|
Maat 38, ik stond perplex 9 jaar en maat 38
.goed dat we het over een schoenmaat hebben, dan weet ik dat ik mijn klerenkast nog even onbewaakt kan achterlaten, in tegenstelling tot mijn schoenenkast
Wat worden ze groot meneer, inderdaad, maar het gaat me iets te snel meneer. Ik weet nog toen ik haar leeftijd had, ik anders was. Ja, anders dan de anderen, dat ook. Ik behoorde niet tot het één of ander hokje, de groepjesdynamiek was me compleet vreemd, hoe graag ik er ook wilde bijhoren
Maar ik leefde ergens in de schaduw van het populaire, nerd en hopeloze groepje. Een schaduw die geen regeltjes voorschreef, maar ook geen leidraad had, met als enige boodschap, trek je plan, zoek het zelf maar even uit. Tja, ik ben hem dankbaar, die schaduw, ik heb mijn plan getrokken en ben gekomen tot wie ik ben, wil zijn en verder wil worden en dat is altijd goed wat mij betreft. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Maar, ik had het over anders zijn, maar dan in de andere zin van datzelfde woord. Toen ik 9 was, wist ik nog niet eens wie onze eerste minister was, onze koning, dat nog net, maar dat was eerder te danken aan zijn alom vertegenwoordig zijn in de vorm van een foto in elke klas. Ik, nu, mama van een dochter van 9 jaar kan tijdens het avondeten gerust een gesprek beginnen over Obama, Mubarak, overgoten met een sausje van Mars en een overheerlijke toets van de binnenlandse politiek, wat steeds een pittige smaak nalaat. Ik wou dat ik kon zeggen dat het mijn intelligente genen zijn, maar ik kan alleen maar zeggen, mijn kleine meid is groot(s).
|
