De voorziene rondrit volgens het routeboekje ging niet naar het hoogste punt en omdat het niet echt druk was, leek me een tochtje op de hoofdbaan goed te doen.

En het viel inderdaad van verkeer nog heel goed mee, hoewel er maar enkele wegen zijn op het eiland, was de drukte nooit echt storend. Mogelijk is dit in juli/augustus een ander verhaal.    

De trip start vanuit Vela Luka en toont een binnenland met behoorlijk wat wijnteelt.

Borden van herten heb ik hier in Kroatië nog geen enkel gezien, maar de zwijntjes schijnen hier wel populair te zijn (maar ik heb er geen gezien)

Aan de top gekomen, kruist de weg eerst langs de Oostkant van het eiland met een paar mooie plaatjes als gevolg. Hier is het vooral de zee die te zien is, met in de verte nog een paar andere eilanden

Maar dan komt de Westkant van het eiland aan bod. Via een onooglijk weggetje daal ik af naar de kust 20 km voor het stadje Korcula

En dat levert echt prachtige plaatsjes op! Een van de mooiste afdalingen ooit. De imposante bergrug is van het eiland Peljesac wat morgen op het programma staat. 

Na een aantal uren klimmen, moest de innerlijke mens versterkt worden en ik heb bij een Beach bar een risotto besteld met zeevruchten.

Ik had echter niet begrepen dat het zwart gekleurd zou zijn. Hoewel het heel lekker was, vond ik de kleur toch niet echt smakelijk er uit zien

Het stadje Korcula is heel mooi bewaard gebleven met een heus kasteel en een mooie binnenstad met smalle straatjes binnen een ommuurde wal.

En dan natuurlijk net buiten de wal, de nodige terrasjes voor een aperitiefje

Om dan uiteindelijk de prachtige dag af te sluiten aan de Infinity Pool van het resort. Zalig toch!

Deze Car Ferry verzorgt de verbinding.

Er zijn enorm veel verbindingen mogelijk vanuit Split of een aantal andere havens in de buurt, maar ze nemen niet allemaal fietsen mee.

De Car Ferry's die ik genomen wel, nemen uiteraard wel fietsen mee en rekenen hiervoor hetzelfde tarief aan als een passagier. Hier betekende dit voor een rit van een 3-tal uur een ticket van net geen 20 euro voor mezelf en mijn fiets.

Allemaal heel mooi te boeken op de site van Jadrolinija: International lines 2023 (jadrolinija.hr)

Er zijn nog heel wat andere maatschappijen die ook boten inleggen, dus keuze te over.

Let er wel op dat de meeste snelle verbindingen catamarans zijn en dat die meestal geen fietsen meenemen. Check om zeker te zijn.

De heerlijke baai van Vela-Luka

En uiteraard ook een zwembadje voor een rustdag

Het binnenland.. Zoals je kan zien, zijn er niet echt veel restaurantjes onderweg..

Een van de 8 langere klimmetjes. Maar vergis je niet: ook tussendoor gaat het continue op een neer

En dan terug uit het dal klimmen naar de zee. Links in de inham van de zee, ligt Split.

Vanaf hier is het een heerlijke 10 km en 470 HM afdalen naar de kust via haarspeldbochten waar jer er links een aantal van ziet. 

Door de windvlagen, was het met momenten uitkijken geblazen om niet omnvergeblazen te worden.

En dan, na 5 uur fietsen, was het rond 14u tijd voor pasta!

Hier is het hem om te doen: de Skradinski Buk. Ze is een 300-tal m breed met een verval van een 45-tal m in verschillende stappen.

Zicht langs de zijkant van de waterval

Wandelpad rond de waterval (2-tal km)

Ander zichtpunt op kleinere watervalletjes langs het wandelpad


Panoramafoto van het hoger gelegen meer met een klein eiland met een oud klooster uit de 11e eeuw. Ook te bezoeken, uiteraard met een betalend boottochtje.

Ik ben tot deze locatie gefietst via een rustig weggetje, maar wel pittig klimmend

Op naar Sibenik

Kathedraal van Sibenik uit de 15e eeuw en Unesco erfgoed.

De mooie oude straatjes waar je kan in ronddwalen worden bewaakt door deze beschermheer..  Het is echt gezellig ronddwalen hier en niet zo toeristisch als Split

Gezellig tafelen met Belgen die het route boekje niet volgden, maar zelf hun weg uitstippelden. Sibenik en Split stonden ook bij hen als overnachtingsplekje op het lijstje met een paar gezellige avonden als gevolg .  

