Klik hier om de Engelstalige versie te lezen. /
Click here to read the English version.

Bron: “Agnus Dei” (Het Lam van God) geschilderd door Francisco de Zurbaran

Definitie van zonde: "Zonde is de overtreding van Gods wet" (parafrase 1 Johannes 3:4b)

In het begin waarschuwde God hoogstwaarschijnlijk de duivel met de woorden
"Het loon van de zonde (rebellie) is de dood!" (Romeinen 6:23a).
Ik denk dit omdat:
1) De duivel was in de raadsvergadering van God aanwezig.
2) Later in de geschiedenis, waarschuwde God, als Morele Rechter, alle mensen voor de gevolgen van zonde (zie weer Romeinen 6:23a en Romeinen 2:14-15,...).

De duivel viel door rebellie en het zelf-verdiende loon van dood zal hij zeker nog krijgen (Openbaringen 20:10).

In zijn val sleurde hij Adam en Eva mee door hen te misleiden (Genesis 3), Cain (Genesis 4) en uiteindelijk ieder mens die gezondigd heeft en ieder mens die nog niet gezondigd heeft maar die, in de toekomst, zal zondigen (Romeinen 5:12, 1 Johannes 3:8a).

De rest van dit stuk kan samengevat worden door het laatst aangehaalde vers:
"wie de zonde doet, is een kind van de duivel, want de duivel zondigt vanaf het begin, en de Zoon van God is juist verschenen om het werk van de duivel ongedaan te maken."
- 1 Johannes 3:8a (Willibrordvertaling 1995)

Ook kan het uitgelegd worden op de volgende manier:

"Omdat die kinderen mensen zijn van vlees en bloed, is de Zoon een mens geworden als zij om door zijn dood definitief af te rekenen met de heerser over de dood, de duivel, en zo allen te bevrijden die slaaf waren van hun levenslange angst voor de dood. Het moge duidelijk zijn: hij is niet begaan met het lot van engelen, hij is begaan met het lot van de nakomelingen van Abraham. Daarom moest hij in alles gelijk worden aan zijn broeders en zusters; alleen dan zou hij in aangelegenheden tussen God en zijn volk een barmhartige en betrouwbare hogepriester zijn, die verzoening bewerkt voor hun zonden."
- Hebreeën 2:14-17 (Nieuwe Bijbel Vertaling)

Jezus was onschuldig. Hij moest daarom niet sterven.
Maar door juist te sterven als een onschuldige, kan Jezus al diegenen die op Hem hun vertrouwen stellen vrijkopen van de duivel; de aanklager (Openbaringen 12:10).
Ik geloof niet dat de loskoopprijs betaald werd aan de duivel, maar juist aan de Vader. God stelde de wet op, de duivel klaagde de overtreders aan, Jezus betaalde de loskoopprijs aan de Vader. (Ik weet dat dit klinkt als een tegenstelling, omdat het niet betaald was aan degene die ons gevangen hield maar het kocht ons vrij van hem.)

Als we op Jezus Christus vertrouwen, dan zullen we Hem liefhebben, goede daden doen,...

Lees ook de volgende Engelstalige artikelen:
Living What We Believe (door Will Birch)
Sola Fide (door Tom Torbeyns)
Synergism (door Tom Torbeyns)

De kans bestaat natuurlijk wel dat we, door Hem niet meer lief te hebben, niet meer op Hem vertrouwen, of met andere woorden: de kans bestaat dat we niet meer op de losprijs vertrouwen en zo, na een tijd, deze kwijtgeraken.

Lees het volgende Engelstalige artikel voor meer informatie:
Conditional Security (door Tom Torbeyns)

Lees ook dit artikel (Engelstalig) voor het volledige verhaal (door Tom Torbeyns).

Lees ook de volgende Engelstalige artikelen:
"What Happened on The Cross?" (door ReKnew).
"Moral Influence Theory" (door Pascal-Emmanuel Gobry).
"Governmental Theory of The Atonement" (door Tom Torbeyns).

