 |
|
|
| Het leven na 5 september 2008 |
|
|
| 31-05-2017 |
 eind mei |
|
dag Jannes,
eind mei... een maand waarin veel gebeurd is! onze broer was jarig. (17 jaar... op wie lijkt hij? op jou? op Cis? welke grappige dingen doet hij? ) ik was ook weeral jarig... moederkesdag... maar het grootste feest dit jaar: Goele en Dries zijn getrouwd!!! Een geweldig mooie dag! Goele was er zeker van dat jij voor dat mooie weer zorgde! Het zou me niets verbazen!! Ik zie jullie nog met 2 in het gras liggen bij ons in de tuin. Wat had je toen al te vertellen tegen mekaar? Jij was er niet, bompa was er niet. Ik heb je gezocht in de wolken. Je zal er wel geweest zijn, alleen zag ik je niet! Was je ook zo verwonderd hoeveel mensen je nog zo hard missen? Waarschijnlijk niet, jij ziet dat wel, jij ziet in het hart van je peter, van je neef! Het geeft een dubbel gevoel: je wilt toch niet dat iemand verdrietig is maar toch doet het goed te zien dat ze nog verdrietig zijn om jou en bompa. Hebben jullie samen op de eerste rij zitten kijken? gedanst??
We gaan weer verder, Jannes, al kom je natuurlijk weer wat meer in onze gesprekken voor. En na mei komt juni.... ja, ik ken het al! Jouw topmaand zeker? Word je nog altijd zo actief gevraagd om steun in de examenperiode? Doe je best maar! En vergeet er hier gene he!!!
mis je!!
mama
|
|
|
|
|
| 08-02-2017 |
| 21 jaar... |
|
Dag Jannes,
een gelukkige verjaardag!! Een beetje laat maar dat is alleen maar hier. Ik heb je al een bloemetje gebracht zaterdag, blauwe druifjes... maakt me altijd een beetje aan het lachen. Je zou al lang wijn mogen drinken! En je zou het graag drinken he!
21.... een vriend zei: "ik kan me je niet voorstellen met een zoon van 21. Ik zie hem nog altijd als die tiener". Ik zie je ook nog als die tiener. Gelukkig heb ik Stijn om te zien wat een 21-jarige is. Jullie waren heel verschillend maar je bent familie. Ik hoop dat je niet meer groter zou geweest zijn dan Stijn. Zou je ook chiroleider geworden zijn? Zou je ook zitten grommen boven je boeken?
Ze zeggen altijd: het slijt wel. De pijn misschien wel, het echte verdriet, het gevoel dat je nooit meer echt zal leven, ja, dat slijt. Maar die dip, dat onbewust, onderhuids onrustig gevoel dat je ongelukkig maakt, dat is er elk jaar terug. Zelfs harder! Omdat je denkt dat ook dat afzwakt? Omdat je niet meer waakzaam bent? Omdat je denkt dat je dat ook aankan? Ik kan het niet aan, dat verschrikkelijke gevoel, tot we aan je verjaardag komen en ik het kan plaatsen, dat het eindelijk die dag is! Ik kan het je niet goed uitleggen maar je zal me wel gezien hebben he?!
Ik hoop dat je ons nog ziet.. zag ik jou nog maar een keer! Ik blijf je missen!
je mama
|
|
|
|
|
| 04-09-2016 |
| Weer een jaartje verder |
hi Jannes,
we zitten weer in het eerste weekend van het nieuwe schooljaar. Er zijn zoveel dingen die mijn haren nog altijd rechtzetten, mijn hart even laten stoppen, mijn maag doen keren.. Boeken kaften, garageverkoop in Dessel... Stomme dingen he! Maar die onverwachte dingen waar ik niet op voorbereid was. Ik weet dat het moment dat Cis de eerste dag terug de deur uitstapt, je heel fel in mijn gedachten bent en ik weet dat ik me dan moet wapenen tegen dat verdriet maar die dingen die niet rechtstreeks met jou te maken hebben maar de herinnering oproepen van die week, zijn de gevaarlijke momenten!
