Examens kunnen behoorlijk confronterend zijn voor leerlingen. Gisterenmorgen zag ik er eentje ineengedoken aan de koffie-automaat zitten, boos gezichtje, verfrommelde blaadjes in de rechterhand, bezorgde blik... Ik moest denken aan een papiertje dat ik ooit van de NMBS kreeg, toen ik een verkeerde trein had genomen. "Verdwaalde reiziger" stond daar op te lezen. Ook dit meisje zag er een beetje uit als een verdwaalde reiziger. Ze zat op de trein, maar merkte iets te laat dat het niet de juiste was voor haar. Aangekomen in het station kwam het moment van de waarheid en werd ze geconfronteerd met haar verkeerd gekozen reisweg. Deze afdeling ligt haar niet, is te hoog gegrepen: vooral het pakket wiskunde-wetenschappen valt te zwaar uit. En nu komt het moment van de waarheid. Een heel weekend beet ze haar tanden stuk op oefeningen, waarvan ze de opgave amper begrijpt, niet weet hoe ze het moet aanpakken, laat staan dat ze de juiste oplossing kan vinden. Als een verdwaalde reiziger bevindt ze zich tussen volgekladde kattenbelletjes van formules, de wanhoop nabij... Er was nog niet veel volk aanwezig, dus nam ik even bij haar plaats. Bijna had ik het populaire "Ca va?" uitgesproken, maar wist me nog net op tijd in te houden: "Wiskunde vandaag?" Beetje belachelijke vraag gezien de kladjes vol formules en bewijzen, ik weet het. Aarzelende knik. "En lukt het een beetje?" "Een beetje. Niet goed eigenlijk. Ik kan niet zo goed volgen. Voor dagelijks werk heb ik al een groot tekort." "Dan sta je nog extra onder druk, wellicht?" Ze knikt en verbergt haar kin en mond in de rolkraag van haar trui. Ze haalt haar schouders op:"Ik zal het niet halen, maar ja, ik zit in het vijfde en daar kan je geen B-attest meer krijgen. Ik zal allicht moeten mijn jaar overdoen." "Tenzij je na de kerstvakantie een richting kiest waarbij je minder wiskunde hebt." "Dat kon toch maar tot halverwege vorige maand?" "Nee, hoor: dat kan tot 15 januari." Mond en kin komen terug tevoorschijn: "Bent u daar zeker van?" "Ja, dat weet ik zeker. Maar dan moet je zeker weten dat de wiskunde echt te zwaar is en dat je tekort niet veroorzaakt wordt door te weinig te werken. In dat geval zou het jammer zijn dat je de richting , die je het liefst wou volgen, zou verlaten." "Dat is het niet. Ik ben gewoon te dom." "Dat is wel erg streng voor jezelf. Je talenten liggen eerder op andere vlakken dan op het wetenschappelijke terrein, toch?" "Maar mijn broer en mijn moeder hebben deze richting gedaan. Ik zou het toch ook moeten kunnen." "Je moet jezelf niet neerhalen omdat je niet uitblinkt in wiskunde. Probeer je te bewijzen in de andere vakken tijdens deze examenperiode. Laat je capaciteiten wat meer schitteren, dan zal je je vast beter in je vel voelen. En voor vandaag: doe gewoon je uiterste best. Kalm blijven en positief denken brengt je vast al een heel eind." "Bedankt, mevrouw! Voor godsdienst zal ik het heel goed doen! Ik heb al op voorhand gestudeerd." Als dat geen mooi vooruitzicht is. Wat jammer dat de richting Godsdienstwetenschappen niet op middelbaar niveau bestaat...
godsdienstleerkracht uit de 21e eeuw
