15 augustus 2011 MIJN ULTIEME TRIATLON UITDAGING...
3800 meter ZWEMMEN, 188 km FIETSEN OVER O.A. DE COL D'IZOARD EN 42,195 km LOPEN IN EN OM EMBRUN
01-05-2011
een bedenking bij de huidige triathlon-en andere sporthypes
Ik kreeg deze week ongevraagd een mailtje binnen van Ironman Antwerpen. Daarin werd ik gevraagd of ik alsnog wilde inschrijven, want dat er nog "maar" 200 vrije plaatsen zijn.
Hoe zou het toch komen dat deze wedstrijd nog niet volzet is, terwijl dit in het verleden rond deze tijd al lang gebeurd was ? Toen deze wedstrijd enkele jaren geleden voor de eerste keer georganiseerd werd was het inschrijvingsgeld vastgelegd op 80 of 90 Euro (ik weet het niet precies, alleszins in die orde van grootte, maar zeker niet meer). Vorig jaar kostte het al 135 Euro om deel te nemen, terwijl het dit jaar de luttele som van 190 Euro kost. Ik zou willen dat onze pree in deze periode ook een dergelijke inflatie meegemaakt mocht hebben....
Dezelfde evolutie is te merken in het Ironman-circuit, maar dan over de echte Ironman-afstand: De firma Ironman smeedt wel degelijk het ijzer terwijl het heet is: inschrijvingsgelden lopen intussen op tot 480 Euro !!!, terwijl er voor bepaalde wedstrijden al meer dan 1 jaar vooraf een "code" nodig is (welke enkel kan bekomen worden door deel te nemen aan een andere Ironman 70.3 wedstrijd). Alleen zo is men nog zeker dat men bij de opening van de inschrijfperiode bevoorrecht kandidaat is om binnen 15 maanden aan die wedstrijd mee te kunnen doen !
Waar zijn ze mee bezig ? Of wil Ironman een soort "elite"circuit creëeren waaraan alleen de financieel sterkeren nog kunnen deelnemen ? Ik mag niet huichelachtig zijn, ik heb tenslotte ook aan 9 "volledige" Ironmanwedstrijden en 3 "halve" Ironmanwedstrijden meegedaan, maar de laatste jaren kreeg ik toch altijd meer mijn bedenkingen bij deze evolutie.
Nu weiger ik nog langer mee te doen in dit circuit. Er worden tenslotte nog massa's andere wedstrijden georganiseerd die meer dan de moeite waard zijn (en waar het inschrijvingsgeld toch nog meer democratisch genoemd mag worden, denk maar aan een klassieker als Almere o.a.)
De triathlonsport is veel te mooi om hierover dergelijke bedenkingen te moeten maken. Ik zal me dan ook meer focussen op de talloze fijne mensen die ik via onze sport intussen heb mogen leren kennen, en op de immer sportieve sfeer die er rond de triathlonwedstrijden hangt.
Zo, de kortste maand van het jaar kan beginnen. Gelukkig is de ergste winterellende voorbij en kunnen we terug meer buiten fietsen (racefiets en moutainbike). Stillekesaan mag het volume een beetje opgevoerd worden, zonder zotte toeren uit te halen. De rechterknie speelt af en toe toch eens op tijdens het lopen (stekende pijn aan buitenkant, maar dit verdwijnt na enkele minuutjes gelukkig weer). Achteraf ijsleggen, aangpast stretchen, en het lukt nog wel.
Een kort overzichtje van mijn trainingsvolume in februari 2011:
zwem fiets loop tot.tijd gewicht week 5: 3 x = 8500 m 4 x = 234,5 km 3 x = 42,3 km 16u52 66,4 kg week 6: 3 x = 7500 m 4 x = 263,8 km 3 x = 42,9 km 17u43 66,4 kg week 7: 3 x = 10150 m 4 x = 345,8 km 3 x = 44,2 km 20u18 65,5 kg week 8: 3 x = 10250 m 3 x = 303,5 km 3 x = 44,4 km 18u55 65,3 kg
Alles loopt naar wens, terwijl we ook nog een beetje aan cultuur doen en in deze maand één van onze theaterbezoeken afwerken. (wij gaan met een aantal goede buren al meerdere jaren op theaterbezoek in de periode van september tot einde mei. Niks hoogdravend, meestal iets luchtigers, terwijl we toch al enkele keren aangenaam verrast werden door één of andere acteur of actrice). We moeten tenslotte toch wat onder de mensen blijven he, nu dat ik bruggepensioneerde ben en niet meer dagelijks kan socializen met mijn toffe ex-collega's. Ik ben intussen nog altijd in outplacement (= begeleiding naar nieuwe job). Vermits de sfeer in onze groep zo goed is hebben we zelf gevraagd om een verlenging van extra 6 maanden tot einde juni 2011. Allemaal mensen van half de 50, krijg ze maar eens terug aan het werk .... Gelukkig is er een goede mix aan inzet en motivatie gevonden tussen onze groep en onze begeleidster waardoor iedere deelnemer zowaar uitkijkt naar de volgende sessie.
Soit, hiermee staan we weer een maand verder. Tot volgende keer en .... train ze ....