Gelukkig zijn er nog altijd mensen die me nog altijd laten weten dat ook zij deze week extra aan jou en ons denken! Dat blijft deugd doen!!!
Jammergenoeg zijn er ook mensen die nu hetzelfde meemaken als wij toen. Voor hen zijn er nog niet van die onverwachte dingen, voor hen is het nog 1 lang moment van ongeloof, woede, leegte, een waas waar zij achter leven en aan de andere kant gaat het leven vliegensvlug verder.
Mijn manier om hier door te geraken? Hou je hoofd op, laat het niet hangen! Zolang je met je hoofd omhoog verder gaat, krijg je de zonnestralen in je gezicht en alles gaat toch net een stukje beter als je die warmte in je gezicht voelt?!
mis je, nog altijd, voor altijd,
mama
|
|
|
|
|
| 04-02-2016 |
| happy birthday |
|
Hi Jannes,
een heel gelukkige verjaardag! 20 jaar... waw, wat lijkt me dat vreemd.
Wij eten stoofvlees met frietjes vandaag! En jullie?
Geniet ervan, ik denk aan jou, aan elke minuut die we 20 jaar geleden voor het eerst samen beleefden!
mis je,
mama
|
|
|
|
|
| 21-12-2015 |
| Kerst |
|
Dag Jannes,
weer even geleden! Dat ik je schrijf toch. Onze laatste babbel is nooit lang geleden.
Papa en Cis zijn met een vriend naar de nieuwe film van Star Wars kijken. Dan ben je weer volop in mijn gedachten he! Je had erbij moeten zijn, 'mijn mannen' naar de film. Star Wars.... dan komt onvermijdelijk het onderwerp: "weet je nog op vakantie in Frankrijk? Veel te warm om buiten te komen voor de mannen, mama lekker boekje lezen in de zon, jongens allemaal binnen om een Star Wars marathon te houden!" Jullie hadden nog nooit zolang aan een stuk film gekeken, ik was nog nooit zo hard gebruind op vakantie, en uitgerust! 
Kerst is een periode van gezelligheid maar dat maakt je afwezigheid nog altijd veel harder voelbaar!!
Geniet van de kerst, gooi een verjaardagskus naar je broer (met een beetje sneeuw???)
mis je!
mama
|
|
|
|
|
| 10-09-2015 |
| vandaag |
|
Dag Jannes,
nu, 7 jaar geleden, rond deze tijd, stonden we bij jouw lichaam. Jij was het niet meer, je was zo stil, zo koud. Je had precies een lach op je gezicht, alsof je opeens zou zeggen: boe, ik heb je gefopt! Je fopte ons niet! Je gezicht bewoog niet, je bewoog helemaal niet! Ik heb geroepen, gevraagd of je zou terugkomen als ik hard riep.... je kwam niet! Je bent nooit meer gekomen hoewel ik je al duizend keer gevraagd heb of ik je nog 1 keer kon zien, nog 1 keer knuffelen, nog 1 keer....
Maar ik weet dat je er in de kleine dingen bent! de vlinder in de tuin, de smiley in de lucht,... . Ik hou me eraan recht! Alleen op avonden zoals nu is het even niet genoeg en voelt het heel even weer zoals toen. Alleen weet ik nu dat ik erdoor zal geraken, iets wat ik toen helemaal niet wist of ik dat zou kunnen en hoe ik dat moest doen!
Ik geef je een hele dikke knuffel, vriend, en blijf je zoeken in alle kleine dingen! Slaap zacht!
mama
p.s. Heb je de bloemen op het kerkhof gezien? Jij weet wie ze er gelegd heeft he, ik denk het te weten! Er zijn nog altijd vrienden die je niet vergeten zijn!!
