In november 2011 ruilde doelman Bojan Jorgacevic zijn appartement in Wetteren voor een huis in De Haan (nabij Vlissegem), op een steenworp van Brugge.

Gisteren, op zondag 12 februari, vierde Jorgacevic zijn 30ste verjaardag en mocht de nieuwe doelman van Club Brugge het opnemen tegen zijn ex-team AA Gent. De keeper hield zijn netten bijna helemaal schoon met enkele puike reddingen.

Club wint topper op AA Gent met 1-3

Club Brugge behaalde een erg knappe 1-3 overwinning op het veld van AA Gent. Een autoritair Cl. Brugge leidde bij de rust dankzij een vroeg doelpunt van Jordi Figueras. Kort na de pauze beslisten Lior Refaelov en Joseph Akpala de partij definitief. In de slotfase kon Jørgensen de Gentse eer redden via een rake vrije trap.

Meer info over de doelman van Club Brugge : http://www.bojanjorgacevic.com/

“De Koninklijke Muziekmaatschappij St Cecilia De Haan viert dit jaar haar 100-jarig bestaan”, zo schrijft spelend lid Rita Pockelé. “Eén van de activiteiten die op het jubileumprogramma staat is een heuse quiz op zaterdag 18 februari 2012 in feestzaal Aan de Toren, Warvinge 22, in Vlissegem-dorp. We zorgen dit jaar naast ontspanning  ook voor een beetje  inspanning en iedereen die wil, kan deelnemen. We plaatsen onze harmonie dus niet alleen muzikaal in de kijker. Ook gezelligheid is er troef !”

Meer info bij leen_dhondt@telenet.be

Op deze foto zien we wijlen Georges Willems op een ezel met zijn broer landbouwer wijlen Roger in het begin van de jaren ‘40 van vorige eeuw. Locatie is vermoedelijk aan de Grotestraat 128 ter hoogte van hoeve Boneschove/Weidebries. Hoewel het bitterkoud is, staan ezels 's morgens graag te soezen in het winterzonnetje.

Het duidelijkste geluid dat een ezel maakt is het balken, dat over een afstand van enkele kilometers te horen is. Als huisdier balken ezels veel vaker, voornamelijk tijdens de voertijd en in antwoord op balken van andere ezels. Alleen gehuisveste ezels balken voortdurend; zij roepen om gezelschap.

Een balkende ezel ondersteunt zijn boodschap met de stand van de oren. Een uit boosheid balkende ezel legt zijn oren plat naar achteren. Bij begroetingsgebalk houdt de ezel zijn oren ietsje achteruit (zoals hier ?). Een balkende ezel op vrijerspad richt zijn oren naar voren.

Op deze foto trotseert wijlen Roger Willems de ijzige sneeuw op een strandstrook in Vlissegem tijdens de winter van 1963.

Het is nu anno 2012 al een tijdje vrieskoud en het heeft een beetje gesneeuwd maar de winter van 1963 was pas écht stoer.

De winter van 1962-’63 was de koudste winter in België sinds de revolutiewinter van 1789. Over de maanden december tot en met februari had Ukkel een gemiddelde temperatuur van -2,0 graden. Op veel plaatsen in België zou het bijna drie maanden achtereen elke dag vriezen. De winter van 1963 was dus met voorsprong de koudste winter van de 20ste  eeuw. In februari waren er aan de Noordzeekust zeer bijzondere taferelen te zien. Een groot gedeelte van het zeewater langs de kust was totaal bevroren.

En Adamo had in dat jaar een enorme hit beet met … “Tombe la neige”.

Bistro ‘t Molenhuys
aan de Vijfwegestraat 16a in Vlissegem
serveert dit menu voor Valentijn
van 10 tot en met 14 februari 2012 :

Aan de Warvinge 60 werd 75 jaar geleden dit onroerend goed neergezet.

Het gebouw werd als woonst opgericht in 1937. Daarna werd het pand verbouwd en uitgebreid naar hotel met 9 kamers in 1989. En in 1998 werd het verbouwd tot een architectenbureau; tot op heden bewoond door architect Wim Vyncke.

Op vrijdag 3 februari 2012 begon het zowaar te sneeuwen en dit zorgde in Vlaanderen voor een recordfile van meer dan 1200 km. Niets van dat alles te merken in Vlissegem waar de eerste sneeuw zorgde voor poëtische tafereeltjes  in de omgeving van Sint-Blasiuskerk en klooster.