"Het woord tõledõt is afgeleid van het werkwoord 'yalad', dat betekent: baren, verwekken, voortbrengen. Het woord tõledõt duidt daarom aan: het voortgebrachte, het resultaat, het produkt. Wanneer het van kinderen gebruikt wordt: nakomelingschap.

De vertaling 'geschiedenis' past op veel plaatsen niet. Na Genesis 2:4 komt niet de geschiedenis van hemel en aarde, maar de geschiedenis van Adam en Eva. Ook past op deze plaats de vertaling 'geboorten of 'nakomelingen' niet. Hoe moeten wij de uitdrukking dan opvatten? Het woord tõledõt duidt op een produkt, op een resultaat. De schrijver kijkt dan naar een bepaald eindpunt. Een fase is dan afgelopen. En met de naam die verbonden is met de formule, wijst de schrijver naar een beginpunt.

'De tõledõt van Noach'  betekent: Noach staat aan het eind van een bepaalde ontwikkeling en met hem treedt een nieuwe fase in.¹ We krijgen nu inzicht in de kompositie van Genesis. De auteur van Genesis geeft na het scheppingsbericht achtereenvolgens elf keer de uitdrukking met tõledõt. Het merkwaardige is, dat het eindpunt van nr. 1 tegelijk fungeert ans het begin van nr. 2 enzovoorts. (Ook andere geleerden hebben hierop gewezen, o.a. O. T. Allis. En critici erkennen soms ook die struktuur).² Op deze wijze wordt duidelijk dat Genesis ons niet zomaar allerlei verhalen geeft, maar historische lijnen trekt van een begin- naar een eindpunt. De schrijver zoekt telkens naar beginpunten. Daarom begint hij een tõledõt bij Terah en niet bij Abraham. Bij Terah kwam een vertakking, bij Abraham niet. Weliswaar was er naast Isaäk ook Ismaël, maar de laatste was geen zoon van Sara. Daarom was er hier geen keuze tussen verschillende zonen. Bij Isaäk was die keuzee er wél, namelijk tussen Jakob en Ezau. Daarom is er wel een tõledõt van Isaäk.

In hoofdstuk 1 staat de schepping van hemel en aarde. Daarmee heeft God een begin gesteld. Nu vraagt de schrijver zich af: hoe ontwikkelde zich dat? Wat kwam er voort in de historie? Het gaat niet om de geschiedenis van hemel en aarde, maar de kwestie is: wat kwam er van de geschiedenis van hemel en aarde terecht? En dan wordt de blik naar de mens gericht. De plaats van de mens in het Paradijs, zijn opstand tegen God. In hoofdstuk 4 de strijd tussen Kaïn en Abel. Kaïn wordt vervangen door Lamech met zijn lied van de wraak; Abel wordt vervangen door Seth. Dit is er terecht gekomen van de schepping.

In 5:1 staat de tweede tõledõt-formule, hier verbonden met de naam Adam. Want bij Adam begint er een splitsing: de lijn van Seth en de lijn van Kaïn. God verkiest de linie van Seth. Doch het einde van dit genadewerk is, dat de heilige linie³ zich verzwagert met de lijn van Kaïn. Daarom berouwt het God dat hij de mens geschapen had. Maar met Noach begint God weer opnieuw. En na Noah is het Sem die uitgekozen wordt. Van Sem loopt er een direkte lijn naar Terah. Ook dat geslacht is niet staande gebleven. Maar weer begint God opnieuw: Abraham. Dan volgt Isaäk, en volgt de keuze tussen Jakob en Ezau. Zo werden er lijnen getrokken in Genesis. En steeds wanneer er een vertakking komt, komen we de uitdrukking dit zijn de tõledõt van . . .' tegen."

Drs. M. J. Paul baseerde zich op de uiteenzettingen van B. Holwerda (in a.w., p 9-17) om het voorgaande stuk te schrijven.

Primaire Bron:

Drs. M. J. Paul, Verkenningen in Genesis (1986, tweede druk 1988), 46-47. De eenheid van Genesis, B. Holwerda (p 46-48). (De auteur van deze website heeft de oorspronkelijke, verouderde spelling van dit boek behouden.)