Wijnranken, fruit, olijven en onkruid bepalen het landschap

Langs het grootste deel van de weg staan bordjes met de fietsroute 1. En dit is ook te merken aan de talrijke fietsers die ik tegen gekomen ben. Geen enkele met bagage, maar toch zeker een 20-tal wielrenners solo of in kleine groepjes, 

Deze brave jongen en zijn familie bepalen 98% van het geluid... Hij kan flink springen en zelfs een stukje vliegen met zijn verborgen vleugeltjes.

Ze zijn met heel veel en niet bijster slim. Als je ze laat schrikken springen/vliegen ze steevast in de richting dat ze zitten. Daardoor zijn er toch wel een aantal broertjes en zusjes in mijn wielen terecht gekomen. Eens ik dit wist, ben ik ze meestal langs de juiste richting gepasseerd zodat ze wegsprongen in plaats van zelfmoord te plegen...

Het lijkt niet veel soeps, maar dit heerlijke weggetje heeft me de laatste 15 km bergaf naar Skradin gevoerd. 

Heerlijk vals plat bergaf vanop een plateau van 200 m naar Skradin op een 30-tal m hoogte. Zalig gewoon. 

Zon, 28 graden, kristalheldere zee, wat wil een mens nog meer

En de "Greetings to the Sun" die je eigenlijk 's avonds moet zien. Maar met een schattig mannetje is het overdag ook leuk.. 

De Westerschelde 

Hoewel de Westerschelde hier heel breed is, is het bevaarbaar gedeelte maar heel smal. De rest zijn schorren met volop vogels

Het uitgestrekte binnenland van Zeeland met zijn velden en windmolens 

En dan alweer de laatste maaltijd - een echt heerlijke paella

Een heel leuk fietspad, maar wel volop in de wind..

Dit fietspad zou ik normaal niet echt leuk vinden, maar vandaag is het mijn favoriet want hier is amper wind te bespeuren

De weg ligt vol met takjes en bladeren, maar geen echt grote takken met deze als de uitzodering die de regel bevestigt 

Ondanks de wind, toch niet vergeten te genieten van de mooie plaatsen onderweg

De dag startte met velden en nog eens velden

Gevolgd door een stuk rasechte heidegrond. 

Waar er naast de wind dan nog een super zanderige ondergrond bij kwam..

Maar de dag werd mooi afgesloten met een jaagpad dat recht Eindhoven in reed.

Morgen staat er een lange rit op het programma van een 110 km. Jammer genoeg gaat het nog regenen en wakkert de wind nog wat harder aan tot 40 km/h met windstoten van 75 km/h. Maar eerst nog eens goed slapen

Het zicht van uit het hotel 

En natuurlijk, zelfs op deze niet echt toeristische route, kom je prachtige windmolens tegen

De machtige kerk van het gezellige Thorn

En jawel, ook vandaag staan er weer een aantal veren op het programma. Ze zijn hier heerlijk snel, nooit langer wachten dan een paar minuten. Maar wel betalend en dat is natuurlijk het grote verschil met Vlaanderen. Al valt ook dat betalen wel mee met een kost van 1,2 tot 2,5 euro per ritje

Het kasteel van Kessel is een prachtig exemplaar van een kasteel uit de 13e eeuw wat prachtig gerenoveerd is tot een hedendaags juweeltje

Voorbereiding voor het klimwerk in de namiddag: een stevige hap..

The Earth Goddess - een beeld in een tuin van dezelfde kunstenaar dan het beeld in Venlo.  

Mijn GPC heeft de kortste weg uitgestippeld vanaf de route naar Valkenburg. Goed gedaan, alleen was de kwaliteit niet altijd ideaal

Vandaag was een ritje door de Maasvlakte met de kenmerkende meidoorn struiken dwars op de stroom in de overstromingsgebieden. Hiermee zorgden ze er vroeger voor dat het vruchtbare slib niet allemaal werd weggespoeld.   

Deze middag had ik veel tijd want het regende op het middaguur toch iets te veel om aangenaam te zijn. Een heerlijk visbordje met garnaalkroketjes, een broodje tonijnsla, een tomatensoepje en een slaatje, heerlijk toch! 