Geestig om het gouverneurschap te starten, zo’n Vlissegems pakket. Kraks Ronny Vandaele en Hervé Wouters bezorgden na een korte toelichting de goed gevulde mand en vroegen om zeker eens ons dorp te komen bezoeken. Waarop spontaan een bevestigend antwoord volgde : “Per fiets wellicht!”.

 

Paul Breyne werd dus dé Krak van West-Vlaanderen 2011 en was vol lof voor de 67 andere Kraks uit zijn provincie tijdens een emotionele slotspeech, meteen zijn laatste als gouverneur.

Het afscheidsgeschenkje uit Geestig Vlissegem kon gouverneur Paul Breyne ten zeerste waarderen en hij liet zich ontvallen nog wel eens langs te willen komen omwille van de goeie herinneringen aan ons dorpje.

Paul Breyne was gouverneur van de provincie West-Vlaanderen van 1 juni 1997 tot 1 februari 2012.

Hij groeide op in een slagersgezin in Ieper en huwde met Anne Bulcke.
Het koppel ging wonen in de voormalige pastorie van Voormezele en kreeg vijf kinderen.

Van 1977 tot 1982 was hij schepen van Ieper en vervolgens volksvertegenwoordiger in de Kamer. In 1988 werd hij minister van huisvesting in de Vlaamse regering en daarna burgemeester van Ieper. Hij bleef dit tot aan zijn benoeming als gouverneur.

Op 1 juni 1997 werd Breyne gouverneur van West-Vlaanderen en Leterme volgde hem in de Kamer op. Toen Breyne op 10 januari 2012 de pensioenleeftijd bereikte, werd hij 1 februari 2012 opgevolgd door volksvertegenwoordiger Carl Decaluwé.

Breyne werd door de federale  regering benoemd tot commissaris-generaal voor de herdenking van de Eerste Wereldoorlog. In een eerste verklaring zei hij de juiste toon voor de herdenkingen te zoeken:Geen triomfalisme, niet te commercieel, geen wapengekletter. Op 15 oktober 2014 wordt een nationale herdenkingsceremonie georganiseerd in aanwezigheid van de staats- en regeringsleiders van betrokken landen. Evenementen zullen plaatsvinden in Brussel, Ieper en Luik. Tussen 2014 en 2018 zullen culturele, artistieke, historische en wetenschappelijke projecten uitgewerkt worden volgens een meerjarig programma op federaal niveau, samen met de gewesten, de gemeenschappen en de buurlanden.

Op bijgaande foto zie je een lachende gouverneur Breyne tijdens zijn bezoek aan Vlissegem in juni 2008. Hij zette toen samen met minister Bourgeois en schepen Wilfried Vandaele de 65-jarige zangeres Marva in de bloemetjes.

Gouverneur Paul Breyne kreeg op dinsdagavond 31 januari 2012 na zijn laatste speech als gouverneur een minutenlange staande ovatie van de West-Vlaamse ‘Kraks’ en van bijna alle West-Vlaamse burgemeesters in de gotische zaal van het Provinciaal Hof op de Brugse Grote Markt. Kort daarvoor werd hij, na de 67 ‘gemeentelijke kraks’, door algemeen directeur Eddy Brouckaert van Krant van West-Vlaanderen als dé West-Vlaamse Krak gehuldigd.

De lezers van Krant van West-Vlaanderen hebben voor de vierde keer iemand aangeduid die op een opmerkelijke manier hun gemeente op de kaart heeft gezet of die zich voor hun gemeente verdienstelijk heeft ingezet. Het is intussen een traditie dat de Kraks officieel ontvangen worden op het Provinciaal Hof in Brugge. Net als voorgaande edities sloot gouverneur Paul Breyne de hulde af. Maar deze keer was dat meteen zijn laatste officieel optreden als gouverneur van de provincie. Vandaag immers gaat Carl Decaluwé aan de slag als gouverneur. De speech van gouverneur Paul Breyne kreeg dan ook een apart en uitzonderlijk elan, waarbij de gouverneur vooral zijn dankbaarheid uitsprak, tegenover de
Kraks – die hij loofde om hun onbaatzuchtige inzet voor hun gemeente - , maar ook tegenover de provincie.

Een uitgebreid verslag van de Krak-hulde vindt u vrijdag 9 feb 2012 in Krant van West-Vlaanderen.