Secondaire bronnen en toegevoegde voetnoot:

¹ Vergelijk de weeergave van J. A. Motyer, The Pentateuch and Criticism (3e dr.; Leicester, 1976) p. 5: 'Tholedoth is emergent story, not just history - in general, how history emerges from what has gone before'.

² O. T. Allis, God spake by Moses (2e dr.; Nutley, 1958) p. 8; E. J. Young, a.w., p. 47-60; S. R. Driver, Introduction to the Literature of the Old Testament (9e dr.; Edinburgh, 1913) p. 6-8 'The unity of plan thus established from the book of Genesis, and traceable in many other details, has long been recognised by critics.' De verbinding met het voorafgaande ziet hij niet goed. Daarom pleit hij er ook voor 2:4a te verplaatsen naar 1:1.

(toegevoegde voetnoot:) ³ Noot van de auteur van deze website: De auteur van deze website gelooft niet in de idee dat Kaïn's nakomelingen vervloekt waren, in verband met de redding van hun ziel (en vice versa). Hij gelooft niet in een 'heilige' en een 'vervloekte' linie. Hij ziet Ezechiël 18 en eventueel Kolossenzen 2:8 als een grond voor zijn standpunt.

Klik hier om de Engelse vertaling te lezen. / Click here to read the English translation.

1) Nergens in het Oude of Nieuwe Testament is de Sabbat (Zaterdag) afgeschaft (verboden verklaard) of vervangen (door de zondag).

Met andere woorden: Er is niets op tegen dat je de Sabbat viert!

De Sabbat vieren werd verboden in het concilie van Laodikea (canon 29):

“Omdat christenen niet behoren te judaïseren en op de sabbat te rusten, maar op die dag moeten werken. Maar door te verkiezen om de dag des Heren te eren, behoorden zij, als ze wilden rusten, dit te doen als christenen. Als zij daarom bevonden werden te judaïseren, moesten zij vervloekt worden als zijnde zonder Christus.”¹

2) De Sabbat staat in de lijst van de tien geboden.

Het vierde gebod:

"Denk aan de sabbat; die moet voor u heilig zijn. Zes dagen kunt u werken en alle arbeid verrichten. Maar de zevende dag is de sabbat voor de HEER uw God. Dan zult u geen enkele arbeid verrichten: uzelf niet, uw zoon niet, uw dochter niet, uw slaaf niet, uw slavin niet, uw dieren niet, evenmin als de vreemdeling die bij u woont. Want in zes dagen heeft de HEER de hemel, de aarde en de zee en al wat ze bevatten gemaakt. Maar de zevende dag heeft Hij gerust en zo de sabbat gezegend en tot een heilige dag gemaakt."
- Exodus 20:8-11

De oude Rooms-Katholieke vertaling schrijft: "Gedenk de Sabbat ..." (Petrus Canisiusvertaling). De meeste christenen geloven, naar mijn mening, terecht dat we de tien geboden zeker horen te gehoorzamen. Wie zijn wij om het vierde gebod "uit onze Bijbel te verwijderen"?

3) Op de Sabbatsdag rust een unieke zegen.

Lees het laatste vers nogmaals en Genesis 2:2-3:

"Op de zevende dag bracht God het werk dat Hij verricht had tot voltooiing. Hij rustte op de zevende dag van al zijn werk dat Hij verricht had. God zegende de zevende dag en maakte hem heilig, want op die dag rustte God van al het werk dat Hij scheppend tot stand had gebracht."
- Genesis 2:2-3

Bemerk dat deze zegen niet rust op de eerste dag (zondag). Als we kiezen om God's zaterdag dus te vervangen door de zondag, dan komen we een dag te laat. Zoals de Willibrordvertaling (de Rooms-Katholieke bijbelvertaling) zelf aangeeft in de voetnoot op vers 2: "‘Sabbat’ hangt samen met een werkwoord dat ‘rusten’ betekent. Het is een goddelijke instelling en die dag moet aan God voorbehouden worden."

4) De Sabbat is (niet was) een schaduw.

