15 augustus 2011 MIJN ULTIEME TRIATLON UITDAGING...
3800 meter ZWEMMEN, 188 km FIETSEN OVER O.A. DE COL D'IZOARD EN 42,195 km LOPEN IN EN OM EMBRUN
03-07-2011
week van 27 juni tot 3 juli
Vorig weekend vond de tweede Ironmanwedstrijd in Europa plaats in Nice. Onze clubleden Tycho Van Gerwen (3de volledige triatlon op zijn 23ste) en Anna Bertona (haar eerste volledige triatlon ooit) klaarden de klus meer dan behoorlijk ! Andere bekenden (Bart Schrooyen en zijn vader Jan) hebben echter de strijd gestaakt tijdens de afsluitende marathon. Niet dat zij geen ervaring hebben (Bart is echt wel een topper, getuige zijn overwinning in zijn age-group in de IM van Frankfurt, zijn aansluitende superprestatie in Hawaii 2009, en een topprestatie in Florida 2010). Als ik dan bedenk dat ook Kevin Vervoort eerder dit jaar de strijd staakte in Lanzarote, ondanks zijn ervaring, kan je toch wel concluderen dat elke wedstrijd anders is, hoeveel ervaring je ook al mag hebben.
Met nog 6 weken te gaan voor Embrun begin ik toch ook wel wat nerveus te worden. Het is precies of de bergen worden elke dag ietskes hoger, zowel in het fiets- als in het loopparcours. Niet dat ik er tot nu toe te weinig voor gedaan zou hebben: in vergelijking met vorige Ironmans heb ik toch bijna een kwart meer trainingsarbeid verzet. Daar zal het niet aan liggen. Maar mijn 55 levensjaren kan ik toch zomaar niet blijven wegcijferen: het heeft lang geduurd, maar zeker mijn pure loopsnelheid en loopsouplesse beginnen blijkbaar aan een neerwaartse curve. Het fietsen vlot nog behoorlijk en bij het zwemmen heb ik er op dit tijdstip echt wel een goed gevoel bij.
(mijn vrouwke zegt in de laatste weken voor een Ironman dikwijls: hij begint weer te klagen over van alles en nog wat, da's een goei teken !)
Dat goed gevoel had ik vorige maandag absoluut niet: extreme climatologische weersomstandigheden (heel warm, vochtig, weinig zuurstof, veel ozon) bezorgden me tijdens de lange fietstraining zelfs krampen in mijn benen ! (ik weet het - te weinig gedronken - maar ja, mijn drinkvoorraad stond op rantsoen om uiteindelijk nog harkend terug thuis te kunnen geraken). Alweer een lesje - nogmaals hetzelfde - geleerd: VEEEL drinken, VEEEL eten onderweg !! "Als ik dit tegenkom in Embrun binnen 7 weken, dan kan ik het fietsparcours nog niet volledig afleggen" - deze gedachte spookte wel 100 keer door mijn kop in mijn calvarietocht terug naar huis. Maar daar tegenover staan dan weer de resterende dagen van deze week: waarschijnlijk door het aangenamere weer, maar toch, ik krijg voor de eerste keer dit jaar een licht gevoel dat mijn betere vorm in aantocht is. Vingers kruisen dat er nu geen vervelende blessure meer optreed.
Nog even een overzicht van deze toch wel zware trainingsweek:
zwemmen fietsen lopen trainingsduur gewicht 3 x = 10000 m 3 x = 423,7 km 3 x = 59,5 km 24 uur 7 min. 62,8 kg
(ik ben kwestie voeding een beetje aan 't bufferen, ik vond mijn gewicht een beetje te licht, en een kilooke meer brengt me meer bij is de indruk).
Zonet ook nog vernomen dat "den Bink" ofte Marino Vanhoenacker een wereldbesttijd op de lange afstand heeft verbeterd tot 7u45'58". Bij mijn tweede deelname in Klagenfurt begon ik juist aan mijn marathon als de winnaar Peter Reid al binnenkwam !!! Wat een verschil is er toch tussen een prof en een amateurke zoals de meesten onder ons toch wel zijn. Maar dat is juist een sympatieke aan onze sport: aan de start en onderweg wordt iedereen gelijk behandeld en bejegend.
