15 augustus 2011 MIJN ULTIEME TRIATLON UITDAGING...
3800 meter ZWEMMEN, 188 km FIETSEN OVER O.A. DE COL D'IZOARD EN 42,195 km LOPEN IN EN OM EMBRUN
31-07-2011
Nog 2 weken - het zwaarste werk is gedaan (behalve D-day)
Mijn planning was oorspronkelijk om nog tot volgende woensdag vollen bak door te gaan. Maar de afgelopen zware trainingsweek (waar het loopgedeelte dan nog maar ten dele uitgevoerd kon worden) hebben me wijselijk doen besluiten om vanaf nu stilletjesaan af te bouwen naar 15 augustus toe. Mijn lichaam vindt het eventjes welletjes denk ik. Nog wel blijven trainen, maar het volume wordt naar beneden gehaald en blijft zakken tot 0, zodat ik nog 2 (of misschien wel 3) ECHTE rustdagen zal hebben voor D-day.
Het zwemmen is deze week kwestie volume ietsje minder geweest (ik wou absoluut aanwezig zijn bij de terugkeer van schoonbroer Marcel en zijn maat Walter na hun wandeltocht vanuit Gooreind naar Santiago de Compostella). Daardoor heb ik op vrijdag maar 65 minuutjes gezwommen i.p.v. de geplande 90, maar de intensiteit lag deze week wel hoog. Het zwemmen boezemt me vertrouwen in - geen enkel fysiek ongemak, wat ik toch wel dank aan mijn voortdurende aandacht voor een juistere techniek (al is dat bij mij nog altijd rudimentair te noemen, vraag het anders maar eens aan onze trainster Patricia, met dank voor al haar inzet !).
Woensdag nog eens de Ardennen ingetrokken voor een voorlaatste "berg"training. Zot zijn doet niet zeer zeggen ze, en gelukkig maar. Wekker op kwart voor zes, 150 km autobollen, om 8u40 in de gietende regen vertrekken vanuit Tilff voor 6 uur 10 minuten fietslabeur. Gedurende 3 uur aanhoudende regen, daarna in de mist, onder dreigende grijze wolken, af en toe een korte regenbui - wauw, wat een Belgische zomer ! En toch heb ik er van genoten: afgepijlde (auto)route "La Buissonniere" gevolgd. Origineel 127 km (aangevuld met één keer verkeerd rijden en op het einde nog met enkele extra ingelaste lange hellingen aangevuld tot 145 km) langs godvergeten gehuchtjes, smalle weggeltjes, heel alleen op de wereld. Als ik (met uitzondering van de enkele kilometers waarop een grotere weg werd gevolgd) op heel deze route 20 rijdende auto's heb gezien en 20 mensen zal het veel zijn. Voor de rest: de absolute stilte, het roepen van een roofvogel, het loeien van een koe ergens in de wei, het kletteren van de regen op de helm en het spetsen van het water opgegooid door mijn wieltjes, het flapperen van mijn regenvestje in de afdalingen, een verzopen groep Vlaamse scouts op trektocht.... Joepie, wat ben ik blij dit op 55 jaar nog te kunnen doen... Zelfde gevoel op zaterdag: na 4 uur fietstraining werd ik in de polders voorbijgestoken door 4 jeugdige wielrenners uit Essen (ik schat ze 15 tot 17 jaar oud) - aanpikken en een half uurtje meerijden. Ze zeggen wel eens "de jeugd van tegenwoordig dit en dat ... " ja, dat zal soms wel waar zijn, maar hoedje af voor deze gasten, en bij uitbreiding ook voor onze youngsters in onze BRTC-club !!!
Het lopen aan de andere kant baart me toch nog wel zorgen. Deze week terug getracht looptrainingen wat te activeren. Op woensdag: 15 minuutjes joggen - 1 minuutje wandelen - 20 minuutjes joggen - 1 minuutje wandelen - 27 minuutjes joggen tot thuis. Oef, geen reactie gevoeld onderweg, maar het ritme is wel helemaal weg na 2 weken zonder lopen. Ik ben precies een "start to run" adept. Op vrijdag: 47 minuutjes gejogd - 1 minuutje wandelen - 25 minuutjes gejogd tot thuis. Op het laatst toch weer lichtjes last van rechterknie, terwijl ook andere knie wat opspeelt (compensatie ??). Allee, wel meer dan een uur gelopen, maar toch geen goed gevoel. Blijven ijs leggen, blijven soigneren, blijven hopen. Vandaag nog eens gelopen: 5 x 15 minuten redelijk tempo, elke keer onderbroken door 1 minuutje doorwandelen. Geen reactie in de knie. Dit zal dan ook de strategie zijn tot Embrun, om althans mentaal toch het idee te hebben nog looptrainingen te hebben afgewerkt.