Ga naar deze link http://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws/algemeen/paul-breyne-neemt-afscheid-als-gouverneur-op-krak-evenement-van-krant-van-west-vlaanderen/article-4000037619435.htm en op foto 4 zie je alvast het pakket Geestig Vlissegem reeds verschijnen. Het presentje met de onvermijdelijke gele schoen werd aangebracht in een mand door Ronny Vandaele en Hervé Wouters.

In het Provinciaal Hof te Brugge krijgt de nieuwbakken gouverneur Carl Decaluwé vandaag al meteen een eerste geschenkje uit handen van de Krak(s) van De Haan.

Het pakket Geestig Vlissegem bevat een compilatieschijfje met beelden van alle ludieke creaties en activiteiten in 2011, het levensverhaal van de Vlissegemse Marva, een fles lekkere cava en een toeristisch plannetje met het parcours van de Geestig Vlissegemroute. Uiteraard mag het handelsmerk bij uitstek niet ontbreken : een met beton gevulde gele schoen zorgt voor nog wat meer gewicht in de mand.

Op dinsdag 31 januari 2012 wordt een delegatie, zeg maar de initiatiefnemers van,
het Krakproject Geestig Vlissegem bij de gouverneurs Breyne en Decaluwe verwacht.

Bij de herinrichting van Vlissegem-dorp omvat het project eveneens vrije fasen, waarvan de aannemer zelf kan kiezen wanneer hij ze inplant. Een ervan is de Dorpsplaats naast de kerk.
Deze ligt momenteel helemaal open voor de nodige rioleringswerken.

De Zeewacht, januari 1912

Wildstroopers

Twee jachtwachters ontwaarden in Vlisseghem twee wildstroopers en verdoken zich onmiddellijk om hen te kunnen knippen. Toen ze genaderd waren herkenden de jachtwachters een der wildstroopers, Sissen Vdb genaamd. Deze ziende dat ze achtervolgd werden, liepen weg, maar gekomen aan de Noord-Ede, sprong een der wildstroopers er in meenende alzoo aan alle vervolgingen te ontsnappen. De man zwom zoo goed hij maar kon, maar hij verloor den zak dien hij op den rug droeg en die twee hazen inhield.

Met een pak natte kleederen, zijn hazen kwijt en een proces-verbaal op den nek toe mocht Sissen naar huis trekken …

Een ganse reis

Wanneer de dagen bij ons terug langer worden in februari, begint het te kriebelen bij de ganzen. De lente komt er aan! De kleine rietgans is één van de eerste soorten die met de trek start, dit vaak reeds vanaf midden januari. Er wacht hen een lange reis naar Spitsbergen. Hoewel de broedgebieden van kolganzen in Noord-Rusland pas eind mei sneeuwvrij zijn, vertrekken ze wat later in februari.

Vanzelfsprekend gebeurt de trek nooit in één keer. Wetenschappers schatten dat de eigenlijke vliegtijd voor de kleine rietgans "slechts" zo'n 5 tot 10 dagen per jaar vergt, de resterende weken gebruiken ze om bij te tanken op hun tussenstops. Voor de kleine rietganzen liggen die in Friesland, Denemarken en Noorwegen.

De Oostkustpolder, een thuis voor vriezeganzen

De Oostkustpolder heeft alles in huis als ideale overwinteringsstek voor vriezeganzen na een lange trekvlucht.

·         ganzen zijn echte vegetariërs en leven voornamelijk van gras, maar ook van oogstrestanten op aardappel- en bietenvelden

·         bovendien zorgt het weidse open polderlandschap met zijn vele slootjes en grachtjes van de polders ervoor dat ganzen al van ver hun vijanden zien naderen waardoor ze op tijd kunnen wegvliegen.

·         daarnaast zijn onze winters vrij zacht, vriezeganzen leven immers bij een relatief constante temperatuur: iets boven het vriespunt. Wanneer het echt langdurig gaat vriezen, komen ganzen wel in de problemen (met elfstedentochtweer bij onze noorderburen zullen veel van 'hun' vriezeganzen doorvliegen naar ons, maar uitzonderlijk zelfs ook tot in Frankrijk).

Een ganse dag

Overdag zullen de ganzen vooral grazen. Uit onderzoek blijkt dat ganzen tot 8 uur per dag doorbrengen op de voedselterreinen waarbij ze 80% van de tijd grazen. Daarnaast zie je vriezeganzen ook drinken, waken, andere ganzen wegjagen, hun verenkleed oppoetsen of eventjes slapen.

