Toch effe vermelden: Sir William verliest niet al zijn magneetjes buiten, ik heb er ondertussen eentje teruggevonden onder de keukentafel.

 

Verder is er nog een toevoeging i.v.m. veilige voeten: ook voeten waarvan de handen een speeltje dragen zijn veilig. Ik heb de jongeman  van beneden aan de zetel tot boven aan de pc meegetroond met een groen lint. Op de trap heb ik dat voor, naast en achter mij gehouden, en dat werd zonder enige terughoudendheid gevolgd. Nagejaagd. Bij wijlen gevangen zelfs. Nadat ik er ook hierboven nog een tijdje met hem mee gespeeld had, is hij zelf nog effe doorgegaan, en daar ziet u bijgevoegd de bewijzen van.

 

Jozefien is veel meer op haar gemak nu ze niet meer geplaagd wordt door haar klitten, ik ben erg blij dat ik heb doorgebeten, zag er wat tegenop, maar het is redelijk vlot gegaan, en als ik nu zie hoe vief de dame is, weet ik dat het een goede zet was.

Wat minder is: gisteren, en eergisteren ook al een beetje, sputterde ze over de klei in haar eten, en heeft er niet genoeg van binnen gekregen., Dus vanmorgen werd ik weer getrakteerd op zeer lopende, onwelriekende stoelgang van de dame, op het matje naast mijn bed. Zucht.

 

Maar goed, het matje hangt al te drogen, en vandaag zwicht ik niet voor haar gezeur, ze zal het eten mét klei tot zich nemen.

 

Ze laat dus echt zien wanneer er iets scheelt, en zegt mij dat ik iets moet ondernemen, en dat doe ik dan maar he, door streng te zijn tegenover dat kaalgeschoren sprietje, terwijl mijn hart breekt want ik zou haar zo graag alleen maar dingen geven die ze lekker vindt, maar daar doe ik dus duidelijk geen goed aan, zoals na twee dagen al blijkt.