Hi Jannes, fijn te zien dat er nog altijd vrienden zijn die op je rekenen! Onder de examens ben je toch nooit onderuit geraakt he! Het doet me goed dat ze nog aan je denken, dat ze nog een beetje op je rekenen in moeilijke momenten! Ik reken ook nog altijd op jou op zulke dagen. Je kleine broertje is nu de grote jongen. Hij is je voorbij gegaan.. jij hebt deze examens nooit mogen meemaken. Hij redt zich wel! Hij redt zich verdomd goed! Alleen over zijn broer babbelen, dat kan hij niet! Hij vindt het zalig herinneringen met ons op te halen! "ik weet nog dat Jannes...." Je was zijn held, zijn grote broer! Alleen kan hij niet zeggen dat jij er ooit was maar nu gestorven bent. Dat is iets dat je moet leren he! Ik kan het wel omdat grote mensen er meer naar vragen maar ook omdat sommigen blijkbaar vergeten zijn dat jij er ooit geweest zijn. Wij leven 'zonder' jou. Er verandert nooit meer iets aan, je komt nooit terug. Sommige mensen denken precies dat dit slijt. Als je lacht, zal het wel allemaal weer gaan, je bent erover, je hebt het een plaats gegeven... Ik heb het een plaats gegeven, ik kan terug lachen maar ik kan nog altijd tranen met tuiten wenen omdat ik je mis. De examenperiode is zo'n periode! Waarom weet ik niet! Maar elke dag moet ik weer denken aan 'toen'. Hoe je eerst in dat ziekenhuis lag, met al die machines, met 2 dikke, blauwe ogen, zo stil, zo diep slapend. En toen opeens werd het hectisch rond jou! Een hele dag om 's avonds weer stil te zijn, stil en koud, voor altijd. Ik hoop dat je het daar goed hebt, schat! Kon ik maar heel even komen piepen!! Heb je je broer al gehoord?? Hij vraagt al enkele weken om sneeuw he!! Een witte verjaardag!! Sta jij nog voor de sneeuw in? Zou je het hem nog eens kunnen geven?
Ik zal je weer hard missen tijdens de kerstperiode, als we weer met 'heel de familie' samen zijn...Vier jij ook goed met je familie daar! Geef onze zus een extra knuffel, wil je? Ze is er al 15 jaar..
