Ik heb mijn taak jullie op de hoogte te houden een beetje verwaarloosd de laatste dagen, maar SW doet het heel goed, hij blijft ‘s avonds en soms zelfs al eens overdag, de living onveilig maken met zijn enthousiast gespeel. Ik mag in de zetel liggen, dat weerhoudt hem niet om woest te keer te gaan op de kattetoren. En hij observeert mij, met grote ogen. Wel in de meest hilarische nonchalante houdingen. En hij komt, dicht bij mij en zelfs op mij, om een stukje kip uit mijn hand aan te nemen, of om op de pluimjes van de stok te jagen. Ik probeer al eens met mijn voeten te bewegen en met mijn armen te zwaaien, en dat kan al, hij houdt het wel allemaal heel nauwlettend in de gaten, maar hij loop er niet meer van weg. Tenzij ik rechtsta, dan gaat hij zich veiligheidshalve toch nog verstoppen. Het is geweldig om hem uit mijn ooghoeken dichterbij te zien sluipen als ik tv kijk. Hij begint op enkele meters en eindigt vlak naast de zetel. Maar dan moet ik niet te bruusk bewegen dus, want dan gaat hij toch maar terug een beetje achteruit.

 

Ik maak mij echter hele grote zorgen over Jozefien, en ik begin mij af te vragen of haar vraag naar gezelschap niet voor mij was bedoeld. Ik ga proberen haar morgen naar de dierenarts te krijgen (Jozefien en transportmanden, tricky business), en ik hoop uit de grond van mijn hart dat de dingen die ik vermoed ver naast de kwestie zijn.