Ze eet goed, ik doe veel water onder haar voeding, haar ogen staan helder, maar ze ziet er niet uit omdat ze echt vol klitten zit, en ze wordt zooooo boos als ik probeer daar iets aan te doen. Ik mag haar af en toe pakken, en dan legt ze haar hoofdje tegen mijn schouder en spint heel tevreden, maar vanaf ik iets wil doen (prut uit haar oogje wrijven of een klit ontwarren) wordt ze verschrikkelijk nijdig. Ze kon nooit verdragen (als piepklein kitten al niet, ze is bij mij van toen ze ocharm 6 weken was) dat ik iets deed voor haar, ik mocht haar nergens op- of af-helpen, ik mocht haar niet kammen of borstelen... Alleen in uiterste nood, maar dan riep ze mij. Of omdat ze het leuk vond, om van bepaalde hoogtes eerst op mijn rug te springen (dan moest ik dus in een rechte hoek gaan staan, zodat mijn rug horizontaal was en ze daar goed op kon landen). Maar vooraleer ze het zelf vroeg mocht ik niks doen.

Maar nu, met haar schildklieraandoening, is haar woede buitenproportioneel, wat volgens de dierenarts normaal is, mensen met schildklieraandoeningen blijken ook last van humeurigheid te hebben. Mocht ik een partner hebben, dan zou ik alsnog proberen de grootste klitten er uit te halen, maar alleen kan ik haar gewoon niet houden in haar furie.

Het gepruttel tegen SW lijkt mij ook een stuk gevoed door die schildklier-boosheid. En natuurlijk door zijn enthousiasme, hij negeert haar signalen om afstand te houden, stormt op haar af en dan gromt zij, of hij stormt op haar eten af, tja, da’s helemaal foute boel natuurlijk.

 

Ik vermoed trouwens dat zijn over-enthousiasme hem sowieso parten speelt, ik heb de zwarte buurkater, die ooit zo mooi naast hem lag, ook al naar hem zien blazen, maar SW stormde dan ook op dat beest af, zonder slechte bedoelingen, dat zag ik wel, maar die andere was toch verrast en overdonderd en blies dus. Ik hoop dat hij met de tijd zelf gaat leren een tikkeltje minder enthousiast te zijn, zodat de anderen niet te hard schrikken en hem toelaten. Hoe dan ook, over hem moeten we ons niet veel zorgen maken, als hij dan afgewezen wordt, draait hij zich om en huppelt verder, dus trauma's zal hij er niet aan overhouden.  Misschien leren de anderen mettertijd wel dat zijn enthousiasme totaal ongevaarlijk is....