ook nog die ene die live reclame maakte voor zijn tentje, euh zeg maar tent. die moest oppassen dat hij er niet over stroenkelde. goh, mijn aantwaarps wordt elke dag beter.
eten bij giovanni dan. altijd goed. alleen komt dat haantjesgedoe van die italianen mij soms de strot uit. ze zouden zelfs 'ciao bella' zeggen tegen een koe. wat kuieren, genieten en dan afzakken bij 't veurleste. aja, ze kennen mijn vriendin daar nog. denk dat ik niet alles gehoord heb... ;-)
tja, het eilandje... mooi voor bezoekers, ergerlijk voor de bewoners. een man die ons bezig hoorde, reageerde -hij was vriendelijk hoor- dat het voor hen niet zo prettig is als bewoner. de hele dag meutes toeristen, maar vooral: de huur- en koopprijzen voor huizen swingen de pan uit. hij toonde ons een appartement in een herenhuis: 6000 per maand! bijgevolg trekken vele huurders daar weg wegens 'niet meer te betalen'. ze vluchten uit het centrum. een artiest -zijn naam ontsnapt me- mag daar voor 40 jaar wonen met een soort pacht, voor een prijsje dus. en zo trekt de stad nog andere dure vogels aan. die wel dus.
't was een prachtdag. veel gedronken op terrasjes. boswandeling en bollekes enzo. boswandeling, dat zijn boskruiden dus. en natuurlijk hebben we mensjes gespot vanop de terrassen. maar zonder kritiek te geve ofzo hoor ;-) er loopt wat rond... allez, mijn antwerpse heeft genoten. en ik ook!
vandaag dus naar het mas. benieuwd wat jan hoet ervan vindt. in ds vindt hij het gebouw prachtig, over de rest is hij blijkbaar minder opgetogen. straks lezen in de krant. nog even en ik kan haar gaan halen. mmm, leesvoer. ach, het gaat me niet om het gebouw en de kunst an sich. belangrijk is ook de mooie omgeving: het plein, het uitzicht, de vliegboot van panamarenko, de jachthaven, de mensen. mensen kijken is leuk. mijn vriendin en ik vinden dat ontspannend. en neen, wij geven nooit kritiek ;-)
gisteren gefeest. nouja, het was vooral een gezellig samenzijn met collega's en ex collega en hun respectievelijke partners. heet was het ook, lekker bijgekleurd, zo van dat roodbruin. en alweer iemand die de ex zo koel en afstandelijk en hooghartig vond. het leuke was babbelen en zeveren met mensen 'met een vijs los'. da's nog altijd de beste garantie voor plezier.
en het lijkt vakantie. het zomert. de krant al gelezen. bezig in de letterenbijlage. vandaag en morgen weg. niks doen en genieten. met maten en misschien met mate. zien we nog wel.
museum voor schone kunsten gent (de standaard museumcollectie)
na het mas in antwerpen, nu het msk in gent. het eerste was gratis, het tweede kost 6,95. en ook hier weer 2 gratis tickets. in de museumgidsen staan telkens de hoogtepunten uit het museum. paginagrote foto's van (meestal) schilderijen met degelijke info over kunstenaar en werk. ééntje kende ik niet: georges vantongerloo - studie nr. III heb een tweetal boeken over de persoon en het werk van khnopff. en verdekke, ik wist niet eens dat ie in de streek geboren is! morgenvroeg: verderbladeren en lezen in mijn pas aangekochte boeken.
kon ik niet laten liggen. heb het inkijkexemplaar ingekeken. ziet er veelbelovend uit, vooral de foto's van de ruïnes van verdwenen indianenculturen. daarvoor alleen al... mijn exemplaar zit nog in cellofaan. nog even wachten, mijn geduld even op de proef stellen. tja, alweer 2 boeken gekocht. ik informeerde enkel of de ferrarisatlas er al was. de eerste bestellingen zijn geleverd. voor mijn boek is het nog even wachten. 'u krijgt een mail.' jaja, maar stel dat ze mijn emailadres verkeerd ingeven of... in elk geval: ik kon al een exemplaar zien staan. stevig boek, in karton verpakt.