"Laat dus niemand u veroordelen inzake eten of drinken, of op het punt van  een feestdag, een nieuwe maan of de sabbatten. Deze zaken zijn een schaduw van de toekomstige dingen, maar het lichaam is van Christus."²
- Kolossenzen 2:16-17 (Herziene Statenvertaling)

Merk op dat er het woord "dus" staat. Dit woord verwijst naar het feit dat vers 16 en 17 een conclusie zijn van het vorige stuk. In het vorige stuk werd besproken dat Jezus onze overtredingen vergaf. Het zou dus best kunnen dat, in typisch paulinische stijl, nu wordt opgeroepen tot nuchterheid (zie ook mijn artikel "wine" - Engelstalig) en het houden van de Joodse feesten. Ik geloof dat de Herziene Statenvertaling correct is door in de titel te plaatsen: "De dwaasheid van menselijke bepalingen"... Maar omdat de vertalers van deze Bijbel waarschijnlijk zondagshouders zijn, hebben ze die titel naar mijn mening spijtig genoeg op de verkeerde plaats geplaatst. Het stuk van vers 6 tot en met vers 8 gaat waarschijnlijk over heidense feesten, en vers 18 tot 23 bevestigt dit. Natuurlijk betreft deze "filosofie en inhoudsloze verleiding, volgens de overlevering van de mensen" (vers 8b, Herziene Statenvertaling) "dingen die door het gebruik vergaan: louter menselijke voorschriften en leringen" (vers 22b, Willibrordvertaling). Dit kan dus niet gaan over de Sabbat, aangezien dit feest niet is ingesteld door mensen maar door God (Genesis 2:2, Leviticus 23:3).

5) De Sabbat vieren is misschien wel een goede voorbereiding op het duizend-jarig rijk.

Volgens een interpretatie van Jesaja 66:22-23 zal de Sabbat niet vergaan, maar ze zal gevierd worden, samen met de maanfeesten, in het duizend jarig rijk. Deze tekst is, naar mijn mening, best wat dubbelzinnig. Ze kan ook betekenen dat in de tijdspanne van 1 week, - en dus zeker in de tijdspanne van 1 maand - het duizendjarig rijk zal gesticht worden. "Want zoals de nieuwe hemel, En de nieuwe aarde, die Ik ga scheppen, Voor mijn aanschijn blijven bestaan: is de godsspraak van Jahweh; Zo zal ook uw kroost blijven bestaan en uw naam! En van maan tot maan, van sabbat tot sabbat Zal al wat leeft Mij komen aanbidden, zegt Jahweh!" (Petrus Canisiusvertaling). Dus misschien gaan we daar op elke zaterdag (sabbatsdag) samenkomen en Gods maanfeesten vieren (de betekenis van de maanfeesten, voor hedendaagse christenen, zal binnenkort onderzocht worden).

Bron: Anilrochester (keep-calm-o-matic) (ik ben zelf geen lid van de Zevendedags-Adventisten kerk of denominatie)

¹ Origineel: "Quod non oportet Christianos Judaizere et otiare in Sabbato, sed operari in eodem die. Preferentes autem in veneratione Dominicum diem si vacare voluerint, ut Christiani hoc faciat; quod si reperti ­fuerint Judaizare Anathema sint a Christo." (vertaling en originele tekst: Laodicea)

² Vele vertalingen voegen hier het woord "slechts" toe ("Deze zaken zijn [slechts] een schaduw van toekomstige dingen"). Dit woord staat niet in het Grieks en zou dus best kunnen te maken hebben met vooroordelen van de vertalers.

Alle bijbelteksten op deze pagina zijn genomen uit de Willibrordvertaling, tenzij anders aangegeven.

Mijn engelstalige, uitgebreidere theologische website (over diverse onderwerpen). Dit is een experimentele blog. Dat wil zeggen dat ik niet per sé akkoord ben met elk standpunt dat ik daar beschrijf. Het is een plaats om lezers aan het denken te zetten. Zoals altijd: "onderzoekt alles en behoud het goede".

Zoals altijd, wees kritisch wanneer je leest op het internet.

mijn engelstalige website:
(ctrl + rechtermuisklik op de foto's om de websites te bezoeken)