Voorbereiding , vertrek en dagboek naar Santiago de Compostela 2OO9
12-08-2009
Woensdag 12/08/09, twee weken onderweg...
Hallo iedereen,
Met verstomming en deels verbazing zie ik dat mijn blog vaak en veel gelezen wordt, dat doet werkelijk deugd en blijft me de kracht geven om verder te gaan... ! Gisterenavond zorgden Anna en Arancia voor het eten, spaghetti met eieren en spek erin gebakkken. Het werd een leuke avond langs de rivier met enkele nieuwe gezichten. Er werd veel gepraat over de politieke porblemen, de crisis in Spanje en elders. De vergelijkingen met Belgíë- en we leven werkelijk in een "superlandje" met tal van mogelijkheden-zijn enorm verschillend en dat voor ook een land van de Europese unie... . Toch wat stof om na te denken... Ze hebben veel te kampen met bootvluchtelingen vanuit Marokko en ik heb de indruk dat die gasten hier niet zo geliefd zijn. Net als bij ons halen ze soms het nieuws met overvolle gevangenissen en daarmee gepaardgaande ontsnappingen. Ook de italianen hebben er geen hoge sneer van op. Ik hou me wijselijk op de kant. En zwijgen kan niet verbeterd worden, denk ik... . Lieve God, dacht ik gisteren toen ik slapen ging. Ik was werkelijk omsingeld door vier snurkers die ik ken van onderweg in de albergo's. Toch was ik zoals gezegd zoooo kapot dat ik in bed kroop, de tappen in de oren stak en het kussen rond het hoofd gedraaid, werd ik pas vanmorgen om 5u30 wakker nooit beseffende dat het nacht geweest was... . Ik had wel een droom en die ging over mijn vader, de inhoud daarvan is persoonlijk... . Vandaag een "recuperatie-tochtje" van toch nog een 23KM. Vanaf het begin, ging het stevig bergop. Maar wat een uitzicht als we boven kwamen in het ochtendgloren... . Die onhergbergzame natuur hier horen en zien wakker worden onder een roodglooiend landschap, is een ongevenaard gevoel dat wij sinds jaren niet meer kennen. Daarvan ben ik overtuigd!!! De groep liep wat verscheiden en er was dus ook wat tijd alleen... Weet je, af en toe heb je die tijd alleen eens nodig om tenvolle alles te kunnen opnemen en genieten van het gebeuren. In die tijd alleen ben je ook wat meer bezig met "de steentjes in mijn schoen", die ik hoop hierna een plaatsje te kunnen geven. Het is vreemd maar in vergelijking met het stappen in België , neem ik hier enkel een pauze om te eten. Niettegenstaande het gewicht van de "bodchilla"(rugzak) die een dagelijkse roofbouw pleegt op mijn inmiddels vermoeide lichaam, stap ik goed vandaag. Doorheen de stofferig en met keien bezaaide wegen, zoek ik me een weg langs Asofra heen. Van daaraf aan is het nog 17KM gaan tot aan Santo Domingos de Calzada. Een stadje met een website, heel pittoresque en tof om er te verblijven en zoals steeds met een overladen kerk in het midden van het marktplein. Je kan het zien op kaart of via google earth. Een tijdje ben ik met mijn MP3 gelopen en dit voor de eerste keer. Zoals Anna en Konstantinopolous me hadden gezegd , zorgt dat voor een vreemd gevoel want muziek is persoonlijk en zit vol herrinneringen van heden of vroeger. Na de wat speelse franse chansons, komt mijn favoriete groep ACDC. Wat een energieboost met deze muziek luidkeels bulderend in de oren. Met "il palo ", mijn wandelstok in aanslag , laat ik een stofwolkje achter alwaar ik passeer. De Italianen, met Massimiliano op kop en herkenbaar aan de knieband, richt zich omhoog en vraagt of ik terug slecht kan slapen want dit tempo is moordend en demotiverend voor hem. We lachen er samen om. Omstreeks 10u00 vertraag ik wat en wacht zoals steeds de eersten op van onze groep. Het is natuurlijk Anna. Ik geef het je mee, die kan 30 KM of langer stappen aan een hyper-zelfde tempo. Soms kunnen we er gemoedelijk om lachen en is het een komiek zicht. De voorwaarde hiervan is dat ze geen meter stopt want dan ontploffen haar benen, zegt ze. Ze trainde voor geen meter en "tjoolt" een bodchilla mee van 9 kg. Mijn hoedje af voor die prestatie!!! Ze is een intilligente persoon met wie ik goed kan praten. We komen dus aan rond 10u30 en dit in slechts 4u30 wandelen. Onderweg was de mooie en stillle natuur met zijn geluiden plots opgeschrikt door een stadje dat men temidden van deze pracht neerplofte rond een groot zwembad en een golfbaan. Het was echt een irreëel zicht maar wel typerend voor deze tijd... . Ik ben de eerste in de Colla en al grappend delen we een medaille uit aan elkaar. Manuel en co komen een groot halfuur later aan. We gaan een stevige pint drinken en eten er wat van die typische Spaanse pinchos. Dit zijn broodjes met kroketten , gambas, gebakken gourgetten, kaas, ansjovis en tortilla (ei met paprika's en aardappelen). Hij trakteert op het welslagen vandaag. Om 11u30 worden we binnengelaten in de albergo en wat voor eentje. Splinternieuw met een prachtige accomodatie, binnentuin en patio. De hospitalieros zijn italianen en dan is het altijd feest. De douches zijn als zwembaden groot en soms is het als.....(eigen invulling...)als je onder het warme water de stofferige smurrie van je kan afspoelen. Ik doe mijn mijn handwas en bij het openen van mijn rugzak komt de walm me tegemoet. Gisteren waren wat kledij wakkig en deze geven nu een schimmelende geur af. Deze namiddag hou ik me eens bezig tijdens de Siesta met het herschikken en uitkuisen van mijn "huis", mijn rugzak. Ik koop een extra deo om ens helemaal leeg te spuiten in mijn rugzak. Het ziet er naar uit dat het opnieuw een fantastische dag gaat worden. Morgen gaan we naar Villarmayor del rio, een 25 Km verder en hopelijk kan ik jullie daar verder schrijven over mijn avonturen.... Want nu komt men me halen om te eten. Wat het zal worden zie ik straks wel. Gregory.
