Voorbereiding , vertrek en dagboek naar Santiago de Compostela 2OO9
18-08-2009
vervloekt en warm...
Hallo,
Gisterenavond zelf iets klaargemaakt(brood, tomaat chorizo en pan dwz brood) en na het eten stoot ik mijn knie tegen mijn bed en vloek. Een stem verder uit de kamer roept, "nen vlaming"...!Ik ga wat dichterbij en geef de gast spontaan een hand en we beginnen te praten... De man komt uit Hoeke(als ik het juist schrijf), een klein gehucht nabij Damme. Hij is reeds een 100 tal dagen onderweg uit Belgenland, met zijn 68 jaren jonge leeftijd. Respect krijgt hij van mij!!!! Hij heeft al heel wat tegenslagen gehad op deze Camino en lag nu reeds drie dagen in een albergue- waar wij verbleven- met ernstige maag-darmproblemen... Ik had het al snel door als je begrijpt wat ik bedoel. De man schaamt er zich wat voor en ik begrijp hem. Ik poog hem wat courage te geven.
De albergue lijkt vervloekt want deze morgen zijn een tal van mensen met vlooienbeten opgestaan. Om 5u00 is er wat tumult daarover maar ik laat begaan want ik voel niets en denk dat ik clean ben. Nochthans was het een slechte nachtrust voor mij want er lagen drie snurkers rondom mij. Why???? Als je hangbuikjes de kamer ziet binnenkomen, dan weet je dat ze na een haluur als hangbuikzwijnen tekeer gaan... . Als volleerde nomaden stortten we ons de nacht in... De eerste 20 KM zijn saai lopen naast een soort weg, te vergelijken van Menen naar Ieper maar doorheen de Meseta, en met een lichte regenval, godzijdank. Zo blijft het toch nog een uurtje langer fris. Omdat je zo'n tochten niet kan overleven op wat yoghurt 's morgens en princekoeken (dagelijks 1 rol) ,stoppen we voor ontbijt, tortilla, een pils en een frisse halve liter sinaasappelsap, 10-.
Valentina en Gaby haken af... De blaren van Gaby zijn de halfgrootte van zijn voet. Eigenlijk niet meer verantwoord maar toch peddelde hij 20 KM mee. Opnieuw die wil van er te moeten geraken. Valentina wil bij hem blijven en zorgt als een goed moeder over haar welp, wat best wel chique is want de gast is ouder dan haar. Misschien heeft ze een oogje op Gaby, dat kan het ook zijn. We nemen afscheid met 4 zoenen en een harde handdruk.Nu ben ik terug alleen met Manu. Ook hij heeft een lastige dag vandaag. Daar hij zijn nieuwe schoenen niet genoeg kon instappen heeft ook hij blaren(ampoulias in het Spaans) de grootte van 2,-, opengebarsten en bloedend. Pijnlijk dus.
Ik noem hem ondertussen Rambo... Na Carrion de los Condes, moeten wij nog 18 KM stappen alsof het niets is... De weg die we nemen is heel eenzaam en loopt 18KM aan 1 stuk rechtdoor. Ik deel het goed in want heb maar 1 liter water mee. Na 2KM stappen haakt Manu af en we spreken af te wachten in het eerste grote dorp dat we tegenkomen.... Ik blijf mijn tempo stappen en kom na een 12tal KM, Bart, de bruggeling van in Oloron(Frankrijk) tegen... Samen halen we het dorpje Calzadilla de la Cueza en dit na 38 KM stappen en 7u verder doorheen de hitte. De vliegen maken me gek en soms denk ik dat sterretjes zie van de uitputting terwijl het die verrotte vliegjes zijn die ons plakken omwille van onze zweet, stinkgeur.... Ik trakteer Bart op een frisse Fanta en hij slaat het niet af. Je zou veel geld geven voor wat drank als je dorstig bent. Ook dit is een luxe besef ik nu als we thuis maar van de kraan te hoeven tappen... Bart stapt door tot Ledigo,een 6KM verder. Ik voel me nog goed in het hoofd en de benen ondanks het afzien en heb zin om mee te gaan. Maar plichtsbewust en "belofte maakt schuld", wacht ik op Manu. Ik beloofde samen met hem deze opdracht tot een goed einde te zullen volbrengen en heb daar alles voor over... Een uurtje later strompelt hij de heuvel af en ik kan zo zien van verre dat het niet goed is. Hij loopt wat gekraakt of hoekig zoals men hier zegt... Hij kan niet meer van de pijn en we besluiten te blijven in deze ene albergue in het boerengat Calzadilla de la Cueza. Het is een gerenoveerde koeienstal waarin we de nacht zullen passeren, maar er is wel een zwembad. Ik betaal 6,- voor dit drie sterren arrangement en probeer dan eten te zoeken. Ik ben zowat in een positie dat het mag kosten wat het wil... dat ik maar eens op mijn gemak kan eten, drinken en slapen...
