Atheïsten mogen zich meer permitteren in de media
We hadden het deze week in de les over atheïsme en agnosticisme en een meisje merkte op dat het haar opvalt dat atheïsten altijd meer bijval lijken te krijgen in de media dan gelovigen. Ze had het dan vooral over reacties van quizmasters, wanneer een deelnemer het goede antwoord kan geven op vragen in verband met het geloof. Ik kan dit beamen. Ook mij is het al vaker opgevallen dat het geloof de dag van vandaag wordt beschouwd als iets dat regelrecht uit het rariteitenkabinet komt en dat het bovendien wel lijkt alsof het een anachronisme is en dat wie nog gelooft ooit wel eens zijn geloof zal verliezen. Ik heb meteen een column van Rik Torfs bovengehaald waarin hij hetzelfde vaststelt en waarin hij gewag maakt van de vaststelling dat het wel lijkt alsof het verliezen van je geloof wordt beschouwd als vooruitgang. De meeste leerlingen zien hierin het bewijs dat het geloof aan het uitsterven is. Ik vroeg of het niet eerder zo is dat levensbeschouwing een privé-zaak is geworden, waar zo weinig mogelijk openlijk wordt over gepraat. Alsof het taboe is om hardop te zeggen dat je gelooft dat God bestaat, dat mens en wereld geschapen is en dat wij mensen, geschapen zijn naar Zijn beeld. Het kan nog wel om te zeggen dat je gelooft "dat er Iets is", maar dat je het moeilijk hebt met de Kerk en haar leiders voeg je er dan nog snel aan toe. tenminste, dat is het gevoel bij enkele leerlingen in de klas. Ik zei hun dat het wel ook zo is, dat weinig mensen zonder schroom vrijuit praten met iedereen over alles wat écht belangrijk is in hun leven: over liefde, over vriendschap, over pijn, over vertrouwen, over geloof . En toen ging de bel. Jammer, want er was nog zo veel meer te vertellen geweest over ons gebrek aan 'vurige tongen', die zonder angst om uitgelachen te worden hun geloof durven uiten.