Sinds eenigen tijd leven de gebuurvrouwen Leonie en hare schoonzuster Madeleine in twist en tweedracht en droegen elkaar onverbiddelijken haat toe. Zaterdagnamiddag had tusschen beide vrouwen wederom een hevige twist plaats. Het begon met scheldwoorden, maar van woorden kwam het tot daden en Leonie bracht hare schoonzuster die thans in gezegenden toestand verkeert erge slagen toe met een borstel. Proces verbaal werd door de champetter ten haren laste opgemaakt.

We beleven op alle gebied bange, duistere tijden. Oorlogsrumoer, zedenverval, kerkvervolging, zijn als zoovele jobstijdingen waarop de bladen ons dagelijks „vergasten‟. Doch, van al de kwalen waar het menschdom door geteisterd wordt, is de grootste wel de zedeloosheid die gelijk een wangedrocht de gansche wereld in zijne verschrikkelijke grijparmen tracht te worgen. En spijtig genoeg, ook alhier, midden onze deftige, brave Vlissegemsche bevolking trachtdit ondermijnend kwaad wortel te schieten door de niets ontziende schaamteloosheid van een handvol verloopen mannen en vrouwen die geen de minste notie meer hebben van zelfeerbied en schoon-menschelijkheid ! Onder de dekmantel van nudisme gezondheid en wat-weet-ik-welke stommiteiten nog, leven die vervallen schoonheden (?) slechter en dierlijker dan de wildste stammen uit de oerwouden ! Onze heerlijke Vlissegemsche duinen, waar onze lieve kleinen zoo lustig en gaarne in spelen zijn dikwijls het toneel van de vuile onnoemlijke daden van sommige vreemde geilaards. Op sommige uren van den dag zou die plaats meer den naam verdienen van „zwijnhok‟ dan van „strand‟! Quousque tandem … hoelang nog, brave menschen van Vlissegem zult ge dit ongelijk moeten en willen verdragen ? Mogen onze eigene Vlissegemsche kinderen zowel niet genieten van hun eigen Noordzeestrand – dat dus eerst en vooral aan hen toebehoort – als uitheemsche genotzoekers ? Waarom dan laat de gemeenteraad van Vlissegem (waarvan de groote meerderheid toch uit katholieken bestaat) die wulpsche uitspattingen toe?

Sedert een tiental dagen wordt de bevolking onzer gemeente geteisterd door verschillige dieften in het dorp; bij de klokluider zijn er een paar schoone konijnen gestolen ter waarde van 8 fr.

Bij Charles Boddez hebben zij 28 hennen ter waarde van 55 frank gestolen; bij een herbergier aan de Oostendsche Steenweg hebben dieven gepoogd zijn pluimgedierte te stelen doch ze zijn er niet in gelukt: door het gerucht maken der hennen is de herbergier wakker geworden en heeft de dieven verjogen met geweerschoten zonder dat ze iets hebben kunnen buit maken; ook hebben zij gepoogd bij Dartje Gevaert de hennen te stelen maar ze zijn daar in hun werk gestoord geweest door signaleering eener bel in huis waarmede het kot in gemeenschap was, zijn de bewoners wakker geworden waardoor de dieven het hazenpad kozen zonder iets te hebben kunnen medenemen; de daders dier verschillige dieften zijn onbekend...

Verleden week had een jammerlijk ongelukje plaats te Vlisseghem. Een ezel – dat gebeurt ook al eens – was op de vlucht gegaan. Eene brave zeventigjarige vrouw, die hem zag loopen, wilde grauwtje tegenhouden, maar de koppigaard sloeg haar met geweld ten gronde. Het arme schaap – de vrouw dus – had zich een serieus verschot opgedaan.

… Al zag bilkwachter Schillewaert hen in de verte toen hij zijn ronde deed op zondagmorgen. Hij vond toen eene schoone koe ter waarde van 450 fr. Versmoord. Gelukkig dat Schillewaert juist op dat ogenblik aankwam toen een tweede koebeest ook in de gracht zat, anders kon ze misschien ook verdronken geweest zijn. Hij is aanstonds tot redding overgegaan. Eere aan dien getrouwen en oppassenden bilkwachter !