|
|
|
|
|
| 31-08-2015 |
| september |
|
Hi Jannes,
het is weer zo ver! Die rotmaand komt er weer aan, is al enkele weken in aantocht. Zelfs na 7 jaar voel ik het nog wringen in mijn lichaam; ergens voorbij mid augustus begint het! Iets maakt me ongelukkig, verdrietig, weemoedig.... liedjes kunnen me gemakkelijk tranen in de ogen geven, over jou spreken geeft me een krop in de keel.... is het het einde van de vakantie? is het nog niet op ritme zijn van het opnieuw gaan werken na het verlof? nee, het is die moeilijke periode die eraan komt! En juist dan ben ik een boek aan het lezen waarin iemand een ongeval krijgt met een hersentrauma... opeens hoor ik jouw liedje 2 dagen na mekaar op de radio... dingen die me even "de kluts" laten kwijt geraken. Morgen laat ik Cis terug met de fiets naar school vertrekken. Ik wil hem nog altijd vragen voorzichtig te zijn. Ik weet dat ik hem niet moet belasten maar het is soms zo moeilijk. Die angst zal nooit weggaan.
Maar ik weet dat jij daar bent en je broer, je kleine favoriet, in de gaten houdt. Klein.... hij is me voorbij gegaan deze zomer! Hoe groot zou....??? Ik zal het nooit weten he...
Mis je, vriend, nog elke dag maar nu weer net iets harder!!!
je mama
|
|
|
|
|
| 20-05-2015 |
| meimaand... |
|
Dag Jannes,
weer een tijdje geleden he!!
Meimaand, mijn maand... Moederdag, verjaardag,... allemaal leuke dagen, vol attenties en leuke verrassingen. Alleen dat ene berichtje, van jou, komt nooit meer. Het lukt me aardig om verder te gaan, Jannes, maar op die dagen mis ik je toch nog zo verschrikkelijk.
Heb je de verjaardag van onze broer gevierd? Hij is er ook al weer 15 jaar... dat kleine ventje in mijn armen. Hoe is hij nu? Kan je hem een knuffel geven van mij (of kan dat daar ook niet op zijn leeftijd???) Ik hoop dat je een fijn feestje gehad hebt! Cis zei me dat hij maar het gevoel had dat er iemand in de familie verjaarde!! Goed gevoel had hij!!
Mis je allemaal!!
mama
|
|
|
|
|
| 04-02-2015 |
| gelukkige verjaardag!! |
|
Hi Jannes,
gelukkige verjaardag!! 19 jaar!! We zouden geen "hiep hiep hoera" meer voor je zingen zoals me deze morgen al aangegeven werd. We zouden misschien voor het eerst niet samen vieren, als je op kot zat. Ondertussen kennen we het al lang: niet weten wat je doet, waar je bent, hoe je bent, zoals "ikke" ook schreef (je trouwe vriendin en aangename steun voor mij!).
Ik heb je toch maar bloemetjes gebracht: blauwe druifjes! Van druifjes kan je wijn maken!! Ik kon je toch geen pintje brengen, ik weet niet eens of je dat lust!! Maar wijn, daar ben ik zeker van!! Je was ons kleine proevertje: samen met papa eens van zijn glas nippen en dan de vraag: "wat proef je??"
Jij hebt ons al zalig wat sneeuw gebracht dit jaar! We dachten dat het vandaag ook wit zou zijn maar dat zonnetje doet ook ongelooflijk veel deugd!! Je weet dat ik van de zon kan genieten he! Ik weet dat je wil dat we genieten! We doen ons best maar het is niet altijd gemakkelijk!! De mensen leven weer hun gewone leven en af en toe denken ze eens aan jou. Wij leven maar nooit meer een gewoon leven en af en toe denken we eens niet aan jou! Mensen klagen en grommen, wij ook wel, maar soms kwetst ons dat, maakt ons dat kwaad, opstandig. Wij mogen niet oordelen, wij kennen de problemen niet. Wij zouden ze met heel veel plezier wel willen kennen!
Gelukkig zijn er ook nog veel andere mensen. Mensen die temidden van hun eigen verdriet ons nog altijd steunen en bemoedigen, zoals we gisteren weer eens mochten ervaren op de begrafenis in de familie! Zulke mensen hoef je niet elke dag te zien, 1 keer per jaar is ook genoeg om te weten waar je steun kan vinden.
Wij gaan vandaag genieten van de zon! En van de pizza van bomma! Geen stoofvlees vandaag maar bij bomma is het ook niet mijn stoofvlees he! De pizza van bomma is ook heerlijk! Ik hoop dat jullie ook iets lekkers hebben! Geniet daar met de rest van ons gezinnetje, met bompa en alle vrienden die je daar al gemaakt hebt.
