Komende van Lepelem aan de Noordede voorbij, bereiken we langs de bochtige Spanjaardstraat volgende hoeve van historisch belang. Het is de prachtig gerestaureerde boerderij van Julien Vermeire-Dhoedt en zoon.
De witte hoeve en de hofplaats geven uit op de Langedorpweg, maar de stallingen met op de gevel verankerd het jaartal 1776 palen aan de Spanjaardstraat.
Het is aan deze stallingen dat een nieuw ludiek attribuut werd opgesteld: Opgepast, spelende kinderen. Het betreft geen plakkaat met daarop enkele kinderen die rolschaatsen of spelen met een bal. Neen, het attribuut werd aangepast aan deze tijden en je ziet er een jongetje (pop) die aan het gamen is aan een groot computerscherm. Vroeger was het anders en speelden we op straat; vandaag kan je de op straat spelende kinderen op één hand tellen. Er is een veranderend en ruimer aanbod aan vrijetijdsbesteding: achter de computer zitten is er één van
Jammer is dat ! Maar er is tegelijk ook de vaststelling dat we zelfs geen spelende kinderen op straat meer verdragen: zij worden alsmaar vaker als overlast beschouwd. Dat is een van de opmerkelijkste vaststellingen in het jaarverslag van het Kinderrechtencommissariaat.
De hoeve zelf is zeer oud: in de keldergewelven staat het jaar 1729 vermeld. Vermoedelijk zijn in de loop van de jaren 1700 meerdere woonsten tot één grote hofstede verbouwd geworden. Reeds anderhalve eeuw woonden en boerden hier vier generaties Vermeire. Op de hofplaats bevindt zich een rosmolen die nog tot in de jaren 1970 werkte.
Prinses Mathilde kwam destijds op zomervakantie naar deze hoeve om Nederlands te leren.
Uit het boek : Stalhille, parel van het Noorden - G. Monteyne/R. Vandaele (1999).
|