Tot slot nog even het traditionele weekoverzichtje: zwemmen fietsen lopen trainingsduur gewicht 3 x = 8950 meter 3 x = 386 km 3 x = 39 km 21 u 34 min. 62,6 kg
Zo, tot de volgende week voor een laatste verslagje voor onze afreis naar hotel Les Chaumettes in Savines-le-Lac bij Johan, Carine en Niels Buysen !!
Wat een week .... ups en downs .... een lach en een traan .... of het echte leven .... Optimistisch blijven, dus goede nieuws eerst: vorige week was een rustige week ! Mijn planning was precies goed voorbereid , zo kon mijn knieke een beetje tot rust komen. Naar het einde van de week is er beterschap voelbaar, maar lopen doe ik pas ten vroegste morgen dinsdag 26 juli, en dan nog heel voorzichtig en zeker niet lang. Ook de geplande tuinwerken (aanleggen van tuintegels rond de aanbouw) is tot een goed einde gebracht, tot tevredenheid van Maria.
Op zondag nog goed nieuws gekregen van mijn zusje Myriam: hare vent Marcel is samen met zijn beste maat Walter behouden aangekomen in Santiago de Compostella. Daar doe ik nu mijn hoed eens voor af zie. Als prille zestigers vertrokken op 10 april, gepakt en gezakt, de meeste overnachtingen in hun tentje, zelf koken indien mogelijk, alle lichamelijke ongemakken overwonnen .... en dan 2500 wandelkilometers verder dat magische moment voor de katedraal in Compostella. Een ervaring van "Once in a Lifetime". Dikke chapeau !
De minder goede kanten van het leven .... Mijn schoonmoeder is weer opgenomen in het ziekenhuis wegens een nieuwe aanval van de "ziekte van Menière": een aandoening in het binnenoor waardoor evenwicht serieus wordt aangetast, met braakneigingen, hoofdpijn, oorsuizingen, enz. tot gevolg. Enkele jaren geleden was zij 4 weken gehospitaliseerd omdat het toen zeer lang duurde voor een juiste diagnose gesteld werd. Gelukkig zijn ze er nu wel op tijd bij zodat de opname hopelijk beperkt blijft tot enkele dagen. Dank zij de goede zorgen van de mensen van het servicehome, mijn vrouwtje en mijn schoonbroers, en extra opname in het dagverblijf van het RVT kan ook mijn schoonvader blijven waar hij is, wat toch een grote zorg wegneemt !
En dan natuurlijk HET slechte nieuws van de vorige week. Ik wens het niemand toe om al "triatlonnend" het leven te moeten laten zoals gisteren gebeurd is tijdens de halve Ironman in Antwerpen. Bij het ongeval van Wouter Wijlant stonden de gazetten vol, voor deze jongeman uit Antwerpen volstond een klein kadertje .... Niet te veel bij nadenken, dit moest het lot zijn zullen we maar denken....
Tot slot nog even overzichtje van mijn rustweek: zwemmen fietsen lopen trainingsduur gewicht 3 x = 10900 m 2 x = 125 km 0 (kwestsuur) 10 u 20 min 62,2 kg
Zo, de komende week als blikvanger nog een Ardennentraining (hopelijk laat het weer dit toe) en stillekes aan de laatse aankopen gaan doen: fietsbandjes en enegeriegels en extra voeding moeten zeker nog aangeschaft worden.
Oh ja, een tijdje geleden heb ik op culinair vlak iets uitgetest, met positief resultaat. Op basis hiervan ben ik vanaf vandaag dan ook begonnen met een 3-weken kuur van "rode bietensap". Elke ochtend, middag en avond een glas van dit "grondsmaak-drankje" tot de dag voor de wedstrijd. Ik heb tijdens mijn proefperiode een positief effect mogen ervaren, vooral dan tijdens de lange duurtrainingen !!
(nu niet allemaal naar de winkel lopen hé, dit sapje is een schaars artikel). Allez, tot de volgende,