Knuffel!!
|
|
|
|
|
| 29-01-2015 |
| Amy |
|
hey Jannes,
je liedje is nog eens op de radio!!! Fijn dat je er bent!!!
Mis je!
Conny
|
|
|
|
|
| 14-09-2014 |
| een vraagje |
|
Jannes,
zeg eens eerlijk: blaas jij nu nog altijd de kaarsjes uit? Ik kan bij jou geen kaars laten branden! Toen ik gisteren terug bij jou kwam, had de kaars maar een klein beetje gebrand. Er is geen regen geweest, er is geen wind geweest... en toch brandt die van jou niet meer! Ik verdenk jou er dus van mijn kaarsjes te komen uitblazen!! Vroeger kon ik nog roepen: "nee, niet doen!!" Maar nu lukt dat niet meer he! Foei man, je bent 18! 
Geniet er van! Ik kom af en toe wel eens terug om ze aan te steken!
Je mama
|
|
|
|
|
| 10-09-2014 |
| 10 september |
|
Hi Jannes,
6 jaar is het ondertussen geleden dat ik 's morgens vroeg wakker werd en een stemmetje in mij zei dat het niet goed met je ging. Het ging toen ook niet goed. Die dag, die angst, die hulpeloosheid in de ogen van de dokter, dat klein tikkeltje hoop dat ze je geven waarvan je zelf denkt dat het toch nog goed kan komen, terwijl je best anders weet. Het is zo ver weg en toch zo dichtbij! Mijn maag keert nog als ik er aan denk. Die rit naar Antwerpen: zo snel mogelijk bij jou willen zijn en er toch nooit willen komen...
Toen ik daarstraks naar het kerkhof kwam, was het heel erg bewolkt. Het moment dat ik de poort opendeed, scheen de zon opeens, ze kwam tussen de wolken door! Je was er!! Je bent er altijd! Ik weet dat het niet hoort dat je een 18-jarige nog knuffelt maar ik zou zoveel geven om je 1 keer te kunnen vastpakken. Ons wit vlindertje was deze zomer weer in onze tuin. Maar er was iets nieuws: af en toe fladderde er een 2de vlindertje bij. Was dat je vriendinnetje? Ik zou het zalig gevonden hebben je hier te zien met een meisje. Je zal wel veel vrienden hebben daar! Deze week is er weer maar eens een klein jongetje bijgekomen! Vorig jaar stonden we nog met zijn ouders samen op een feest. Hoe werkt dat bij jullie? Kennen jullie mekaar? Kunnen jullie mekaar wegwijs maken? Ik wou dat ik hen kon geruststellen en zeggen dat jij wel voor dat ventje gaat zorgen.
Je zou stilaan voor jezelf moeten gaan zorgen. Normaal hadden we nu misschien een kot voor jou in orde moeten maken! Nog zo'n moment waar ik zo naar uitkeek. Wat zou je studeren? Zou je op kot gaan? Zoveel vragen waar geen antwoord meer op is. Wij gaan verder, Jannes, zonder antwoord op onze vragen. Maar niet zonder jou! We nemen je mee, we dragen je in ons hart. We zullen je nooit vergeten maar we proberen er het beste van te maken. Alleen blijven dagen als vandaag ongelooflijk moeilijk.
We missen je, jongen! Dikke kus.
|
|
|
|
|
| 04-02-2014 |
| gelukkige 18de verjaardag! |
Jannes,
18 zou je worden.. zoals elk jaar weet ik weer wat er 18 jaar geleden precies gebeurd is. Ik vraag me meer dan alle andere dagen af hoe je eruit zou zien, hoe je zou zijn, hoe ons gezin zou zijn. Cis vroeg me gisteren of hij weer van jou zou dromen, zoals die eerste verjaardag, zoals hij elk jaar hoopt.. Ik had je graag rijlessen gegeven, ik had je graag gesteund in je studiekeuze, ik had graag je liefje ontmoet... Er is zoveel dat we met jou hadden willen doen, voor jou hadden willen doen, jou zelf hadden willen zien doen. Ik heb je 18 roosjes gegeven. Veel meer kunnen we je niet meer geven. Maar wat jij vandaag gegeven hebt, overtreft elk cadeau!! the greatest smile ever!
