Dag Jannes,

een gelukkige verjaardag!! Een beetje laat maar dat is alleen maar hier. Ik heb je al een bloemetje gebracht zaterdag, blauwe druifjes... maakt me altijd een beetje aan het lachen. Je zou al lang wijn mogen drinken! En je zou het graag drinken he!

21.... een vriend zei: "ik kan me je niet voorstellen met een zoon van 21. Ik zie hem nog altijd als die tiener". Ik zie je ook nog als die tiener. Gelukkig heb ik Stijn om te zien wat een 21-jarige is. Jullie waren heel verschillend maar je bent familie. Ik hoop dat je niet meer groter zou geweest zijn dan Stijn. Zou je ook chiroleider geworden zijn? Zou je ook zitten grommen boven je boeken?

Ze zeggen altijd: het slijt wel. De pijn misschien wel, het echte verdriet, het gevoel dat je nooit meer echt zal leven, ja, dat slijt. Maar die dip, dat onbewust, onderhuids onrustig gevoel dat je ongelukkig maakt, dat is er elk jaar terug. Zelfs harder! Omdat je denkt dat ook dat afzwakt? Omdat je niet meer waakzaam bent? Omdat je denkt dat je dat ook aankan? Ik kan het niet aan, dat verschrikkelijke gevoel, tot we aan je verjaardag komen en ik het kan plaatsen, dat het eindelijk die dag is! Ik kan het je niet goed uitleggen maar je zal me wel gezien hebben he?!

Ik hoop dat je ons nog ziet.. zag ik jou nog maar een keer! Ik blijf je missen!

je mama