Reacties op bericht (2)
12-08-2009
en we gaan maar door
Hallo Grégory, Je hebt terug een stuk van de weg "afgeknabbeld".Bij het lezen van jouw verslag betrap ik mij erop dat ik zo met je meewandel.Hopelijk kun je ook steeds enkele mooie foto's nemen. Ik vraag me af met hoeveel personen je gemiddeld samen de dagelijkse tochten maakt. > 10-15? en komen er soms ook spontaan mensen aansluiten? Staan er langs de wegen soms mensen jullie aan te moedigen en bieden iets aan? Hier vandaag terug een dag van mijn verlof "afgekabbeld".Deze voormiddag naar de Mediamarkt in Roeselare mijn herstelde GPS afgehaald en dan naar de car wash. Dan richting Bissegem naar je lief vrouwtje en schattige Marit waar we samen met Olivier en zijn 2 Kornuiten smakelijk en gezellig aten.(lekkere tomaatjes opgevuld met gehakt en een heerlijke puree). Marit en Xander zaten gezellig samen aan een klein tafeltje. Daarna een "bakje" koffie zoals men dit in Nederland zegt. Olivier heeft ons toen een eindje meegenomen met de auto en dan verder tevoet naar huis. Daarna deden we nog een kleine fietstocht. Deze avond zijn we dan nog langs geweest bij Carlos en Jozefa waar we bij een (2) "Duveltjes" ons verhaal deden van de vakantie en natuurlijk kwam jij ook uitvoerig ter sprake. We moeten U de groeten overmaken en ze wensen jouw het allerbeste op deze tocht...
Groetjes, Joost en Colette
12-08-2009 om 23:07
geschreven door Joost en Colette
hallootje
Dag Gre,
Vandaag zijn mijn broers en ouders komen eten. We konden buiten eten, twas gezellig. Na het dutje van Viktor zijn Olivier en ik eens naar mijn meme en pepe geweest. Gisteren deed ons Mariëtje terug moeilijk om te gaan slapen, om 20u in bed en om 20u10 stond ze weeral boven met de boodschap: "ik kan niet slapen!" Ik deed ze terug naar beneden en beloofde haar morgen een GROTE cadeau als ze flink zou slapen,............ Ik hoorde ze niet meer en een kwartier laten sliep ze als een roos tot deze morgen 9u!!! Zou het kunnen dat ze wat met mijn voeten rammelde....hihihi. Deze morgen vroeg ze haar cadeau en ik gaf haar een GROTE zoen, ze keek wat raaar maar zei niets meer. Ik heb wel een blad gemaakt met 9hokjes, op het laatste tekende ik een duikbril en als alle hokjes een hartje hangen hebben omdat ze flink is gaan slapen, gaan we om eentje. Vanavond flink en zonder problemen gaan slapen. Ik moet deze avond nog strijken. Ik ga morgen met Sofie, Tiby en kids naar De Panne, ze geven niet al te schitterend weer, maar we zullen zien. Er zijn al heel wat mensen die me gevraagd hebben of ik telenet al in orde heb gebracht qua betaling... Let de volgende keer op wat je mailt hé,................ Vrijdag ga ik waarschijnlijk met Olivier naar Palingbeek. Verder is er hier niet veel speciaals te vertellen. Ik ben vannacht pas om 00u30 gaan slapen, ben een boek aan het lezen van Aspe. Ik ben in slaap gevallen met het licht aan en kwam wakker om 4u30, kdacht dat er iemand mijn licht had aangestoken, maar toen viel mijn frank dat ik hem waarschijnlijk had vergeten dicht te doen... Verhaal van vandaag gelezen en goedgekeurd!!!!!!!!!!!
Slaapwel en een dikke kus Ste
12-08-2009 om 20:20
geschreven door Stefanie
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
