|
Soms vraag ik me af waarom mensen nog gaan stemmen. Soms vraag ik me af waarom mensen niet kiezen voor een dictatuur, maar volmondig mee stappen in het verhaal van democratie. Soms vraag ik me af waarom mensen de vrije meningsuiting zo onwaarschijnlijk belangrijk vinden en hoog in het vaandel lijken te dragen - het klinkt zo plechtig he!
Ik geraak er echt niet uit! Ik begrijp het gewoonweg niet. Want het enige wat ik hoor sinds het moment dat 77000 mensen in Antwerpen voor een andere burgemeester hebben gekozen is gezaag, gezeur en verwijten! Dat gezaag en gezeur ga ik in dit geval niet toeschrijven aan het feit dat ze hem allemaal graag zien. No can do!
Democratie wordt geuit via scheldpartijen die, wat sommigen betreft, het liever omgezet zien worden in een hanengevecht, waarbij de ene de andere volgens eigen welbehagen mag afmaken. Omringt door honderden mensen die uit vrije wil en volledig democratisch het illegale spelletje op leven en dood liggen aan te moedigen.
Het is hun vrije keuze om deel uit te maken van dit selecte of net iets meer bombastische groepje uiteraard.
Ik heb sinds 14 oktober nog nooit zo vaak vooroordelen gelezen en uitingen van mensen gehoord die volgens mij liever wensen over te stappen naar een dictatuur. De extreem rechtse uitingen zijn we al gewend geraakt de laatste twintig jaar. De andere kant, en ik zou het zelfs niet extreem links willen noemen, maar eerder gematigd - hoewel ik de matigheid in sommige gevallen wel compleet zoek ben - doen me evenveel huiveren naar mijn recht op het uiten van mijn eigen doorspekte mening.
Voor welke haan je in Antwerpen ook gekozen hebt, met welke overtuiging je naar de stembus bent gestapt, hoe content of malcontent je dan ook mag zijn met de uitslag
. Zouden we nu niet allemaal content moeten zijn dat we onze mening effectief mogen uiten zonder dat je hierbij gestenigd wordt, of je levenslang moet onderduiken?
En voor mij blijft elke stem een pure gok, waarvan je niet weet wat ermee gaat gebeuren, maar laat die stem dan ook geen aanzet zijn tot het monddood maken van onze eigen stem.
|
