|
Hi Jannes,
het is weer zo ver! Die rotmaand komt er weer aan, is al enkele weken in aantocht. Zelfs na 7 jaar voel ik het nog wringen in mijn lichaam; ergens voorbij mid augustus begint het! Iets maakt me ongelukkig, verdrietig, weemoedig.... liedjes kunnen me gemakkelijk tranen in de ogen geven, over jou spreken geeft me een krop in de keel.... is het het einde van de vakantie? is het nog niet op ritme zijn van het opnieuw gaan werken na het verlof? nee, het is die moeilijke periode die eraan komt! En juist dan ben ik een boek aan het lezen waarin iemand een ongeval krijgt met een hersentrauma... opeens hoor ik jouw liedje 2 dagen na mekaar op de radio... dingen die me even "de kluts" laten kwijt geraken. Morgen laat ik Cis terug met de fiets naar school vertrekken. Ik wil hem nog altijd vragen voorzichtig te zijn. Ik weet dat ik hem niet moet belasten maar het is soms zo moeilijk. Die angst zal nooit weggaan.
Maar ik weet dat jij daar bent en je broer, je kleine favoriet, in de gaten houdt. Klein.... hij is me voorbij gegaan deze zomer! Hoe groot zou....??? Ik zal het nooit weten he...
Mis je, vriend, nog elke dag maar nu weer net iets harder!!!
je mama
|