Venlo haven met de Peaceful Warior. Tot hier en niet verder, tijd voor verandering (hoewel hij niet echt weet hoe het dan wel verder moet..). Een tweede beeld in dezelfde stijl volgt nog

En dan net op tijd aangekomen. Na het lossen van de bagage barstte er een hevige bui uit. Ben ik blij dat ik daar niet meer in zat.

Het weerbericht zat er volledig op vandaag. Ganse dag miezer en om 16u een ferme bui. Et voila..  

Een groot deel van het park is heuvelend bos. Jawel, het hoogte punt is een 100 HM en er tussenin gaat het regelmatig op en neer. Dat zorgt voor de nodige hoogtemeters en dat merk je toch wel. Hoewel er uiteraard geen hoge klimpercentages bij zijn, maar het allemaal heel geleidelijk aan gaat 

Maar daarnaast zijn er ook grote open plekken met heide waar ze hooglandrunderen laten grazen om te vermijden dat het gras de heide overwoekert. 

En jawel, ik heb ook diertjes gezien, geen spectaculaire runderen, maar wel paardjes die het erg naar hun zin leken te hebben.

Onderweg nog een park meegepikt

En 's middags iets nieuw geprobeerd: broodje warm vlees. Dit was niet echt mijn ding, geen idee wat voor vlees het was, maar de warme pindasaus was me iets teveel van het goede.. Volgende keer terug op zeker spelen

Er kwamen 2 veertjes aan te pas om de route te volgen. Dit veer was er eentje wat vroeger door middel van 3 bootjes aan een kabel er in slaagde om over te zetten door de stroming te gebruiken. De bootjes zijn er nog en ze helpen nog wat mee, maar de overzet zelf is gemotoriseerd om in alle omstandigheden te kunnen overzetten. Vooral de stroming is tegenwoordig vaak onvoldoende om dit principe nog te kunnen gebruiken. 

De tocht was wat korter vandaag om er nog een prachtige sauna te kunnen tussen lassen. Niks dan lof over Sauna Berendonck. Als je in de buurt bent, zeker bezoeken! Met zijn 14 sauna's, enorme zwembad en grenzend aan een vijver, een van de grootste en mooiste sauna's die ik al bezocht heb. Aanrader!

 

Het wat mislukte maal van vanmiddag is voor 100% goed gemaakt door een Funky schnitzel bij de buren net over het hotel. Super lekker!! 

Rond de middag geraakte ik licht in paniek: nergens een restaurantje te bekennen en ik had reuze honger.

Toen viel het me op dat het bordje "Rust" toch wel regelmatig voorkwam en dat het blijkbaar geen vastgoedmakelaar was

Op het platteland zijn er een 500-tal boerderijen die mee ingestapt zijn en die op het platteland zorgen voor dat je iets kan eten/drinken voor een paar euro.

Ideaal: de appeltaart en de kaastaart hebben me nog nooit zo lekker gesmaakt  

En dit mysterie is ook opgelost geraakt: hier in de streek werd er vroeger intensief aan zoutwinning gedaan door het zout in de diepte te mengen met water, op te pompen en dan te laten drogen in houten torens.

De moderne variant zijn de honderden houten huisje zoals dit die je echt overal tegen komt hier.

Net voor het Veluwezoom heb ik een slaapplaatsje gevonden, alleen is het een camping geworden. En heb ik een bedje gevonden in deze POD zoals ze dit hier noemen.

Lekker geslapen, maar voor 93 euro heb ik toch ook wel een goed hotel, dus volgende keer... Het lijkt goedkoop (60 euro, maar dan komen er nog kosten bij voor lakens, handdoeken, reinigingskosten...) 

En dan, nog het belangrijkste: het boeken van een internationale reis mét een fiets is niet zo simpel. Via de normale website ben ik er niet uitgeraakt. Ik kon geen fiets mee reserveren en dat is toch een must. Met een berichtje in de chat, kreeg ik een link toegestuurd waar dit wel probleemloos mee lukte: NS International 

Als de link niet meer werkt, gewoon even in de chat gooien dat je je fiets wil meenemen, dan sturen ze wel een nieuwe link. Succes!

Dit rondje is gebaseerd op het boekje "Fietsen door Zwitserland" van Luc Oteman en is een knappe samenvatting van de highlights van Zwitserland.

Het combineert een 3-tal nationale fietsroutes (van een 10-tal) die volledig bewegwijzerd zijn.

