Week 19: van 2 tot/met 8 mei

Eerst wat meer info over mijn zwemtrainingen deze week. 
Zoals altijd werk ik ook deze week 3 zwemtrainingen af.  Op dinsdagavond clubtraining (meestal techniektraining) van 21 u tot 22 u.
Dit is wel een laat aanvangsuur maar vermits ik op dinsdag ook nog duurlooptraining afwerk in de voormiddag heb ik tussendoor wel enkele uurtjes extra recup.
Deze week stonden 2200 meter op het programma, maar vermits ik nooit met zwemvinnen oefen kom ik uiteindelijk slechts aan 2050 meter dit uur.
Op donderdag werk ik een eigen zwemtraining af van circa 1 uur 30.  Tijdens deze training werk ik in diverse blokken, telkens onderverdeeld in wisselende afstanden.  Deze week heb ik 1 uur 40 gezwommen, goed voor 4250 meter.  Dat is niet echt snel, maar ik moet vooral de tijd en de afstand goed aankunnen.
Op vrijdag eveneens een club-zwemtraining.  Hier kies ik voor de 1 uur 30 training.  Deze week was het wel wat druk in de zwembaan, maar iedereen is collegiaal, de trageren (waaronder ik) laten vrij baan aan de snelsten die ook wel opletten voor accidentjes of aanvaringen.
Ik klok af op 3800 meter.  Door de intensievere looptraining van deze ochtend is 3800 m. dan ook wel voldoende.
Zo kom ik toch weer boven de 10000 meter op weekbasis, wat toch altijd mijn doelstelling is.

De fietstrainingen kennen de laatste weken meestal dezelfde vertrekrichting.  Door het aanhoudende goede weer, zitten we al weken onder een Oost tot Noord Oost wind.  Ik vertrek praktisch altijd windop, zodat ik in geval van een dipje toch nog met windaf kan aankomen.
Op maandag en woensdag is dit dan ook het geval.  Waar het op maandag nog goed ging, kende ik op woensdag een "slecht" fietsgevoel.
Blijkbaar slecht verteerde looptraining van de dag daarvoor. 
Toch moet ik aan mijn kilometers komen, zodat mijn tellerke op maandag afklokte op 120 km, en op woensdag op 121 km.  Door de zeer stevige wind van maandag blijf ik steken op juist geen 28 km/u, op woensdag kom ik toch aan 28,3 km/u.  Dit zijn geen straffe snelheden, maar ik raak toch stilletjesaan gewend aan afstand en tijdsduur.
Op zaterdag werk ik normaal een lange fietstraining af.  Vandaag plan ik een trip van 150 km richting Zeeland.  Vroeg opstaan en om iets na half acht op de fiets richting Hoogerheide, Rilland, Krabbendijke, Wemeldinge, Oosterschelde, Wilhelminadorp, Goes, Kapelle, Biezelinge, Kruiningen en zo langs Westerscheldedijk terug.  Tellertje wijst 152 km, en 5 uur 24 min. gefietst tegen 28,1/u.  Om 12.45 u ben ik terug thuis, zodat ik 's namiddags nog met het vrouwtje op bezoek kan naar de schoonouders.

De looptrainingen van deze week:
dinsdag en vrijdagvoormiddag staan telkens 1u30 op het programma.  Om dit rond te krijgen heb ik een parcours langs Guyotdreef, Sionkloosterlaan, Uitlegger, Heidestraat Zuid, Bosweg langs manege Van Paessen, door Hoogboom, langs Mishagen tot aan antitankkanaal, naast dit kanaal tot in domein Inslag, en zo langs Pauwelslei terug naar huis.  Afstand: 17,3 km.
Op dinsdag gaat me dit niet goed af - ik heb nog "dikke" benen van het "windstoempen" op de fiets van gisteren.
Maar: "no pain, no gain", soms moet het al eens.
Mijn derde looptraining is altijd een lange duurtraining.  Na de ook al lange fietstraining op zaterdag vormt dit een mooi blokje elk weekend.  Zonder noemenswaardige problemen, er wel op lettend dat ik voldoende drink onderweg, loop ik na 1 uur en 55 minuten terug binnen met iets meer dan 22 kilometers onder de sloefen.
Hiermee zit de week erop wat trainingen betreft.  Weer content dat het goed weer was en ik aan de geplande afstanden en uren ben geraakt.
Opnieuw een week extra basisconditie opgebouwd zonder blessures.  
 
Overzicht week 19:
                                 zwemmen                fietsen                         lopen                 tijdsduur                      gewicht
                                  3 x = 10100 m            3 x = 393,5 km           3 x = 57 km           23 uur 6 min.               62,3 kg

12-05-2011 om 22:40 geschreven door jef hermans  

11-05-2011 om 19:41 geschreven door jef hermans  

Wat kan het leven toch onrechtvaardig zijn.

Neem nu mijn schoonvader.  Altijd een boom van een vent geweest.  Dank zij een carriere in het leger vroeg op pensioen kunnen gaan, waarna hij nog meer dan 20 jaar kon wroeten en genieten in zijn uitgestrekte moestuin.  Af en toe onderbroken om er met de caravan op uit te trekken, genietend van elk moment aan zee, in de Ardennen, of elders.  In de talloze discussies voerde hij vaak het hoogste woord, altijd rechttoe rechtaan uitkomende voor zijn gedacht.

Moet je hem enkele jaren later zien zitten, volledig ondermijnd door het monster van Alzheimer.  Zijn uitgemergelde lichaam ineengeschrompeld in zijn rolstoel, stilletjesaan wegkwijnend in deze wereld die al lang de zijne niet meer is.
Dankzij de goede zorgen van zijn naasten moeten we blij zijn dat hij nog onder ons kan vertoeven. Maar hoop op beterschap kunnen we jammer genoeg niet meer hebben.

Aan de andere kant een jonge man nog op zoek naar zijn plaats in onze maatschappij.   26 jaar, hoopvol uitziend naar september. 
Dan zou hij vader worden van zijn eerste kindje.  In afwachting zijn plaats afdwingend in zijn nieuwe wielerploeg wat geen probleem kon zijn.  Iemand met zijn levensvreugde,  inzet en collegialiteit is meer dan welkom in welke omgeving ook.
Dat juist zo iemand op een verdomde maandagmiddag in het verre Italië het noodlot moet tegenkomen ?
Duizend vragen kunnen gesteld worden, duizend en één antwoorden gegeven, maar altijd zal die ene vraag blijven: waarom ?

Mag ik hopen dat zijn familie, vriendin en vriendenkring dit onmetelijke verdriet toch ergens een plaatsje kunnen geven.
Tijd heelt vele wonden, maar soms zal het toch verdomd lang duren ....

Het ga je goed Wouter Weylandt, en bedankt voor alle mooie momenten ...

10-05-2011 om 00:00 geschreven door jef hermans