Zaterdag kwam de genaamde Jantje Verlinde van Brugge gereden; gekomen ten westen omtrent de "Strooien Haan" kwam Pieter Krampe in tegenovergestelde richting aangereden. Jantje volgde de kant van het reglement; de andere deed het niet zoodat zij daardoor op malkander botsten en beide van hun vélo vielen. Krampe verloor het bewustzijn; hij had eenige kneuzingen rond zijne oogen en had eener zijne tanden verloren; hij kon evenwel zijnen weg voortzetten naar Brugge. Verlinde kwam er van af met eene buil aan het hoofd; er was geene braak aan beide vélos.

DE EERSTE VELO IN VLISSEGEM

Dartje Fraeye deed ook zyn verhaal in de Gazette …

Den eerste véo, die hier ton in Vlissegem geweest hèt roend de eeuwwisselinge 1900, was by de secretaris Retsin. Ze noemden hem Garibaldi omwille van zyn bruun vel en zwart hoar. En d'er woaren doar een trop jonkheiden in Vlissegemdorp: Vanhaeckens en Vandaelens en een helen hoop, en Fluppe Klets, en z'ielpen zyder de secretaris ip zyn vélo. Want me meugen nie vergeten: ze mosten ton drie, vier maanden leren eer da ze kosten per vélo ryen. En, ze wuuvetje was blend, Nat'lie.



En de secretaris zat d' erip: allè duw mo duw mo!. Ja, duw mo, en je reed 't op over de kop in 't zwin, een klein beetje voarby zyn deure. En in plekke van langs de zelfstekant d'er uit te kommen, je kroop d'er an den andere kant uit, en je moste d'er were deure, om thuus te geraken. En Nat'lie stoend te kijken an de deure, ze zag het nie. Wat is d'er gaande? Ewel, de secretaris zit in 't zwin! En was dat een sport, was dat een sport! En 't was eigentlijk een echte gierigaard van een vint, die nie vele geen vrienden hadde. En elk had daar zijn schik in, en de vint hè nog meer afgezien van de schimperije of van zyn nat pak, hoh! En da gebeurde achter 't lof, tenminste, achter de vespers.

Vlissegemnaar Médard Defraeye, in de volksmond "Dartje Fraeye" (1881 -1976), in onvervalst Vlissegems.

In een gazettekroniekstje vertelt Dartje Fraeye over de boerinnen van Vlissegem …

Ze gingen met beuter in een mande ip hulder rik, met een draagband. Da was ip ulder rik geboenden, en over winter, ulder mantel der overe: z'hadden zijder een bulte van „kweet nie hoe groot". En da was soms een hage, al die wuuvetjes hier uit 't omliggende, da ging al te goare en da was juuste lijk een hoop slekken da je achter malkaar zag! En oltend evenvele courage: van de Groatestroate no Blankenberge, dat is twee uren en een kart goans om neerstig te zijne, en ton met die vrecht ip ulder rik! En liever of die martendag te missen, en weet ik nie wa dan ze liever zou'n gedaan hèn! Me kouten nu van werken, mo 't gelijkt er nie meer achter! Hoh, hoh! „k Hèn den eersten vielo van me leven gezien in Blankenberge, al mee te gaan in de vakanse in den oestmaand, den eersten vielo! … Een groot wiel vanvoren en een kleintje vanachtere en de piedalen stoenden an 't voorwiel. „'k Weet het nog zo goed! …"

„'k Weten wel, 't martje ton van Blankenberge, 't bestaat nog, mo 't en is do geen mart nie mè… Da was 't beutermartje, 't stoenden doar twee reken planken ip schragen; an den ene kant stoenden de kopers en an de binnenkant stoenden de boerinnen. En „k zie 't nog gebeuren:
't komt daar een jongetje gelopen van uit de Meulenstrate":

"veloçcipède, velocipède!". En allemalle direct no de Kerkstroate. En die boerinnetjes stoenden doar en ze gerochten hulder beuter nie kwijt om no die vielo te gaan kijken van de kopers – da's echt waar – al hulder beuter moeten were naar huis dragen oftewel in den "ipstal" [=opslagplaats], zeiden ze ton.
En moeder zaliger … was d'r ook een van, gerochte heur beuter nie kwyt, geen één koper mè, omdat die velocipède daar gereen hadde...