Zoals vorige week al vermeld blijft onze aandacht voorlopig vooral gaan naar het weg te werken houtafval. Vandaag een hoopje houtafval achter de sporthal, gevolgd van enkele hopen aan de scoutslokalen . Intussen leggen wij ook al de takken klaar voor volgende week. Terwijl is François druk bezig met het verhakselen van al dat hout dat Dirk en ik klaar leggen. Tussendoor gaat onze aandacht naar de prachtige paddenstoelen die hier en daar opduiken in het mooie herfstdecor.
Tot onze verbazing is er achter het verste scoutslokaal een enorme opening in de muur die het domein omringt. Komt hier een derde poort? De toekomst zal het uitwijzen. Wij werken verder langs de muur aan de Kluizeveldenstraat en vinden daar nog vier bergen hout die wij de komende weken zullen verwerken.
Wij blijven voorlopig dezelfde opdrachten uitvoeren: de stapels dode takken verhakselen. Deze keer werd de berg hout naast het handbalveld verwerkt. Als toeschouwer ontdekten wij zelfs een roodborstje (laatste foto) dat nieuwsgierig onze activiteiten kwam volgen.
Net zoals vorige week stonden twee dezelfde opdrachten op het programma: de resterende takken verzagen tot brandhout en de dunnere takken verhakselen tot bodembedekker. Zo wordt ons park alweer een beetje properder!
Het zagen gebeurde aan de bergplaats zodat het hout onmiddellijk kon gestapeld worden.
Verhakselen dan, dat gebeurde aan de rand van het handbalveld. Het verhakselde hout werd uitgestrooid aan de weinige (maar mooie) beuken die zich nog aan de achterkant van het kasteel bevinden.
Intussen is onze wilde bloemenweide volledig uitgebloeid en in orde gebracht voor de winter.
Herfst: tijd om het vele hout dat nog rest in het park te bewerken. Daar horen soms ook plankjes bij zoals je op de eerste foto kan zien .
Aan de buitenmuur liggen nog verschillende stapels takken (groot en klein) die moeten verhakseld worden. Vandaag gaan wij aan het werk naast het voetbalveld. Takken in de verhakselaar steken is het eerste werkpunt. Daarna wordt de overschot (fijne stukjes hout) gebruikt om hier en daar de bodem te bedekken. Zo verdwijnt een hele stapel takken en komt er weer wat plaats vrij langs de muur. Verschillende weken hetzelfde werk, maar dat is normaal in zo'n groot park. Groot was ook de paddenstoel (laatste foto) die wij opmerkten (laatste foto).
De grotere stukken hout, verzaagd op maat...) worden met de tractor naar onze bergplaats gebracht en kunnen als brandhout dienen.
Een grote hoop afgebroken takken lag al enkele maanden op verwerking te wachten naast het pomphuis (achterkant sporthal).
Vandaag trokken wij met de verhakselmachine naar daar. Alle grote en kleine takjes werden in de verhakselaar gestopt. Zo kergen wij niet minder dan tien kruiwagens verhakseld hout dat onmiddellijk werd gebruikt als bodembedekker in het bosje achter het voetbaldoel.
Daarbij kregen wij hulp van de twee kleinzonen van Dré. Zij doken de bosjes in om hier en daar achtergebleven takken op te sporen en naar onze machine te brengen. Veel helpende handen maken het werk licht!
Recycleren is ook één van de taken die de groenploeg op zich heeft genomen. Zo worden versleten schoolstoelen, banken en zelfs kasten vakkundig gedemonteerd zodat het ijzer vrij komt. Wij vertelden reeds eerder dat met de opbrengst van dit gerecycleerde oud ijzer een deel van de werkingskosten van onze ploeg wordt betaald (zoals de benzine van onze tractor, van de verhakselaar en de kliever enzovoort...).
Zwaar werk, maar het loont...
Opvallend zijn de purperen bloempjes die aan de voorkant van de cafetaria bloeien: echte schaduwplantjes!
Ondanks de hitte vonden wij toch een plekje in het park waar het best aangenaam was om aan de slag te gaan.
François plaatste de verhakselaar onder de bomen, vlak bij de uitgang Ullenshofstraat. Daar lag een serieuze stapel takken die wij moesten wegwerken. Tak voor tak door de verhakselaar, de kleinere takjes in groep en zo verdween de ganse stapel in minder dan anderhalf uur.
Wat rest is fijn verhakseld hout, ideaal als bodembeschermer.
Na twee weken inactiviteit vanwege de hitte, trokken wij weer goedgezind naar het park om verder te werken.
Vandaag waren wij maar met drie en wij besloten de stapel brandhout aan onze berging te klieven.
Dat verliep heel vlot (6 kruiwagens) tot het na een half uur begon te regenen. Nog een kwartiertje later hadden wij alles opgeborgen en waren wij klaar voor vandaag. Te veel regen...., hoeveel pech kan je hebben in zo'n droge zomer!
Hier en daar resten er nog overblijfselen van wat eens een boom was. Met vereende krachten probeerden wij voor het kasteel zo'n stronk te verwijderen maar uitgraven bleek onmogelijk vanwege de diepe wortels. En ook het afzagen bleek een stuk moeilijker dan verwacht.
Intussen woekert het onkruid langs de omheining steeds verder. Tijd om hier eens wat aandacht aan te besteden. Zo gezegd, zo gedaan en na anderhalf uurtje werken was het resultaat duidelijk zichtbaar. Eén van de volgende weken pakken wij de andere kant aan maar die is wel een pak langer...
Naast het opruimen van hout aan het scoutslokaal werd er vandaag ook aan de vijver hout bijeen geraapt.