GPS heb je eigenlijk niet echt nodig want de routes zijn echt wel goed bewegwijzerd al zou ik hem niet kunnen missen..

Wat opvalt hier zijn de zeer vele overnachtingsmogelijkheden, ook in september. De enige uitzondering hierop is tijdens de langere beklimmingen waar vaak geen accommodatie is.

Waarom 15 dagen voor maar 1000 km? Bij het overzicht van elke dag staat ook de gemiddelde snelheid. Hoewel dit uiteraard voor iedereen verschillend is, geeft dit toch een goed idee van de zwaarte van de rit. De vele hoogtemeters halen het gemiddelde naar beneden en maken dat ik elke dag toch heel wat uurtjes op mijn fiets heb gezeten. Bij percentages rond de 8 a 10% die hier toch wel frequent voorkomen, valt mijn snelheid immers terug tot een 6 km/h. 

Hoe zwaar is het? Als ik dit vergelijk met een rondje dat ik in Oostenrijk vorig jaar gedaan heb, dan is dit mooier qua landschappen maar wel een stuk zwaarder.

Ik heb mijn dagtochten proberen te beperken tot 1000 Hm per dag, maar dat lukt eigenlijk niet op deze route. De meeste klimmen zijn goed te doen, al zijn er een paar zeer pittige bij. Er zijn echter altijd alternatieven mogelijk met bus of trein om een stuk over te slaan en dat maakt het voor iedereen doenbaar denk ik.

Is het niet te slecht weer in Zwitserland? Wel, ik kan alleen maar zeggen dat ik 13 van de 15 dagen heel mooi weer heb gehad waar mijn zwembroek heel dikwijls van pas is gekomen. Bovendien is het de enige vakantie tot nu toe waar ik altijd mijn sandalen heb kunnen dragen

Is het duur? Zwitserland is niet goedkoop, dat is zeker. Vooral qua eten en drinken moet je goed uitkijken en mag je rekenen op een duurdere rekening.

Qua overnachtingen hangt het sterk van de locatie af. Ik heb meestal wel een kamer kunnen vinden onder de 100 euro. Slechts 4 maal heb ik tot 150 euro betaald in de toeristische gebieden. Basel is zeer duur, daarom heb ik overnacht in Grenzach-Wahlen (D) waar je een derde van de prijs betaalt.    

Kortom: een aanrader, maar er komt wel heel wat klimmen bij kijken. Als je het klimwerk niet ziet zitten, probeer dan eens een van de andere nationale fietsroutes.

Dus, lekker ontbeten en gewacht tot 9u en inderdaad: het stopte met regenen. Een laatste blik op de vallei en dan kon aan de klim uit de vallei begonnen worden.

Een terugblik na een kilometer of 3 met een mooi uitzicht op het klimwerk. Goed te doen trouwens met percentages tussen 7 en 10%

Eens bovengekomen wachten ons nog een laatste keer de weidse hoogvlakte om dan aan de afdaling te starten

De weg was uiteraard iets minder aangenaam. Er was zo goed als altijd wel een fietspad, maar dat hield heel dikwijls niet meer in dan een lijntje op het wegdek.

Maar gezien de omstandigheden, toch een goede keuze

Om 12u30 had ik nog een 20-tal km op de teller staan en heb ik toch besloten om te pauzeren.

Dat was een hele goed beslissing want een kwartier later is het gestopt met stilletjes te regenen en viel het er met bakken uit. Er naar kijken vanop een terras is altijd leuk dan

En dan zijn we terug waar we vertrokken zijn: aan de oevers van de Rijn die hier net voor Basel een meer vormt omwille van de waterkrachtcentrale 

Net het stadje uit en deze cutie stond me aan te kijken. Schattig toch, was echt nog een heel jong beestje maar had wel zijn winterjas al aan 

De dag van de wegenwerken.. 3 keer wegenwerken en 2 keer ben er toch kunnen passeren (ook hier deden ze teken dat ik er langs kon in het gras). De derde keer was ook het aanleggen van een nieuwe asfalt laag, maar op een weg waar je er niet langs kon, dus rond rijden.. Een dikke 5 km omweg met de nodige HM uiteraard

In1992 was dit het grootste park met zonnepanelen van Europa met zijn 555 kW aan panelen. Het was toen een testinstallatie voor nieuwe technologie..  
Ondertussen is het nog steeds in werking en is het nog de grootste van Zwitserland

In het mistige weer was er echter niet veel energie te halen uit de panelen, amper 2% opbrengst..

