Hi Jannes, we zijn er weer he! Weer het begin van het schooljaar, een heel speciaal begin! Jij bent er al 5 jaar niet meer maar vooral het feit dat Cis dezelfde weg opgaat. Hij is dit jaar ook met zijn fiets naar Mol vertrokken. Pff, ik heb al regelmatig diep adem gehaald. Die eerste dag van een schooljaar is spannend: zal het meevallen, wie zit in de klas, hoe zijn de leerkrachten...? Dat weet je na enkele dagen en dan kan die spanning stilaan wegvallen. Maar dat wel of niet thuiskomen.. dat is niet iets waar je alleen de eerste dag zenuwachtig om bent.. het kan elke dag gebeuren. De hele week gaat het al over kinderen in het verkeer, ongevallen die gebeuren op weg naar school.. De vorige jaren heb ik daar lang niet zoveel over gehoord, nu komt het elke dag op de radio!! Elke keer moet ik denken: weer een gezin die door die ellende moet! Gelukkig moet het niet overal zo dramatisch aflopen. Jij zou in je laatste jaar zitten (als je netjes had gewerkt natuurlijk! :lol:).. ik zou waarschijnlijk serieus omhoog moeten kijken.. hoe zou je zijn? Onlangs zei de buurman, met een glimlach op zijn gezicht: het zou een plantrekker zijn! Het deed me deugd te horen dat andere mensen daar toch ook wel eens over nadenken. Ik verschiet als ik die andere klasgenoten van jou zie, ze zijn zo groot geworden. Zou het kunnen dat je klasgenote de meter is van Cis zijn klas? Dat zou leuk zijn he! Cis heeft al enkele keren gezegd: Jannes zou in het laatste jaar zitten he! Ik denk dat hij je graag was tegengekomen op school. Ik weet het wel zeker! Zijn grote broer, zijn grote god! Hoe zou hij geweest zijn, moest jij er nog zijn? Een heleboel vragen die door ons hoofd gaan! Ze zullen er altijd zijn, zonder antwoord maar het betekent dat jij nog altijd in onze gedachten bent, voor altijd. Fijn dat zoveel mensen nog met ons denken aan jou, ons steunen en ons door deze periode helpen! Heb je nog gezelschap gekregen van een leuke hond? Je zorgt er goed voor he! Je weet wie je daar veel plezier mee zal doen!