Ik blog eerst wat, dan de douche(het hoogtepunt van de dag) en handwastje. Iets te vreten halen en dan denk ik dat ik zal slapen in de schaduw aan het zwembad... om er af en toe eens in te duiken... Manu likt als een ziek dier, zijn wonden. Terwijl hij zijn "bottas"(schoenen) afdoet, komt er stinkende walm naar me toe en zie ik een bloedende, stinkende smurrie verschijnen. Het is echt wel de moeite en dat een mens dat kan aarden... Ik prijs me nog steeds gelukkig dat ik van dit onheil(voorlopig) gespaard bleef.... De kranige Melda, studerende artse in Cardiff en Litouwse nationaliteit heeft, komt aan, compleet kapot. Wat gaan we hier nog allemaal zien vandaag. Dus nog 378 KM tot in Compostela en 93 KM erbij tot Cabo Finisterra. Morgen voorzien we 38 KM en eindigend in El Burgo Ranero. Maar dit valt af te wachten hoe we deze dag verder zullen beleven... Vooral maak ik me zorgen over Manu...
Gregory.
Reacties op bericht (5)
18-08-2009
hier zijn we weer
Dag Gregory,
Het is alweer een eventjes geleden dat ik op de blog geraakt ben....maar weerom word ik als het ware meegezogen in je mooie verhalen van dit waanzinnige avontuur. Ik hoop van harte dat je de stenen in je schoen een plaats geven kan....ergens gedurende deze tocht. Normaal gezien zou ik samen met Stefanie en Marit naar zee gaan komend weekend, maar ik zal verstek moeten geven. Jammer. We maken dit maandag in met een dagje Plopsaland, zullen Marit en Emma wel té gek vinden. Had daarnet Stefanie aan de lijn gedurende de rit Ieper-Bissegem...oftewel een half uurtje kletsen. Typisch vrouwelijk hé?! Hoorde van haar dat je momenteel zware, lange tochten aan het ondernemen bent, kan ik trouwens ook lezen. Zorg maar goed voor elkaar daar. Het doet goed te lezen dat je een soort van "soulmate" gevonden hebt in de persoon van Manu. Ik hoop echt dat jullie samen de finish halen. Volhouden en veel sterkte. Tot een volgende.... groeten Sté
18-08-2009 om 23:04
geschreven door Sté
hallo
Gregory,
Ik vind dat Stefanie mooi gebruind is!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Waarom laat je ze nu alleen komen werken? Het is bangelijk.......Ik ben ook alleen, betrouw je dat?? Van mij moet je geen benauwd hebben, want ik heb ook een vriendin, ik zou liever nog niet zeggen wie het is, maar ik ben er heel content over!!!! Jackie vraagt wanneer je terug komt, ik zeg: waarschijnlijk rond 10sept. en Jackie vraagt zich af of je zoveel congé hebt?? Ik hoop dat je een beetje afziet! Veel courage en ik hoop dat je nog wilt teurg komen.... Ik mis je ....niet!! (ik ben niet voor de venten)
vele groeten Jackie en de mysterieuze vriendin.
18-08-2009 om 17:21
geschreven door Jackie
JOost en Colette
Hallo Grégory, Ik kan toch nog reageren op je rapport want ik ben vandaag thuis aan het werk maar moet straks nog naar Antwerpen voor een afspraak met een belangrijke klant en gaan daarna wamen iets eten.Ik blijf overb-nachten in Antwerpen daar ik morgen afspraken heb in de buurt. Je hebt vandaag terug een zware tocht achter de rug maar blijkbaar houden de benen en voeten het nog steeds goed (ga hout vasthouden).Jammer van Manu maar met zijn ervaring en sterk karakter komt hij er wel. Deze middag kwam Stefanie en Marit bij ons eten waarna Marit naar Margot mocht op vakantie tot morgen.Ze was heel blijgezind. Tegen colette zei ze: " oma het is lang geleden dat ik jouw nog gezien heb". Verder geen speciaal nieuws meer. Ja ondertussen weet je misschien reeds dat KVK gelijkspeelde tegen Moeskroen.(2de goal van Moeskroen was buitenspel). Met Melanie en Viktor is alles goed na hun ongeval gisteren. Het weer blijft hier goed.Deze zomer mogen we zeker niet klagen. Ik wens je morgen nog een heel goeie tocht en hou je goed.Groetjes ook aan Manu.
Groetjes, Joost en Colette
18-08-2009 om 15:07
geschreven door Joost en Colette
de collega's
Hey Gregory,
De collega's van Ste willen je een hart onder de riem geven en een duw in de rug! Wij bewonderen je enorm! Ste is vandaag terug begonnen! (ze ziet er goed uit) We wensen je nog een goede reis, massa's courage, veel water om te drinken onder de bane en zeker geen blaren aan je voeten!
Groetjes de collega's
18-08-2009 om 14:50
geschreven door de collega's van Ste
proficiaatje
Gre'tje,
Ben superblij dat je er geraakt bent. Ben nu op het werk en ik moest er al direct invliegen!!! Lut gaf me 30min overdracht en dan moesten we nog koffie drinken. Nu is Virginie hier om me te vervoegen, het zijn haar laatste dagen en ben blij dat ik er nog eens mee kan werken. Tis hier ook terug warm en voor morgen geven ze 33graden. Klein Anneliesje zei ons daarjuist dat ze 10weken zwanger is!!!
Zal Manuel morgen kunnen vertrekken? ik hoop het voor jullie allebei. Toch geen rustdagje inlassen.... Tot deze avond misschien.
xxxxx
18-08-2009 om 14:48
geschreven door Stefanie
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