Dit kiezelweggetje heb ik een heel eind gevolgd. Mooi, maar niet goed voor de gemiddelde snelheid

Zo goed als de ganse trip speelt zich nog op de hoogvlakte boven of net onder de 1000m af. Enkel de laatste 8 km wordt de afdaling ingezet naar de vallei

Aankomst aan St-Ursanne. Een klein stadje van een 700-tal inwoners naast de rivier Doubs. De huizen van het stadje dateren allemaal uit de 14e tot 16e eeuw. 

Mooi om rond te wandelen waar de tijd bleef stille staan.

De brug uit de 18e eeuw als toegang tot het stadje met mijn hotelletje aan de rechterkant. Knap gerestaureerde huize allemaal.

Keuze genoeg aan routes in de mooie regio

De route koos er deze pittige klim uit. Het gemiddelde was inderdaad 9%. De eerst 400m was het echter maar een 7% en de laatste 400m ook. Wat uiteraard ook betekent dat het middenstuk behoorlijk pittig was met percentages tussen 9 en 12%. 

Een eerste stop was al na een kleine kilometer aan de orde: stretchen was echt een must

De volgende stop was voor een foto na een 3-tal km. De huisjes zijn al heel wat kleiner geworden.


Bovengekomen wacht een hoogvlakte van rond de 1000 m met overwegend weiden en gehuchten. De boeren zijn hier overduidelijk in de meerderheid en er worden nog heel wat stallen bijgebouwd. De volgende 2 dagen blijven we grotendeels op deze hoogvlakte 

En dat het hier aangenaam vertoeven is bewijst ook deze boerderij waar een 30-tal soorten ijsjes en sorbets worden gemaakt.

Het was er zelfbediening: ga binnen, neem wat je wil en stop de centjes in een gleufje. Klaar is kees. De keuze van ijs was enorm en ik heb het me dan ook laten smaken! 

Tijdens het warmlopen de eerste 20 km, kwam ik op een hoogvlakte met in de verte mooi de Alpen op de achtergrond. Een passerende wielrenner wist me te vertellen dat de witte kop de Mont Blanc is

Hier begint het echte werk: een klim van een 600-tal HM die voor het grootste deel percentages heeft tussen de 10 en de 12%. Stevig, maar het ging eigenlijk nog vrij goed met verse benen deze morgen

bijn

Hier zijn we al goed over de helft, dat zie je duidelijk aan de typische rotsformatie die hier al heel wat dichter bij is gekomen.

Even ervoor kwam me een wielrenner voorbij die me vroeg hoe het ging. Toen ik zei dat het zwaar was, maar wel ging, sprak hij me moed in met de woorden: "Ca devient plus dur après, c'est du quatorze la". En voila, ik wist het weer se...  En moedig trapte hij verder ( en die 14% die heb ik nooit gezien zenne)

Een kilometer verder had ik een heel wat betere ervaring met mijn copain hierachter. Hij had even voor deze foto een rustpauze genomen en was gepassioneerd aan het vertellen over de bergen die we zagen. Toen ik verder reed, bleef hij nog even zitten en net voor de top zat hij net achter mij zoals je op deze foto kan zien

Boven gekomen hebben we nog een fotoke genomen en zijn we nog een half uurtje samen verder gereden tot hij de afslag naar huis moest nemen. Bedankt voor de morele steun op deze pittige rit!

Aan de andere kant van de berg weer een totaal ander landschap

Uiteindelijk was het niet zo een lange rit vandaag en was ik al om een uur of 14 aan het hotel waar ik eigenlijk maar om 17u op de kamer mocht. De dame was tijdens een telefoontje echter super vriendelijk en heeft me binnen gelaten. Meer nog, ze heeft me een pasje gegeven met gratis tickets voor een hoop musea en gratis treinritten. In dit bundeltje zat ook een gratis rondvaart in Neuchâtel. De rondvaart heb ik niet gemaakt, maar wel heerlijk in de zon gelegen aan dit prachtig meer van 32 km lang met de Alpen weer op de achtergrond    

Nog een tip van mijn hotel: alle 15 fonteinen van het dorp zijn versierd door de kinderen vandaag (met de nodige hulp). Vanavond groot feest met een rondgang en muziek van de lokale fanfare..