Al ben je al zolang weg, ik weet dat je er bent, dat je van ons houdt. Je bent een schat!!
dikke kus,
mama
|
|
|
|
|
| 11-12-2013 |
| examenstress |
Hi Jannes,
fijn te zien dat er nog altijd vrienden zijn die op je rekenen! Onder de examens ben je toch nooit onderuit geraakt he! Het doet me goed dat ze nog aan je denken, dat ze nog een beetje op je rekenen in moeilijke momenten! Ik reken ook nog altijd op jou op zulke dagen.
Je kleine broertje is nu de grote jongen. Hij is je voorbij gegaan.. jij hebt deze examens nooit mogen meemaken. Hij redt zich wel! Hij redt zich verdomd goed! Alleen over zijn broer babbelen, dat kan hij niet! Hij vindt het zalig herinneringen met ons op te halen! "ik weet nog dat Jannes...." Je was zijn held, zijn grote broer! Alleen kan hij niet zeggen dat jij er ooit was maar nu gestorven bent. Dat is iets dat je moet leren he! Ik kan het wel omdat grote mensen er meer naar vragen maar ook omdat sommigen blijkbaar vergeten zijn dat jij er ooit geweest zijn. Wij leven 'zonder' jou. Er verandert nooit meer iets aan, je komt nooit terug. Sommige mensen denken precies dat dit slijt. Als je lacht, zal het wel allemaal weer gaan, je bent erover, je hebt het een plaats gegeven... Ik heb het een plaats gegeven, ik kan terug lachen maar ik kan nog altijd tranen met tuiten wenen omdat ik je mis. De examenperiode is zo'n periode! Waarom weet ik niet! Maar elke dag moet ik weer denken aan 'toen'. Hoe je eerst in dat ziekenhuis lag, met al die machines, met 2 dikke, blauwe ogen, zo stil, zo diep slapend. En toen opeens werd het hectisch rond jou! Een hele dag om 's avonds weer stil te zijn, stil en koud, voor altijd.
Ik hoop dat je het daar goed hebt, schat! Kon ik maar heel even komen piepen!! Heb je je broer al gehoord?? Hij vraagt al enkele weken om sneeuw he!! Een witte verjaardag!! Sta jij nog voor de sneeuw in? Zou je het hem nog eens kunnen geven?
Ik zal je weer hard missen tijdens de kerstperiode, als we weer met 'heel de familie' samen zijn...Vier jij ook goed met je familie daar! Geef onze zus een extra knuffel, wil je? Ze is er al 15 jaar..
dikke knuffel,
mama
|
|
|
|
|
| 04-09-2013 |
| 5 jaar... |
Hi Jannes,
we zijn er weer he! Weer het begin van het schooljaar, een heel speciaal begin! Jij bent er al 5 jaar niet meer maar vooral het feit dat Cis dezelfde weg opgaat. Hij is dit jaar ook met zijn fiets naar Mol vertrokken. Pff, ik heb al regelmatig diep adem gehaald. Die eerste dag van een schooljaar is spannend: zal het meevallen, wie zit in de klas, hoe zijn de leerkrachten...? Dat weet je na enkele dagen en dan kan die spanning stilaan wegvallen. Maar dat wel of niet thuiskomen.. dat is niet iets waar je alleen de eerste dag zenuwachtig om bent.. het kan elke dag gebeuren. De hele week gaat het al over kinderen in het verkeer, ongevallen die gebeuren op weg naar school.. De vorige jaren heb ik daar lang niet zoveel over gehoord, nu komt het elke dag op de radio!! Elke keer moet ik denken: weer een gezin die door die ellende moet! Gelukkig moet het niet overal zo dramatisch aflopen.