Aan de brug bij de speelplaats was de vijver zo ver opgedroogd dat hier alle afval kon verwijderd worden. Dat leverde een volle kruiwagen plastiek en twee volle kruiwagens takken op. Zo is ook deze plek weer heel wat zuiverder geworden.
Ook de brug ziet er na afloop heel wat beter uit na deze reinigingsbeurt.
Intussen gaat het leven in het park zijn gewone vakantiegangetje: wilde ganzen op bezoek, nog een andere gans die zich een nest in het midden van de vijver heeft gemaakt en een prachtig bloeiende hibiscus. Er is altijd wel iets nieuws te spotten in het park van Groenendaal.
Als toemaatje proberen wij nog een afgezaagde boomstronk te verwijderen maar dat viel niet helemaal mee...
Een plek waar wij nog veel houtafval en steenpuin vinden, is de omgeving van het scoutslokaal.
De stenen en het steenpuin worden verzameld in de kruiwagen en onder de oude brug gestort. Vroeger liep de vijver nog verder door en daarom was er die tweede brug. Nu is dat allemaal parkgrond geworden maar de brug blijft nog over als een stille getuige van het verleden.
Tijdens het voorjaar werden heel wat dode takken gesnoeid (alle mogelijke formaten). Die liggen in deze hoek van het park verspreid. De dikkere stukken worden verzaagd tot brandhout, de dunnere stukken worden gestapeld om later verhakseld te worden.
Wij eindigen onze werkdag met het stapelen van het vervoerde brandhout.
De resten van de bomen die wij vorige week uit de vijver haalden, werden vandaag verwerkt tot brandhout.
Een karwei die al heel dikwijls werd uitgevoerd: de stronken klieven en de houtblokken wegvoeren en stapelen. Meer moet dat niet zijn om een namiddag te vullen... Daarbij kunnen wij altijd nog genieten van de bloemenpracht in onze wilde bloemenweide (die wel gedeeltelijk werd verwoest door de aannemer die het dak van de sporthal kwam herstellen).
Net zoals vorige week werkten wij verder aan de rand van de vijver.
De omgevallen bomen die wij uit het water haalden, werden vandaag verzaagd en met de tractor naar onze bergplaats gevoerd. Eén van de komende weken zullen wij die stronken klieven tot brandhout en weer opslaan in onze bergplaats.
Nog één boom die dreigt in het water te vallen moet eigenlijk omgezaagd worden en verwerkt.
Terwijl blijft het gras natuurlijk groeien zodat Peter met de grasmaaier aan de slag moet.
In de omgevallen boom die wij vorige week opvisten, bevond zich een groot vogelnest. Dat dreef intussen naar de overkant maar zoals je kan zien is het intussen weer bewoond...
Tijdens één van de voorbije stormen belandden er verschillende bomen in de vijver. Tijd om die op de kant te leggen, dacht Peter.
En zo begon de volledige groenploeg (5 man sterk) naar de rand van de vijver om twee van die dode bomen, die al een hele tijd in het water lagen, in stukken te zagen en zo op de oever te trekken. Peter trok de vijver in, gewapend met de kettingzaag en wij bleven op de kant om de stukken boom aan te pakken en verder te slepen (of dragen). Een werkje dat heel veel krachten vergde maar dat uiteindelijk goed uitpakte.
Zo liggen er weer heel wat stukken hout op de kant die in een later stadium zullen verzaagd worden en zo verder verwerkt tot brandhout.
De takken zullen verhakseld worden en dan hebben wij terug wat bodembedekking in voorraad. Tijdens die werken kregen wij nog een onverwachte bezoeker....
Als wij terug aan onze bergplaats kwamen viel het pas echt op hoe mooi de aangeplante stokroos zijn purperen bloemetjes toont.
Zelfs bij deze warme temperaturen blijft de groenploeg werken in het park.
Eén van de steeds terugkerende opdrachten is het verwijderen van onkruid. Vandaag werken wij aan de rand van de vroegere parkeerzone om het meeste onkruid (vooral brandnetels) uit te trekken. Niet minder dan acht volle kruiwagens afval vertrekken naar de plaats waar wij alle groen afval verzamelen.
Intussen blijft ook het gras maar groeien en kan Peter met de grasmaaier aan de slag, eerst aan de eerste leerjaren, daarna aan de rand van de vijver waar wij aan het werken waren.
Ook al opgemerkt? Twee ganzen in het park, twee nieuwkomers die zich hier wel op hun gemak voelen...
Na eerst nog wat houtblokken gekliefd te hebben aan onze berging, trekken François, Dirk en ik zelf naar het scoutslokaal.
Daar ligt nog een berg hout dat in de winter werd weggesnoeid. Het hout verzamelen en verzagen tot bruikbaar materiaal, dat is onze opdracht voor de komende weken. Het levert al direct een flinke stapel brandhout op...
Terwijl wij bezig zijn, komt Stan (onze vroegere ploegbaas) even langs. De groenploeg..., dat is iets waar je vrienden maakt die je graag eens terug ziet!
Hout verwerken en het gras afrijden, dat blijven voorlopig onze taken in het park.
Ook de brandweer kwam een kijkje nemen aan het kasteel.
Mooie klaprozen groeien tegen het kasteel aan maar wij wandelen langs het voetbalveld waar Peter het gras afrijdt en Dré het afgereden gras verdeelt over zijn chaussée.
Wij begonnen vandaag waar wij vorige week eindigden: de stapel hout aan onze berging verder verwerken en het bruikbare brandhout stapelen in de vrije ruimte, achter de bergplaatsen. Andere dingen zoals het afrijden van gras (en brandnetels) werden tegelijk uitgevoerd.
Al bij al vrij zwaar werk bij deze tropische temperaturen...
Na afloop bleef er nog wat tijd over om te genieten van de weinige bloemen die nog resten in onze vernielde, wilde bloementuin.