daarnet koffie gedronken in de keuken en mijn foto- en infoboek over onze vlaamse kust ingekeken. beginnen lezen over de pieterman aan onze kust. hoe die vis tengevolge van de klimaatopwarming noordelijker vertoeft. als een argeloze zwemmer op zo'n ondergegraven pieterman trapt, spuit ie gif vanuit de groeven op zijn rugstekels. dat gif veroorzaakt erge pijn. het zou voelen als 'je arm in een kolenkachel steken en hem niet kunnen terugtrekken'. soms kan de pijn zo onverdraaglijk zijn dat het slachtoffer vraagt om amputatie van het aangetaste lidmaat. het gif blijkt thermolabiel te zijn. alleen je voet baden in water boven de 40° of afwisselend je voet in heet en koud water dompelen, zou soelaas bieden. en amputatie dus. mooi woord, thermolabiel.
mijn boeken liggen en staan verspreid in huis. o ja, ik heb vele voorstellingen van hoe ik mijn boeken op één plaats in huis wil hebben. het huis is groot genoeg en de kinderslaapkamers zijn daarvoor ideaal: ruim, dubbel ('een duivenkot' erbij op een hogere verdieping), voldoende licht. en dan wil ik een boekencarré, zo'n kubusachtige houten open kast, waarop je boeken kunt leggen die je dan staande kunt lezen of doorbladeren. met zo'n notarislamp, een designversie uiteraard. (wanneer wordt mijn ferrarisatlas geleverd trouwens? zou perfect passen op die boekencarré). ach, ik heb onlangs gelezen op de blog van boekengek. die man is kreezie van alles wat met boeken te maken heeft. zijn hele huis is voorzien van boeken. hij breekt af, verbouwt, verhuist desnoods om al zijn boeken te kunnen herbergen. ach, het huis van boudewijn büch was één boek. overal boeken. net niet aan het plafond. zou büch niet over zijn hart gekregen hebben trouwens. boeken in huis dus. in huis staan lage kasten (dressoirs) waarop ik graag boeken zou zetten. boeken die ik dan diagonaal ga (her-)lezen, zodat ze een verhaal krijgen in de oren van welwillenden. op de eerste kast mijn boeken over eilanden. op de tweede een setje met kunstboeken, op de derde een hoopje (hoe oneerbiedig van mij) over alweer iets anders. en van tijd tot tijd worden de thema's veranderd. zou leuk zijn. en bij ieder segment een voorwerp, al dan niet gerelateerd aan boeken. misschien moet ik er straks maar 's aan beginnen. kijk, da's nou het leuke met boeken: het stopt nooit. en mijn god, ik hoop dat papieren boeken nooit zullen verdwijnen. (wanneer is mijn ferrarisatlas er?). straks verder.
verdomme, wat is dat toch met die agressie tegenwoordig. vanwaar al dat fysieke geweld? er gaat haast geen dag voorbij of er wordt ergens gestoken, geklopt, geschoten of aangerand. ik lees hier zopas een krantenbericht over een jongeman die strafvermindering kreeg voor het aanranden van een 13-jarig meisje. strafvermindering voor zo'n zwaar vergrijp? dat zou in zijn land van herkomst niet waar zijn. werd er hier enkele decennia geleden door de jongeren zo gehandeld omdat ze weinig toekomstperspectieven hadden of niet aan de bak kwamen in het arbeidscircuit? ik dacht van niet. de overheid is veel te laks. bij zulke ernstige feiten: nationaliteit afnemen en dwangarbeid verrichten. er zijn genoeg wegen te herstellen. en voor de belgen hetzelfde. en nu moet ik zwijgen, want misschien leest iemand van het centrum voor-ge-weet-wel mee...
100 mooiste natuurparken (een reis door 5 continenten)
alweer zo'n hebbeboek. jammer genoeg niets over belgië of ierland. uit nederland is er een bijdrage over de waddenzee. gelukkig zijn er guatemala (ruïnes mayacultuur) en peru (wooneilanden van riet - titicacameer).
alweer zo'n hebbeboek. jammer genoeg niets over belgië of ierland. uit nederland is er een bijdrage over de waddenzee.