Hier waak ik

Ganzen leven 's winters in groepen met een familiale en sociale structuur. Ouders, jonge dieren, ... ze blijven allemaal bij elkaar! In zo'n groep is er altijd wel één waakzame vogel met opgerichte kop die de omgeving in de gaten houdt: de wachter. Bij dreigend gevaar (honden, vliegtuigen, een roofvogel maar ook mensen komen over als "gevaar") slaakt zo'n wachter een waarschuwingskreet. Spoedig richten nog meer vogels de kop op. Als het gevaar aanhoudt begint de hele troep te lopen of op te vliegen.

Blijf bij het bekijken van vogels dus op afstand: niet alleen verstoor je hen bij het eten, opvliegen kost veel energie (die ze nodig zullen hebben om de winter door te komen).

Wilde ganzen, fascinerende vogels

Ganzen vormen een onmiskenbaar deel van ons historisch en natuurlijk erfgoed. Grauwe ganzen werden reeds ten tijde van de Egyptenaren gedomesticeerd, ze werden niet enkel gekweekt voor hun vlees maar ze werden ook gebruikt als bewaker (van bvb. het Capitool in het oude Rome). Vriezeganzen vormen tevens één van de weinige 'oernatuurfenomenen' in Vlaanderen, waar in de 21ste eeuw ongerepte natuurgebieden allang niet meer bestaan. Jaarlijks lokt de aanwezigheid van vriezeganzen dan ook vele "toeristen" naar de Oostkustpolder.

Langs de andere kant hielpen mensen in de loop der jaren ook vaak de vriezeganzen toen landbouwers en monniken eeuwen terug de slikken en schorren inpolderden tot weilanden (dit ging dan wel ten koste van echte kustgebonden vogels).

Toch is de relatie tussen mensen en vriezeganzen niet zo onbesproken. Over de hele route werd er eeuwenlang op ganzen gejaagd. Zo'n halve eeuw geleden dreigde dit helemaal mis te lopen en gingen diverse soorten hard achteruit.

Daarom nam de overheid in 1981, op aandringen van natuurbeschermers, het wijze besluit om de ganzen te beschermen en de jacht te sluiten. Ook elders in Europa werd de ganzenjacht beperkt. Hierdoor konden de meeste ganzensoorten zich weer herstellen tot het niveau van het begin van de twintigste eeuw. Maar niet iedereen was hiermee even gelukkig: vooral landbouwers hebben vragen over eventuele ganzenschade op akkers.

Bron: Vriezeganzen en andere wintergasten - Natuurpunt

Vandaag is het Gedichtendag; ieder jaar hét poëziefeest van Nederland en Vlaanderen, de dag waarop de poëzie in het zonnetje wordt gezet.

Warvingenaar Hervé J. Casier schreef ooit dit "Vlissegems" gedicht …

met heimwee zie ik het aan

mijn land ligt gebleekt
na winterregens gekweekt
zompig vlak uitgestrekt
door wind overzee gewekt

en het ligt er ontwaakt
door de erosie gekraakt
met heimwee zie ik het aan
dit zal niet meer overgaan

Uit Het laatste kwartier van het landschap (1998)

In deze aflevering van het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten schreven Tineke De Pauw en prof Magda Devos over “Verstand en Gevoel” (2007).

Het boek behandelt twee nogal abstracte begripsvelden. In het deel Verstand komen de hoofdstukken vlug/traag van begrip, aandacht/alertheid, goed/slecht geheugen, kennen/weten, gek, denken, begrijpen en de wil aan bod. Het hoofdstuk Gevoel behandelt thema’s als schuld/berouw, schamen/schande, liefde/haat, vreugde/verdriet, zin/tegenzin, humeur en verbazing. Er wordt rekening gehouden met verschillen in nuance, stijlregister en expressiviteit van de opgetekende woorden. Daarbovenop komt nog de vaak gekleurde perceptie van een aantal eigenschappen. In deze aflevering werden uitzonderlijk ook veel uitdrukkingen opgenomen; het is immers vooral door vergelijking met concrete objecten en situaties dat de dialectspreker uiting geeft aan zijn emoties

Als voorbeeld geven we hieronder een vijftal Vlissegemse uitdrukkingen (cursief) die in dit boeiende boek genoteerd staan:

In de wolken zijn

Gezind zijn lijk een haas

Verdrietig zijn (om iets)

Maken in

Klaarstaan

In gereedschepe staan

Begrijpen

Aan malkaar binden

Dommerik

Gekraakte kloef