We reden gisteren na een geslaagd, maar vooral zeer ontspannen weekendje Madrid, naar huis, toen mijn liefje plots opmerkte dat in de wagen die naast ons reed de vrouw aan het stuur zat en de man achterin bij de kleine spruit. Mijn eerste gedacht was van, ja, so what? Wat is er nu abnormaal aan dit tafereel? Eigenlijk kwam mijn licht feministische kant naar boven, maar niet in de zin van de gelijkheid tussen mannen en vrouwen, maar eerder die stoere, die zo typisch is aan mijn generatie vrouwen denk ik. Dat kantje van zelfzorg, dat kantje van wij hebben geen man nodig in ons leven om gelukkig te zijn. Naar mijn bescheiden mening is dit trouwens pure zever, want ik heb wél een man nodig in mijn leven.

Dus voila, vrouwlief zat aan het stuur en manlief bij de kleine. Op zich vond ik het geen abnormaliteit tot zij een strijd begon te voeren wat snelheid betreft. Ze wou niet afgeven, dat kleine wagentje ging the battle aan met een wagen die 2 keer zo sterk was in pk alleen nog maar. En toen dacht ik, man, de wereld is echt aan het veranderen. Vrouwen zijn meer man aan het worden en mannen nét wat vrouwelijker. Mijn lief zijn verbazing was plots niet zo schokkend meer, mijn eigen verbazing echter heel groot. Ik hoor mezelf nog rebellerend roepen, “ik kan wel voor mezelf zorgen, ik heb jou niet nodig om gelukkig te zijn”. En basic is dat wel waar, maar tegelijkertijd vraag ik me nu af of dat ook is wat al die vrouwen echt willen? Willen we echt zelf zo stoer zijn? Willen we echt zo onafhankelijk door het leven gaan? Willen we echt die boormachine in de hand nemen en onze gezonsfoto’s zelf tegen de muur hangen? We kunnen het, daar ben ik van overtuigd, maar ik wil het niet. Ik wil die man waar ik me beschermd bij voel, die voor mij een kader omhoog hangt, onder de gootsteen kruipt en mijn lekkende kraan niet meer doet lekken en trots is wanneer ik vol bewondering sta te kijken. Ik wil die man die met enige zelfzekerheid achter het stuur zit en me verteld dat ik veilig mijn ogen kan sluiten wanneer we op reis gaan. Ik wil die man waarbij ik me kwetsbaar kan opstellen, omdat ik weet dat hij ergens nog die oerrol vertegenwoordigd van man zijn.

21-11-2011 om 09:14 geschreven door Kate