Jij zou in je laatste jaar zitten (als je netjes had gewerkt natuurlijk!  ).. ik zou waarschijnlijk serieus omhoog moeten kijken.. hoe zou je zijn? Onlangs zei de buurman, met een glimlach op zijn gezicht: het zou een plantrekker zijn! Het deed me deugd te horen dat andere mensen daar toch ook wel eens over nadenken. Ik verschiet als ik die andere klasgenoten van jou zie, ze zijn zo groot geworden. Zou het kunnen dat je klasgenote de meter is van Cis zijn klas? Dat zou leuk zijn he!
Cis heeft al enkele keren gezegd: Jannes zou in het laatste jaar zitten he! Ik denk dat hij je graag was tegengekomen op school. Ik weet het wel zeker! Zijn grote broer, zijn grote god! Hoe zou hij geweest zijn, moest jij er nog zijn?
Een heleboel vragen die door ons hoofd gaan! Ze zullen er altijd zijn, zonder antwoord maar het betekent dat jij nog altijd in onze gedachten bent, voor altijd. Fijn dat zoveel mensen nog met ons denken aan jou, ons steunen en ons door deze periode helpen!
Heb je nog gezelschap gekregen van een leuke hond? Je zorgt er goed voor he! Je weet wie je daar veel plezier mee zal doen!
Hou van je!
mama
|
|
|
|
|
| 19-06-2013 |
| Garfield |
Hi Jannes,
het is weer een tijdje geleden. Het leven gaat verder. Met ups en downs. Met bepaalde zaken leer je omgaan. Bij bepaalde verhalen leer je een muur rond je te bouwen zodat niet alles 'te nauw aan je hart' komt. Maar bepaalde zaken vallen zo zwaar op je schouders. Voor andere mensen misschien onbenullige zaken, voor ons zware dobbers.
Zondag is onze Garfield gestorven. Doodgereden hier in de straat. Er was weinig aan te zien. Alleen zijn poot was zwart. Ons laatste stukje van jou hebben we ook moeten afgeven. Hij was je vriend. Hij was een lieve schat. We konden ons een beetje aan hem optrekken, jullie hadden nog verhalen gemeen. Nu is dit ook voorbij.
Het is niet simpel dat beestje af te geven! We wisten dat het ooit wel eens zou gebeuren. Maar hij was nu al een paar keer lang weg geweest en toch telkens terug gekomen. Nu komt hij niet meer terug, hij is bij jou! Ik hoop dat je het er fijn hebt samen! Ik twijfel er niet aan!
Wij zullen hem missen, zoals we jou nog altijd missen!!
lieve knuffel!
mama
|
|
|
|
|
| 19-04-2013 |
| communie |
Hi Jannes,
het is een tijdje geleden dat ik je hier nog geschreven heb. Je zit elke dag in mijn hoofd, de nood is niet meer zo hoog om je te kunnen schrijven, ik weet ondertussen hoe ik gemakkelijk met je kan praten. Maar dit weekend zal ik je nog eens dubbel en dik nodig hebben. Cis doet zijn plechtige communie. Jouw laatste feest. Ik was zo fier op jou. De juf sprak lovende woorden over jou. Ze kon met jou gewoon praten, je werd groot.
Cis wordt ook groot, anders dan jij maar ook een goed mensje! Hij gaat je weg volgen naar het college. Hopelijk stopt daar dan ook de gelijkenis...
5 jaar terug stonden we daar vooraan in de kerk, onze hand op je schouder, trotse ouders. Nu zullen we daar terug staan, trots op onze Cis. Hij doet het zo goed zonder jou! Maar hij blijft je missen, man!! Hij mist je zo hard!! Die kerk, daar heeft hij het toch nog altijd moeilijk mee! Ik weet dat je ons zal zien, misschien voel ik weer je hand op mijn schouder.
Ik probeer je zo dicht mogelijk bij ons te krijgen, ik zet dezelfde bloemen en kaarsen bij je foto als op onze tafel, ook op je graf. Zo heb ik je nog een beetje bij ons.
Only know you love him when you let him go, and you let him go...
|
|
|
|
|
| 04-02-2013 |
| gelukkige verjaardag! |
Gelukkige verjaardag, Jannes!
