De dagen worden korter, de Sint komt in het land. Spannend! De verhalen die er rond verteld worden. Cis heeft allang getoond in de winkel wat hij precies wil vragen, veel te veel natuurlijk! Maar wat de Sint niet brengt, kan hij toch van ons krijgen voor zijn verjaardag? Gemakkelijk, zo is het niet lang een ontgoocheling als de Sint niet brengt wat hij graag heeft! Enkele weken later is er nog een groot feest waar hij nog veel cadeautjes krijgt. Heel voorbeeldig gaat Cis langs bij de Sint, de dag dat hij aankomt met de boot. De Sint heeft hem alleen gezegd dat hij braaf moet zijn, belangrijk is ook de zak snoep die hij verzameld heeft. Slot Marsepein stein is ook heel interessant op tv! Tot opeens het verhaal komt.... hoe hij erachter komt, wanneer hij erachter gekomen is, dat mag ik niet vragen. Hij lacht met me omdat ik verwonderd ben over zijn vlotte reactie. En ik die dacht dat het een schok zou zijn.... ik zit gewoon perplex. Vandaag heb ik nog eens gepolst vanwaar het verhaal komt en sinds wanneer hij het kent! Hij is wel wat verdrietig geweest. Meer krijg ik er niet uit. Ik zie aan zijn gezicht dat er iets wringt tot opeens: "ik mis onze Jannes!" Ik zou willen roepen, ik kan wel brullen, hoe moet ik dit toch door? Ik ben mijn ene zoon kwijt en de andere moet ik zien gebukt gaan onder een ellendige last! Gisteren dacht ik dat ik mijn zoon niet kende: hij reageerde zo anders dan ik had verwacht. Vandaag weet ik dat ik hem ken, ik weet wat hij voelt, hoe hij het voelt. Alleen weet ik niet hoe diep het zit! En dat maakt me bang, zo verschrikkelijk bang!! We missen je, Jannes, elke dag, elk uur, elke minuut, elke seconde! We kunnen je niet meer terug krijgen, al zou ik er alles voor over hebben. Maar als jij nog iets voor ons kan doen, dan is mijn vurigste wens dat je voor je kleine broer zorgt! Hij heeft je zo hard nodig! Hij doet zo zijn best maar af en toe wordt het eens te veel....