17 zou je worden! 17 jaar geleden lag je eindelijk in mijn armen. Ik was zo trots op jou!! Ik was een mama, jouw mama! Ik kon niet genoeg van je krijgen, je lag daar zo mooi te slapen. Na een paar dagen kwamen ze je halen om je onder de lamp te leggen. Ik was gewoon van de kaart. Ik dacht dat ze dit pas 's nachts zouden doen maar ze haalden je al overdag. Je was opeens niet meer bij me. Ik heb toen geweend, tranen met tuiten, je was niet bij me....
De laatste jaren heb ik al dikwijls geweend, Jannes, heel veel tranen! Ze zijn je komen halen maar ze brengen je niet meer terug. Nooit meer...
Je had op de pensenkermis zaterdag koffie moeten rondbrengen, jij een aspi.. het steekt, Jannes, die jongens te zien. Het went een stukje maar het blijft steken. Het voelt vreemd dat je een aspi zou zijn. Zouden die andere moeders daar wel bij stilstaan? Dat hun zoon groot geworden is?
Cis hoopt dat hij nog eens van je zal dromen. Je hebt al wel voor een droom van hem gezorgd he! Sneeuw hebben we gehad!!!Thanks!!
Ik hoop dat je het daar goed hebt kunnen vieren! Met stoofvlees? Met de rest van de familie erbij?
Met jouw steun lukt het ons om verder te gaan, jongen!
Hou je goed!! Je blijft in onze gedachten, elke dag, elk uur!
dikke, dikke knuffel!
wij allemaal.
|
|
|
|
|
| 09-01-2013 |
| Gelukkig nieuwjaar!! |
Hi Jannes,
het is alweer een tijdje geleden. We zijn alweer een nieuw jaar. Een jaar waarin je 17 zou worden. Het jaar waarin je naar je laatste jaar humaniora zou gaan, je "kleine" broer naar het eerste jaar. Dit is de grote uitdaging voor dit jaar: je broer die stap laten zetten, jouw laatste stap, de stap naar de humaniora. Hij stelt veel vragen: Hoe gaat het er aan toe? Word je daar opeens aan je lot overgelaten? Welke richting moet ik kiezen? Welke school wordt het? Vragen waar jij het beste een antwoord op zou moeten kunnen geven.
Het is moeilijk, Jannes, Cis zo te zien, wetend dat hij je zo mist. Ik geloof dat je er bent maar niet op de manier dat we je hier graag zouden hebben.
Maar ook dit jaar gaan we weer doorgaan, op onze tanden bijten, slikken, een traan laten, met een glimlach aan jou terug denken.
Ik hoop dat je leuke dagen gehad hebt. Veel verjaardagen gevierd. Niet onze topdagen hier he!!
Zal ik Cis zijn grote vraag nog stellen? Gaat het nog sneeuwen deze winter?? Hij wacht op jou!!
een dikke kus van ons allemaal, voor jullie allemaal!
|
|
|
|
|
| 05-09-2012 |
| 5 september... 4 jaar geleden |
5 september 2008, de laatste dag van je eerste week op het college. Cis was gewend geraakt aan het ritme en was vroeg opgestaan. Hij kwam naast jou staan aan tafel, legde zijn arm om je schouder en zei: "mijn broer". Je was klaar, ik ging even mee naar buiten en je vertrok... om nooit meer thuis te komen.
Het was fijn je zo gelukkig te zien, de verhalen die we hoorden achteraf, hoe je al je plekje had in de klas.
Het doet allemaal nog zoveel pijn. Die laatste week van augustus, als iedereen het begin van het schooljaar voelt komen, voelen wij die pijn weer opkomen. Sommige dingen lijken precies gisteren gebeurd, andere dingen zijn zo ver weg! Je geur, je stem, hoe je eruit zou zien, hoe je zou zijn, dat is gestopt, dat is verdwenen!
Volgend jaar, 5 jaar na jouw verlies, moet Cis ook vertrekken. Het maakt me nu al bang. Maar zoals we deze 4 jaar al doorgesparteld zijn, zullen we daar ook door komen! Met af en toe een teken van jou, dat je er bent, dat je voor je broer zorgt, zullen we er komen!
We missen je nog elke dag!!
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
 "Cool"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
